Ik begin te beseffen dat het een gevaarlijke veronderstelling is om te denken dat mensen echt de waarheid willen weten.
Ik sprak laatst met een schaapachtig persoon en maakte een opmerking over de maanlanding in 1969. Ik vroeg op een nuchtere manier: “Geloof jij dat we in 1969 op de maan zijn geland?” en hij zei, zonder tijd te nemen om over de vraag na te denken: “Natuurlijk.” Ik vroeg voorzichtig: “Waarom?” en zij zeiden: “Waarom niet?” schrijft Todd Hayen.
Inderdaad, waarom niet? Wat verliezen ze door zo’n contradictie met het wereldverhaal te geloven? Wat winnen ze door het niet te geloven en te geloven in iets dat veel mensen belachelijk vinden?
Je zou een soortgelijke vraag kunnen stellen over tientallen onderwerpen: “Geloof je dat de Twin Towers neerkwamen omdat Osama Bin Laden er met vliegtuigen in vloog?” “ Geloof je dat JFK in 1963 door een eenzame schutter werd vermoord?” “ Geloof jij dat de Covid vaccins veilig en effectief waren?” “ Geloof je dat de aarde rond is?”
“Natuurlijk, waarom niet?” Wat dacht je van omdat er geen bewijs is van het tegendeel? “Nee, als er al ‘bewijs’ zou zijn, dan zijn de mensen die er verstand van hebben het er niet over eens. En om welke reden zou ik een geloof moeten verwerpen waar zoveel verhalen omheen hangen?”
Verhaal.
Menselijke geloofssystemen worden fundamenteel opgebouwd door “verhalen”. Alles wat we tegenkomen heeft een verhaal om zich heen, we zouden niet kunnen functioneren zonder verhaal, definitie en vertelling.
Denk er maar eens over na. Als ik in mijn dagelijks leven een willekeurig object tegenkom, zit er een verhaal achter om het te definiëren. Een deel van dat verhaal is vrijwillig, wat betekent dat het gedeeld wordt door de meeste andere mensen.
Neem als voorbeeld een koffiekopje. Ik herken een koffiekopje als ik er een zie, ik noem het bij zijn naam, ik heb er ervaring mee, maar ik identificeer het ook omdat iemand me ooit geleerd heeft wat zijn identiteit was – mijn ouders, mijn school, mijn vrienden.
Ik heb ook een persoonlijk verhaal over het koffiekopje, misschien drink ik er koffie uit, misschien gooide mijn vrouw er een naar me in een vlaag van woede, of misschien gebruikte ik het als klein kind in de achtertuin om gaten te graven.
Verhalen zijn heel belangrijk voor mensen. En ons vermogen om verhalen te creëren rond voorwerpen, mensen, ideeën, ideologieën en situaties is sterk ontwikkeld. Maar wat nog belangrijker is, althans hoe het hier van toepassing is, is dat de verhalen die we over dingen leren moeilijk “af te leren” zijn. Niet alleen is het moeilijk om het af te leren, maar meestal als we een verhaal tegenkomen dat in strijd is met het verhaal waar we mee geleefd hebben en waar we ons prettig bij voelen, hebben we geen zin om van verhaal te veranderen, zelfs als het nieuwe verhaal de waarheid is en het oude verhaal een leugen.
Het vertrouwde en relatief veilige verhaal heeft de voorkeur. Hoewel de verhalen die we graag vasthouden donkere kanten kunnen hebben, zijn ze nog steeds vertrouwd. Er zit genoeg vla in het midden van de donut van het leven dat het te verkiezen is boven een verhaal dat grotendeels lelijk, eng, onveilig en vreemd is.
De “donkere kantjes” die we tegenkomen in ons vertrouwde verhaal zijn ook vertrouwd. Mensen krijgen kanker, mensen krijgen ongelukken, onze kinderen zakken voor school, ze gebruiken drugs en soms sterven er zelfs mensen van wie we houden. Soms verliezen we onze baan, soms worden we getroffen door een wereldwijde tragedie, zoals een ziekte die welig tiert, of een lelijke oorlog die ergens in de wereld uitbreekt, enz. Natuurlijk, wanneer we ondergedompeld zijn in deze donkere kanten vinden we het niet leuk en denken we dat het leven klote is.
Er is altijd een typische oplossing in ons verhaal die met de donkere kantjes omgaat. En er is een typisch resultaat. Als je kanker krijgt, krijg je een conventionele behandeling. Geen behandeling die “buiten het verhaal valt dat we allemaal besloten hebben te beleven”, maar een behandeling binnen het verhaal: chemo, bestraling, operatie. En als dat niet werkt, dan zegt het verhaal, hoogstwaarschijnlijk, dat je doodgaat. Niemand wil afwijkingen van het verhaal horen, zoals alternatieve kankerbehandelingen. Deze oplossingen passen niet in het bekende verhaal.
Andere donkere kanten die we in ons verhaal kunnen tegenkomen, hebben ook typische oplossingen. Bijvoorbeeld, als een virus ons aanvalt, pakt de regering de koe bij de horens en bedenkt manieren om het te bestrijden. Het verhaal zegt dat er helden onder ons zijn, maar alleen degenen waarvan het verhaal zegt dat ze legitiem zijn – degenen waarvan de regering ons heeft verteld dat ze experts zijn. “Als we allemaal ons deel doen [zegt het verhaal] zullen we overleven!” Dus dat is wat de meeste mensen doen – hun best.
Ze willen geen nieuw verhaal horen, een waarheidsgetrouw verhaal, omdat het vaak te ongewoon is, het “past” niet bij wat ze hun hele leven al leven. Ze willen niet horen dat een personage als Anthony Fauci corrupt, incompetent of gewoon slecht is. Dat past niet in het verhaal. Hij is een beroemd publiek figuur. Dat is het verhaal waarin hij past.
Het enge is dat deze mensen niet bang zijn voor een nieuw verhaal (hoewel de meesten zeggen dat ze daarom niet van verhaal veranderen), maar er onverschillig tegenover staan. “Nee, ik denk het niet, ik denk dat ik bij deze blijf, ik ben eraan gewend.” Ze gebruiken deze woorden niet echt, ze zeggen misschien meer iets als, “Dat is gewoon stom om dat te denken,” of “Het kan me echt niet schelen,” of “Als dat waar zou zijn, zou het op de cover van Time magazine staan.”
Zoveel stabiliteit hangt af van het vasthouden aan dezelfde oude verhalen. Als we naar nieuwe verhalen gaan kijken, valt alles uit elkaar, wat in wezen waar is. Neem het maanlandingsverhaal als voorbeeld. Of zelfs het fiasco van 9-11. Hoeveel van het weefsel van ons wereldverhaal zou uit elkaar worden gerukt als één van die incidenten anders zou blijken te zijn dan het verhaal dat ons is voorgeschoteld? De hele structuur van onze natie, evenals de hele wereld, zou uit elkaar vallen, als rook in de wind. Poef.
Ik ken een jong stel dat onlangs de locatie en het gedenkteken van de Twin Towers in New York heeft bezocht. Ze waren zo onder de indruk dat ze filmpjes bekeken van families die geliefden verloren bij het instorten van de gebouwen. Ze waren tot tranen geroerd toen ze naar de displays keken en over het terrein liepen van een van de meest ingrijpende tragedies van de VS. Dat is het verhaal. Ze willen niet horen dat wat daar in werkelijkheid gebeurde heel anders was dan het verhaal dat het monument hen vertelt. Ze willen niet weten dat de emotie die ze in dat verhaal voelden vals en niet echt was. Vergeet het maar.
Sommigen van ons geven er niet zoveel om als het verhaal verandert. In feite, op een vreemde manier, houden we er niet van om te leven in dit consensuele verhaal waar de wereld op dit moment in verwikkeld is. We vinden het leuk als de dingen een beetje door elkaar worden geschud. Dus we zijn er klaar voor als we het nieuwe verhaal zien aankomen. We omarmen het zelfs. Waarheid is als een frisse wind nadat we de smerige lucht van bedrog en leugens hebben ingeademd. Waarom is dat zo? Misschien heeft het iets te maken met hoe we zijn opgevoed. Ik weet het niet. Jouw gok is net zo goed als de mijne.
Zoals we onlangs hebben gezien, kunnen de massa’s zich aanpassen als het verhaal langzaam wordt veranderd (zodat het beter werkt voor de poppenspelers). Het zijn de plotselinge veranderingen die hen van hun stuk brengen. En de agenda kan zelfs af en toe plotselinge veranderingen aanbrengen, zolang het maar goed georkestreerd is. Dit wordt “conditionering” of “indoctrinatie” genoemd.
We zagen dit met de Covid waanzin. En we zien het momenteel met de twee grote wereldconflicten die de meesters op dit moment bezig houden. Het is ook goed om er hier en daar een klein conflict in te gooien zodat mensen de kans krijgen om “gered te worden door de agenda” – oorlogen, klimaatverandering, Trump en Republikeinen, Biden en Kamala, Covid, pandemieën, enz.
Dus, de volgende keer dat een schaapachtige niet wil luisteren naar jouw afwijkende verhaal dat botst met hun verhaal, denk dan eens na over waarom. Meer dan waarschijnlijk is het niet omdat je niet alle relevante feiten binnen handbereik hebt, of dat je een slechte redenaar bent, of dat ze je gewoon niet mogen. Het is meer dan waarschijnlijk omdat jouw verhaal in strijd is met dat van hen, met het verhaal van de “massa”, het verhaal dat de dingen stabiel lijkt te houden, het verhaal dat hun leven leefbaar lijkt te houden, met momenten van onmiddellijke bevrediging-dingen om te kopen, eten om te eten, seks (nou ja, die werkt niet zo goed als vroeger), auto’s om in te rijden, spelletjes om te spelen… dat is echt het enige dat telt voor hen, weet je. Op een dag zal ook dat wegvallen. Maar op dit moment is alles goed.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Ik denk dat het vooral draait om het GELOOF in het verhaal waarmee de schaapjes onder hypnose worden gebracht. Het gaat daarbij niet om de FEITEN en/of ‘WETENSCHAP’ maar om de aannemelijkheid van het verhaal van de hypnotiseurs, icm de propaganda LEUGENS van de desinfotainment-mediahoeren. Aangeleerd maar blind vertrouwen doet de rest.
En dan blijkt wederom dat ze de schaapjes ALLES wijs kunnen maken… de meeste zieke gruwelijkheden worden dan geslikt als noodzakelijk voor hun overleving, no questions asked!
Ik sta kritisch tegenover elk verhaal, of het nu het overheidsnarritief is of een verhaal dat daar dwars tegenin gaat.
Logisch nadenken, bewijs verzamelen en evalueren en m.n. mijn eigen waarnemingen leiden mij naar de wijze waarop ik al deze verhalen duid.
En dan blijven er inderdaad verhalen over waarbij de duiding is dat ik het niet zeker weet hoe het zit.
Die onzekerheid accepteren is een belangrijk onderdeel van het duidingsproces, wat vaak over het hoofd wordt gezien en da’s jammer.
We kunnen nu eenmaal niet alles weten.
Uit onzekerheid kunnen we echter wel verstandige conclusies trekken.
Voorbeeld. Begin 2021 wist ik niet of de prikken die de regering aanbood ‘veilig en effectief’ waren.
Wat betreft die onduidelijkheid betreffende de werkzaamheid vond ik een experiment wel acceptabel. Wat betreft de onduidelijkheid betreffende de veiligheid vond ik het echter volstrekt onverantwoord om die prikken uit te delen. Ik heb hem dan ook niet genomen.
Zo zie je dat we ook met onzekerheid kunnen leven.
@Petra
“Met onzekerheid kunnen leven” is zeker een goed punt! We kunnen idd nooit alles weten in een wereld waarin iedereen zijn/haar/het gewenste werkelijkheid beleeft. FEITEN doen er tegenwoordig ook niet meer toe, lijkt de premisse van de links-lib woke dictatuur.
Maar wat wel steeds duidelijk wordt, is dat het ‘verhaal’ van de beleidsmakers MOET worden gelooft; Je bent immers “with us, or with the terrorists!”. Deze vorm van sociale chantage is een belangrijke factor van het blinde vertrouwen dat de schaapjes in de ‘experts’ met het ‘Dictaat van Waarheid’ wordt opgedrongen.
De aarde is wel een bol 😉
“If you tell a lie big enough and keep repeating it, people will eventually come to believe it.”
-Joseph Goebbels.
Mensen die verspreid over de dag telkens dezelfde nieuwsberichten op tv en radio zien en horen, daar wordt het zó bij ingeprent dat ze niet beter meer weten. En dan willen ze dus blijkbaar ook geen andere waarheid meer horen. Ik heb dat al zo vaak geprobeerd, maar heb het inmiddels opgegeven.
En als je erachter komt dat het verhaal niet klopt en je je omringd voelt door goedgelovige schapen, ga je of wordt je gestuurd, naar een hulpverlener, psycholoog, coach of whatever.
Die je wederom verteld dat ieder mens iets goddelijks in zich heeft en dat je alles positief moet bekijken.
Ook wordt je gezegd dat je zaken die je niet kunt veranderen los moet laten.
Dat gehoord hebbende kun je weer een tijdje vooruit in het circus.
Een zg schaapachtige stelt geen vraag als hij wordt gekonfronteerd met een andere uitgeproken gedachte over iets dat je samen weet
Er is onmiddelijk oordeel. Geen ruimte voor stilte.
Wij hebben geleerd, zijn gehersenspoeld, om nog sneller dan direct meteen iets te vinden van iets, of dat nu een vraag is of wat anders.
Als je hier al die verhalen leest, foto’ s ziet, filmpjes ziet dan heb je de unieke kans om te stoppen met het meteen er iets van vinden, laat staan subiet oordelen.
Gewoon stil zijn, omdat wij mensen in een draaikolk zitten, of massaal in een tredmolen die elk moment kan stoppen met draaien. En dan tuimelt ieder over de ander. Chaos.
Blijf bij jezelf. Sommige schapen worden geslacht, sommige worden wakker, en de wakkeren zullen wel nooit schaap zijn geweest denken ze!
Waarom spreken we altijd over “GELOVEN”
Geloof jij dit of geloof ja dat, enz.
Voor mij staat het woord “geloven” gelijk aan iets aannemen waar je niet of nauwelijks of in ieder geval niet voldoende hebt over nagedacht.
Anders zeg je ik “DENK” dit of zus of zo.
Je hebt er dus over nagedacht en een overwogen besluit genomen op basis van wat je begrijpt.
Als iemand die normaal nadenkt nu nog steeds moet twijfelen en zich afvragen of de Aarde wel een bol is; dit terwijl alle theorie van meetkunde, optica, hemellichamen, Fysica en deze 4 disciplines samen voorgesteld in een planetarium bijvoorbeeld; en je constateert dan dat er geen enkel ander model past op deze waarneembare toestand; Je blijft dan dus met 1 model over dat alles tegelijk verklaart.
Die iemand is gewoon niet vatbaar voor een analyserend denkproces. Stop er dan maar mee om jezelf nog een IQ toe te wijzen.
Die maanlandingen, de Twin towers, allerlei zaken die twijfelachtig zijn ja hoor, twijfels langst alle kanten.
Maar waarom moet die Aarde telkens plat zijn ?
Omdat de Aarde plat is misschien?
Nee. Echt zo ontzettend NIET.
Er zijn meer dan genoeg waarnemingen *die je ook zelf kunt doen*, die dat logenstraffen.
Nog maar een paar maanden geleden, heb ik nog een keer wat foto’s gemaakt, waarbij de kromming/curve duidelijk bewezen wordt. Dat de gemiddelde, gehersenspoelde “flattard” feiten NIET wil aannemen, betekent niet dat het feit er gewoon is en blijft.
Door “flattards” na-papegaaien van allerlei onzin “bewijzen”, waarbij iedere keer weer blijkt dat ze nog niet eens het benul hebben van waar ze eigenlijk naar kijken, veranderen NIETS aan de waarneembare, feitelijke, onontkoombare bewijzen.
De leuke/opmerkelijke grap is dat iedere “flattard” die ik ontmoet heb -live of on-line – tot nu toe geweigerd heeft om het zelf te komen observeren – met allerlei vage excuses en omtrekkende bewegingen. En maar doorgaat met spammen van “bewijs”.
Zelf de simpelste wiskundige dingen als de stalling van pythagoras en werking van een perspectief, begrijpen ze kennelijk echt niet. Maar wel blijven verkondigen dat juist zij, de enige, onvervalste en authentieke waarheid kennen. Dat doen die 4000+ op christendom gebaseerde religies ook en de 8+ op islam gebaseerde religies ook.
Dunning-Kruger voluit. 100%
Dat overstijgt het niveau van een gehersenspoeld sekte-lid echt niet.
Dunning-Kruger komt op allerlei manieren naar boven. Bijvoorbeeld:
Dat telefoongesprek wat Nixon had met de astronauten is fake, want die telefoonlijn kon helemaal niet naar de maan. etc. #variaties.
Hoe onuitsprekelijk DOM ben je dan wel niet?
Een leven lang geen radio geluisterd?
Een leven lang geeb TV gekeken?
Nooit meegemaakt dat mensen inbelden naar een studio?
Nooit meegemaakt dat die mensen in de uitzending kwamen?
Nooit uitgezocht dat die telefoonvork die daarvoor nodig was, ver voor de maanlanding allang bestond?
jefuf wat erg…
En dit is maar 1 voorbeeld van de stupiditeit.
Er zijn er heel veel. Teveel.
Die platte aarde moet erbij zodat wetenschappelijk geschoolde mensen alle andere opties tegelijk met de platte aarde in de prullenbak gooien en er niet meer serieus over gaan nadenken.
Het gangbare model van het zonnestelsel met de ronde aarde die rond de zon draait, dat is inderdaad van een hele andere orde dan de twijfels over de moord op JFK, de maanlanding, 9/11, het covid vaccinatie heil en, niet te vergeten, het CO₂ verhaal. Het is het enige model waarmee exact de positie van planeten en planetoïden kunnen worden berekend, inclusief hun retrogade beweging aan de hemel vanwege de baan van de aarde rond de zon. Het is het enige model dat precies voor elk tijdstip kan berekenen waar het schaduwgebied van een zonsverduistering op het aardoppervlak valt, inclusief de soms ovale i.p.v. ronde vorm wanneer de schaduw schuin op het bolvormige oppervlak van de aarde valt. Wie voldoende inzicht heeft om te zien hoe goed alles in samenhang werkt in dit model, kan er niet meer aan twijfelen. Wie twijfelt, mist het zicht op deze ijzersterke samenhang en raakt makkelijk verstrikt in allerlei pseudo-verklaringen. Maar de officiële (pseudo)verklaringen bij de vaccinatie- en CO₂-verhalen zijn helemaal compleet absurd. Op de middelbare school leerde ik al dat planten CO₂ omzetten in zuurstof, dus meer CO₂ = meer planten = meer dierlijk en menselijk leven. CO₂ uitstoot beperken of belasten is daarom een misdaad tegen het leven. Gedurende het grootste gedeelte van de geschiedenis van de aarde was het CO₂ gehalte in de atmosfeer veel hoger dan nu, zonder de extreme verhoging van de temperatuur waar iedereen nu bang mee wordt gemaakt.
Soms, heel soms benijd ik de goedgelovige met hun wereldbeeld. Ze namen de spuitjes, werden gezien als helden, ze gingen lekker op vakantie, naar restaurants en theaters. In 2022 sierden ze hun social media profielen met blauw/gele vlaggetjes en konden ze zich wederom moreel superieur voelen. Maar goed, als ik dan lees over alle ellende die die spuitjes nu al hebben veroorzaakt en de verschrikkingen die plaatsvinden in Oekraïne mede door het beleid van de Westerse landen blijf ik toch liever bij mijn eigen verhaal.