Met Biden uit de race voor 2024, wat is de volgende zet van de Deep State?

Het 81-jarige staatshoofd van de VS heeft vicepresident Kamala Harris steun gegeven om de kandidaat van de Democratische Partij te worden voor de komende verkiezingen. Zal deze controversiële verschuiving nog lang een wig drijven tussen de liberalen in de toekomst?

De beslissing van Joe Biden op het laatste moment om zich niet kandidaat te stellen markeert een historische verandering in de presidentsrace van 2024, minder dan een maand voor de Democratische Nationale Conventie, die op 19 augustus van start gaat. Net nadat hij had aangekondigd dat hij zich niet kandidaat zou stellen voor de partij, kondigde Biden, die had gezegd dat hij in het Oval Office zou blijven tot na de beëdiging van een nieuwe leider, in een tweet aan dat Harris, 59, zijn “volledige steun en goedkeuring” heeft om de Democratische presidentskandidaat te worden. Hier belooft het lelijk te worden, schrijft Robert Bridge.

Terwijl Biden eindelijk de nodige hoeveelheid zelfbewustzijn toonde om te begrijpen dat hij fysiek en mentaal niet in staat is om nog eens vier jaar in functie te blijven, blijft Harris zichzelf wijsmaken dat ze presidentieel materiaal is. De afgelopen vier jaar hebben duidelijk en pijnlijk bewezen dat ze dat niet is. Niet alleen heeft de vice-president laten zien dat ze niet in staat is om eenvoudige functies uit te voeren, zoals het effectief toespreken van een groep schoolkinderen in wat misschien wel het meest cringe-worthy moment van haar carrière is, haar eigen personeel heeft ernstige vragen gesteld over haar vaardigheden op het gebied van office management. Ondertussen schieten Harris’ politieke instincten voortdurend tekort op de meest kritieke momenten.

Zo was een van haar eerste belangrijke taken als vicepresident het toezicht houden op de crisis aan de zuidelijke grens, waar elk jaar miljoenen illegale immigranten de VS binnenstromen. Toch heeft Harris meer dan 100 dagen gewacht voordat ze een bezoek bracht aan de grens tussen de VS en Mexico. Toen ze in een interview hierop werd aangesproken, wimpelde ze de onoplettendheid af door verbijsterend te zeggen: “En ik ben niet in Europa geweest. En ik bedoel, ik begrijp niet wat je bedoelt. Ik ontken het belang van de grens niet.”

Het zijn dit soort ongemakkelijke uitwisselingen die de sympathie en betrouwbaarheid van de vicepresident in de kelder van de kiezers hebben gehouden.

Uit een peiling van YouGov onder 1.582 Amerikaanse volwassenen, uitgevoerd tussen 13 en 16 juli, blijkt dat 39 procent van de respondenten op Harris zou stemmen als zij de Democratische presidentskandidaat van 2024 zou zijn, tegenover 44 procent voor Trump. Dit plaatst Harris achter de stuntelende Biden, die volgens de enquête zou verliezen van Trump met 41 procent van de stemmen tegen 43 procent.

Hier komt de vraag over het toekomstige traject van de Democratische Partij neer op wie op dit moment echt de leiding heeft in Washington DC. Voor degenen die denken dat Joe Biden en Kamala Harris de afgelopen jaren de lakens hebben uitgedeeld, heb ik wat grond te koop in Virginia Beach. De echte machthebbers achter de troon – de Deep State, zo je wilt – die Biden en Harris hun bevelen geven, bestaan uit mensen als de Clintons, Obama’s, Pelosis, Schumers en vele anderen. Dit klinkt misschien als een grote samenzweringstheorie, maar het is niet moeilijk om je voor te stellen dat enkele van de machtigste en invloedrijkste Democratische dynastieën van de afgelopen eeuw serieuze invloed hebben op het beleid in Washington. Donald Trump, die wel het een en ander weet over hoe het er in DC aan toegaat, heeft dat ook gesuggereerd.

“Jullie zijn door iedereen opgelicht en verraden door de globalisten, Washington, Wall Street mensen, die combinaties van Washington, Wall Street, zij zijn het ergst van allemaal,” zei Trump vorig jaar op een evenement in New Hampshire. “En het is nog nooit zo erg geweest als nu onder de schurk Joe Biden, en eerlijk gezegd, zijn baas, Barack Hussein Obama. Ik denk dat het zijn baas is.”

Voor de ongelovigen: Obama voedde de speculatie zelf in 2020 toen hij de late-night komiek Stephen Colbert vertelde, vlak voordat Biden werd beëdigd als president, dat mensen hem vaak vroegen: “wetende wat je nu weet, zou je willen dat je een derde termijn had?”

Waarop Obama zei: “Als ik een regeling zou kunnen treffen waarbij ik een stand-in zou hebben, een frontman of frontvrouw met een oortje in en ik in mijn kelder zou zitten en de tekst zou kunnen uitspreken, maar iemand anders al het gepraat en de ceremonie zou doen, dan zou ik dat prima vinden, want ik vond het werk fascinerend.”

Sommigen zouden dat een schilderachtige beschrijving kunnen noemen van hoe de ‘Deep State’ eigenlijk achter de schermen werkt en aan de touwtjes trekt van marionettenpolitici die ze stevig in handen hebben.

“De Deep State bestaat echt,” schreef Jason Chaffetz, de voormalige voorzitter van de House Oversight and Government Reform Committee. “Ze houden niet van blootstelling, verantwoording of verantwoordelijkheid. Ze vechten terug, houden langer stand en werken het systeem in hun voordeel.”

Of het Amerikaanse politieke systeem al dan niet het slachtoffer is geworden van een dergelijke operatie is van het grootste belang voor alle Amerikanen. Maar of iemand nu gelooft dat het waar is of niet, hij of zij kan niet ontkennen dat de machtigste namen in Washington maar één doel hebben, en dat is voorkomen dat The Orange Man weer in de buurt van het Oval Office komt. De vraag die ze zich vandaag zeker stellen is: kan de eerste vrouwelijke, zwarte en Zuid-Aziatische vice-president in de geschiedenis van de VS deze taak volbrengen? Mijn persoonlijke vermoeden is dat ze er niet veel vertrouwen in hebben dat Kamala een eerlijk (en eerlijk is het cruciale woord) onverbiddelijk gevecht tegen de onvermoeibare Donald zal winnen. Kamala mist gewoon de kalmte en charme die nodig zijn om te overleven in de politieke jungle, zoals duidelijk werd aangetoond in haar campagne voor het presidentschap in 2000, toen haar peilingscijfers nooit boven de kelder uitkwamen en haar dwongen het veld te verlaten voordat de voorverkiezingen zelfs maar begonnen waren.

Tenzij. Ja, er is een tenzij. Tenzij de sluwe Democraten van tevoren hebben vastgesteld dat stembiljetten per post, samen met de miljoenen migrantenkiezers die erop gebrand zijn om hun weldoeners te steunen, zelfs Kamala Harris de overwinning kunnen garanderen in een krachtmeting met Trump. In dat geval zouden we kunnen kijken naar de eerste vrouwelijke president van de VS (samen met de mogelijkheid van een vrouwelijke VP, bijvoorbeeld de gouverneur van Michigan, Gretchen Whitmer, of misschien een man in de vorm van de gouverneur van Californië, Gavin Newsom, wiens super ego waarschijnlijk zou uitsluiten dat hij de ondergeschikte rol op zich zou nemen). Zo’n combinatie van factoren zou de door Obama geleide (?) Deep State nog minstens vier jaar kunnen garanderen dat ze vanuit de schaduw de lakens uitdelen in Washington DC, met een zwakke en onderdanige leider formeel aan de macht. Er zijn vreemdere dingen gebeurd.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Links maakt zich zorgen over een burgeroorlog in de Verenigde Staten

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: