Fundamentele innovatie in cloudtechnologie en kunstmatige intelligentie zal meer energie vereisen dan ooit tevoren, waardoor elke illusie dat we de energievoorraden zullen beperken, zal verdwijnen.
De laptopklasse heeft een fundamentele waarheid herontdekt: fundamentele innovatie wordt, zodra deze op grote schaal wordt ingevoerd, gevolgd door een epische toename van het energieverbruik. Het is een ijzeren wet van ons universum, schrijft Mark P. Mills.
Om die wet te illustreren, bekijk drie recente voorbeelden, allemaal vectoren die leiden tot de “schokkende” ontdekking van radicale stijgingen in de verwachte vraag naar elektriciteit, die vandaag de krantenkoppen halen. Ten eerste is er de elektrische auto, die, als er één in elke garage zou staan, zoals liefhebbers hopen, de vraag naar elektriciteit in woonwijken ruwweg zou verdubbelen. Vervolgens is er het idee om de productie te repatriëren, vooral van halfgeleiders. Dit is aantoonbaar een “fundamentele innovatie”, aangezien beleidsmakers zich plotseling zorgen maken over de decennialange terugtrekking van dergelijke industrieën uit de VS. Als we de Amerikaanse productie zouden herstellen tot, laten we zeggen, het wereldwijde marktaandeel van twintig jaar geleden, zou de vraag naar industriële elektriciteit met 50 procent stijgen.
En nu ontdekken de nazaten van software dat zowel virtuele realiteit als kunstmatige intelligentie, die voortkomen uit de onontkoombare wiskunde van machine-lerende algoritmen, verankerd zijn in de harde realiteit dat alles energie verbruikt. Dit geldt vooral voor de razendsnelle en energievretende chips die AI mogelijk maken. Nvidia, de leider van de AI-chiprevolutie en een lieveling van Wall Street, heeft alleen al in de afgelopen drie jaar zo’n 5 miljoen krachtige AI-chips verscheept. Om dit in perspectief te plaatsen: elke AI-chip verbruikt ongeveer evenveel elektriciteit als drie elektrische auto’s per jaar. En terwijl de vraag naar elektrische voertuigen afneemt en uiteindelijk beperkt is, is de vraag naar AI-chips explosief en in wezen onbeperkt.
Kijk eens naar een recente kop in de Wall Street Journal: “Big Tech’s nieuwste obsessie is het vinden van genoeg energie” – want de “AI-boom voedt een onverzadigbare honger naar elektriciteit.” En, zoals Reuters meldt, “Amerikaanse nutsbedrijven voorspellen een vloedgolf van nieuwe vraag … . Negen van de top 10 elektriciteitsbedrijven in de VS zeggen dat datacenters een belangrijke bron van klantengroei zijn.” Volgens de huidige voorspellingen zal de groei van de vraag naar elektriciteit op korte termijn drie keer zo groot zijn als in de afgelopen jaren. De herontdekking van de ijzeren wet van de groei vormde de aanleiding voor een dringende hoorzitting van de Senaat op 21 mei met als titel “Kansen, risico’s en uitdagingen in verband met de groei van de vraag naar elektrische energie in de Verenigde Staten”. (Full disclosure; een hoorzitting waar ik getuigde.)
Datacenters, de informatie-“energiecentrales” in het centrum van de cloud-revolutie, worden aangewezen als de primaire boosdoener voor deze exploderende vraag naar energie. Deze gebouwen op magazijnschaal zitten boordevol met allerlei computerchips, waaronder conventionele processors, geheugenchips en communicatiechips. En nu voegen datacenters AI-chips toe aan de mix, net zo snel als fabrieken ze kunnen bouwen. Zoals een onderzoeker opmerkt, zorgt het toevoegen van AI aan Google “search” voor een vertienvoudiging van het energieverbruik per zoekopdracht. En dat is nog maar de eerste, misschien wel de minst belangrijke van de vele mogelijke toepassingen van AI.
Zoals een senior medewerker van Friends of the Earth het onlangs verwoordde: “We zien dat AI het informatie-ecosysteem breekt net nu we het nodig hebben om het weer bij elkaar te trekken.” De breuk gaat niet over AI en de veiligheid van kinderen, of deep fakes, of de dreigende nieuwe regelgeving. Het gaat over aspiraties voor een “energietransitie” in de manier waarop de wereld van brandstof wordt voorzien. Het is op zijn zachtst gezegd ongemakkelijk om te zien dat de vraag naar elektriciteit – vooral betrouwbare, 24 uur per dag, 7 dagen per week – toeneemt op hetzelfde moment dat toezichthouders nutsbedrijven dwingen om conventionele energiecentrales te sluiten en geld uit te geven aan duurdere en minder betrouwbare energie uit wind- en zonne-energie. De openbaring dat de overgangsaspiraties en de energierealiteiten van AI met elkaar in conflict zijn, kwam tot uiting in een recent essay in de New Yorker getiteld “ De obscene energiebehoeften van A.I.” De ondertitel van het artikel vraagt: “Hoe kan de wereld netto-nul bereiken als het nieuwe manieren blijft uitvinden om energie te verbruiken?” De vraag beantwoordt zichzelf.
De uitdaging is niet alleen dat er veel meer elektriciteit nodig is dan een jaar of wat geleden werd voorspeld, maar ook dat het goedkoop moet zijn en beschikbaar precies wanneer het nodig is – en snel. Nieuwe fabrieken en nieuwe datacenters komen snel online en er komen er nog veel meer bij binnen een paar jaar, niet decennia. Er zijn niet veel manieren om aan de snelheid en de schaal van de komende vraag naar elektriciteit te voldoen zonder een hausse in de bouw van meer aardgasgestookte energiecentrales.
Deze schijnbaar plotselinge verandering in het elektriciteitslandschap was voorspelbaar en voorspeld. Bijna precies 25 jaar geleden publiceerden mijn jarenlange collega Peter Huber en ik artikelen in zowel Forbes als de Wall Street Journal waarin we wezen op de realiteit op het snijvlak van energie en informatie. (Een decennium geleden publiceerde ik ook een studie over dit onderwerp, die, naar nu blijkt, de vraag naar elektriciteit uit gegevens nauwkeurig voorspelde, en ik heb dat thema onlangs verder uitgewerkt in mijn boek The Cloud Revolution). Destijds waren we bijna de enigen die dergelijke opmerkingen maakten in de publieke beleidsruimte, maar we waren verre van de enigen in de technische gemeenschap, die al lang de machtsrealiteit van informatie onderkent. In de technische gemeenschap is het zelfs gebruikelijk om over de grootte van datacenters te praten in termen van megawatts, niet in vierkante meters.
Er is een ware wedloop gaande in de tech-industrie en in tech-centrische investeringsgemeenschappen om miljarden dollars te spenderen aan nieuwe AI-infused infrastructuren. Het razende tempo waarin de productie wordt uitgebreid om AI-geschikte siliciumchips te produceren en tegelijkertijd enorme, AI-geïnfundeerde datacenters worden gebouwd, verbrijzelt de illusie dat een digitale economie een ontkoppeling van economische groei en toenemend energieverbruik mogelijk maakt.
Twee jaar geleden nog concludeerde een analyse van de OESD (een organisatie die voorop loopt in de visie van de “energietransitie”): “Digitale transformatie wordt steeds meer erkend als een middel om de voordelen van meer inclusieve en duurzame groei en meer sociaal welzijn te helpen ontsluiten. In de milieucontext kan digitalisering bijdragen aan het loskoppelen van economische activiteit van het gebruik van natuurlijke hulpbronnen en hun milieueffecten.” Het blijkt dat de fysica van macht en informatie dat streven heeft ondermijnd.
De hamvraag voor beleidsmakers en investeerders is nu of de huidige stand van zaken een bubble is of een signaal voor een meer fundamentele verschuiving. Hoeveel meer vermogen zal informatie verbruiken? Het is nu de conventionele wijsheid om de digitale economie als vitaal voor economische groei te beschouwen en dat informatieoverwicht van belang is voor zowel economieën als legers. Maar de kern van een informatie-centrische economie ligt in de productie en het gebruik van digitale hardware – en onvermijdelijk ook in de energie-implicaties van beide.
Om te zien wat de toekomst in petto heeft, moeten we diep in de geheimen van de huidige “cloud” duiken, de losjes gedefinieerde term voor de constellatie van datacenters, hardware en communicatiesystemen.
Elk datacenter – en dat zijn er tienduizenden – heeft een energiebehoefte die vaak groter is dan wolkenkrabbers ter grootte van het Empire State Building. En de bijna 1000 zogenaamde hyperscale datacenters verbruiken elk meer energie dan een staalfabriek (en dan hebben we het effect van het stapelen van AI-chips nog niet meegerekend). Het ongelofelijke energieverbruik komt rechtstreeks voort uit het feit dat slechts tien vierkante meter van een datacenter tegenwoordig meer rekenkracht heeft dan alle computers ter wereld rond 1980. En elke vierkante meter vraagt 100 keer meer stroom dan een vierkante meter van een wolkenkrabber. Zelfs vóór de AI-revolutie voegde de wereld elk jaar tientallen miljoenen vierkante meter datacenters toe.
Al die paardenkracht in silicium is verbonden met markten op een informatiesnelweg, een netwerk waarvan de schaal die van zijn asfalt- en betonanalogen enorm overtreft. Het universum van communicatiehardware vervoert bytes niet alleen langs “snelwegen” die bestaan uit ongeveer 3 miljard mijl aan glazen kabels, maar ook langs het equivalent van nog eens 100 miljard mijl (dat is 1000 keer de afstand tot de zon) aan onzichtbare verbindingen die worden gesmeed door 4 miljoen zendmasten.
De fysica van het transporteren van informatie komt tot uiting in een verrassend feit: de energie die gebruikt wordt om een uur video mogelijk te maken is groter dan de hoeveelheid brandstof die verbruikt wordt door één persoon tijdens een busrit van 10 mijl. Hoewel er een netto vermindering in energieverbruik optreedt als iemand Zoomt in plaats van met de auto te reizen (de “dematerialisatie” troop), is er tegelijkertijd een netto toename in energieverbruik als Zoom wordt gebruikt om vergaderingen bij te wonen die anders nooit zouden hebben plaatsgevonden. Als het gaat om AI, zijn de meeste dingen die de toekomst in petto heeft activiteiten die anders nooit zouden hebben plaatsgevonden.
De aard van de energiebehoefte van de cloud is dus heel anders dan die van veel andere infrastructuren, vooral vergeleken met transport. Bij transport zien consumenten waar 90 procent van de energie wordt besteed als ze een benzinetank vullen of een accu opladen. Maar als het om informatie gaat, vindt meer dan 90 procent van het energieverbruik op afstand plaats, verborgen totdat nutsbedrijven de totale impact “ontdekken.”
De huidige wereldwijde cloud, die de energiebehoefte van AI nog niet volledig heeft geabsorbeerd, is gegroeid van niet-bestaand enkele decennia geleden tot een verbruik dat twee keer zo hoog is als dat van Japan. En die schatting is gebaseerd op de staat van hardware en verkeer van enkele jaren geleden. Sommige analisten beweren dat, terwijl het digitale verkeer de afgelopen jaren enorm is toegenomen, efficiëntiewinsten de groei in het energieverbruik van datacenters hebben afgeremd of zelfs afgevlakt. Maar dergelijke beweringen worden geconfronteerd met tegengestelde feitelijke trends. Sinds 2016 zijn de uitgaven aan datacenters voor hardware en gebouwen drastisch gestegen, samen met een enorme sprong in de energiedichtheid van die hardware – en nogmaals, dit alles vóór de AI-hausse.
Om te raden wat de toekomst in petto heeft voor de energiebehoefte van de cloud, moet je twee dingen weten: ten eerste, de snelheid waarmee de efficiëntie verbetert voor digitale hardware in het algemeen, vooral voor AI-chips; ten tweede, de snelheid waarmee de vraag naar data zelf groeit.
De afgelopen eeuw van modern computergebruik en communicatie laat zien dat de vraag naar gegevens veel sneller is gegroeid dan ingenieurs de efficiëntie kunnen verbeteren. Er zijn geen aanwijzingen dat deze trend zal veranderen. In feite is het huidige energieverbruik van informatiesystemen het resultaat van verbazingwekkende verbeteringen in de energie-efficiëntie van computers. Bij de energie-efficiëntie van computers rond 1984 zou een enkele iPhone net zoveel energie verbruiken als een wolkenkrabber. Als dat het geval zou zijn, zouden er nu geen smartphones zijn. In plaats daarvan hebben we er miljarden. Dezelfde patronen gelden voor het hele siliciumlandschap, ook voor AI. De efficiëntie van chips voor AI verbetert razendsnel. De nieuwste chip van Nvidia is 30 keer zo snel voor hetzelfde stroomverbruik. Dat bespaart geen energie – het zal de vraag van de markt naar zulke chips minstens 100-voudig versnellen. Dat is de aard van informatiesystemen. En de voortdurende en dramatische verbetering van de efficiëntie van AI-chips is ingebouwd in de aannames van alle voorspellingen van industrie-insiders over een explosief stijgend energieverbruik voor AI.
Maar dit roept de fundamentele vraag op: hoeveel vraag is er eigenlijk naar data, de “brandstof” die AI mogelijk maakt? We staan aan de vooravond van een ongekende expansie in zowel de verscheidenheid als de schaal van gegevens die nog moeten worden gecreëerd, opgeslagen en vervolgens verfijnd tot nuttige producten en diensten. In de praktijk is informatie een oneindige bron.
Als het voelt alsof we een soort apotheose hebben bereikt in alles wat digitaal is, dan is de waarheid anders: we staan nog aan het begin. Als economische hulpbron zijn gegevens anders dan natuurlijke analogen, omdat de mensheid letterlijk gegevens creëert. En de technologische middelen om die bron te genereren nemen toe in schaal en precisie. Het is een van die zeldzame momenten waarop retorische hyperbool de realiteit onderschat.
De grote explosie van dataproductie zal komen van de aard en capaciteit om de werking en activiteiten van zowel onze gebouwde omgeving als onze natuurlijke omgeving te observeren en te meten, versterkt door de toenemende automatisering van allerlei soorten hardware en systemen. Automatisering vereist sensoren, software en besturingssystemen die noodzakelijkerwijs enorme gegevensstromen genereren. Lang voordat we bijvoorbeeld de autonome auto zien, genereert de “connected” auto, met alle bijbehorende functies en veiligheidssystemen, al enorme gegevensstromen.
Op dezelfde manier zien we radicale vooruitgang in ons vermogen om alle kenmerken van onze natuurlijke omgeving te voelen en te meten, inclusief ons eigen lichaam. Wetenschappers verzamelen nu informatie op astronomische schaal, niet alleen in de studie van de astronomie zelf, maar ook in de biologische wereld, met nieuwe instrumenten die per experiment meer gegevens genereren dan er een paar decennia geleden over het hele internet werden verhandeld.
Alle trends zullen uiteindelijk verzadigd raken. Maar de mensheid is nog ver verwijderd van de piek in de informatievoorziening. Informatie is in feite de enige onbeperkte bron.
Eén manier om de toekomstige omvang van het dataverkeer te raden – en daarmee de energie-implicaties – is in de namen van de getallen die we hebben moeten maken om hoeveelheden data te beschrijven. We tellen de productie van voedsel en mineralen in miljoenen tonnen; mensen en hun apparaten in miljarden eenheden; het gebruik van de lucht- en snelwegen in triljoenen lucht- of wegkilometers; elektriciteit en aardgas in biljoenen kilowattuur of kubieke voet; en onze economieën in biljoenen dollars. Maar met een snelheid van een biljoen per jaar van wat dan ook, duurt het een miljard jaar om één “zetta” te maken – dat is de naam van het getal dat de omvang van het huidige digitale verkeer beschrijft.
De numerieke voorvoegsels die zijn gecreëerd om enorme hoeveelheden te beschrijven, volgen de vooruitgang van de technologieën en behoeften van de maatschappij. Het voorvoegsel “kilo” stamt uit 1795. Het voorvoegsel “mega” werd in 1873 bedacht om 1.000 kilo aan te duiden. Het voorvoegsel “giga” voor 1 miljard (1.000 miljoen) en “tera” (een biljoen, of 1.000 miljard) werden beide gebruikt in 1960. In 1975 zagen we de officiële creatie van de voorvoegsels “peta” (1.000 giga) en “exa” (1.000 peta), en vervolgens de “zetta” (1.000 exa) in 1991. Het huidige cloudverkeer wordt geschat op ongeveer 50 zettabytes per jaar.
Het is onmogelijk om zo’n getal te visualiseren zonder context. Een zetta-stapel dollarbiljetten zou van de aarde naar de zon (op 93 miljoen mijl afstand) en terug – 700.000 keer – reiken. Alle moleculen waaruit de atmosfeer van de aarde bestaat wegen ongeveer vijf zettagrammen. Zelfs als elke byte een oneindig kleine hoeveelheid energie met zich meebrengt, leidt alleen al het volume van bewerkingen op zettabyte-schaal tot een aanzienlijk energieverbruik.
Tot iets meer dan een jaar geleden was er nog maar één officiële prefix-naam voor een getal groter dan een zetta: het 1000 keer grotere “yotta”. Gezien het door AI versnelde tempo waarin gegevens zich uitbreiden, bevinden we ons binnenkort in het yottabyte-tijdperk. Dus nu hebben de bureaucraten van het Internationaal Bureau voor maten en gewichten in Parijs officieel namen gegeven aan nog grotere getallen, want binnenkort zal het dataverkeer de schaal van yottabytes voorbij schieten. Duizend yottabytes? Dat is een ronnabyte. Je kinderen zullen zulke getallen gebruiken.
Zulke verbazingwekkende hoeveelheden gegevens die worden verwerkt en verplaatst, zullen de winst in energie-efficiëntie die ingenieurs onvermijdelijk zullen behalen, overweldigen. Nu al wordt er elk jaar wereldwijd meer geld uitgegeven aan de uitbreiding van de energieverslindende cloud dan alle elektriciteitsbedrijven ter wereld samen uitgeven om meer elektriciteit te produceren.
In het “Techno-Optimist Manifesto” van Andreessen Horowitz wordt opgemerkt dat “energie de basismotor van onze beschaving is. Hoe meer energie we hebben, hoe meer mensen we kunnen hebben en hoe beter ieders leven kan zijn.” Onze cloud-centrische en AI-geïnfundeerde eenentwintigste-eeuwse infrastructuur illustreert dit fundamentele punt. De wereld zal alle denkbare vormen van energieproductie nodig hebben. Een “energietransitie” zou de energievoorziening alleen maar beperken – en dat gaat niet gebeuren. Het goede nieuws is dat de VS de technische capaciteit en de middelen heeft om de benodigde energie te leveren. De enige vraag is of we de politieke wil hebben om de spreekwoordelijke “alle bovenstaande” energieoplossingen mogelijk te maken.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
De vernederende ondergang van elektrische auto’s is in het Westen begonnen
AI gaat de wereld niks brengen. Is politiek gelul, net als klimaatverandering. Alle nieuwerwetse dingen werken niet, want geen update, patch, hotfix, sevice pack en dat soort shit. Ik was zaterdag in duitsland, 2 smartphones met Google maps kon de locatie niet vinden, de 15 jaar oude tomtom wel. Veel dingen zijn vandaag zo ingewikkeld, dat ze kapotgerepareerd zijn. En AI zal dan de mensheid redden, wat een dom gelul.
@Ovi…
Ze maken alles zo complex dat er niks meer wordt opgelost, eenvoudige dingen zijn gewoon complexe dingen geworden.
Vooruitgang ontstaat door dingen eenvoudiger te maken. Het doel op aarde heeft niks met materiële groei of materieel succes te maken!!! Het doel op aarde kan bijna niet verder weg zijn dan waar we nu mee bezig zijn. Leven hoort te draaien om liefde/waarheid. In plnaats daarvan draait alles om ego/angst omdat de wereld complex is geworden ipv eenvoudig. Egoïsme is de echte pandemie, en op het einde van het egoïsme (hoofd) worden egoïsten pas weer mensen (hart). Tot nu toe zitten de meeste mensen maximaal diep in hun ego’s, alleen trauma kan de ziekte van egoïsme beëindigen omdat groot trauma het ego tot stilstand brengt en het het hart opent.
Bij de ongelooflijke hoeveelheid stroom, hoort ook een ongelooflijke hoeveelheid water.
De criminele organisaties die ons vertellen dat zij de wereld redden door de mensen te vernietigen, zijn juist dé oorzaak van de vernietiging van de planeet.
Hun laatste mogelijke zet zal de nucleaire vernietiging zijn van onze blauwe planeet.
Het is tuig dat direct moet worden opgeruimd.
Zouden ze bij D66 weten hoeveel stroom en daarmee Co2 het kost om iedereen digitaal te bespioneren?
Daar waren The Psychopaths in Charge al van op de hoogte toen ze met hun WERELD DEPOPULATIE PLANNEN op de proppen kwamen?
Een mooi duurzaam en sustainabel getal….500 miljoen.
Na de Club of ROME is er hard aan gewerkt om dit te kunnen verwezelijken.
In het begin nog in het geniep maar met het verstrijken van de tijd steeds meer openlijk….en tegenwoordig slaan ze flink op de trom.
https://sheepkillers.com/georgiaguidestones.html
Verbruik van een ev: Als men gemiddeld 100 km per dag rijdt (tijdens 5 dagen per week, +/- 25 000 km per jaar, zonder verlichting of nodige verwarming in de auto ) heeft men ongeveer 20 Kw netto nodig, of rekening houdend met de transport en laadverliezen, ongeveer 27 Kw. Dit is niet 2 x maar 8 à 10 maal een gemiddeld dagverbruik van een gezin (als men geen electrische verwarming heeft). In de nabije toekomst zal men dus een beurtrol invoeren, om met de ev te mogen rijden (opladen), als het aantal toeneemt.
Stephen Hawking gechanteerd door Epstein omdat hij waarheid over klimaatverandering wist
Besefte Hawking tevens de ware reden van de bouw van de Large Hadron Collider: niet om ‘de kleinste deeltjes de onderzoeken’, maar om portalen naar andere dimensies te openen? – Weer een studie bevestigt dat mensen dommer, angstiger en gekker worden door toenemende elektromagnetische straling
Bill Clinton, George Bush, Barack Obama en Michael Jackson waren namen die al 4, 5 jaar geleden circuleerden als bezoekers van Jeffrey Epsteins beruchte ‘pedo eiland’, waar ik destijds uitgebreid over geschreven heb (en onlangs nog heb benoemd in dit artikel). Maar de zwaar gehandicapte (wijlen) Stephen Hawking, een van de ’s werelds beroemdste wetenschappers ooit? Waarom zou hij gechanteerd zijn met zijn bizarre voorkeur voor het kijken naar naakte dwergvrouwtjes die aan een tafel ingewikkelde wiskundige problemen moesten zien op te lossen? Hawking blijkt na zijn bezoeken aan Epsteins seksparadijs plotseling de mainstream propagandavisie op klimaatverandering te zijn gaan onderschrijven. Daarvóór vertelde hij de waarheid, namelijk dat de werkelijke reden verband houdt met het snel afnemende magnetische veld van onze planeet. >>>
https://www.xandernieuws.net/algemeen/stephen-hawking-gechanteerd-door-epstein-omdat-hij-waarheid-over-klimaatverandering-wist/
Amerika wil voor hun datacenters Nederland gebruiken.
De boeren van hun land, Nederland vol met datacenters voor Europa.
Dit kost “ONGELOOFLIJK VEEL STROOM EN WATER”..!!
Een Uurtje Uw smartphonetje gebruiken, kost meer stroom dan een elektrische auto leeg rijden..!!
Daarnaast gebruikt het water voor koeling, Uw Uurtje smartphone kost aan water net zoveel als Uw wasmachine een week staat te draaien.
We zijn lekker bezig hè.
Misschien begrijpt U nu ook beter waarom het Westen Rusland wil veroveren, ze hebben al hun energie nodig, simpel hè…!!
Oprecht juni 3, 2024 Bij 15:36
Dat is mij bekend Oprecht, tenenkrommend hoe de bestuurlijke elite het publiek besodemieterd, ja inderdaad willen ze de grondstoffen en de gigantische energie voorraden d.m.v. oorlog toe eigenen.
Ik zie het meer als een ratrace die een doodlopende weg is ingeslagen. Al dat monitoren door de overheden/bedrijven zonder mijn toestemming en daarmee beperkingen opleggen aan de mens. De mensen uitsluiten als ze niet meegaan met deze waanzin. Zoals ik het ervaar. Ik vraag me altijd af van waarom willen ze alles van jouw weten, is de andere partij paranoia of zo. Om zo jouw zwakke plekken te zoeken in hun verzamelde data over jouw, zodat zij dat tegen jou kunnen gebruiken om jouw te onderwerpen aan deze waanzin. Zodat jij de gewillige gehoorzame slaaf zou worden hiermee.
De elektriciteitsvraag zal alleen maar extremer worden voor de datacentrales en al die zendmasten, smartmeters in elk huis, de openbare smartcamera’s, al die zend, afluister en begluur 5G lantarenpalen e.d. bewakingscamera’s in (openbare)gebouwen verbruiken nu al ongeveer 30 tot 40% van alle stroom die verbruikt wordt in het land. Om een totale digitale controle staat te maken, komen we chronisch elektriciteit te kort. En dan moeten de huishoudens bezuinigen op stroom, water en gas wordt ons vertelt.
i
Hiermee heeft het klimaatbeleid in zijn geheel zijn geloofwaardigheid verloren, zelfs iemand met minder dan twee hersencellen snapt dit toch? Met de datacenters en AI chips gaan we juist de aarde opwarmen, als de klimaat hoax waar was dan is dat een stap vooruit en drie achteruit met deze ontwikkeling. Ik leef zelf gelukkig offgrid dus doe niet mee aan het grote energieverbruik, met zonnepanelen, accu’s windmolen en dieselgenerator red ik me wel.