Europeanen willen vrede in Oekraïne, maar Biden niet

Seymour Hersh heeft een nieuw artikel gepubliceerd met de bevindingen van zijn bronnen bij de Amerikaanse inlichtingendiensten. Hierin meldt Hersh dat veel Europeanen een einde willen maken aan de oorlog in Oekraïne, maar dat Biden dat niet wil. Biden is onvolledig geïnformeerd.

Het nieuwe artikel van Seymour Hersh over wat zijn bronnen bij de Amerikaanse inlichtingendiensten hem hebben verteld, is niet erg lang, maar daarom des te onthullender. Blijkbaar worden achter de schermen heel andere doelen nagestreefd dan Europese politici voor de camera’s verkondigen. Europa is oorlogsmoe en wil een einde aan de oorlog, Biden – die dus verkeerd geïnformeerd en onvolledig is – wil dat niet. Een belangrijk twistpunt lijkt ook het persoonlijke lot van Vladimir Zelensky te zijn.

Ik heb het nieuwe artikel van Hersh volledig vertaald, schrijft Thomas Röper.

Begin van de vertaling:

HET OEKRAÏENSE VLUCHTELINGENVRAAGSTUK

De buurlanden van Oekraïne dringen er bij Zelensky op aan om vrede te sluiten nu miljoenen ontheemden naar Europa stromen.

Afgelopen zaterdag publiceerde de Washington Post een exposé van geheime Amerikaanse inlichtingendocumenten waaruit blijkt dat de Oekraïense president Vladimir Zelensky eerder dit jaar achter de rug van het Witte Huis Biden om aandrong op een uitgebreide reeks raketaanvallen op Rusland. De documenten maakten deel uit van een uitgebreid geheim pakket dat op het internet werd geplaatst door een nu in hechtenis genomen lid van de luchtmacht. Een hoge ambtenaar van de regering Biden, die door The Washington Post om commentaar werd gevraagd op de onlangs onthulde inlichtingen, zei dat Zelensky nooit zijn belofte heeft gebroken om nooit Amerikaanse wapens te gebruiken om grondgebied in Rusland aan te vallen. Volgens het Witte Huis kan Zelensky geen kwaad doen.

Zelensky’s wens om de oorlog naar Rusland te brengen is misschien niet duidelijk voor de president en de hoge adviseurs voor buitenlands beleid in het Witte Huis, maar wel voor degenen in de Amerikaanse inlichtingengemeenschap die moeite hadden om hun informatie en beoordelingen in het Oval Office gehoord te krijgen. Ondertussen gaat het bloedbad in de stad Bakmuth door. Het lijkt qua idiotie, zo niet qua aantal slachtoffers, op de slachting bij Verdun en de Somme tijdens de Eerste Wereldoorlog. De verantwoordelijken voor de huidige oorlog in Moskou, Kiev en Washington hebben zelfs geen belangstelling getoond voor gesprekken over een tijdelijk staakt-het-vuren dat als opmaat zou kunnen dienen voor iets permanents. Momenteel wordt alleen gesproken over de mogelijkheid van een offensief in het late voorjaar of de zomer door een van beide partijen.

Zoals sommige Amerikaanse inlichtingenfunctionarissen echter weten en in het geheim hebben gemeld, wordt er iets anders voorbereid op instigatie van regeringsfunctionarissen op verschillende niveaus in Polen, Litouwen, Estland, Tsjecho-Slowakije en Letland. Deze landen zijn bondgenoten van Oekraïne en verklaarde vijanden van Vladimir Poetin.

Deze groep wordt aangevoerd door Polen, waarvan de leiding niet langer bang is voor het Russische leger omdat de prestaties van dit leger in Oekraïne de glorie van het succes bij Stalingrad in de Tweede Wereldoorlog doen vergeten. Ze hebben Zelensky stilletjes aangespoord een manier te vinden om de oorlog te beëindigen – desnoods door af te treden – en te beginnen met de wederopbouw van zijn land. Zelensky is niet ontmoedigd, volgens onderschepte berichten en andere gegevens die bekend zijn bij de CIA, maar hij begint de particuliere steun van zijn buren te verliezen.

Een van de drijvende krachten achter de stille Europese besprekingen met Zelensky zijn de meer dan vijf miljoen Oekraïners die de oorlog zijn ontvlucht en de landsgrenzen zijn overgestoken en zich in de buurlanden hebben geregistreerd onder een EU-overeenkomst voor tijdelijke bescherming die verblijfsrechten, toegang tot de arbeidsmarkt, huisvesting, sociale bijstand en medische zorg omvat. Volgens een door de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de VN gepubliceerde schatting omvat deze schatting niet de ongeveer drie miljoen Oekraïense vluchtelingen die het oorlogsgebied zonder visum zijn ontvlucht naar een van de 27 Europese landen die onderling de grenscontroles hebben afgeschaft in het kader van het Schengenakkoord. Hoewel Oekraïne geen deel uitmaakt van de EU, geniet het nu alle voordelen van het Schengenpact. Sommige door de 15 maanden durende oorlog uitgeputte staten hebben opnieuw bepaalde vormen van grenscontrole ingevoerd, maar de regionale vluchtelingencrisis zal niet worden opgelost zolang er geen formeel vredesakkoord is.

De UNHRC meldt dat vrij reizen vanuit Oekraïne naar de Baltische staten en EU-staten in West-Europa “het bijzonder moeilijk maakt om precies te bepalen hoeveel Oekraïners de afgelopen maanden de EU hebben bereikt en waar zij zich nu bevinden”. Volgens het rapport bestaat de “overgrote meerderheid” van de Oekraïense vluchtelingen uit vrouwen en kinderen, en is een derde van hen jonger dan 18 jaar. 73 procent van de vluchtelingen in de werkende leeftijd zijn vrouwen, velen met kinderen.

Uit een analyse van het Europese vluchtelingenprobleem door de Council on Foreign Relations in februari bleek dat in het eerste jaar van de oorlog “tientallen miljarden dollars” aan humanitaire hulp naar de buurlanden van Oekraïne zijn gevloeid. “Nu het conflict zijn tweede jaar ingaat en het einde nog niet in zicht is”, aldus het rapport, “vrezen deskundigen dat de gastlanden moe worden.”

Een paar weken geleden hoorde ik dat Amerikaanse inlichtingendiensten weten dat sommige functionarissen in West-Europa en de Baltische staten willen dat de oorlog tussen Oekraïne en Rusland ophoudt. Zij hebben geconcludeerd dat het tijd is voor Zelensky om “terug te keren” en een regeling te zoeken. Een goed geïnformeerde Amerikaanse functionaris vertelde mij dat sommige leiders van Hongarije en Polen er onder meer op aandringen dat Oekraïne wordt betrokken bij serieuze besprekingen met Moskou. “Hongarije is een belangrijke speler in deze kwestie, evenals Polen en Duitsland, en zij werken eraan om Zelensky tot inkeer te brengen,” zei de Amerikaanse functionaris. Europese leiders hebben duidelijk gemaakt dat “Zelensky mag houden wat hij heeft” – een villa in Italië en belangen op buitenlandse bankrekeningen – “als hij een vredesakkoord uitwerkt, zelfs als hij ervoor betaald moet worden, als dat de enige manier is om een akkoord te bereiken.”

Tot nu toe, zei de ambtenaar, heeft Zelensky dergelijk advies verworpen en aanbiedingen van grote sommen geld om hem te helpen zich terug te trekken op een landgoed dat hij bezit in Italië genegeerd. Er is geen steun in de regering Biden voor een deal met Zelensky’s vertrek, en de leiders in Frankrijk en Engeland zijn “te afhankelijk” van Biden om een dergelijk scenario te overwegen. Er is een realiteit die sommige elementen in de Amerikaanse inlichtingengemeenschap niet kunnen negeren, zei de ambtenaar, ook al negeert het Witte Huis die: “Oekraïne raakt door zijn geld heen, en het is bekend dat de komende vier maanden kritiek zijn. En de Oost-Europeanen praten over een deal.” Het probleem voor hen, zei de ambtenaar, “is hoe ze de VS zover kunnen krijgen dat ze Zelensky niet langer steunen”. De steun van het Witte Huis gaat verder dan de behoeften van de oorlog: “We betalen alle pensioenfondsen voor Oekraïne.”

En Zelensky wil meer, zei de ambtenaar. “Zelensky vertelt ons dat als jullie de oorlog willen winnen, jullie mij meer geld en meer materiaal moeten geven. Hij zegt ons: ‘Ik moet de generaals betalen.’ Hij vertelt ons” – als hij uit zijn functie wordt gezet – “dat hij naar de hoogste bieder zal gaan. Hij gaat liever naar Italië dan te blijven en mogelijk door zijn eigen volk te worden gedood.”

“Maar zoals gewoonlijk,” zei de ambtenaar, “weten de inlichtingendiensten niet wat de president en zijn adviseurs voor buitenlands beleid in het Witte Huis weten over de realiteit” van de Europese discussie over een manier om de oorlog te beëindigen. “We trainen nog steeds Oekraïners om met onze F-16’s te vliegen, die door Rusland zullen worden neergeschoten zodra ze het oorlogsgebied binnenkomen.” De mainstream pers is toegewijd aan Biden en de oorlog, en Biden heeft het nog steeds over de Grote Satan in Moskou, terwijl het goed gaat met de Russische economie. Poetin kan blijven waar hij is” – aan de macht – “ook al is hij er niet in geslaagd Oekraïne als onafhankelijke staat van de kaart te vegen. En hij dacht de oorlog te winnen met slechts één luchtlandingsdivisie” – een sardonische verwijzing naar de mislukte poging van Rusland in de eerste dagen van de oorlog om een belangrijke luchthaven te veroveren door een aanvalsmacht overboord te gooien.

“Het probleem van Europa,” zei de ambtenaar met betrekking tot een snelle regeling van de oorlog, “is dat het Witte Huis wil dat Zelensky overleeft, terwijl er anderen zijn” – in Rusland en in sommige Europese hoofdsteden – “die zeggen dat Zelensky hoe dan ook moet gaan.”

Het is niet duidelijk of dit inzicht het Oval Office heeft bereikt. Mij is verteld dat sommige van de betere inlichtingen over de oorlog de president niet bereiken, en dat dit niet de schuld is van degenen die de vaak tegengestelde beoordelingen maken. Biden vertrouwt naar verluidt op briefings en ander materiaal van Avril Haines, de directeur van de nationale inlichtingendienst, sinds het aantreden van de regering Biden. Zij heeft een groot deel van haar carrière in dienst gestaan van minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken, wiens relatie met Biden en overeenkomst met hem over zaken met betrekking tot Rusland en China al tientallen jaren teruggaat.

De enige redding voor sommigen in de inlichtingengemeenschap, zo werd mij verteld, was CIA-directeur William Burns. Burns was ambassadeur in Rusland en plaatsvervangend staatssecretaris en wordt gezien als iemand die zich verzet tegen een aantal dwaasheden op het gebied van het buitenlands beleid van het Witte Huis. “Hij wil geen rat zijn op een zinkend schip,” vertelde de ambtenaar mij.

Aan de andere kant werd mij verteld dat degenen bij de CIA die de President’s Daily Brief voorbereiden niet weten of Joe Biden een regelmatige lezer is van hun inlichtingenoverzicht. Het document is gewoonlijk drie pagina’s lang. Decennia geleden werd mij verteld – door iemand die mij toen vroeg er niet over te schrijven – dat Ronald Reagan zelden de President’s Daily Brief las, totdat Colin Powell, die toen in het Witte Huis was, het begon voor te lezen op een videorecorder. De band werd vervolgens aan de president afgespeeld. Het is onduidelijk wie, indien iemand, het initiatief zou kunnen nemen als Biden’s Colin Powell.

Einde vertaling

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Van de Golf van Tonkin tot de Baltische Zee – Seymour Hersh

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: