Na het Zelensky-spektakel – Laat de opsplitsing beginnen!

Het spektakel in het Amerikaanse Capitool was ronduit kokhalzen-waardig. En dan hebben we het niet over de verfoeilijke kleine oorlogszuchtige clown die in een sweatshirt en een cargo broek op het podium prijkte en eindeloze leugens en afschuwelijk valse beloften verkondigde over waarom de Amerikaanse belastingbetaler en consument worden doodgebloed in een zinloze en onnodige oorlog, schrijft David Stockman.

Nee, we hebben het over het zielige groepje afgevaardigden en senatoren dat onophoudelijk en luidruchtig applaudisseerde voor de casuïstiek van de blikkerige poseur die voor hen stond, ook al had hij dat verheven podium nooit mogen krijgen.

Immers, de charlatan die het snel aftakelende overblijfsel leidt van een natie die toch al niet was gebouwd om stand te houden, heeft de wereld slechts om één reden aan de rand van een economische catastrofe en zelfs een kernoorlog kunnen brengen: namelijk omdat het tweeledige duopolie op Capitol Hill met hersenloze nalatigheid gigantische sommen geld heeft gestoken in Oekraïne en de proxyoorlog van Washington tegen Rusland.

En wat dat betreft vertellen de cijfers u allemaal wat u moet weten. Tot nu toe heeft Washington 65 miljard dollar aan economische en militaire hulp goedgekeurd, waarbij andere NAVO-landen nog eens 32 miljard dollar extra inbrengen. Daarbovenop zal de aanstaande Omnibus Abomination nog eens 45 miljard dollar goedkeuren, wat volgens Zelensky bij lange na niet genoeg is.

Toch is dat 142 miljard dollar en nog meer, waarmee de door Zelensky beloofde Oekraïense overwinning onmogelijk kan worden behaald. En dat is ook 91% van het vooroorlogse BBP van Oekraïne in 2020 van 156 miljard dollar, en een orde van grootte meer dan het BBP van nog geen 100 miljard dollar dat overblijft voordat het aanstaande winteroffensief van Rusland het land volledig uitroeit.

Anders gezegd, deze oorlogsgekken maken de absolute vernietiging mogelijk van de steden, dorpen, het platteland en de economie van wat ’s werelds 30e grootste staatsbestel was, zelfs terwijl haar soldaten en burgers aan beide zijden van de frontlinies bij honderdduizenden worden afgeslacht.

Maar in tegenstelling tot de misleidende retoriek van Zelensky staat er niets op het spel dat van belang is voor de mensheid of de veiligheid van de “vrije wereld” of vooral de veiligheid en vrijheid van het Amerikaanse vaderland. Absoluut helemaal niets – en dat geldt ook voor alle leugens van de oorlogspartij, die robotmatig door Zelensky werden herhaald, over de rechtsstaat, de soevereiniteit van de grenzen en de vrijheid van de volkeren van Oekraïne en hun buren.

Zoals we herhaaldelijk hebben gedocumenteerd, is dit geen Russische invasie, maar een burgeroorlog in het “grensgebied” (d.w.z. “Ukraine” in het Russisch) dat vóór de communistische tirannie van de Sovjet-Unie altijd een vazal en soms integraal onderdeel was van het grote Rusland. De huidige burgeroorlog werd in 2014 uitgelokt door de onwettige regering die in Kiev werd geïnstalleerd na de staatsgreep van Washington tegen de naar behoren gekozen en Rusland-vriendelijke president.

Deze door Washington beheerde “regime change” zette op zijn beurt de regio’s van de kunstmatige staat Oekraïne tegen elkaar op, op basis van reeds lang bestaande verschillen in onder meer taal, religie, etniciteit en economie. En toen de Russisch sprekende bevolkingen van de Krim, de Donbas en de kustgebieden aan de Zwarte Zee zich wilden afscheiden uit vrees voor repressie door de Oekraïense nationalistische en neonazistische politici die de regering in Kiev onder controle namen, brachten deze laatste het bloedige geweld van de Oekraïense strijdkrachten, waaronder de openlijk neonazistische Azov-brigade, op hen neer.

Dat wil zeggen, de door Kiev geïnitieerde burgeroorlog tegen de Russisch sprekende bevolking in het oosten en zuiden woedde al acht jaar voordat Poetin eindelijk reageerde op hun smeekbeden om openlijke militaire bijstand; en ook nadat meer dan 14.000 separatistische militairen en burgers waren gedood door de gewelddadige aanval van Kiev op wat zogenaamd zijn eigen bevolking was.

Het kwam ook 14 jaar nadat Poetin (op de Veiligheidsconferentie van München in 2007) had volgehouden dat de toetreding van Oekraïne tot de NAVO en de plaatsing van kernraketten op enkele minuten van Moskou een rode lijn was die niet kon worden overschreden, maar waarvan de actie tegen februari 2020 zo goed als zeker was.

Ten slotte kwam de “invasie” ook na 10 dagen van massaal opgevoerde Oekraïense artillerieaanvallen op de Donbas, die door elk signaal van militaire actie en logistiek impliceerden dat een Kievse “invasie” van de separatistische republieken op handen was.

Kortom, “afscheiding” van wat de tirannieke Socialistische Sovjetrepubliek Oekraïne was geweest, een entiteit die nooit had bestaan totdat zij door Lenin, Stalin en Chroesjtsjov aan het eind van geweerlopen tot leven werd gewekt, was altijd al het eindspel geweest. Het waren de onhandige hegemonistische neocons van Washington die uiteindelijk na 2014 de opsplitsing katalyseerden vanwege hun eigen diepe onwetendheid van de geschiedenis van de regio.

De teerling was immers al geworpen tijdens de laatste legitieme verkiezingen in 2010, toen de Russischgezinde kandidaat Janoekovitsj de nationale verkiezingen op een haar na won, met marges van 60-90% in het oosten en het zuiden (blauwe gebieden op de kaart) tegen de Oekraïense nationalistische kandidaat Timosjenko, die de economisch minder welvarende gebieden in het centrum en het westen met vergelijkbare marges van 60-90% won (rode gebieden).

Men hoeft alleen maar naar de plaatsnamen in de blauwe gebieden op de kaart te kijken om te begrijpen dat de oorlog in Oekraïne over verdeling gaat en niet over “vrijheid”, zoals Zelensky gisteravond zo gewaagd suggereerde: Kharkiv, Luhansk, Donetsk, Mariupol, Zaporizhia, Kryvyi Rih en Odessa stemden in 2010 allemaal flink blauw, liggen sinds 2014 in de frontlinies van de burgeroorlog en stemden tijdens de referenda in september meestal voor een vertrek uit Oekraïne en aansluiting bij Rusland.

Zeker, de hegemonisten, neocons en oorlogsstokers in Washington zullen volhouden dat deze referenda ongeldig waren, maar dat verklaart niet waarom de hond niet blaft. In de Russisch sprekende blauwe gebieden op de kaart zijn er namelijk vrijwel geen berichten over een “verzetsbeweging” onder de lokale bevolking tegen de Russische “bezetters” en de zogenaamde quislings die hun separatistische regeringen en milities leiden. Als ze al geloven dat ze zijn “bevrijd”, niet “bezet”.

Dit is dus de ultieme waanzin van het spektakel en de 141 miljard dollar die de VS/NAVO zullen hebben gestoken in wat neerkomt op een feitelijke genocide op de volkeren van wat nu dit ellendige stuk zwarte aarde is. Dat wil zeggen dat de duidelijke contouren van een diplomatieke oplossing en de mogelijke wapenstilstandsgrenzen door het volk zelf zijn getrokken tijdens de verkiezingen van 2010.

Nu de referenda van Poetin in de meeste blauwe gebieden al zijn afgerond, is het zaak de wapens het zwijgen op te leggen, de territoriale status quo te bekrachtigen en een internationale vredesconferentie in staat te stellen de verdeling van het postcommunistische Oekraïne, die impliciet in de verkiezingsuitslag van 2010 besloten lag, tot een logisch einde te brengen.

Het postcommunistische Joegoslavië en Tsjecho-Slowakije hebben dit gedaan en de getroffen bevolking is allemaal veel beter af. Het wordt nu tijd dat de grenzen die door Lenin uit “Nieuw Rusland” en uit delen en stukken van het tsaristische rijk en Galicië na WO I, door Stalin uit Polen, Hongarije en Roemenië uit WO II, en door Chroesjtsjov uit de Russische Krim zijn getrokken, naar de vuilnisbak van de geschiedenis worden verwezen. Dat de wereld zich kan terugtrekken van de gevaarlijke afgrond waarop zij nu precair is neergestreken, hangt dus alleen af van de herroeping van de dode hand van de sovjetslachters en -tirannen.

De ironie is dat Poetin deze oplossing in een oogwenk zou kopen, omdat hij sowieso niet wil regeren (en zwaar subsidiëren) over de romp van Oekraïne die wordt afgebeeld door de rode gebieden hierboven. Wij betwijfelen of hij zo slecht is als Washington beweert, maar wij zijn er zeker van dat hij veel te slim is om te willen heersen over wat de vijandige bevolking van Kiev en Lviv zou zijn – om nog maar te zwijgen van de nog vijandigere bevolking van Polen, de Baltische staten en West-Europa.

Natuurlijk zouden Zelensky en zijn groep bloeddorstige vernietigers het uitschreeuwen. Tenzij zij een veilige doorgang krijgen om zichzelf en de miljarden die zij van de Amerikaanse belastingbetaler hebben gestolen en op geheime bankrekeningen hebben gestald te vervoeren naar veilige havens ver van de thuislanden die zij met hun hardnekkige verkondiging van gigantische leugens hebben vernietigd.

Deze misplaatste oorlog gaat namelijk helemaal niet over vrijheid en democratie. Oekraïne is net zo autoritair en corrupt als Rusland, en waarschijnlijk nog meer. Alle oppositiepers is opgedoekt of overgenomen door de staat; de meeste tegenstanders van Zelensky zijn gearresteerd of gedood; er zijn geen echte oppositiepartijen meer; het nationale veiligheidsapparaat is grotendeels gezuiverd van andersdenkenden; en Zelensky heeft onlangs zelfs de Russisch-orthodoxe kerk aangevallen.

Toch kan er weinig twijfel over bestaan dat de griezelige kleine oplichter die met precies het juiste Oekraïense accent de regels van de neocon/NAVO-poppenspelers voordroeg, kan worden afgekocht voor zelfs maar een klein deel van de miljarden die hij al heeft gestolen. Een man zo klein en onvolledig als Zelensky zou toch zeker een even bescheiden prijs hebben.

Nee, het probleem ligt bij het publiek van gisteravond, niet bij de poseur op het podium. De door neocon geteisterde Republikeinen proberen de gewoonte te doorbreken om de eeuwige oorlogen van de Deep State te omarmen, maar de vooruitgang is pijnlijk traag en beperkt tot enkele dwarsliggers zoals Rand Paul.

Maar er is hoop voor de GOP, ook al blijven de Dems standvastig niet te redden uit de greep van de oorlogskoorts die pathetisch te zien was in het Huis.

Je kon het zien toen ze voortdurend overeind sprongen en energiek hun handen tegen elkaar sloegen bij de minste onzinnigheid die uit de put van het Huis kwam. Want deze oorlog gaat niet alleen niet over vrijheid en mensenrechten, zelfs niet over de rechtsstaat, grensintegriteit of de regels van een vreedzame, stabiele internationale orde.

Eigenlijk waren ze op schooljongenswijze aan het jammeren tegen de gedemoniseerde president van het Rusland dat naar verluidt Donald Trump in het Witte Huis heeft gezet en hun greep op de politieke macht voor lange tijd ernstig heeft verslapt.

Uiteindelijk is de drijfveer van dit dodelijke, verachtelijke avontuur het Trump Derangement Syndroom. En gezien de eeuwige schade die dit zal toebrengen aan Amerikaanse belastingbetalers, werknemers en consumenten – om nog maar te zwijgen van de wereldeconomie – is dat zo ziek als het maar zijn kan. De kleine ophef van 6 januari kan er niet aan tippen.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Oorlogshitser Zelensky roept wederom op tot de Derde Wereldoorlog: “Als de Russen mij raken in Kiev, dan moet het Westen het Kremlin bombarderen” (Video)

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: