Het einde van de Westerse overheersing

De westerse sancties tegen Rusland, waartoe Washington eenzijdig heeft besloten, worden voorgesteld als een rechtvaardige straf voor de agressie tegen Oekraïne. Maar, zonder de illegaliteit ervan volgens het internationaal recht te vermelden, kan iedereen zien dat zij hun doel niet bereiken. In de praktijk isoleert de Verenigde Staten het Westen in de hoop zijn hegemonie over zijn bondgenoten te kunnen handhaven, schrijft Thierry Meyssan.

De Verenigde Staten, die pas laat aan de wereldoorlogen hebben deelgenomen en geen verliezen op hun grondgebied hebben geleden, zijn als overwinnaars uit de wereldconflicten tevoorschijn gekomen. Zij erfden de Europese keizerrijken en ontwikkelden een overheersingssysteem dat hen tot de “politieagent van de wereld” maakte. Hun hegemonie was echter broos en kon de ontwikkeling van grote naties niet tegenhouden. Reeds in 2012 begonnen politicologen de “Thucydides-val” te beschrijven naar analogie van de verklaring van de Griekse strateeg voor de oorlogen tussen Sparta en Athene. Volgens hen maakte de opkomst van China tot macht ook een confrontatie met de Verenigde Staten onvermijdelijk. Vaststellend dat, als China de eerste economische wereldmacht zou worden, Rusland de eerste militaire macht zou worden, zou Washington besluiten hen één voor één te bestrijden.

Het is in deze context dat de oorlog in Oekraïne plaatsvond. Washington presenteert het als “Russische agressie”, stelt sancties in en dwingt zijn bondgenoten die ook te nemen. Het eerste wat in me opkomt is dat de Verenigde Staten, wetende dat zij militair inferieur zijn maar economisch superieur, besloten hebben hun slagveld te kiezen. Een analyse van de betrokken krachten en de genomen maatregelen logenstraft echter deze lezing van de gebeurtenissen.

HET ECONOMISCH WERELDSYSTEEM

Het mondiale economische systeem werd in het leven geroepen door de Overeenkomst van Bretton Woods in 1944. Zij hadden tot doel een kader voor het kapitalisme vast te stellen na de crisis van 1929, waarvoor het nazisme geen oplossing was geweest. De Verenigde Staten legden hun munt op als een in goud om te zetten referentiepunt. Noch de Sovjet-Unie noch China namen deel aan de conferentie.

In 1971 besloot president Richard Nixon officieus een einde te maken aan de pariteit van de dollar met goud. Dit stelde hem in staat de oorlog in Vietnam te financieren. In de praktijk waren er geen vaste wisselkoersen meer. De maatregel werd pas na de oorlog, in 1976, geformaliseerd. Het was ook in die tijd dat China een alliantie sloot met de Angelsaksische multinationals. De Europese Gemeenschap (de voorloper van de Europese Unie) paste zich aan door de nu zwevende wisselkoersen in 1972 te reguleren (de “valutaslang”), en vervolgens door de euro te creëren.

Vanaf 1981 begonnen de Verenigde Staten hun schuld te laten afglijden. Zij ging van 40% van haar BBP naar 130% nu. Zij probeerden de wereldeconomie te globaliseren, d.w.z. hun regels op te leggen aan de kredietwaardige landen en de staatsstructuren van de overblijvende landen te vernietigen (de Rumsfeld/Cebrowski strategie). Om hun schuld te betalen, drukten zij dollars, bespioneerden zij de bedrijven van hun bondgenoten en stalen zij alle reserves van twee grote oliestaten, Irak en Libië. Niemand durfde er iets van te zeggen, maar vanaf 2003 was het economisch systeem van de VS niet meer wat het beweerde te zijn. Officieel waren ze nog steeds liberaal, maar iedereen kon zien dat ze niet langer hun eigen voedsel en levensbehoeften produceerden, en dat ze leefden van plundering.

De economie van de VS, die een derde van de wereldeconomie was toen de USSR ophield te bestaan, is nu nog maar een tiende.

Veel staten voorzagen het einde van de Bretton Woods regels en dachten na over een nieuwe deal. In 2009 hebben Brazilië, Rusland, India en China, weldra aangevuld met Zuid-Afrika voor Afrika, de BRICS opgericht. Deze landen hebben financiële instellingen opgericht die, in tegenstelling tot het IMF en de Wereldbank, hun leningen niet afhankelijk maken van structurele hervormingen of politieke verbintenissen om zich aan Washington aan te passen. Zij geven er de voorkeur aan te investeren op basis van leasing, waarbij het gastland eigenaar wordt van de investering wanneer deze winstgevend is.

In 2010 hebben Wit-Rusland, Kazachstan en Rusland, weldra aangevuld met Armenië, de Euraziatische Economische Unie opgericht. Deze grenslanden hebben een vrijhandelszone opgericht met Egypte, China, Iran, Servië, Singapore en Vietnam. Zuid-Korea, India, Turkije en Syrië zouden zich bij hen kunnen aansluiten. In 2013 begon China aan zijn uitgestrekte project “Nieuwe Zijderoutes”. Het jaar daarop, toen zijn BBP tegen koopkrachtpariteit dat van de Verenigde Staten overtrof, richtte Peking de Aziatische Investeringsbank voor Infrastructuur (AIIB) op, en sinds 2020 reguleert deze het buitenlands kapitaal.

In 2021 bedacht de Europese Unie haar Global Gateway om met China te concurreren en haar politieke model op te leggen. Maar deze eisen werden door veel landen als een koloniale buitensporigheid gezien en werden massaal afgewezen.

Geleidelijk aan zijn het Russische en het Chinese blok dankzij het gezamenlijke project van het Groot Euraziatisch Globaal Partnerschap (2016) in het kader van de Sjanghai Samenwerkingsorganisatie nader tot elkaar gekomen. Het doel is de hele regio te ontwikkelen door evenwichtige communicatiekanalen te creëren op de ideologische grondslagen die de Kazachse sultan Nazerbayev heeft gedefinieerd: inclusiviteit, soevereine gelijkheid, respect voor de culturele en sociaal-politieke identiteit, openheid en bereidheid om andere ensembles te integreren.

De poging van Washington om deze opkomende entiteit te vernietigen heeft geen kans van slagen. Het is opvallend dat :
De economische aanval niet begon met de inval in Oekraïne, maar twee dagen daarvoor.
Zij in de eerste plaats gericht is tegen de Russische banken, de Russische miljardairs en de Russische gasindustrie, en helemaal niet tegen het nieuwe Euraziatische communicatiesysteem. Tenslotte beoogt het Rusland uit te sluiten van internationale organisaties, maar het gaat niet om de staten die weigeren Rusland te veroordelen. Daarom zal het hen in de armen van Peking duwen.

Met andere woorden, de VS isoleert Rusland niet, maar zij isoleert het Westen (10% van de mensheid) van de rest van de wereld (90% van de mensheid).

HET PROCES VAN HET SCHEIDEN VAN HET WESTEN VAN DE REST VAN DE WERELD

De dag nadat Moskou de onafhankelijkheid van de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk had erkend (21 februari 2022), lanceerden de Verenigde Staten een economische aanval op Rusland (22 februari). De Europese Unie volgde de dag erna (23 februari). Vnesheconombank en Promsvyazbank werden uitgesloten van het wereldwijde financiële systeem.

Vnesheconombank (VEB.RF) is een regionale ontwikkelingsbank. Zij had de Donbass kunnen helpen. Promsvyazbank (PSB) investeert voornamelijk in de defensiesector. Zij had een rol kunnen spelen in het kader van het verdrag inzake wederzijdse bijstand.

1. Toen Rusland een speciale militaire operatie in Oekraïne begon (24 februari), breidden de Verenigde Staten de uitsluiting van de eerste twee banken uit het mondiale financiële systeem uit tot alle Russische banken (25 februari). De Europese Unie volgde dit voorbeeld (25 februari).

2. Om te voorkomen dat zoveel mogelijk staten zich bij Rusland zouden aansluiten, breidde Washington de handelsverboden uit tot Wit-Rusland. De Europese Unie begon Russische banken de toegang tot het SWIFT-systeem te ontzeggen, zoals eerder door de Verenigde Staten was opgedragen, breidde de sancties uit tot Wit-Rusland en censureerde de Russische staatsmedia, Russia Today en Sputnik (2 maart).

3. Washington begon zich te richten tegen rijke Russische burgers (ten onrechte “oligarchen” genoemd) met slechte betrekkingen met het Kremlin (3 maart) en de invoer van Russische energiebronnen te verbieden (8 maart). De Europese Unie volgde dit voorbeeld, maar verzette zich tegen een verbod op de invoer van het broodnodige Russische gas (9 maart).

4. Washington breidde de financiële sancties bij het IMF en de Wereldbank uit, breidde de lijst van oligarchen uit en verbood de uitvoer van luxegoederen naar Rusland (11 maart). De Europese Unie volgde dit voorbeeld (15 maart).

5. Washington waarborgde dat leden van de Doema en oligarchen geen rechten meer hebben in het Westen; dat Rusland zijn tegoeden in de VS niet meer zou kunnen gebruiken om zijn schulden aan de VS te betalen; en dat het zijn goud niet meer zou kunnen gebruiken om zijn schulden in het buitenland te betalen (24 maart). De Europese Unie volgde in deze verboden. Zij sprak een verbod uit op de invoer van Russische steenkool en olie, maar nog steeds geen verbod op gas.

Onderstaande tabel geeft een overzicht van de mededelingen van het Witte Huis en van Brussel.

DE REACTIE VAN DE REST VAN DE WERELD

Het is een uiterst verrassend verschijnsel om waar te nemen: de V.S. zijn erin geslaagd een groot deel van de staten aan hun kant te krijgen, maar deze staten zijn de minst bevolkte van de wereld. Het is alsof zij geen middelen hebben om druk uit te oefenen op landen die tot onafhankelijkheid in staat zijn.

Door het eenzijdige optreden van de Angelsaksen en de Europese Unie wordt de wereld in twee heterogene ruimten verdeeld. Het tijdperk van de economische globalisering is voorbij. De economische en financiële bruggen worden één voor één gebroken.

Rusland heeft snel gereageerd en heeft zijn BRICS-partners ervan overtuigd niet langer in dollars te handelen en op termijn een gemeenschappelijke virtuele munt voor hun uitwisselingen te creëren. Tot die tijd zullen zij in goud handelen. Deze munt zou gebaseerd moeten zijn op een mand van BRICS-valuta’s, gewogen volgens het BBP van elke lidstaat, en op een mand van op de beurs genoteerde grondstoffen. Dit systeem zou veel stabieler moeten zijn dan het huidige.

Bovenal lijken Rusland en China veel meer respect te hebben voor hun partners dan het Westen. Zij eisen nooit structurele hervormingen, noch economische, noch politieke. De Oekraïense affaire toont aan dat Moskou er niet op uit is om de macht in Kiev over te nemen en Oekraïne te bezetten, maar om de NAVO terug te dringen en de Banderieten (de “neonazi’s” volgens de terminologie van het Kremlin) te bestrijden. Niets dan zeer legitiem, ook al is de methode brutaal.

In de praktijk zijn wij getuige van het einde van vier eeuwen overheersing door westerlingen en hun wereldrijken. Het is een confrontatie tussen verschillende manieren van denken.

Westerlingen denken nu alleen nog maar in termen van weken. Door deze kortzichtigheid kunnen zij de indruk krijgen dat de Verenigde Staten gelijk hebben en de Russen ongelijk. De rest van de wereld daarentegen denkt in decennia, zelfs eeuwen. In dit geval lijdt het geen twijfel dat de Russen gelijk hebben en het Westen in zijn geheel ongelijk.
Bovendien verwerpt het Westen het internationale recht. Zij vielen Joegoslavië en Libië aan zonder toestemming van de Veiligheidsraad en logen om Afghanistan en Irak aan te vallen. Zij aanvaarden alleen de regels die zij maken. De andere staten streven daarentegen naar een multipolaire wereld waarin elke actor volgens zijn eigen cultuur mag denken. Zij zijn zich ervan bewust dat alleen het internationale recht het mogelijk maakt de vrede te bewaren in de wereld zoals zij die voor ogen hebben.

In plaats van de confrontatie met Rusland en China aan te gaan, hebben de Verenigde Staten ervoor gekozen zich terug te trekken in hun imperium: het Westen isoleren om zijn hegemonie te kunnen handhaven.

Sinds 2001 zien alle wereldleiders het Westen, en vooral de Verenigde Staten, als gewonde roofdieren. Zij durven de confrontatie niet aan en zoeken naar manieren om hen zachtjes naar het kerkhof te begeleiden. Niemand heeft zich ooit kunnen voorstellen dat zij zich zouden afzonderen om te sterven.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Topglobalist: Poetin heeft globalisering gedood

Volg Frontnieuws op Telegram