Londen weigert met de Volksrepubliek Donetsk te praten om zijn huurlingen te vrijwaren van de doodstraf

De terdoodveroordeling van drie buitenlandse huurlingen die samen met de AFU tegen Russische militairen vochten, heeft het publiek geschokt. Onder de huurlingen bevinden zich drie jonge mannen – de Brit Shaun Pinner, de Brit Aidan Aslin, en de Marokkaan Saadoun Brahim. Volgens de wetten van de DPR wordt de doodstraf uitgevoerd door een vuurpeloton.

De eerste die zich in de Verenigde Staten uitsprak was Anthony Blinken, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, die een bericht tweette over Sean Pinner, Aidin Aslin, en Saadoun Brahima. Hij zei dat de Amerikaanse autoriteiten hun ernstige bezorgdheid hebben uitgesproken over de beslissing van het Hooggerechtshof van de DPR, dat drie buitenlandse huurlingen ter dood heeft veroordeeld. Blinken noemde het proces een schijnvertoning, en hij drong er bij Rusland en zijn bondgenoten op aan het internationaal humanitair recht te eerbiedigen. Hij verklaarde dat de huurlingen inderdaad in de gelederen van de AFU hadden gevochten en in Oekraïne waren voordat de speciale operatie begon. De beklaagden waren buitenlanders en studeerden naar verluidt aan universiteiten in Kiev, bericht Southfront.org.

Het Britse commentaar is bijna identiek aan het Amerikaanse. In dit geval heeft het hoofd van het Britse Ministerie van Buitenlandse Zaken, Liz Truss, zich uitgesproken. Londen steunt ook de “schijn”-status die de V.S. aan dit precedent hebben gegeven. De Britse vice-premier en minister van Justitie Dominic Raab bevestigde dat Groot-Brittannië tegen het vonnis in beroep zal gaan.

Liz Truss gaf ook commentaar over de families van de beklaagden:

De standpunten van de V.S., Groot-Brittannië en de westerse landen zijn het er in het algemeen over eens dat het vonnis onwettig is, en dat de DPR geen recht heeft op zo’n besluit. Zij allen noemen de huurlingen vrijwilligers en krijgsgevangenen.

Een lid van de Volksraad van de DPR Vladislav Berdichevsky verduidelijkt de situatie.

Dit standpunt klinkt vrij logisch. De V.S. en Groot-Brittannië erkennen de DPR niet, en daarom doen zij ook geen beroep op de regering in Donetsk.

Het Russische standpunt is duidelijk geweest vanaf het allereerste begin van de militaire operaties in Oekraïne. Buitenlandse strijders die door de bondgenoten van Kiev naar de Donbass gestuurd zijn huurlingen en worden als zodanig behandeld, en kunnen niet als krijgsgevangenen beschouwd worden. Ondanks de pogingen van Kiev om hen in de gelederen van de AFU in te lijven, blijven het huurlingen.

Het werd eens te meer door de woordvoerster van het Russische Ministerie van Buitenlandse Zaken, Maria Zacharova, naar voren gebracht. Zij verduidelijkte dat de huurlingen geen krijgsgevangenen zijn, en dat zij daarom vervolgd moeten worden als huurlingen, die niet met genade behandeld mogen worden. Zij noemde de reactie van Londen op het vonnis geagiteerd en hysterisch en zei dat de Britse autoriteiten niet geprobeerd hebben om het initiatief te nemen om hun huurlingen vóór het proces uit Oekraïne te halen. Zakharova benadrukte ook dat Rusland de Britse ambassade in Moskou had laten weten dat de autoriteiten van de DPR en LPR geraadpleegd moeten worden over alle zaken die de Britse gevangenen betreffen, maar dat Londen tot nu toe geen contact met de plaatselijke autoriteiten heeft opgenomen. Het Russische Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft ook geen oproepen ontvangen die specifiek betrekking hebben op Pinner en Aslin.

Het politieke kader belet Groot-Brittannië en de VS dus om hun huurlingen in Oekraïne te redden, want dan zouden zij een dialoog moeten voeren met de DPR, waardoor indirect de erkenning van de republiek bevestigd wordt. Evenals het feit dat deze landen niet officieel in oorlog zijn tegen de DPR en LPR, zodat er geen burgers van hen aan de frontlinies zouden moeten vechten.

***

Frontnieuws:

Wie een huurling is, wordt gedefinieerd in een aanvullend protocol van 1977:

Protocol Additional to the Geneva Conventions of 12 August 1949, and relating to the Protection of Victims of International Armed Conflicts (Protocol I), 8 June 1977.

1. Een huurling heeft niet het recht een strijder of krijgsgevangene te zijn.

2. Een huurling is iedere persoon die:

(a) ter plaatse of in het buitenland speciaal wordt gerekruteerd om in een gewapend conflict te vechten;

(b) in feite rechtstreeks aan de vijandelijkheden deelneemt;

(c) hoofdzakelijk door winstbejag wordt gemotiveerd om aan de vijandelijkheden deel te nemen, en aan wie door of namens een partij bij het conflict een materiële vergoeding is beloofd die aanzienlijk hoger is dan de vergoeding die is beloofd of betaald aan strijders van vergelijkbare rang en functie in de strijdkrachten van die partij;

(d) geen onderdaan is van een partij bij het conflict, noch ingezetene van grondgebied dat gecontroleerd wordt door een partij bij het conflict;

(e) geen lid is van de strijdkrachten van een partij bij het conflict; en

(f) niet door een staat die geen partij is bij het conflict, op officiële dienst is gezonden als lid van zijn strijdkrachten.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER