“Het is te laat voor Duitsland”: Duitse feministe erkent dat ze het verkeerd had inzake immigratie – wil naar Polen emigreren

In 2012 grondvestte Rebecca Sommer de werkgroep voor vluchtelingenhulp Arbeitsgruppe Flucht + Menschen-Rechte. Eind 2015 juichte deze kunstenares, fotografe, journaliste, en documentairemaakster, Angela Merkel’s beslissing toe om de Duitse grenzen te openen voor de ‘vluchtelingen’ die in Hongarije waren gestagneerd, ondanks het vacuümeffect dat dit zou creëren.

In die tijd wilde ik iedereen helpen en geloofde echt dat al deze mensen voor de hel op de vlucht waren en in een staat van complete nood verkeerden, verklaart de Duitse activiste in een interview met een Pools nieuwsportaal dat werd vertaald en gepubliceerd op Die Kolumnisten, waarin ze beschrijft hoe ze door de realiteit werd wakker geschud.

In 2015 had haar NGO-organisatie bijna 300 vrijwilligers die Duitse cursussen aan de nieuwkomers gaven.

Ik dacht dat hun middeleeuwse gedachtegoed in de loop van de tijd zou veranderen… maar nadat ik had gezien dat deze toestanden zich bleven herhalen en goed observeerde wat er om me heen gebeurden, als vrijwilligster, moest ik aan mezelf toegeven dat islamitische vluchtelingen zijn opgegroeid met waarden die totaal verschillend zijn, ze hebben vanaf hun kindertijd een hersenspoeling ondergaan en zijn totaal geïndoctrineerd door de islam, en absoluut niet van plan om onze waarden over te nemen. Erger nog, zij beschouwen ons ongelovigen met minachting en arrogantie, zegt de Duitse activiste, waarbij ze beschrijft hoe ze door de realiteit werd wakker geschud.

Het was een schokkende gewaarwording toen ik merkte dat deze mensen die ik had geholpen, die samen met mij aten, dronken, dansten en lachten met mij, degene die niet bid, die niet naar de moskee gaat, die Ramadan niet respecteert, me ‘die stomme Duitse hoer’ noemde, terwijl ze mijn eten aten en in mijn tuin zaten, aldus Sommer.

Rebecca Sommer zegt dat ze geen geïsoleerd geval is, dat veel andere vrijwilligers uiteindelijk ook dezelfde opvatting kregen, en dat er nu veel minder vrijwilligers klaarstaan ​​om met de nieuwkomers in Duitsland te werken. Ze erkent ook dat deze moslimmigranten, door hun grote aantal, een ernstige bedreiging vormen voor de Duitse manier van leven, en dat dit erger zal worden met gezinshereniging.

Ze vertelt ook at ze persoonlijk Duitsers kent die zich gereedmaken om naar Polen te emigreren, omdat ze er genoeg van hebben, en ze voegt eraan toe:

Als Polen en Hongarije niet toegeven aan de EU, zullen het landen worden waar sommige Duitsers en Fransen naar toe zullen vluchten. Jullie zouden eilanden van stabiliteit in Europa kunnen worden.

Eilanden van stabiliteit, maar ook democratie, omdat Rebecca Sommer heeft bemerkt dat democratie niet echt meer bestaat in Duitsland. Toen de mensenrechtenactiviste de gedwongen bekeringen tot de islam in Indonesië wilde veroordelen, werd haar account geblokkeerd.

Deze Berlijnse vrouw durft op oudejaarsavond niet meer alleen naar buiten te gaan, en ze is al verscheidene keren aangevallen door Arabisch sprekende mannen.

Ze denkt dat het al te laat is voor Duitsland, en ze is van plan om te emigreren, voordat ze met pensioen gaat. Politieke islam is overal aanwezig, ook in de regering, in politieke partijen, in de politie en op scholen. Met gezinshereniging zullen miljoenen extra moslimmigranten komen. In de Duitse hoofdstad waar ze woont, worden hele districten al gedomineerd door de moslimgemeenschap, die een parallelle samenleving vormt.

Moeder nodigt moslimvluchtelingen uit in haar huis – als dank wordt haar 14-jarige dochter verkracht