Door de UNESCO van de Verenigde Naties is 25 maart ingesteld als de ‘Internationale dag ter herinnering aan de slavenhandel en de afschaffing ervan’, (International Day for the Remembrance of the Slave Trade and its Abolition). De dag is door de VN in het leven geroepen om onder meer racisme te bestrijden.
De internationale pagina van de VN schrijft over deze dag het volgende:
Meer dan 400 jaar lang waren meer dan 15 miljoen mannen, vrouwen en kinderen het slachtoffer van de tragische trans-Atlantische slavenhandel, een van de donkerste hoofdstukken in de menselijke geschiedenis. Elk jaar op 25 maart, de internationale dag ter nagedachtenis van de slachtoffers van de slavernij en de trans-Atlantische slavenhandel, biedt de gelegenheid om de slachtoffers van het wrede slavernijsysteem te eren en te herdenken. De internationale dag heeft ook tot doel het bewustzijn van de gevaren van racisme en vooroordelen vandaag de dag te vergroten.
Wanneer de VN spreekt over “de gevaren van racisme en vooroordelen vandaag de dag” zijn er geen redenen om aan te nemen dat ze gericht zijn tegen alle rassen, maar voornamelijk een schuldgevoel moet geven bij het blanke ras, dat wordt beschouwd als het ras dat de trans-Atlantische slavenhandel dirigeerde. Deze instelling blijkt nog duidelijker als het door links als slaghout wordt gebruikt tegen zogenaamde ‘racisten’ – mensen die zich verzetten tegen de massale immigratie uit MENA-landen.
Racisten, neonazi’s, Nederlanders – iedereen draagt de schuld aan de trans-Atlantische slavenhandel op zijn schouders. Het probleem is echter dat het er niet echt zo aan toeging. Het is waar dat slaven naar Amerika werden gebracht, het is ook waar dat sommige van de slavenhandelaars van het blanke ras waren, maar degenen die het overgrote deel van de slavenhandel voor hun rekening namen waren in feite Joden.
In 1992 creëerde de Nation of Islam een kleine opschudding bij de publicatie van zijn boek “The Secret Relationship between Blacks and Jews”. De Nation of Islam was het joodse leiderschap in de zwarte burgerrechtenbeweging beu. Hoewel deze burgerrechtenbeweging zwart zou zijn, waren het joodse personen die het bestuurden, om een gemeenschappelijk front te vormen tegen blanken in de Verenigde Staten. Als argument voor dit gemeenschappelijke front beweerden men dat Joden en negers een soortgelijke geschiedenis deelden, omdat zij beiden slaven waren geweest (de Joden in Egypte en de negers in Amerika). Er werd echter niet verteld dat het de Joden waren die achter de trans-Atlantische slavenhandel zaten. In plaats daarvan werd dit verhelderd door de Nation of Islam, onder meer door te verwijzen naar joodse bronnen. Seymour B. Liebman constateerde bijvoorbeeld in zijn boek “New World Jewry 1493-1825” het volgende:
De [Joden] waren de grootste kooplieden in het Caribisch gebied, waar de scheepvaart voornamelijk een joodse onderneming was. De schepen waren niet alleen eigendom van Joden, maar werden bemand door Joodse bemanningen en stonden onder het bevel van Joodse kapiteins.
Iemand die het onderwerp ook heeft onderzocht is David Duke, die een documentaire in twee delen heeft gemaakt over het onderwerp “The Shocking Jewish Role in Slavery” (zie de video’s onderaan dit artikel). Toen Duke zijn onderzoek begon, iets wat plaatsvond voordat de Nation of Islam zijn boek uitbracht, bleek dat hij boek na boek vond die bevestigden wat Seymour B. Liebman schrijft. Deze boeken zijn geschreven door joodse historici, voor een joods publiek. David Duke verwijst onder andere naar Marc Lee Raphael, zoals in “Jews and Judaism in The United States: A Documentary History”, wat ons iets vertelt dat noch de VN, noch links ons wil laten weten:
Joodse kooplieden speelden een belangrijke rol in de slavenhandel. Joodse kooplieden domineerden vaak de Amerikaanse koloniën, of ze nu Frans, Brits of Duits waren.
Marc Lee Raphael noemt ook enkele van de Joden die “de joodse slavenhandel op het Amerikaanse continent domineerden”; Isaac Da Costa in Charleston in de jaren 1750, David Franks in Philadelphia in de jaren 1760 en Aron Lopez in Newport eind jaren 1760 en begin jaren 1770. David Duke laat zien dat de trans-Atlantische slavenhandel zo werd geregeerd door representanten van het uitverkoren volk, dat de slavenveilingen tijdens de Joodse feestdagen gesloten moesten worden. Duke laat ook zien, door Jacob Marcus boek “United States Jewry 1776-1985”, dat in 1820 “bijna 40 procent van de joodse families in de Verenigde Staten eigenaar was van één of meer slaven”. Duke verklaart verder dat de historische feiten aantonen dat “minder dan vijf procent van de niet-joodse blanken in de zuidelijke staten slaven bezat” en “minder dan twee procent van de blanken in heel Amerika”. Joden bezaten dus proportioneel gezien meer slaven dan blanken.
Opgemerkt kan worden dat nadat de Nation of Islam haar boek naar een bredere kring had verspreid en de waarheid begon te dagen. Als op bestelling er onmiddellijk na “The Secret Relationship between Blacks and Jews” verschillende nieuwe “analyses” over de trans-Atlantische slavenhandel verschenen, vanuit een joods perspectief. De nieuwe literatuur stelde dat de betrokkenheid van de Joden bij de trans-Atlantische slavenhandel overdreven was, hoewel in ieder geval werd erkend dat het meer was dan de niet-Joden een paar jaar eerder wisten.
Tijdens de VN-gedenkdag voor de afschaffing van de slavernij wil men bijzondere aandacht besteden aan de trans-Atlantische slavenhandel, maar waarom zich daarmee tevreden stellen en vertel je niet over de slavenhandel die daarvoor al duizenden jaren heeft plaatsgevonden? Tijdens het Romeinse Rijk volgden joodse slavenhandelaren het Romeinse leger overal om gevangenen als slaven te kopen. In feite verbiedt het Oude Testament Joden om slaven van hun eigen volk af te nemen, maar dringt er bij hen op aan om niet-Israëlieten te verslaven en hen aan hun nakomelingen te laten erven (Leviticus 25: 44-46).
De VN, de media, politici en anderen hebben er voor gekozen om zich hier blind voor te houden, net zoals ze vermijden te vertellen over de extensieve slavenhandel van de moslims in het verleden en de nog steeds voortdurende slavernij in Afrika in het heden. In plaats daarvan krijgen uitsluitend de blanken de schuld, wier voorouders toenmaals als eersten de slavernij hebben afgeschaft en illegaal verklaard.
Black Lives Matter? Een zwarte slaaf in Libië kost $ 200 dollar… en niemand interesseert het
Zeer binnenkort in dit theater :
Internationale dag ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Vikingen ;
Internationale dag ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Hoekse en Kabeljauwse twisten;
Internationale dag ter nagedachtenis van de slachtoffers van de barbaarse islamieten in de EUSSR;
Internationale dag ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Barbarijnse zeerovers.
De Unesco……….óók zo’n onzinnige én overbodige geldverslindende organisatie.
corroborating findings can be found in strange places e.g.
https://www.asser.nl/global-city/news-and-events/
De ‘nation of islam’ zegt dat het de Joden waren.
Vind ik wel discutabel omdat ze niet onbevooroordeeld t.o.v. Joden zijn.
Ik heb altijd begrepen dat de handel in handen van moslims was (is), samen met locals zoals de Ashanties.
Voor westerlingen was het oerwoud, toentertijd, gewoonweg te gevaarlijk om slaven te jagen.
Misschien kan de Unesco ook een dag maken voor de afschaffing van de slavernij.
Alleen te vieren door blanken, want de rest heeft slavernij officieel niet afgeschaft.
Wanneer houden we Internationale dag ter nagedachtenis van de slachtoffers van de achterlijke politici ??
Belicht aub de gehele geschiedenis , van zolang geschied schrijving en overlevering heeft plaatsgevonden , dan wordt duidelijk dat mensen gelijk zijn in hun streken ongeacht kleur , en elkaar overal ter wereld elkaar als slaaf gebruikt hebben , dat de zieke geesten dit alsnog willen gebruiken om een wig te drijven , en er sommigen maar al te blij mee zijn . NATUURLIJK IS DUIDELIJK wie hoe wat hanteerd , wie Oorlog willen van binnen uit zijn laf , ze bezoeken , als ziek artsen , ziekenhuizen , en daarna , wat een rare overtuiging . Heb vaak mee gemaakt zonder iets te doen , dat ik uitgescholden werd , in mijn leven is de discriminatie andersom , en daarnaar zal ik handelen