De New York Times “onderzoekt” de vliegtuigcrash in Washington D.C. – en verzwijgt de waarheid die het vindt

De Times slaagde erin om alles de schuld te geven van de crash. Behalve dan dat de (vrouwelijke) piloot van de militaire helikopter die het vliegtuig raakte, was gewaarschuwd om van koers te veranderen. Dat deed ze niet. En bijna 70 mensen kwamen om het leven.

De New York Times kan niet ophouden met het verdraaien van de waarheid om zijn politieke doelen te bereiken, schrijft Alex Berenson.

Zondag onderzocht de krant uitvoerig de botsing tussen een Black Hawk-helikopter van het leger en een vliegtuig van American Airlines, waarbij in januari 67 mensen omkwamen boven de Potomac.

In het uitgebreide artikel van 4000 woorden werd beweerd dat de crash vele oorzaken had, waaronder een overwerkte luchtverkeersleider. “Fouten, apparatuurproblemen en een gangbare maar risicovolle praktijk leidden tot een fatale crash,” verklaarde de Times.

Alleen is dat niet echt wat er gebeurd is. Of wat de Times heeft ontdekt.

(De waarheid, zelfs als die politiek ongemakkelijk is. Dat is de enige manier waarop ik kan schrijven.)

Ja, de verkeersleider had het druk. Ja, de piloten van de Black Hawk droegen nachtkijkers die, ironisch genoeg, het zicht in steden met veel omgevingslicht kunnen bemoeilijken.

Die keuzes en problemen verhoogden het risico op een ongeval.

Maar ondanks alle woorden die de Times wijdde aan het verklaren van het ongeval, was de oorzaak eenvoudig. De Black Hawk vloog te hoog. Hij vloog rechtstreeks tegen het regionale vliegtuig CRJ700 aan. De piloten en passagiers van het vliegtuig hadden geen schijn van kans.

Dat is de realiteit. De tweede realiteit is dat een onervaren vrouwelijke legerpiloot, kapitein Rebecca Lobach, 28 jaar (CORRECTIE: in het oorspronkelijke artikel stond 36), aan het stuur zat van de Black Hawk toen deze de CRJ700 raakte, tijdens een trainings- en evaluatiemissie.

Wat de Times daadwerkelijk ontdekte, het nieuws in het artikel, is dat de copiloot van Lobach haar herhaaldelijk waarschuwde dat de helikopter moest dalen in de minuten voor het ongeval. Slechts enkele seconden voor de crash stelde hij voor om naar links uit te wijken, een route die het vliegtuig waarschijnlijk zou hebben gemist.

Ze reageerde niet.

Met andere woorden, het verhaal hier is dat Lobach – die nog nooit in het buitenland was ingezet, maar zich vrijwillig had aangemeld bij het Witte Huis van Biden en in haar overlijdensbericht prominent werd genoemd als een gecertificeerd pleitbezorger voor slachtoffers van “seksuele intimidatie” – met haar helikopter tegen een passagiersvliegtuig vloog en 67 mensen doodde, waaronder zichzelf.

(Een manier om het te bekijken)

Onderweg negeerde ze de woorden van haar copiloot, Chief Warrant Officer 2 Andrew Loyd Eaves, die die januari-avond verantwoordelijk was voor haar beoordeling.

Zoals de Times uitlegde:

Eaves had veel meer vliegervaring dan Lobach, met meer dan twee keer zoveel vlieguren. In theorie had hij als beoordelaar van de trainingsmissie op elk moment de besturing van haar kunnen overnemen, ook al zat zij in de linkerstoel, oftewel de commandostoel.

Maar dat deed hij niet.

Zelfs niet toen de ramp naderde, zoals de laatste woorden van het artikel verklaren:

Ze draaide niet naar links.

De woorden dragen onbewust een echo van “niettemin zette ze door”, wat een paar jaar geleden een feministisch credo werd.

(Dat deed ze zeker.)

De belangrijkste vraag hier is degene die de Times nooit de tijd of ruimte heeft gevonden om te stellen in zijn 4000 woorden tellende onderzoek: waarom heeft Eaves niet agressiever opgetreden? Was hij bang om Lobach, die hoger in rang was dan hij, te irriteren of boos te maken?

Het feit dat Lobachs fouten duidelijk verantwoordelijk waren voor het ongeval, roept nog een reeks ongemakkelijke vragen op die de Times ook niet heeft gesteld: had Lobach ooit eerder problemen gehad met vliegen? Hoe werd zij geselecteerd voor deze missie, waarbij zij ’s nachts moest vliegen langs de Potomac in een luchtruim vol met burgervliegtuigen?

Het artikel is een perfect voorbeeld van waarom zoveel mensen de traditionele media nu wantrouwen. Niets van wat de Times schreef is onwaar, en toch is het verhaal dat de krant bracht herkenbaar vals, net zo vals als “voornamelijk vreedzame rellen” of “goedkope nepvideo’s van Biden” of “de curve afvlakken”.

Zelfs na de rampen van de afgelopen jaren weten de Times en zijn collega’s nog steeds niet hoe ze het roer moeten omgooien.

Het goede nieuws is dat de traditionele media niet langer controleren wat mensen lezen of zien. Toen ik dat artikel gisteren zag, plaatste ik een kritische reactie van 280 tekens op X.

Die eenvoudige post is nu meer dan 6,4 miljoen keer bekeken en heeft meer dan 1200 reacties gekregen. Het heeft ook een golf van soortgelijke posts en quote-posts veroorzaakt die vele miljoenen keren zijn bekeken.

Samen hebben de reacties ongetwijfeld veel meer kijkers getrokken dan het oorspronkelijke artikel. Ze hebben het politiek correcte verhaal dat de Times zo graag hoort, in realtime herschreven. En ze hebben de wereld dichter bij de waarheid gebracht, hoe pijnlijk die ook mag zijn.

Wanneer zal de Times leren dat ze dit spelletje niet meer kan spelen?

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Alle social media van vrouwelijke piloot Rebecca Lobach gewist voordat leger haar naam vrijgaf – dus wat verbergen ze?

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: