Nu het Oekraïense regime in de nasleep van de Russische invasie de staat van beleg heeft afgekondigd, heeft het blijkbaar ook een nieuw, bijna algemeen dienstplichtbevel ingevoerd. USA Today meldt:

De staatsgrensbewakingsdienst van Oekraïne heeft aangekondigd dat mannen van 18 tot 60 jaar het land niet mogen verlaten, zo meldt men.

“In het bijzonder is het voor mannen van 18 tot 60 jaar, burgers van Oekraïne, verboden de grenzen van Oekraïne te verlaten,” aldus een verklaring van de dienst, volgens CNN. “Deze verordening zal van kracht blijven gedurende de periode van het wettelijk regime van de staat van beleg. Wij vragen de burgers om deze informatie in overweging te nemen. “1

Om dit bij onwillige dienstplichtigen af te dwingen, zullen de Oekraïense functionarissen de mannen natuurlijk fysiek in dienst moeten dwingen en hen daarheen transporteren waar het regime hen nodig acht, schrijft Mises Institute.

Op Twitter zijn bijvoorbeeld video’s opgedoken waarop te zien is hoe Oekraïense functionarissen mannen ontvoeren en gedwongen om dienst te doen. Volgens een bron die foto’s en video’s uit Oekraïne heeft gepost,

“UA-soldaten hielden auto’s en bussen tegen en sleepten iedere man tussen de 18 en 60 jaar eruit om dienst te nemen in het Oekraïense leger. Op een plaats riep een commissaris: “Zeg vaarwel tegen uw dochters, moeders en vriendinnen; u moet omkeren en tegen de Russische indringers vechten!”

Of zoals een andere regeringsfunctionaris het directer uitdrukte: “Vergeet je vrouw, vergeet je dochter, vecht voor Oekraïne.”

De bewoordingen van deze oproep tot de wapenen helpen om de ware aard te verduidelijken van de dienstplicht die aan de onwilligen wordt opgelegd: de staat voelt zich gerechtigd de belangen van de mannen en hun gezinnen terzijde te schuiven. Vertaald betekent dit: uw vrouw en dochter verdienen uw aandacht minder dan de zaken van de staat.

Deze situatie is zo dramatisch omdat zij zo duidelijk het fundamentele conflict laat zien tussen de belangen van de gezinnen en de belangen van het regime.

Om in dit geval de kant van het regime te kiezen, moeten wij aanvaarden dat technocraten en politici van de regering in staat zouden moeten zijn om het oordeel van een man over de beste manier om zijn gezin te dienen, terzijde te schuiven. Veel mensen geloven dat natuurlijk. Deze houding is wat lockdowns en vaccinatiemandaten mogelijk maakt. zowel bij de dienstplicht als bij covid wordt de staat de instelling die intieme beslissingen neemt over wat u met uw gezin “voor uw eigen bestwil” moet doen.

  In Oekraïne worden dode soldaten in stadsparken begraven

Maar in werkelijkheid ontbreekt het de staatsactoren zowel aan het morele gezag als aan de informatie die nodig is om dergelijke beslissingen te nemen.

De Staat heeft geen voorrang op het gezin

In de pogingen van de staat om mannen te grijpen voor regime-“dienst” vinden wij een duidelijk conflict tussen de staat en het gezin.

Als een echtgenoot en vader in een gezin besloten heeft dat het voor hem het beste is zijn gezin te vergezellen naar een buurland – of waar dan ook – dan behoort dit voorrecht tot de meest fundamentele die in de beschaafde maatschappij bestaan. Geen enkele instelling op aarde is beter geschikt om zulke beslissingen te nemen dan het gezin zelf. Geen enkele instelling is in een morele positie om een man te dwingen zijn kinderen en vrouw in de steek te laten in naam van het dienen van de vage, ongedefinieerde groep mensen die “het land” is.

Niet alleen is geen politicus of technocraat in de morele positie om zoiets te eisen, maar geen enkele regeringsambtenaar heeft de specifieke kennis die nodig is om een oordeel te vellen over wat passend is voor ontelbare gezinnen, elk met hun eigen unieke behoeften.

Voor sommige mannen bestaat de juiste handelwijze erin hun gezin over de grens in veiligheid te brengen, en hen daar te steunen. Voor anderen kan het betekenen dat zij mee moeten vechten in een militaire operatie. Voor weer anderen is emigratie misschien niet te verkiezen, en kan de man nodig zijn om voedsel en onderdak voor het gezin veilig te stellen in een tijd van onrust.

Ongetwijfeld kunnen sommige mannen – en zelfs sommige vrouwen – vrijwillig hun gezin achterlaten om in militaire dienst te gaan. Wanneer dit vrijwillig gebeurt, is dit een legitieme keuze die mensen kunnen maken als zij denken dat dit voor hun gezin passend is.

Maar er is een enorm verschil tussen deze vrijwillige keuzes en de verordeningen die door overheidsbureaucraten worden uitgevaardigd om het doel te dienen waarvan de staat heeft besloten dat het “het beste” acht voor alle gezinnen tezamen. Voor Oekraïne moet dit vooral benadrukt worden, omdat het regime bekend staat als een van de meest corrupte ter wereld.

  De onbekende 'gecompliceerde' geschiedenis van Ruslands relatie met de Krim kan de vonk zijn die WO III doet ontbranden

Het verbod op emigratie: Een bijzonder gevaarlijke wet

Wat een bijzonder interessante dimensie aan het Oekraïense voorbeeld toevoegt, is het feit dat veel van deze mannen worden gegrepen terwijl zij het land proberen te verlaten.

In wezen is deze mannen het fundamentele recht om te emigreren ontnomen. Een emigratieverbod – een van de meest fundamentele mensenrechten – is reeds lang een systeem dat door despotische regimes zoals Noord-Korea, Cuba en de oude Sovjet-Unie wordt toegepast. Vele andere despotische regimes hebben emigratie voor militaire doeleinden beperkt.

Het feit dat deze mannen tijdens hun emigratie ontvoerd worden, doet ook vragen rijzen bij de gebruikelijke logica van de voorstanders van de dienstplicht, die beweren dat iedereen een soort “plicht” of schuld heeft tegenover zijn of haar natie-staat. Deze houding gaat natuurlijk uit van het nogal absurde idee dat mensen groot voordeel halen uit het feit dat ze op een bepaalde plaats wonen en daarom iets verschuldigd zijn aan het regime dat toevallig over die plaats heerst. Bovendien moet u bedenken dat de meeste mensen al vele jaren belasting betalen om het regime financieel te steunen. Maar nadat zij jaar na jaar voor hun rijkdom zijn uitgeknepen, worden zij nog steeds de les gelezen over wat zij de staat “schuldig” zijn.

Maar wanneer iemand besluit te emigreren, laat hij al die vermeende heerlijke “voordelen” van het leven op die plaats – en van het betalen van al die belastingen – achter zich. Bijgevolg heeft het geen zin meer te eisen dat die persoon dan gedwongen wordt zijn “plicht” te blijven doen ten aanzien van een plaats die hij wenst te verlaten.

Natuurlijk zullen de voorstanders van dienstplicht voor emigrerende mannen beweren dat sommige van deze mensen van plan zijn terug te keren en dus niet echt permanent emigreren. Er wordt ons verteld dat deze mannen later terug zouden kunnen keren en “meeliften” op de vermeende voordelen die zij uit de militaire “dienst” van anderen hebben gehaald. Daarom zijn deze potentiële emigranten de staat nu militaire dienst verschuldigd om te “betalen” voor de toekomstige voordelen die zij bij terugkeer ontvangen. Om dit argument te kopen, moet men eerst voorbijgaan aan het feit dat deze mannen reeds belastingen betaald hebben ten behoeve van de militaire verdediging. Maar daar komt nog bij dat het argument berust op de bewering dat grensagenten de toekomst kunnen voorspellen. Zij weten niet wie later zal proberen weer binnen te komen. Het argument berust ook op de gedachte dat een toekomstige mogelijkheid van een poging tot terugkeer het ontvoeren van dienstplichtigen nu rechtvaardigt.

  Poetin over de door het Westen afgedwongen herbewapening van Rusland

Andere voorstanders zouden dit vraagstuk verder kunnen vertroebelen door erop te wijzen dat de dienstplichtige geen dienst bewijst aan het regime, maar aan de “gemeenschap”. Dit veronderstelt dat de belangen van elke gemeenschap samenvallen met de belangen van de staat – op zijn best een bizarre bewering. Bovendien, wat is een gemeenschap anders dan een verzameling gezinnen? Gemeenschappen zijn niet het best gediend wanneer de wil van de familieleden vervangen wordt door de wil van een agent.

Wat ook vaak vergeten wordt, is het feit dat een gebrek aan gewillige soldaten een gebrek aan vertrouwen in het regime zelf aantoont. Het is heel goed mogelijk dat, als het Oekraïense regime minder corrupt en minder onbekwaam zou zijn, meer mensen vrijwillig de wapens ervoor zouden opnemen. Als de juistheid van het standpunt van het Oekraïense regime zo vanzelfsprekend is, dan zou de dienstplicht helemaal niet nodig moeten zijn. Het gebrek aan echte steun voor het regime is altijd een harde realiteit voor een regime om onder ogen te zien. De geschiedenis is vol van misleidende vorsten die zich inbeeldden dat “het volk” zou toestromen om de koning te beschermen tegen usurpators. Veel van deze monarchen zijn bitter teleurgesteld, toen bleek dat het volk, dat lang door “hun” koning belast en misbruikt werd, andere prioriteiten had. Vele andere soorten regimes zijn voor soortgelijke onaangename verrassingen komen te staan. Het kan heel goed zijn dat veel burgers het regime niet zo waarderen als het zichzelf waardeert. Dat is jammer voor de politici die aan de macht zijn, maar zo’n stand van zaken rechtvaardigt nauwelijks het ontvoeren van vaders op straat.

  1. Er zij ook op gewezen dat Kiev in december j.l. de eisen voor zijn versie van de “selectieve dienst” heeft uitgebreid om meer vrouwen op te nemen. Zoals opgemerkt door Military.com: “Volgens een bijgewerkte verordening die vrijdag 17 december van kracht werd, moeten vrouwen tussen 18 en 60 jaar die “geschikt zijn voor militaire dienst” en in een breed scala van beroepen werkzaam zijn, zich laten registreren bij de Oekraïense strijdkrachten. In geval van een grote oorlog kan deze uitgebreide reserve van vrouwen gemobiliseerd worden als deel van de nationale reserve om dienst te doen in een breed scala van militaire specialismen.”

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Het ineenstortende Covid narratief wordt vervangen door Poetin en Oekraïne



Volg Frontnieuws op Telegram

Vorig artikelOekraïens “Neo-Nazi Zomerkamp” – Militaire opleiding voor jonge kinderen
Volgend artikelOekraïne Update #3
Frontnieuws
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, zogenaamde celebrity influencers of politici.

9 REACTIES

  1. I.v.m. de staat van beleg mogen mannen van 18 t/m 60 jaar Oekraïne niet verlaten. Het feministisch maandblad Opzij (sinds 1972) heeft nog niet gereageerd op deze uiterst discriminerende maatregel.

  2. Heel goed stuk! Deze “vluchtende” mannen blijven strak bij hun gezin, juist erg mooi! Ik zou willen dat mannen hier dat eens gingen doen, zich bekommeren om hun gezin.

  3. De strijd in Oekraïne ontvouwt zich zo dat de hele mannelijke populatie daar wordt opgezet tegen de Russen. Iets met strijd tegen blanken door hen die zich joden noemen. Maar dat zal wel niet waar zijn toch?

  4. Ik zie eigenlijk een drive van de ziomaffia om de blanke populatie daar te decimeren als zowel mannen als vrouwen ongeoefend en verplicht moeten strijden tegen een getraind en gedisciplineerd leger. Het is te hopen dat de Russen zich blijven inhouden.

  5. @Ron Swart, ongelooflijk stomme opmerking. Ga ergens anders je blijkbare vrouwenhaat ventileren. Meer doe je niet namelijk.

  6. @Johannes, dit slaat nergens op ik ben vrouw maar ook ik heb geen hoge pet op van het moralistische vingertje van Opzij.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in