
Naar Italië om te bevallen. Het genereuze Italiaanse gezondheidssysteem biedt deze garantie ook aan buitenlandse vrouwen.
Concreet is het een soort snel weerzien met de echtgenoten die doorgaans in Italië werken. Een reünie die een paar weken duurt, net genoeg tijd om gebruik te maken van de Italiaanse medische diensten voordat ze terugkeren naar hun land van herkomst, meestal Egypte.
In Italië is 20% van de bevallingen afkomstig van niet-Italiaanse moeders. In Noord-Centraal Italië bedraagt dit cijfer 25%, in Lombardije 30%. Onder de buitenlandse moeders is 25% van de gevallen Afrikaans, meldt Unsermitteleuropa.
In veel gevallen gaat het niet om vrouwen die in Italië wonen, maar om “geboortetoeristen”: dankzij de Stp-kaart (Straniero temporaneamente presente = buitenlander die tijdelijk in Italië verblijft), die buitenlanders – zelfs illegale immigranten – het recht geeft op elke vorm van medische behandeling, dringend of niet, levensreddend of routine, met gewaarborgde anonimiteit.
Onder de medische diensten die gegarandeerd worden aan buitenlandse burgers die niet zijn ingeschreven in het Italiaanse gezondheidsstelsel, bevinden zich de diensten die uitdrukkelijk bedoeld zijn om de zwangerschap en het moederschap te beschermen. De directeur van de gynaecologische afdeling van een belangrijk ziekenhuis in Milaan bevestigt wat er in de praktijk gebeurt: De vrouwen die bevallen, komen praktisch enkele dagen voor de bevalling aan, vaak vergezeld van hun man, en presenteren meestal geen documenten, maar eisen om tot de geboorte verzorgd te worden. De Italiaanse arts moet hen nu helpen door in een paar dagen tijd allerlei onderzoeken uit te voeren, een plaats voor hen te vinden en natuurlijk te proberen complicaties of problemen te voorkomen, zelfs in een context waarin objectieve bevindingen ontbreken en anamnese moeilijk is, omdat deze vrouwen over het algemeen geen woord Italiaans spreken (het personeel gebruikt een telefoonvertaler om met hen te spreken).
In veel Afrikaanse landen is ziekenhuisverzorging een luxe die betaald moet worden. Als er open grenzen zijn, is het logisch dat mensen de plaats kiezen waar je niets hoeft te betalen en waar de artsen de beste zijn.
Het zijn niet alleen de vrouwen die komen bevallen. Italië kent een voorkeursbehandeling en een exclusieve behandeling toe aan “buitenlanders die onregelmatig op zijn grondgebied verblijven”; zij zijn verzekerd van medische diensten waarvan de Italianen alleen maar kunnen dromen.
Het enige wat ze nodig hebben is de eerder genoemde Stp-kaart, die de weg vrijmaakt voor de medische diensten van een van de beste gezondheidszorgsystemen ter wereld. Deze diensten gaan veel verder dan urgente of essentiële ambulante en intramurale (letterlijk: zorg binnen de muren, red) zorg. Bijvoorbeeld een bezoek aan een diabetoloog voor bloedsuiker, of röntgenfoto’s van de borst of een tandheelkundige behandeling.
Er zijn prothesen, brillen en eventuele gratis medische hulp; om nog maar te zwijgen van de volledige vrijstelling van de kosten van de medicatie.
De Stp-kaart kan worden aangevraagd bij elk lokaal gezondheidskantoor (Azienda sanitaria locale). De kaart is 6 maanden geldig, maar is “verlengbaar”. Onregelmatig verblijvende buitenlanders kunnen zelfs een aanvraag indienen voor de afgifte van de kaart zonder hun voor- en achternaam te vermelden.
En in het algemeen doen de Italiaanse artsen alles om niet van racisme te worden beschuldigd: onmiddellijke afspraken, korte wachttijden, blanco recepten.
Als die koters daar geboren worden, hebben ze dan niet meteen een Italiaans paspoort te pakken?
Dus die komen later allemaal een keer terug als daar geboren staatsburger.
Kan meteen de hele familie mee.
STP-Kaart? Is daaraan de voorwaarde verbonden dat slechts Niet-Europeanen daarvan gebruik kunnen maken? Heb het e.e.a. onderzocht v.w.b. migratiemogelijkheden, maar deze was ik nog niet tegengekomen. Geweldig idiote constructie om een land leeg te laten bloeden. Interessant. Vergis ik me of heeft M.P. Rutte een ruime – NL belastinggeld ondersteunde – donatie gedaan aan o.a. Italië inzake de gezondheidszorg aldaar? Zouden er meerdere – Europese – landen zijn met zo een voorziening?