Leopards “Weigeren te brullen!” Waarom lijkt het Oekraïense tegenoffensief om Russische militairen terug te dringen voorlopig afgeblazen?

Nu het einde van april nadert, beginnen velen zich af te vragen wat het langverwachte tegenoffensief van Oekraïne in de lente tegenhoudt, terwijl het Russische leger de verdediging in de in beslag genomen regio’s van Oekraïne versterkt.

Volgens de oprichter van Wagner Private Military Company (PMC), Jevgeni Prigozjin, is het onwaarschijnlijk dat het Oekraïense leger een offensief zal beginnen in de modderige omstandigheden die velden en onverharde wegen onbegaanbaar maken, bericht EurAsian Times.

“Een offensief kan nu om begrijpelijke redenen niet worden ingezet: te midden van verschrikkelijke modder en smeltwater. Zelfs pick-up trucks kunnen niet vrij rijden op dit terrein, laat staan zware voertuigen en tanks. Het zal zo’n tien dagen duren voordat de grond is opgedroogd,” aldus de persdienst van Prigozhin.

“Wanneer zullen ze een offensief beginnen? Dat beslissen ze waarschijnlijk zelf. Daarover informeren ze mij niet. Maar feit is dat ze uiteindelijk met hun offensief zullen beginnen. Daarom moeten we 100% voorbereid zijn om niet te herhalen wat er in 1941 is gebeurd,” vervolgde hij.

Deze beoordeling wordt ook tot op zekere hoogte bevestigd door het Britse ministerie van Defensie , dat in zijn recente inlichtingenupdate zei dat ernstige modder de operaties voor beide partijen in de Russisch-Oekraïense oorlog vertraagt, terwijl het opmerkte dat Russische nieuwsorganen de impact ervan op de Oekraïense strijdkrachten waarschijnlijk overdrijven als onderdeel van de informatieoorlog.

“Naar verwachting zullen de omstandigheden aan de oppervlakte de komende weken verbeteren. De dreiging van mijnen blijft waarschijnlijk een belangrijkere factor in het beperken van de off-road manoeuvres van de strijders,” aldus het Britse ministerie van Defensie.

Het zijn echter niet noodzakelijkerwijs de modderige omstandigheden in Oekraïne, maar eerder het gebrek aan munitie en wapens dat Kiev ervan lijkt te weerhouden zijn strijdkrachten in te zetten voor een tegenoffensief.

Zoals eerder besproken door EurAsian Times, was de Oekraïense militaire leiding blijkbaar bezig munitie opzij te leggen voor het komende lente-offensief, wat leidde tot frustratie bij de Oekraïense troepen die vechten in Bakhmut, die hun toevlucht namen tot gesprekken met journalisten over hun penibele situatie door gebrek aan munitie.

Ook hebben Oekraïense topfunctionarissen, waaronder president Volodymyr Zelensky, gezegd dat zij geen nieuwe grote militaire aanval op door Rusland bezette regio’s zullen ondernemen zonder meer wapens van de VS en het Westen.

“We wachten op munitie van onze partners”, zei Zelensky eind maart in een interview met de Japanse krant Yomiuri Shimbun.

En toen hem werd gevraagd naar het verwachte tegenoffensief, zei hij: “We kunnen nog niet beginnen; we kunnen onze dappere soldaten niet naar de frontlinie sturen zonder tanks, artillerie en langeafstandsraketten.”

Kiev gefrustreerd door onvoldoende levering van wapens

Oekraïense topambtenaren zijn gefrustreerd over de trage levering van wapens en munitie uit het Westen.

Zo haalde de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken Dmytro Kuleba uit naar de partners van de Europese Unie (EU) vanwege hun onvermogen om een belangrijk nieuw munitie-aankoopprogramma te leveren, waarbij een miljoen artilleriegranaten aan Kiev zijn toegezegd.

“Het onvermogen van de EU om haar eigen besluit over de gezamenlijke aanschaf van munitie voor Oekraïne uit te voeren is frustrerend”, schreef Kuleba in een tweet op 20 april. “Dit is een test of de EU strategische autonomie heeft bij het nemen van nieuwe cruciale veiligheidsbeslissingen. Voor Oekraïne worden de kosten van niet-handelen gemeten in mensenlevens.”

De opmerkingen van Kuleba leidden de volgende dag tot een telefoongesprek met Joseph Borrell, het hoofd buitenlandse zaken van de EU, die beloofde dat het blok “zijn uiterste best zou doen om te leveren, en snel te leveren.”

De EU bereikte op 20 maart een politiek akkoord over een plan om een miljard euro uit het Europees Vredesfonds te gebruiken om Oekraïne onmiddellijk te voorzien van munitie uit de beschikbare reserves van de Europese legers en nog eens een miljard euro te gebruiken voor de gezamenlijke aankoop van granaten.

Terwijl de eerste fase, die de levering van munitie aan Oekraïne uit de reserves van de Europese legers moet vergemakkelijken, al wordt uitgevoerd, zou de tweede fase verwikkeld zijn in een geschil, voornamelijk tussen Frankrijk en Polen, over de plaats van de bestelling voor de productie van artilleriegranaten.

De kern van het lopende geschil is het ideaal van “strategische autonomie”, een beleidsconcept dat een onafhankelijke en zelfredzame Europese Unie beoogt, met name op het gebied van defensie, waar een alliantie met de VS al tientallen jaren de voorwaarden bepaalt.

Met enige steun van Griekenland en Cyprus pleit Frankrijk ervoor dat de middelen binnen de EU blijven en dat de toeleveringsketen van de munitieproductie volledig Europees is, inclusief de inkoop van belangrijke onderdelen die nodig zijn om de artilleriegranaten te prouceren.

Volgens een ongenoemde Europese diplomaat, geciteerd door Politico, is de Europese defensie-industrie echter wellicht niet in staat om één miljoen granaten per jaar aan Oekraïne te leveren. Daarom pleiten Noord- en Oost-Europese landen voor een snellere levering van artilleriegranaten aan Oekraïne.

Volgens recente berichten is Zweden, dat het roulerende voorzitterschap van de EU bekleedt, tussenbeide gekomen om een compromis te vinden. Zweedse ambtenaren hebben naar verluidt een compromisdocument opgesteld dat de komende contracten beperkt tot “in de Unie en Noorwegen gevestigde marktdeelnemers” en verduidelijkt dat de richtlijn geen precedent mag scheppen.

De nieuwe tekst lijkt momenteel te worden besproken door de EU-leden, getuige de mededeling van een EU-ambtenaar op 22 april, waarin hij verklaarde dat het punt van de gezamenlijke bestelling voor de productie van 155mm granaten, waar Oekraïne om had gevraagd, “nu wordt besproken” en “het erop lijkt dat de oplossing heel dichtbij is”.

Oekraïne kijkt er ook naar uit om over een paar weken, na de aankomst van de Duitse Leopard-tanks, de Amerikaanse M1 Abrams te ontvangen. Onder de hoge Oekraïense functionarissen in Kiev heerst echter bezorgdheid dat dit allemaal te weinig is en te laat komt.

De Amerikaanse minister van Defensie Lloyd Austin zei op 21 april dat de VS in de komende weken zouden beginnen met de opleiding van Oekraïense troepen in het gebruik en onderhoud van Abrams-tanks, terwijl zij ernaar streven de tanks zo snel mogelijk op het slagveld te krijgen.

Eenendertig tanks zullen naar verwachting eind mei aankomen in Grafenwoehr Training Area in Duitsland, en een paar weken later zullen de Oekraïense troepen beginnen met hun training, die ongeveer tien weken zal duren.

Deze tanks zijn niet de tanks die de Oekraïense strijdkrachten gebruiken in de oorlog tegen Rusland, maar in plaats daarvan worden in de VS 31 M1A1 gevechtstanks opgeknapt, die naar het slagveld zullen worden gestuurd zodra ze klaar zijn, wat enkele maanden zal duren.

De Leopard-tanks die in Oekraïne aankomen, hebben ook hun eigen problemen. Oekraïne krijgt 71 Leopard 2’s uit acht landen, die verschillende granaten afvuren, wat een uniek probleem vormt voor de Oekraïners.

Kiev kan geen munitie in bulk kopen voor deze Leopard 2’s, en de leveringstermijnen voor verschillende munitie kunnen verschillen, wat de inzet van deze Leopard 2’s op het slagveld zou kunnen belemmeren.

Militaire commentatoren wijzen er ook op dat 71 Leopard 2’s en 31 M-1’s slechts honderd tanks zijn voor een leger dat meer dan duizend tanks nodig heeft om zijn pantserbataljons uit te rusten.

Het is echter essentieel op te merken dat Oekraïne ook andere ex-Sovjettanktypes krijgt en minstens 100 Leopard-1’s van een Duits-Nederlands-Deens consortium.

Russen versterken hun posities

De bezorgdheid in de wandelgangen van Kiev is dat naarmate het wachten op wapens en munitie langer duurt, het Russische leger in de door haar bezette gebieden in Oekraïne zijn positie versterkt, waardoor het voor de Oekraïense strijdkrachten moeilijk wordt deze gebieden te heroveren.

In Berdyansk bijvoorbeeld, aan de noordelijke oever van de Azovzee, versterken de Russen het vliegveld met loopgraven en piramidale antitankhindernissen die “drakentanden” worden genoemd. Daarnaast zijn Russische troepen ook begonnen met het graven van verdedigingswerken op de Krim.

Soortgelijke versterkingen zijn ook waargenomen in door Rusland bezette gebieden in de zuidelijke regio Zaporizjia in Oekraïne, die vermoedelijk een van de meest waarschijnlijke regio’s is waar het langverwachte Oekraïense tegenoffensief zou kunnen beginnen.

Ook heeft het Russische leger laten zien dat het zich kan aanpassen op het slagveld, zoals militaire deskundigen als Mick Ryan, een gepensioneerd generaal-majoor in het Australische leger, hebben opgemerkt.

In een eerder deze maand op Twitter geplaatste draad zei Ryan dat Oekraïne in de eerste weken van de oorlog met succes de Russische logistiek en achterliggende gebieden onder vuur nam vanwege “slecht uitgevoerde” close combat tactieken. Het Russische leger bracht echter veranderingen aan.

“In plaats van meer manoeuvrerende tactieken, hebben ze een zeer afwachtend model aangenomen,” zei Ryan, terwijl hij verwees naar de toegenomen Russische afhankelijkheid van artillerieaanvallen geleid door onbemande vliegtuigen (UAV’s) om langzaam maar voorzichtiger op te rukken, om te voorkomen dat de logistieke doelen worden blootgesteld.

Verder wees Ryan op de rekrutering van veroordeelde misdadigers door het Russische particuliere militaire bedrijf Wagner, wat hij omschreef als een “terugkeer naar aanvallen met menselijke golven die voorkwamen in conflicten zoals de oorlog tussen Iran en Irak”, maar dan “geraffineerder”.

“Het is een meer verfijnde aanpassing van de tactiek waarbij de eerste menselijke golven slechts het eerste echelon zijn van meerdere, waarbij elk volgend echelon meer ervaren en capabele troepen bevat,” zei Ryan. “Elke opeenvolgende golf zou kleine overwinningen opleveren, en uiteindelijk zouden beter getrainde en meer ervaren Wagner-troepen alle overwinningen die deze menselijke golfaanvallen opleverden, uitbuiten.”

Er is ook een evolutie geweest in de Russische tactiek voor het verlenen van luchtsteun aan grondtroepen, die zeer effectief is gebleken, zoals de Oekraïense luchtmachtfunctionarissen met tegenzin toegaven.

Om het dodelijke Oekraïense lucht- en raketverdedigingsnetwerk te ontwijken, zijn de gevechtsvliegtuigen van de Russische luchtmacht (VKS) begonnen met het gebruik van langeafstandswapens zoals FAB-500 en 1,5-ton UPAB-1500B glijbommen, zoals eerder in detail is besproken door EurAsian Times hier en hier.

“Het is een extreem grote bedreiging wanneer geleide luchtbommen, glijbommen, ver kunnen vliegen en de vliegtuigen niet in de kill zone van onze luchtverdediging komen,” zei Yuri Ihnat, de woordvoerder van de luchtmacht van de Strijdkrachten van Oekraïne, nadat Russische Su-35 jets op 24 maart het noordoosten van Sumy Oblast in Oekraïne hadden aangevallen met 11 geleide bommen.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Oekraïne – Media beginnen de realiteit te erkennen

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: