Dementie als militaire strategie

De goedkeuring door de regering in Washington en de onmiddellijke uitvoering door het naziregime in Kiev van de lancering van door de VS geproduceerde tactische raketten bekend als ATACAM tegen Russisch grondgebied, is een teken van de wanhoop die de NAVO en de Westerse wereld doormaken in het aangezicht van de vermeende militaire nederlaag, opnieuw, nu op Oekraïens grondgebied.

Het meest tragische en gevaarlijke element van deze beslissing van het echte hoofd van de NAVO om de alliantie direct te betrekken bij de oorlog tegen Rusland, is het feit dat deze werd genomen door een verslagen overgangspresident van de VS, seniel en weliswaar dement – altijd een sociopaat – die niet in staat wordt geacht zich kandidaat te stellen voor herverkiezing, maar niet om een dreigende situatie van nucleaire oorlog te creëren, schrijft José Goulão.

Zo werkt het Westen vandaag de dag: wanhoop tegenover een militaire nederlaag in een proxyoorlog waarin de NAVO – voornamelijk de Europese Unie – bijna alles heeft geïnvesteerd, vooral in begrotingsmiddelen en wapens, naast de verspilling van essentiële middelen voor hun economieën, leidt tot onverantwoordelijkheid; en dit leidt er op zijn beurt toe dat beslissingen worden genomen die het overleven van de acht miljard mensen, zoveel als er op de planeet zijn, in het geding brengen, door een enkel ziek individu, met cognitieve capaciteiten die zichtbaar en toegegeven zijn, gereduceerd tot de allerkleinste soort – maar nog steeds genoeg om de oorlogszuchtige en moorddadige impulsen die zijn lange leven in de dominante imperiale structuren hebben gekenmerkt, naar voren te laten komen.

De beslissing om Rusland openlijk en effectief aan te vallen met behulp van een individu zonder presidentiële legitimiteit, maar bereid om zijn volk te doden in een verliezende oorlog, werd uitgesproken door een onbewustzijn dat gemanipuleerd werd door het echte machtssysteem, het industriële, militaire en technologische complex, dat momenteel in handen is van de criminele sekte van neo-conservatieven die voor geen enkel middel terugdeinzen, zelfs niet voor uitroeiing, genocide en uiteindelijk nucleaire moord, om hun doel te bereiken, namelijk de planeet wereldwijd beheersen. Velen zullen denken dat het gewoon gekke mensen zijn die raaskallen over het domineren van de transnationale machtshefbomen, maar ze nemen zichzelf serieus. En wij moeten hen serieus nemen.

Spelen met vuur en met onze levens

Het is bijna zeker dat Joseph Biden de nieuwe nucleaire doctrine van de Russische Federatie niet heeft gelezen, of niet heeft kunnen lezen, die werd verfijnd nadat de NAVO, na de westerse staatsgreep op het Maidanplein, de oorlog sponsorde die door het toen nieuwe nazi-Banderistische regime werd gevoerd tegen Russische gemeenschappen in het oosten van het land – nu het de facto grondgebied van Rusland.

Iedereen die de meningen en uitspraken van belangrijke Westerse leiders hoort of leest, beseft dat ze, als onderdeel van hun onverantwoordelijkheid en hun autisme, geen belang hechten aan de inhoud van deze doctrine en deze niet serieus nemen. Ze interpreteren het als een propagandadocument, bedoeld om af te schrikken, maar dat niet overeenkomt met de serieuze bedoelingen van het Kremlin, dat verzonken is in een soort aangeboren en deterministische zwakte.

Dat wil zeggen, het Westen zet wanhopig in op een oorlog waarvan het uiteindelijke doel de vernietiging van de Russische Federatie is en haar territoriale transformatie in een reeks ongevaarlijke en onderdanige staten die de plundering van haar goederen en rijkdommen mogelijk maken, zoals gebeurde aan het einde van de Sovjet-Unie onder het gestileerde consulaat van Boris Jeltsin.

Westerse leiders drijven zelfs de spot met de inhoud van deze nucleaire doctrine door te verzekeren dat Poetin deze nooit zal kunnen toepassen, wat nog een van zijn uitingen van “zwakte” zal zijn. Het ergste is dat als zij ervoor betalen om het te zien, wij allemaal de prijs van deze suïcidale weddenschap zullen dragen.

Deze leiders vergissen zich en maken ons het doelwit van de terugslag van hun onbewustheid, zoals al is gebeurd met de gevolgen van de economische sancties tegen Rusland.

Laten we rekening houden met het standpunt dat onmiddellijk werd ingenomen door het ministerie van Buitenlandse Zaken in Moskou, toen het aangaf dat de nu op hoog niveau genomen beslissing van agressiviteit de essentie van het conflict verandert: Washington en zijn satellieten zijn verantwoordelijk – en er zal een reactie komen.

Het Westen verwart de terughoudendheid van Poetin bij het nemen van extreme beslissingen met bluf, maar het resultaat van deze lichtzinnigheid zou een vernietigende kernoorlog kunnen zijn, die al veel verder is gegaan en nooit – met uitzondering van de Cubacrisis – een dergelijke dimensie heeft bereikt tijdens de Koude Oorlog. “Onze beschaving” blijft de grenzen van Moskou testen, provocatie na provocatie, voornamelijk voor politieke en propagandadoeleinden. De NAVO is ervan overtuigd dat ze op deze manier, door een hypothetisch gebrek aan reactie, de positie van Poetin kan verzwakken, vooral bij de hardliners van het regime; tegelijkertijd probeert ze te bewijzen dat Rusland, zelfs als het de oorlog wint, deze uiteindelijk fataal zal verliezen tegenover het almachtige en onoverwinnelijke Westen. Zo’n strategie is de beste weg naar de afgrond.

Tot nu toe heeft het Kremlin niet overwogen om de nieuwe nucleaire doctrine in praktische zin op tafel te leggen, maar het heeft nooit opgehouden duidelijk te zijn over de geldigheid ervan in het geval dat de dingen veranderen en de NAVO haar oorlog tegen Rusland via de proxy omzet in een directe militaire interventie met troepen van de Alliantielanden ter plaatse. Ze waren al aanwezig, het is waar, vermomd als huurlingen en “adviseurs,” maar nu is de situatie echt veranderd, en naar de meest gevoelige en dodelijke zone: de ATACAM raketten in het bezit van Oekraïne kunnen alleen worden gebruikt met de directe tussenkomst van militaire legers van NAVO-landen, voornamelijk de Verenigde Staten van Amerika.

De agressie is ongetwijfeld direct geworden, wat het Kremlin doet overwegen om zijn toevlucht te nemen tot zijn nieuwe nucleaire doctrine. De leiders van de Russische Federatie zijn van mening dat de situatie is ontaard in een existentiële bedreiging voor het land, wat in extreme gevallen de nucleaire optie tegen NAVO-doelen zou kunnen impliceren.

De vernieuwde Russische doctrine stelt bijvoorbeeld dat in het geval van agressie tegen het land door een niet-nucleaire mogendheid, maar met deelname of steun van een nucleaire staat (wat nu al het geval is), de situatie een gezamenlijke aanval op de Russische Federatie zal betekenen. Bovendien zal het bestaan van “een kritieke bedreiging voor de Russische soevereiniteit” worden beschouwd als “de basis voor een nucleaire reactie”. Het zal ook een “kwestie voor het gebruik van kernwapens” zijn om “betrouwbare gegevens” te hebben over de massale lancering van raketten of drones tegen Russisch grondgebied. Een ander punt dat aan de grenzen van de huidige realiteit ligt, stelt dat “Rusland verplicht is rekening te houden met de opkomst van nieuwe bronnen van militaire dreigingen en risico’s voor zijn bestaan en dat van zijn bondgenoten.” Van nu af aan, zodra aan een reeks veronderstellingen van deze doctrine is voldaan, is alles mogelijk: tragedie hangt als nooit tevoren boven ons allemaal – hoewel de meesten van ons zich er niet van bewust zijn dankzij de terroristische fabels van de wereldwijde infopropaganda.

De mogelijkheid van de operationele inwerkingtreding van deze Russische doctrine werd ernstiger met de bereidheid die het hoogste hoofd van de NAVO aannam om diep op het grondgebied van de Federatie aan te vallen – impliciet het Kremlin zelf – maar het bereikte niet het moment van breuk, wat geen zwakte van de kant van Moskou betekent, maar eerder de verantwoordelijke intentie om, tot het laatste en beslissende moment, catastrofe te vermijden.

Maar het feit dat de Verenigde Staten en hun satellieten niet lijken te aarzelen om de wereld in een nucleaire oorlog te storten zolang ze er door hun opeenvolgende en steeds agressievere provocaties maar in slagen om Rusland zover te krijgen dat het de oorlog op het slagveld initieert, valt op als een teken van onverantwoordelijkheid en gewetenloosheid bij het gebruiken van de volkeren – het volk, kortom – als kanonnenvoer.

De komst van de ATACAM op het toneel is een kwalitatieve vooruitgang van de NAVO agressie tegen Rusland, maar volgens militaire experts die geen oogkleppen dragen om eeuwig rond hun schoondochter te kunnen draaien en die ook niet geboren zijn met de waarheid als accessoire, zullen deze raketten het conflict niet significant veranderen ten gunste van Oekraïne. Naarmate Rusland zijn militaire front op Oekraïens grondgebied met steeds grotere snelheid blijft oprukken, zal het bereik van 300 kilometer van de nieuwe wonderen van de doodsindustrie waarover de Kievse nazi-Banderieten beschikken, niet langer zo diep in Russisch grondgebied kunnen reiken. Experts zeggen dat ze het bruggenhoofd dat door het Banderietenregime is gecreëerd in de Russische Koerskregio kunnen steunen – om vervolgens grondgebied voor grondgebied te “ruilen” in “vredesonderhandelingen” – een van die waanzinnige dromen van een corrupte en emotioneel gestoorde valse president, maar waar onze leiders in vervreemde wanhoop aan blijven vasthouden in het aangezicht van de nederlaag.

DE AANVALLEN zouden echter fataal kunnen zijn voor de Krimbrug, die, als ze gebeuren, het niveau van de Russische reactie tot nooit eerder bereikte niveaus zou kunnen opdrijven, en Kiev is steeds dichterbij.

Voor nu, in een eerste salvo tegen Russisch grondgebied, heeft het failliete regime van Oekraïne 7,2 miljoen dollar uitgegeven (1,2 miljoen voor ATACAM) en de Russische luchtafweer heeft ze naar de prullenbak gestuurd, hoewel er altijd de schadelijke effecten zijn van de brokstukken van de neergehaalde raketten. De 7,2 miljoen dollar kwam natuurlijk niet uit de zakken van Zelensky, maar uit de onze, waar bijvoorbeeld de voormalige premier en huidige ongekozen kandidaat-voorzitter van de Europese Raad, António Costa, zijn handen op elkaar kreeg om 200 miljoen euro te verzamelen en persoonlijk op de rekeningen van de Euro-Nazi-Banderistische leider in Kiev te storten.

Vergiftigd cadeau?

Talrijke euro-commentatoren en nationale commentatoren interpreteren de toestemming van Biden aan Zelensky om ATACAM-raketten te lanceren als een “vergiftigd geschenk” aan de gekozen president Donald Trump, om te proberen zijn doelstelling te ontmantelen, die alleen verbaal is en uitgesproken door de hardnekkige leugenaar die hij is, om de oorlog snel te beëindigen, zelfs ten koste van het verlies van de gebieden die Oekraïne onder Russische overheersing heeft gebracht.

Zoals altijd drijven deze analisten op drift, hameren ze op de feiten om ze te laten passen in de theorieën die iemand hen ondertussen heeft bijgebracht. Anders zouden ze geen deel uitmaken van de nobele gemeenschap van het commentaar.

Deze stellingen zijn gebaseerd op het principe dat de neoconservatieven die de macht binnen de Democratische Partij hebben gekaapt, het presidentschap van Trump al zouden saboteren omdat ze geen gelijkwaardige invloed zouden hebben binnen de Republikeinse Partij. Een heilige onwetendheid: kijk maar eens naar de manier waarop neoconservatieven als pijlen binnenkomen in de regering van de president die op 20 januari zal aantreden. Er zullen verschillen zijn in stijl, in toespraak, in impulsen, de Europese Unie zal gedwongen worden meer te betalen dan ze niet heeft als ze wil blijven inzetten op de overwinning van Oekraïne, maar de ruggengraat van de actie van Washington zal dezelfde zijn. Voorlopig is het imperium, ondanks de veranderende wereld, nog steeds het imperium.

En het imperium laat geen nederlagen toe in zijn strategische doelstellingen, op straffe van op te houden te bestaan. Dus moet de Russische Federatie in stukken worden gescheurd, zoals gebeurde met de Sovjet-Unie, moet China op het gebied van handel, militaire en infrastructurele hulp aan behoeftige landen op alle continenten op orde worden gebracht, moet Iran van regime veranderen in de schoot van het Westen en moet Israël doorgaan met het uitbreiden van de “westerse beschaving” in het Midden-Oosten door de gebieden die het wil te bezetten en honderdduizenden mensen af te slachten en te verbannen.

Zo was het met Bush vader en zoon, Clinton, Obama, Trump, Biden – om de meest recente te noemen – en zo zal het ook zijn met Trump II.

Zie je een ochtendgloren? Die komt er alleen als de gekken die loslopen in de westerse machtscentra de planeet en met de levens van ons allemaal spelen niet de prijs laten betalen voor hun voorspelbare en onomkeerbare nederlaag. En ze lijken meer dan ooit bereid om dat te doen, als ze niet op tijd worden gestopt.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Geef vrede een kans? Trumps kabinetsvoorstellen zijn neocons, oorlogsstokers en pro-zionistische fanatici

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: