Europa’s energie-armageddon komt van Berlijn en Brussel, niet van Moskou

Op 22 augustus lag de op de beurs verhandelde prijs voor aardgas in de Duitse gashub THE (Trading Hub Europe) meer dan 1000% hoger dan een jaar geleden. De meeste burgers krijgen van het Scholz-regime te horen dat de reden Poetin en de oorlog van Rusland in Oekraïne is. De waarheid is heel anders. De politici van de EU en de grote financiële belangen gebruiken Rusland om te verhullen wat een Made in Duitsland en Brussel is. De gevolgen zijn niet toevallig, schrijft F. William Engdahl.

Het is niet omdat politici als Scholz of de Duitse minister van Groene Economie Robert Habeck, noch de vice-voorzitter van de EU-Commissie voor Groene Energie Frans Timmermans dom of onwetend zijn. Corrupt en oneerlijk, misschien wel. Zij weten precies wat zij doen. Zij lezen een script. Het maakt allemaal deel uit van het EU-plan om een van de meest energie-efficiënte industriële concentraties op de planeet te deïndustrialiseren. Dit is de Groene Agenda 2030 van de VN, ook bekend als de Grote Reset van Klaus Schwab.

De EU gasmarkt gedereguleerd

Wat de EU-Commissie en de regeringsministers in Duitsland en in de hele EU zorgvuldig verbergen, is de transformatie die zij teweeggebracht hebben in de manier waarop de aardgasprijs vandaag bepaald wordt. Bijna twee decennia lang begon de EU-Commissie, gesteund door de megabanken zoals JP MorganChase of grote speculatieve hedgefondsen, de basis te leggen voor wat nu een volledige deregulering van de markt voor aardgas is. Het werd gepromoot als de “liberalisering” van de aardgasmarkt van de Europese Unie. Wat nu wordt toegestaan is dat ongereguleerde real-time vrije markthandel de prijzen bepaalt in plaats van langetermijncontracten.

Vanaf ongeveer 2010 begon de EU de regels voor de prijsstelling van aardgas radicaal te veranderen. Voor die tijd werden de meeste gasprijzen vastgesteld in vaste langetermijncontracten voor levering via pijpleidingen. De grootste leverancier, het Russische Gazprom, leverde gas aan de EU, vooral aan Duitsland, in langetermijncontracten die gekoppeld waren aan de olieprijs. Tot de laatste paar jaar werd er bijna geen gas ingevoerd met LNG-schepen. Met een wijziging in de Amerikaanse wetten om de uitvoer van LNG uit de enorme schaliegasproductie in 2016 mogelijk te maken, begonnen de Amerikaanse gasproducenten met een grote uitbreiding van de bouw van LNG-exportterminals. De bouw van de terminals neemt gemiddeld 3 tot 5 jaar in beslag. Tegelijkertijd begonnen Polen, Nederland en andere EU-landen met de bouw van LNG-importterminals om het LNG uit het buitenland te ontvangen.

De Anglo-Amerikaanse oliegiganten, die toen de Zeven Zusters werden genoemd, kwamen uit de Tweede Wereldoorlog als de grootste olieleverancier ter wereld en creëerden een wereldwijd monopolie op de olieprijzen. Zoals Henry Kissinger tijdens de olieschokken van de jaren 1970 opmerkte: “Beheers de olie en je controleert hele naties.” Vanaf de jaren ’80 creëerden de Wall Street banken, geleid door Goldman Sachs, een nieuwe markt in “papieren olie,” of futures en derivatenhandel in toekomstige olievaten. Daardoor ontstond een enorm casino van speculatieve winsten, dat gecontroleerd werd door een handvol reusachtige banken in New York en de Londense City.

Diezelfde machtige financiële belangen zijn al jaren bezig om een soortgelijke geglobaliseerde “papieren gas”-markt te creëren in futures die zij konden controleren. De EU-Commissie en hun Green Deal agenda om de economie tegen 2050 “koolstofvrij” te maken, en daarbij olie, gas en steenkoolbrandstoffen uit te bannen, zorgden voor de ideale valstrik die sinds 2021 geleid heeft tot de explosieve stijging van de EU-gasprijzen . Om die “interne” marktbeheersing tot stand te brengen, werd de EU door de globalistische belangen gelobbyd om Gazprom draconische en de facto illegale regelwijzigingen op te leggen om de Russische eigenaar van verschillende gasdistributiepijpleidingnetwerken in de EU te dwingen ze open te stellen voor gas van de concurrent.

De grote banken en energiebelangen die het EU-beleid in Brussel beheersen, hadden een nieuw onafhankelijk prijssysteem gecreëerd, parallel aan de stabiele langetermijnprijzen van Russisch pijpleidinggas, waar zij geen controle over hadden.

In 2019 maakte de reeks bureaucratische energierichtlijnen van de Brusselse EU-Commissie het mogelijk dat de volledig gedereguleerde handel op de gasmarkt in feite de prijzen voor aardgas in de EU bepaalde, ondanks het feit dat Rusland nog steeds verreweg de grootste bron van gasinvoer was. Er was een reeks virtuele handels-“hubs” opgericht om in verschillende EU-landen futurescontracten voor gas te verhandelen. Tegen 2020 was de Nederlandse TTF (Title Transfer Facility) het dominante handelscentrum voor EU-gas, de zogenaamde EU-gasbenchmark. De TTF is met name een virtueel platform voor de handel in futurescontracten voor gas tussen banken en andere financiële investeerders, “Over-The-Counter”. Dat betekent dat het in feite ongereguleerd is, buiten elke gereguleerde beurs om. Dit is van cruciaal belang om te begrijpen welk spel er vandaag in de EU wordt gespeeld.

In 2021 bestond slechts 20% van alle aardgasinvoer in de EU uit LNG-gas, waarvan de prijzen grotendeels bepaald werden door termijnhandel in de TTF-hub, de feitelijke gasbenchmark van de EU, die eigendom is van de Nederlandse regering, dezelfde regering die haar boerderijen vernietigt wegens een frauduleuze claim van stikstofverontreiniging. Het grootste aandeel in de invoer van Europees gas kwam van het Russische Gazprom, dat in 2021 meer dan 40% van de invoer van de EU voor zijn rekening nam. Dat gas ging via langlopende pijplijncontracten waarvan de prijs enorm veel lager was dan de TTF-speculatieprijs van vandaag. De EU-staten betaalden in 2021 naar schatting zo’n 30 miljard dollar meer aan overkosten voor aardgas dan wanneer zij bij de olie-indexatieprijs van Gazprom waren gebleven. De banken vonden het prachtig. De Amerikaanse industrie en consumenten niet. Alleen door de Russische gasmarkt in de EU te vernietigen, konden de financiële belangen en de voorstanders van de Green Deal hun greep op de LNG-markt creëren.

Afsluiting van de EU gaspijpleiding

Met de volledige steun van de EU voor de nieuwe groothandelsmarkt voor gas, begonnen Brussel, Duitsland en de NAVO systematisch stabiel pijpleidinggas voor de lange termijn naar de EU af te sluiten.

Nadat zij in augustus 2021 de diplomatieke banden met Marokko verbroken had over betwiste gebieden, kondigde Algerije aan dat de Maghreb-Europe (MGE) gaspijpleiding, die in 1996 van start ging, op 31 oktober 2021, wanneer de desbetreffende overeenkomst afloopt, niet langer in bedrijf zou zijn.

In september 2021 voltooide Gazprom zijn onderzeese Nord Stream 2 gaspijpleiding van Rusland over de Oostzee naar Noord-Duitsland, een investering van vele miljarden dollars. Deze pijpleiding zou de capaciteit van Nord Stream 1 verdubbelen tot 110 miljard kubieke meter per jaar, waardoor Gazprom onafhankelijk zou kunnen zijn van interferentie met gasleveringen via zijn Sojoez-pijpleiding die door Oekraïne loopt. De EU-Commissie, gesteund door de regering-Biden, blokkeerde met bureaucratische sabotage de opening van de pijpleiding, en tenslotte legde de Duitse kanselier Scholz op 22 februari een sanctie op de pijpleiding op, wegens de Russische erkenning van de Volksrepubliek Donetsk en de Volksrepubliek Luhansk. Met de sindsdien groeiende gascrisis heeft de Duitse regering geweigerd Nord Stream 2 te openen, ondanks het feit dat het klaar is.

Vervolgens heeft het door de NAVO gecontroleerde Zelensky-regime in Kiev op 12 mei 2022, hoewel de Gazprom-leveringen aan de Sojoez-gasleiding door Oekraïne gedurende bijna drie maanden van conflict ononderbroken waren, ondanks de militaire operaties van Rusland in Oekraïne, een belangrijke Russische pijpleiding door Lugansk gesloten, die Russisch gas zowel naar zijn Oekraïne als naar de EU-staten doorvoerde, met de verklaring dat die gesloten zou blijven totdat Kiev volledige controle krijgt over zijn pijpleidingensysteem dat door de twee Donbass-republieken loopt. Dat gedeelte van de Oekraïense Sojoez-leiding sneed een derde van het gas via Sojoez naar de EU af. Het heeft de economie van de EU zeker niet geholpen op een moment dat Kiev om meer wapens smeekte bij diezelfde NAVO-landen. Sojoez werd in 1980 onder de Sovjet-Unie geopend en bracht gas uit het Orenburgse gasveld.

Daarna kwam de Jamal Russische gaspijpleiding door Wit-Rusland en door Polen naar Duitsland. In december 2021, twee maanden voor het conflict in Oekraïne, sloot de Poolse regering het Poolse deel van de pijpleiding, waardoor Gazprom de levering van gas tegen lage prijzen aan zowel Duitsland als Polen stopzette. In plaats daarvan kochten de Poolse gasbedrijven Russisch gas in de opslagplaatsen van de Duitse gasbedrijven, via het Pools-Duitse deel van de Jamal-pijpleiding tegen een hogere prijs in een omgekeerde stroom. De Duitse gasbedrijven kregen hun Russische gas via langetermijncontracten tegen een zeer lage contractprijs en verkochten het met een enorme winst door aan Polen. Deze waanzin werd opzettelijk gebagatelliseerd door de Groene Minister van Economie Habeck en Bondskanselier Scholz en de Duitse media, hoewel de Duitse gasprijzen daardoor nog hoger werden en de Duitse gascrisis verergerde. De Poolse regering weigerde haar gascontract met Rusland te verlengen, en koopt in plaats daarvan gas op de vrije markt tegen veel hogere prijzen. Als gevolg daarvan stroomt er via Jamal geen Russisch gas meer naar Duitsland.

Tenslotte is de gaslevering via de onderzeese pijpleiding Nord Stream 1 onderbroken wegens de noodzakelijke reparatie van een gasturbine van Siemens-makelij. De turbine was naar een speciale faciliteit van Siemens in Canada gestuurd, waar het anti-Russische regime van Trudeau hem maandenlang vasthield, voordat het hem uiteindelijk op verzoek van de Duitse regering vrijgaf. Toch hebben zij opzettelijk geweigerd de levering aan de Russische eigenaar te geven, maar in plaats daarvan aan Siemens Duitsland, waar hij staat, omdat de Duitse en Canadese regeringen weigeren een wettelijk bindende sanctievrijstelling te verlenen voor de overbrenging naar Rusland. Hierdoor wordt ook het Gazprom gas via Nord Stream 1 drastisch verminderd tot 20% van normaal.

In januari 2020 begon Gazprom gas van zijn TurkStream pijpleiding door Turkije en verder naar Bulgarije en Hongarije te sturen. In maart 2022 heeft Bulgarije eenzijdig, met steun van de NAVO, zijn gasleveringen uit TurkStream stopgezet. Viktor Orban, de Hongaar, zorgde er daarentegen voor dat Rusland het TurkStream-gas kon blijven leveren. Daardoor heeft Hongarije vandaag geen energiecrisis en importeert het Russisch pijplijngas tegen contractueel zeer lage vaste prijzen.

Door de gasleveringen uit goedkope langetermijnpijpleidingen naar de EU systematisch te sanctioneren of te sluiten, hebben de gasspeculanten via de Nederlandse TTP elke hik of energieschok in de wereld kunnen gebruiken, of het nu gaat om een recorddroogte in China of het conflict in Oekraïne, tot uitvoerbeperkingen in de VS, om de groothandelsprijzen voor gas in de EU door alle grenzen heen te bieden. Half augustus was de futuresprijs bij TTP 1.000% hoger dan een jaar geleden en hij stijgt nog dagelijks.

Duitsland Hoogste Prijs Waanzin

De opzettelijke energie- en elektriciteitsprijssabotage wordt nog absurder. Op 28 augustus onthulde de Duitse minister van Financiën Christian Lindner, het enige kabinetslid van de Liberale Partij (FDP), dat volgens de ondoorzichtige voorwaarden van de ingewikkelde EU-maatregelen voor de hervorming van de elektriciteitsmarkt, de producenten van elektriciteit uit zonne- of windenergie automatisch dezelfde prijs krijgen voor hun “duurzame” elektriciteit die zij aan de elektriciteitsbedrijven voor het net verkopen als de hoogste kostprijs, nl. aardgas!

Lindner riep op tot een “dringende” wijziging van de Duitse energiewet om de verschillende markten te ontkoppelen. De fanatieke minister van Groene Economie Robert Habeck antwoordde onmiddellijk dat, “wij hard werken om een nieuw marktmodel te vinden,” maar waarschuwde dat de regering moet oppassen niet te veel in te grijpen: “Wij hebben functionerende markten nodig en tegelijkertijd moeten wij de juiste regels vaststellen, zodat er geen misbruik wordt gemaakt van posities op de markt.”

Habeck doet in feite al het mogelijke om de Groene Agenda uit te bouwen en gas en olie en kernenergie, de enige betrouwbare energiebronnen op dit moment, uit te bannen. Hij weigert te overwegen drie kerncentrales, die een jaar geleden gesloten zijn, te heropenen of de sluiting van de resterende drie in december te heroverwegen. Terwijl hij in een interview met Bloomberg verklaarde dat, “ik deze kwestie niet ideologisch zal benaderen,” verklaarde hij in de volgende adem: “Kernenergie is niet de oplossing, zij is het probleem.” Zowel Habeck als de voorzitter van de Commissie van de EU, Ursula von der Leyen, hebben herhaaldelijk verklaard dat meer investeringen in onbetrouwbare wind- en zonne-energie het antwoord zijn op een gasprijzencrisis die hun beleid opzettelijk heeft gecreëerd. De suïcidale energiecrisis die in Europa aan de gang is, is in alle opzichten “Made in Germany”, niet in Rusland.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Uitgelekt: Brussel vreest oproer in Europa wegens aardgascrisis

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: