Europa’s linksen begrijpen de wereld niet meer: Biden is een oorlogsstoker en een vijand van migranten

De nieuwe lieveling van globaal links brengt nu steeds meer het beleid in praktijk dat zijn pathologisch gehate ambtsvoorganger werd verweten – meestal ten onrechte: Joe Biden bombardeert opnieuw Syrië – daarentegen trok Trump consequent troepen daaruit terug en is als president nooit één oorlog begonnen. En aan de grens met Mexico zet de Biden-regering precies het grensregime voort waarvoor Trump werd gedemoniseerd, vooral in het migratie-gekke Duitsland.

Alleen al in de afgelopen week hebben eenheden van de grenspatrouille van de VS in de buurt van de grens met Mexico meer dan tweeduizend niet-begeleide minderjarige vluchtelingen opgepakt – de meesten van hen in hun tienerjaren, maar sommigen veel jonger – en hen volgens de instructies vastgehouden, bericht Jouwatch. Deskundigen zijn van mening dat de massale toename van de immigratie slechts het begin is van een trend die in gang is gezet toen Biden aantrad: eindelijk, zo geloven zij, is er iemand in Washington die de hele wereld uitnodigt en alle migranten met open armen ontvangt. Reeds half januari waren gigantische legioenen in Guatemala, Honduras en San Salvador op weg gegaan naar de zuidgrens van de VS. Het lijkt slechts een kwestie van tijd voordat het recordaantal minderjarige immigranten van mei 2019 zal worden overtroffen – toen meer dan 11.000 van hen binnen een paar weken de grens overstaken en onmiddellijk werden geïnterneerd, wat de machteloze woede van de anti-Trump genoten van de planeet ontlokte.

Het is jammer voor ze, maar het maakt er niet beter op onder Biden nu: de presidentiële held van links liet zelfs tijdelijke kampen die reeds waren opgeheven heropenen, zoals een gesloten interneringskamp in Carrizo, Texas, waar reeds meer dan 700 tieners die sinds het aantreden van Biden waren opgepakt, worden vastgehouden. Zichtbaar geïrriteerd stelde “Der Spiegel” gisteren de vraag: “Keert de Amerikaanse president Joe Biden terug naar het vluchtelingenbeleid van zijn ambtsvoorganger Donald Trump?”.

De Anti-Trump wordt de Über-Trump

De dwaze verbazing, die ook opduikt in andere media die de Democraten gunstig gezind zijn, zoals de “New York Times“, is het onvermijdelijke gevolg van een misverstand dat zijn oorsprong vindt in een groteske vooringenomenheid en een uitgesproken vriend-vijand schema van veel journalisten en linkse intellectuelen: 90 procent van het dagelijkse werk, ook in het Witte Huis, is gewoon realpolitik, en dat is in alle kampen hetzelfde volgens alle normen van verantwoordelijkheid en grondwettelijke conformiteit. Zelfs wanneer “Sleepy Joe” – alsof hij de geruchten over zijn ouderdom of dementie wilde pareren met actiegerichte overijverigheid – onmiddellijk na zijn ambtsaanvaarding een canonade van uitvoeringsbesluiten met media-aandacht lanceerde, waarmee hij het ene Trump-besluit na het andere terzijde schoof tot grote vreugde van zijn linkse fans, en schijnbaar “leverde” (bijvoorbeeld door het “Operation Talon”-programma op te schorten, dat voorzag in de deportatie van buitenlandse zedendelinquenten): op binnenlands vlak blijft hij op belangrijke kernpunten gewoon trouw aan de koers van zijn voorganger, en daar is een reden voor: tot de Coronacrisis hem de nek brak (die door zijn tegenstanders propagandistisch tegen hem werd uitgespeeld), was Trump een behoorlijk succesvolle president. Zo succesvol zelfs, dat hij vier maanden geleden de helft (mogelijk, in werkelijkheid, een meerderheid) van de Amerikaanse kiesmannen veroverde.

En de luchtaanvallen in Syrië op sjiitische milities, waarmee Biden “een boodschap” aan Iran wilde sturen, hebben zelfs bondgenoten in het eigen Democratische kamp van de president in verwarring en woede gebracht. Onder Trump zou een dergelijke stap waarschijnlijk tot wereldwijde protestbijeenkomsten hebben geleid; nu zwijgen de Europese media er welwillend (of beschamend?) over. Het lijkt erop dat Biden in feite de oorlogszuchtige koers van zijn vroegere baas Barack Obama nieuw leven inblaast, onder wie niet alleen een ongekende destabilisatie werd bevorderd met black ops, drone-aanvallen en officiële militaire operaties in Noord-Afrika en het Midden-Oosten, maar ook een volstrekt conceptloze terugtrekkingsstrategie in Irak die de Islamitische Staat baarde, en een van de meest beestachtige onrechtvaardige regimes in de recente geschiedenis heeft doen ontstaan.

In Duitsland zijn sommigen waarschijnlijk al verheugd over het nieuwe Syrië-beleid van Biden – elke nieuw bombardement betekent immers een nieuwe golf van vluchtelingen en emigratie, die kan worden uitgebuit in de verkiezingscampagne voor het migrantofiele eenpartijblok van de CDU tot de Linkse Partij. Voor Merkel, vermoedelijk, een nieuwe vorm van transatlantisch teamwork: de ene verjaagt de massa’s, de andere haalt ze binnen.

Rusland veroordeelt Biden-regime wegens “vervolging” van Trump-aanhangers, politieke dissidenten