Heritage Foundation: Amerikaans leger niet in staat om ook maar één oorlog te winnen

Een zeer gedetailleerde en vernietigende studie van een conservatieve Amerikaanse denktank over de toestand van het Amerikaanse leger kan als volgt worden samengevat. Volgens de studie is het Amerikaanse leger “te zwak” voor oorlog. Volgens de auteurs beschikken China en Rusland daarentegen over “indrukwekkende” militaire capaciteiten, bericht RT.

Het Amerikaanse leger dreigt steeds minder te kunnen voldoen aan de eisen van de verdediging van de belangrijkste nationale belangen van de VS. Dat blijkt uit een jaarverslag over de toestand van de Amerikaanse strijdkrachten dat in oktober werd gepubliceerd. Sinds negen jaar publiceert de in Washington gevestigde “Heritage Foundation”, een conservatieve Amerikaanse denktank, haar jaarlijkse “US Military Strength Index”, die gebaseerd is op een reeks uniforme criteria om de prestaties van het Amerikaanse leger te beoordelen. Het laatste verslag heeft betrekking op het jaar 2023.

Terwijl de Amerikaanse militaire sterkte in het leger, de marine, de luchtmacht, de mariniers en de ruimtemacht de afgelopen jaren door de denktank als “sterk” werd beoordeeld, kwamen de auteurs van de ongeveer 600 pagina’s tellende publicatie dit jaar echter voor het eerst tot de conclusie dat de oorlogsbekwaamheid van het Amerikaanse leger als geheel ongewoon tekortschiet:

“Over het geheel genomen kan de militaire situatie van de Verenigde Staten alleen maar als ‘zwak’ worden geclassificeerd.”

In het verslag werden drie belangrijke factoren beoordeeld: de wereldwijde operationele omgeving, bedreigingen voor de Amerikaanse belangen en ook de Amerikaanse militaire macht. De wereldwijde operationele omgeving, die Europa, Azië en het Midden-Oosten omvat, blijft gunstig voor de VS en hun behoefte om militaire macht uit te oefenen, aldus het rapport. “Dit betekent niet dat wij Latijns-Amerika en Afrika als onbelangrijk beschouwen. Het betekent alleen dat de veiligheidsuitdagingen in deze regio’s momenteel geen directe bedreiging vormen voor de vitale belangen van Amerika zoals wij die hebben gedefinieerd,” aldus de Commissie bij de lancering van de nieuwste analyse.

Met name de Europese en Pacifische gebieden worden nog steeds als “gunstig” beoordeeld voor het bereiken van de militaire doelstellingen van de VS. In Europa en Azië zouden de bondgenootschappen en de militaire houding in deze regio’s de VS helpen “hun macht te tonen”, aldus het rapport. In het Midden-Oosten daarentegen dreigden de Verenigde Staten hun “gematigde” rating te verliezen. “Hoewel de algemene beoordeling van de regio net als vorig jaar ‘matig’ blijft, dreigt deze terug te vallen naar ‘slecht’ als gevolg van politieke instabiliteit en toenemende bilaterale spanningen met bondgenoten over de veiligheidsimplicaties van de voorgestelde nucleaire overeenkomst met Iran en de beste manier om Islamitische Staat te bestrijden,” aldus de opstellers van het rapport.

Het rapport richt zich op drie gebieden die door potentiële tegenstanders van de Verenigde Staten kunnen worden bedreigd: Amerikaans grondgebied, Amerikaanse bondgenoten in een bepaalde regio en “internationaal gedeelde ruimten.” Volgens het rapport werd de grootste bedreiging voor de Verenigde Staten gevormd door Rusland en China. “Rusland beschikt nog steeds over het grootste kernwapenarsenaal ter wereld, en hoewel een aanval op de VS hoogst onwaarschijnlijk is, geeft het latente potentieel voor een dergelijke aanval deze wapens nog steeds voldoende strategische waarde tegen Amerika’s NAVO-bondgenoten en belangen in Europa om hun blijvende relevantie te garanderen,” aldus het rapport.

China blijft echter de “meest omvattende veiligheidsuitdaging” voor de Amerikaanse strijdkrachten op alle gebieden die in de analyse aan bod komen, aldus de Heritage Foundation, die de technologische vooruitgang van het Chinese leger aanhaalt. “De Chinezen hebben vorig jaar hun eerste speciale vliegdekschip te water gelaten en zijn bezig met de ontwikkeling van een groot aantal nieuwe platforms voor hun land-, zee-, lucht-, ruimte- en elektromagnetische strijdkrachten,” aldus de auteurs.

De analyse is echter vooral gericht op de beoordeling van de Amerikaanse militaire macht op het gebied van leger, marine, luchtmacht, marine en ruimtevaart. Zowel de capaciteiten en vermogens als de paraatheid van de afzonderlijke krijgsmachtonderdelen werden door de auteurs beoordeeld en uiteindelijk ingedeeld als “zeer zwak”, “zwak”, “marginaal”, “sterk” of “zeer sterk”. De verdeling van de beoordelingen weerspiegelt echter niet de troepen zelf. Volgens de auteurs onderzocht de studie eerder “de huidige beoordelingen van de troepensterkte die waarschijnlijk nodig is om de belangen van de Verenigde Staten te verdedigen in huidige of toekomstige gevechtsoperaties tegen grote vijanden.”

Maar wat maakt het Amerikaanse leger “zwak” volgens de denktank?

Volgens het rapport hebben jarenlange onderfinanciering en “slecht gedefinieerde prioriteiten” het Amerikaanse leger “zwak gemaakt ten opzichte van de strijdkrachten die nodig zijn om alle Amerikaanse belangen op het wereldtoneel te verdedigen.” De strijdkrachten hebben ook een capaciteitsprobleem – ze hebben niet genoeg personeel, wapens en andere uitrusting om een oorlog te voeren. “Er bestaat een aanzienlijk risico dat de huidige Amerikaanse strijdkrachten niet in staat zijn om te voldoen aan de eisen van één groot regionaal conflict,” aldus het rapport.

“De strijdkrachten zouden waarschijnlijk niet in staat zijn meer te doen en zijn zeker te slecht uitgerust om twee grote conflicten die zich bijna gelijktijdig voordoen aan te kunnen.”

Volgens de auteurs is een deel van de reden hiervoor te vinden in de voortdurend veranderende strategische doelstellingen van de VS gedurende decennia. Tijdens de Koude Oorlog was de veiligheidsdoctrine van de VS ontworpen om twee en een halve oorlog te voeren – twee grote regionale conflicten (bijvoorbeeld het bestrijden van een Sovjetinvasie in Europa), terwijl een derde theater (bijvoorbeeld het Midden-Oosten) een “wachtactie” was totdat een van de grote conflicten was gewonnen en de ingezette militaire middelen vervolgens opnieuw werden toegewezen.

Toen de Sovjet-Unie ineenstortte, probeerde de VS te profiteren van het “vredesdividend” door zich terug te brengen tot een bescheidener zogenaamde “anderhalve” oorlogscapaciteit. Toen kwam 9/11, en de Verenigde Staten richtten zich volledig op de “wereldwijde oorlog tegen het terrorisme.” Letterlijk elk aspect van het Amerikaanse militair-industriële complex werd gericht op het verslaan van de onduidelijke “terroristische” vijand in Afghanistan, Irak, Jemen of andere landen in het Midden-Oosten.

Twee jaar later, in 2003, vielen de VS Irak binnen met een sterk verminderde troepenmacht, minder dan een derde van de in 1991 opgerichte troepenmacht. Tegen die tijd was de militaire kracht van de VS aanzienlijk verzwakt. De massale multi-korpsen die tijdens de Koude Oorlog in West-Duitsland bestonden, waren verdwenen. Alle actieve divisies die eerder in de Golfoorlog hadden gediend, waren ook in rook opgegaan.

Om de ingekrompen actieve troepenstructuur van 2003 aan te vullen, moesten de VS eenheden uit de reserves en de nationale garde mobiliseren. Deze strijdkrachten volstonden weliswaar voor de bezetting van Irak en anti-oproeroperaties, maar waren niet in staat tot het voeren van het soort alomvattende, grootschalige, gecombineerde oorlogsvoering dat tijdens de Koude Oorlog de dagelijkse gang van zaken was geweest voor het Amerikaanse leger.

Bovendien waren de actieve strijdkrachten van het Amerikaanse leger, na twee decennia van voortdurende inzet ter ondersteuning van conflicten van geringe intensiteit, niet meer in staat een gelijke of bijna gelijke macht als China, Rusland, Noord-Korea of zelfs Iran aan te pakken. Het Amerikaanse leger was niet langer georganiseerd, getraind of uitgerust voor grootschalige grondgevechten.

Dit is de realiteit die in het rapport van de Heritage Foundation wordt beschreven. Het Amerikaanse leger heeft volgens de analyse vastgehouden aan zijn streven naar modernisering van zijn strijdkrachten om te kunnen concurreren met grote mogendheden, maar zijn moderniseringsprogramma’s bevinden zich nog in de ontwikkelingsfase en het zal nog verscheidene jaren duren voordat zij gereed zijn voor aankoop en inzet. “Het leger veroudert sneller dan het moderniseert,” concluderen de auteurs van het rapport.

Een feit dat de Verenigde Staten grote zorgen baart, aangezien Rusland en China volgens het rapport elk “agressief” gedrag vertoonden en tegelijkertijd over “indrukwekkende” militaire capaciteiten beschikten. De sterkte van het Amerikaanse leger daarentegen werd door de denktank slechts als “zwak” beoordeeld. Maar als oudere strijders uit de Koude Oorlog nu denken dat de Amerikaanse luchtmacht hen te hulp kan schieten, moeten ze worden teleurgesteld. “Verouderde vliegtuigen en een slechte opleiding en handhaving van piloten,” aldus de auteurs van de analyse, “blijven het vermogen van de luchtmacht aantasten om de hoogwaardige luchtgevechtskracht te produceren die nodig is om aan de eisen in oorlogstijd te voldoen.”

Volgens het rapport zal het voor de luchtmacht vrijwel onmogelijk zijn om snel op een crisis te reageren en het luchtruim te controleren, tenzij de opleiding van piloten wordt verbeterd en het aantal wapensystemen van de vijfde generatie wordt uitgebreid. Hoewel de denktank ervan uitgaat dat de luchtmacht in een enkele grote regionale operatie zou kunnen winnen, zou zij moeite hebben zich staande te houden tegen een “gelijkwaardige concurrent.” “Het tekort aan piloten en aan vliegtijd voor die piloten tast het vermogen van de luchtmacht aan om de kwaliteit van de gevechtsluchtmacht te produceren die nodig is om aan de eisen in oorlogstijd te voldoen,” aldus het rapport. Het zei ook dat er problemen waren geweest om piloten te behouden. “Sommige piloten zijn geschorst omdat ze het COVID-19 vaccin weigerden. Piloten krijgen minder trainingstijd en brengen buitengewoon weinig tijd in de cockpit door.”

Volgens berekeningen van analisten heeft de Amerikaanse luchtmacht momenteel een tekort van ongeveer 650 piloten. Bovendien veroudert de luchtvloot: de gemiddelde leeftijd van de gevechtsvloot bedraagt 32 jaar. In het rapport wordt ook kritiek geuit op het feit dat piloten van alle vliegtuigtypes nauwelijks meer dan één keer per week vliegen. De denktank classificeerde de Amerikaanse luchtmacht daarom als “zwak”.

Maar niet alleen het leger en de luchtmacht scoorden slechter in de beoordeling dan ooit tevoren. Ook de Amerikaanse marine kreeg een koude dosis realiteit. “Concurrenten verkleinen de technologische kloof in hun voordeel, terwijl marineschepen in aantal en capaciteit afnemen,” aldus het Heritage-rapport. Net als de luchtmacht werd de marine daarom als “zwak” geclassificeerd. De nieuwste dienst, de Space Force, werd ook beschreven als “zwak”, waarbij het rapport met name melding maakt van “trage en stapsgewijze” inspanningen om verouderde platforms te moderniseren.

Alleen het US Marine Corps en de Nuclear Forces werden als “sterk” beoordeeld, maar dat was alleen omdat de twee takken van de strijdkrachten zich alleen richtten op hun vermogen om elk één oorlog te voeren. “Het Korps Mariniers is een eenheidskorps en zijn totale sterkte is daarom onvoldoende om de tekorten van zijn grotere tegenhangers te compenseren,” zo luidt de kritiek. “En mochten de Verenigde Staten kernwapens moeten gebruiken, dan zou de escalatie van een nucleair conflict aangeven dat het beheersen van een dergelijke crisis zelfs voor een volledig operationele Joint Force van de huidige omvang, uitgerust met moderne wapens, een uitdaging zou zijn.”

Dit is het “logische gevolg van jaren van voortdurende inzet, onderfinanciering, slecht gedefinieerde prioriteiten, wildgroeiend veiligheidsbeleid, extreem slechte discipline bij de uitvoering van programma’s en een diepgaand gebrek aan professionalisme in het hele nationale veiligheidsapparaat, zelfs terwijl de bedreigingen voor de Amerikaanse belangen zijn toegenomen,” aldus het rapport. De tijd dat het Amerikaanse leger ervan kon dromen anderhalve of zelfs tweeënhalve oorlog te voeren, is voorbij. In plaats daarvan concluderen de auteurs van de studie dat de huidige Amerikaanse strijdkrachten een aanzienlijk risico lopen om zelfs maar te kunnen voldoen aan de eisen van één groot regionaal conflict.

De “dreigingen” van China, Rusland en Noord-Korea, aldus de auteurs van het Heritage-rapport, zouden echter de “eis van twee oorlogen of twee noodsituaties” noodzakelijk maken. Een realiteit waarvan Amerikaanse beleidsmakers nota zouden moeten nemen voordat ze problemen veroorzaken in de wereld. Want anders dan in voorgaande jaren kan de cavalerie van de eens zo machtige militaire macht wellicht niet te hulp snellen. De auteurs zijn vooral bezorgd over de mogelijkheid dat de Verenigde Staten kernwapens moeten gebruiken. Met name de oorlog in Oekraïne laat zien dat bepaalde actoren “niet noodzakelijkerwijs worden afgeschrikt” om conventionele maatregelen te nemen, ook al zijn de VS een “sterke” kernmacht. Zelfs de bondgenoten helpen niet veel in geval van twijfel, leggen de auteurs uit. Duitsland bijvoorbeeld heeft momenteel “geen enkele gevechtsklare divisie.”

Amerikaanse militaire leiding geeft tekortkomingen toe

Admiraal Charles Richard, commandant van het United States Strategic Command, zei woensdag dat het huidige conflict met Rusland in Oekraïne “slechts een opwarmertje” is voor mogelijk grotere conflicten in de toekomst. “Het zal niet lang duren voordat we worden getest op manieren die we lange tijd niet zijn getest,” zei Richard tijdens een toespraak op het 2022 Annual Symposium and Industry Update van de Naval Submarine League in Arlington, Virginia. Verwijzend naar het onlangs verschenen Heritage Report, erkende de admiraal dat afschrikking tegen China en Rusland minder effectief wordt nu de twee landen de VS inhalen in het opbouwen van capaciteiten “in het veld”:

“Als deze curves zo doorgaan, maakt het niet uit hoe goed ons [operationeel plan] is of hoe goed onze commandanten zijn of hoe goed onze tanks zijn – we zullen niet genoeg hebben. En dat is een probleem op zeer korte termijn. Misschien is de onderzeebootmacht het enige echte asymmetrische voordeel dat we nog hebben ten opzichte van onze tegenstanders.”

Het Republikeinse Amerikaanse congreslid Mike Gallagher, een voormalig marinier, betreurde ook de erbarmelijke staat van de Amerikaanse strijdkrachten tijdens zijn optreden bij de Heritage Foundation medio oktober. Volgens hem heeft de regering van president Joe Biden het concept van “geïntegreerde afschrikking” overgenomen, met minder nadruk op “harde macht”. In plaats daarvan streeft zij naar afschrikking door een betere integratie van zachte macht, zoals sancties, nauwe samenwerking met bondgenoten en het gebruik van technologie. Deze tactieken hebben de Russische president Vladimir Poetin er niet van weerhouden Oekraïne binnen te vallen, zei hij. Het zal China er ook niet van weerhouden Taiwan binnen te vallen, aldus Gallagher. “Het ontbreekt ons niet aan opties. Het ontbreekt ons aan leiderschap,” zei hij:

“We missen leiderschap in het Pentagon dat in staat is de bureaucratie naar zijn hand te zetten in dienst van een defensiestrategie die voorrang geeft aan hard power. En het ontbreekt ons aan leiderschap in het Witte Huis dat de paradox in de kern van afschrikking begrijpt. Om oorlog te vermijden, moet u uw tegenstander ervan overtuigen dat u zowel in staat als bereid bent om oorlog te voeren.”

Als de Verenigde Staten doorgaan op een utopisch pad van ontwapening of hun beslissingen laten beheersen door angst voor escalatie, waarschuwde Gallagher, zullen de Amerikaanse leiders oorlog veroorzaken. Maar niet alleen Richard, Gallagher en de Heritage Foundation hadden kritiek op het gebrek aan capaciteit van het Amerikaanse leger. De in Stockholm gevestigde stichting “Stockholm International Peace Research Institute” (SIPRI) bekritiseerde al in 2021 dat de militaire uitgaven van de VS gestaag afnemen. Volgens de SIPRI-studie voorzag de Amerikaanse begroting in 2021 nog steeds in militaire uitgaven van 801 miljard dollar. Een daling van 1,4 procent ten opzichte van het voorgaande jaar. Volgens de studie is het aandeel van de militaire begroting in het bruto binnenlands product (bbp) gedaald van 3,7 procent naar 3,5 procent.

Dit betekent dat de VS nog steeds verreweg het grootste militaire budget ter wereld heeft. Volgens SIPRI geeft China in 2021 echter 293 miljard dollar uit, wat echter overeenkomt met een groei van 4,7 procent ten opzichte van 2020. Rusland heeft zijn militaire uitgaven in 2021 met 2,9 procent verhoogd tot 65,9 miljard dollar. Dit is meer dan het Amerikaanse aandeel van 4,1 procent van het BBP in 2021.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Poetin slaat het woke Westen om de oren met ongemakkelijke waarheden – “Maak uw eigen huis schoon… de schuldigen voor de crisis zijn in uw eigen omgeving te vinden”

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: