Steek de eenzame kaars aan op de treurigste verjaardagstaart ter wereld. Het meest destructieve overheidsbeleid van de eeuw wordt volwassen en het ziet er niet naar uit dat het minder wordt.
En zo komen we aan op 24 maart, en de eerste verjaardag van Lockdown. Of, zoals wij het hier noemen, de langste twee weken in de geschiedenis, schrijft auteur Kit Knightly op Off-Guardian.
Eén jaar. 12 kalendermaanden. 365 nog steeds slopende dagen.
Het is lang geleden sinds “2 weken om de curve af te vlakken” een duidelijke leugen werd. Ergens in juli veranderde het in een zieke grap. De curve was afgevlakt, de National Health Service beschermd en het geklap was hartelijk en betekenisvol.
…en niets van dit alles maakte enig verschil.
Dit was geen opoffering voor het “grotere goed”. Het was geen lastige beslissing met argumenten aan beide kanten. Het was geen risico-baten scenario. De “risico’s” waren in feite zekerheden, en de “voordelen” geheel fictief.
Omdat lockdowns niet werken. Het is echt belangrijk om dat te onthouden.
Zelfs als je gelooft dat “Sars-Cov-2” een unieke afzonderlijke entiteit is (wat verre van bewezen is), of dat het ongelooflijk gevaarlijk is (wat aantoonbaar niet waar is), heeft de lockdown niet gewerkt om deze vermeende dreiging op enigerlei wijze te beperken.
Lockdowns. Werken. Niet.
Ze maken geen verschil, de curven vlakken niet af en het R0-nummer daalt niet en er worden geen levens gered (integendeel, zoals we allemaal hebben gezien).
Kijk maar naar de grafieken.
Deze, die de “Covid-doden” in het VK (lockdown) en Zweden (geen lockdown) vergelijkt:
Of deze, met een vergelijking van “Covid-doden” in Californië (lockdown) en Florida (geen lockdown):
Van Wit-Rusland tot Zweden tot Florida tot Nicaragua tot Tanzania, het bewijs is duidelijk. “Covid’, wat dat in reële termen ook moge betekenen, wordt niet beïnvloed door lockdowns.
De hele bevolking onder huisarrest plaatsen is niet goed voor de volksgezondheid. In feite is het (nogal voorspelbaar) ongelooflijk contraproductief.
De schade die wordt aangericht door bedrijven te sluiten, de toegang tot de gezondheidszorg te beperken, behandelingen en diagnoses uit te stellen, operaties uit te stellen, depressies te doen toenemen, de werkloosheid en massale armoede te doen stijgen, is al tot vervelens toe besproken. De omvang van de gevolgen kan niet genoeg worden benadrukt.
Dr. David Nabarro, speciaal gezant van de Wereldgezondheidsorganisatie voor Covid-19, zei in oktober dit over de lockdowns:
Wij van de Wereldgezondheidsorganisatie zijn geen voorstander van lockdowns als het voornaamste middel om het virus onder controle te krijgen[…] kijk maar naar wat er gebeurd is met de toeristenindustrie… kijk wat er gebeurt met kleine boeren[…] het lijkt erop dat we volgend jaar een verdubbeling van de armoede in de wereld zullen hebben. Het ziet ernaar uit dat we op zijn minst een verdubbeling van de ondervoeding bij kinderen hebben […] Dit is een vreselijke, afschuwelijke globale catastrofe.
Een afschuwelijke globale catastrofe. Een verdubbeling van ondervoeding bij kinderen.
De “pandemie” heeft dat niet gedaan, lockdowns hebben dat gedaan. Ze zouden nooit de gestelde doelen bereiken. En wat meer is, ze waren nooit bedoeld om die doelen te bereiken.
Maar al te vaak wordt er in de media zachtjes gesproken over “verkeerde inschattingen” of “fouten” of “onbekwaamheid”. Vermeende critici beweren dat de regering “in paniek raakte” of “overreageerde”. Dat is onzin. Het makkelijkste, flauwste excuus dat er ooit is geweest.
“Oeps”, zeggen ze, met een nadrukkelijke schouderophaal en een strontvretende grijns “we hebben het zeker verknald!”. Niet vleiend, maar beter dan de waarheid.
Want de waarheid is dat de regering zich niet vergist of bang of dom is… ze zijn kwaadaardig. En oneerlijk. En wreed.
Al het leed van de lockdown was volledig voorspelbaar en opzettelijk opgelegd. Om redenen die niets te maken hebben met het helpen van mensen en alles met het controleren ervan.
Het is de afgelopen tweeënvijftig weken meer dan duidelijk geweest dat de agenda van de lockdown niet volksgezondheid was, maar het leggen van de basis voor het “nieuwe normaal” en de “Great Reset“.
Een reeks programma’s die zijn ontworpen om de burgerlijke vrijheden overal ter wereld volledig te ondermijnen, waarbij tientallen jaren (zo niet eeuwen) van sociale vooruitgang worden teruggedraaid. Een re-feodalisering van de samenleving, waarbij de 99% vrolijk hun boerenkiel aantrekt “om de kwetsbaren te beschermen”, terwijl de elite preekt over de waarde van regels waarvan zij vrolijk toegeeft dat ze niet op hen van toepassing zijn.
En iedereen zijn leven is geruïneerd en een jaar van kostbare tijd verspild. Voor niets. Je bent twee weken opgesloten geweest die 365 dagen duurden. Voor niets.
…of liever, voor alles. Want dat is wat ze van ons proberen af te pakken. Alles. En de enige manier om ze te stoppen is ze het niet toe te laten. Om simpelweg toestemming te weigeren.
Laten we niet toestaan dat lockdown een tweede verjaardag krijgt.
Correct!