De Veiligheidsconferentie van München gaat over de beginnende neergang van het Westen. Extreem rechts positioneert zich ook tegen dit verval.
München – De voorzitter van de Veiligheidsconferentie van München, Wolfgang Ischinger, richt het debat van de conferentie van komend weekend op de beginnende neergang van het Westen. Terwijl de westerse machten in het tijdperk na de Koude Oorlog een “bijna onbetwiste vrijheid van militaire beweging” genoten, is dit vandaag de dag niet langer het geval, volgens het “Veiligheidsrapport van München” van dit jaar, dat Ischinger gisteren aan het publiek presenteerde. Zelfs de “bijna ongeëvenaarde wereldwijde superioriteit in militaire technologie” die de NAVO decennialang genoot, is nu in gevaar. Het rapport citeert de opmerking van de Franse president Emmanuel Macron: “We waren gewend aan een internationale orde die sinds de 18e eeuw gebaseerd was op westerse hegemonie. Dingen veranderen.” Om de verdere neergang van het Westen te voorkomen, roept Ischinger op tot resolute offensieven in het wereldwijde beleid. Sectoren van de elite in verschillende westerse landen keren zich nu naar een ultrarechts beleid. In Berlijn heeft dit debat gisteren bijgedragen aan de val van de CDU-voorzitter, schrijft German Foreign Policy.
“Dramatische veranderingen”
Het “Veiligheidsrapport van München” van dit jaar, dat maandag door Wolfgang Ischinger aan het publiek werd gepresenteerd, illustreert de beginnende neergang van het Westen met verschillende voorbeelden. De auteurs wijzen erop dat de westerse machten niet in staat waren om te zegevieren in de oorlog in Syrië, terwijl Rusland en Turkije hun invloed konden versterken en nu de toon zetten in dat land. Ook in Libië,[1] merkt het rapport op, treden Moskou en Ankara veel “besluitvaardiger” op, terwijl “westerse actoren vandaag de dag ver onder hun gewicht lijken te presteren”. In het algemeen moet worden opgemerkt dat in het tijdperk na de Koude Oorlog “westerse mogendheden bijna onbetwiste vrijheid van militaire beweging genoten,” maar dat “dit drastisch is veranderd.”[2] Zelfs de westerse militaire superioriteit in militaire conflicten is niet langer gegarandeerd. Zoals de voormalige adjunct-secretaris-generaal van de NAVO, Rose Gottemoeller, opmerkte, “wordt de bijna ongeëvenaarde wereldwijde superioriteit in militaire technologie”, waarvan de NAVO decennialang genoot, “bedreigd, nu andere landen grote stappen zetten om de achterstand in te halen.” Het Munich Security Report noemt onder andere hypersonische raketten ontwikkeld door Rusland en China’s vermogen om aanvallen vanuit zee af te weren met zeer efficiënte anti-scheepsraketten.[3]
“Holle frase”
Bij de presentatie van het rapport gisteren uitte Ischinger niet alleen scherpe kritiek op het algemene westerse beleid, maar vooral op dat van de EU en de Duitse regering, waarbij hij Brussel en Berlijn opriep tot een agressievere aanpak in het wereldwijde beleid. Dat de westerse mogendheden in Syrië niet hadden gezegevierd tegen Rusland en Turkije is een “onvergeeflijke mislukking” en moet worden gezien als “eersteklas onverantwoordelijkheid van de Europese Unie en al haar lidstaten.”[4] Al jaren wordt in Duitsland geëist dat Berlijn “meer verantwoordelijkheid op zich neemt” – vaker sinds de Veiligheidsconferentie van München in 2014.[5] Deze eis dreigt echter een “holle frase” te worden. Als concrete stap eist Ischinger dat “het unanimiteitsbeginsel wordt losgelaten” in het buitenlands beleid van de EU. Brussel moet “sneller, duidelijker en doortastender” [6] worden in zijn beslissingen over het buitenlands beleid – wat betekent dat individuele lidstaten overruled kunnen worden in kwesties van buitenlands beleid. Vooral een “Europees leger” heeft alleen zin “als we echt met één stem spreken,” aldus de voorzitter van de Munich Security Conference (MSC).
Westers globaal beleid legitimeren
Het Veiligheidsrapport van München bevat niet alleen verdere aanwijzingen over de beginnende neergang van het Westen en oproepen tot een resolutere verdediging van zijn vroegere wereldwijde dominantie, maar het bevat ook narratieven die gericht zijn op het legitimeren van de strijd om een leidende positie in de wereldpolitiek. Tijdens de jaren van westerse dominantie, bijvoorbeeld, leidden “wrede etnische conflicten en genocidale acties” tot “toenemende internationale bescherming van burgers”. Vandaag de dag echter gaan “actoren” die niet bij naam genoemd worden – waarmee duidelijk de Russische operaties in Syrië bedoeld worden – verder “zonder zich te bekommeren om juridische of ethische overwegingen.”[7] Het rapport citeert David Miliband, voormalig minister van Groot-Brittannië onder de premiers Tony Blair en Gordon Brown, tegenwoordig lid van de adviesraad van de Veiligheidsconferentie van München, “het aantal burgers dat direct gedood wordt door oorlogstactieken stijgt,” en het rapport stelt verder dat de afnemende westerse dominantie “een bloediger, gewelddadiger gezicht” heeft. Miliband beweert zelfs dat hij heeft vastgesteld wat hij “het tijdperk van de straffeloosheid” noemt.
Het tijdperk van trans-Atlantische dominantie
De bewering dat de wereld ondergeschikt dreigt te worden aan gewelddadige, wetteloze machten als het Westen zijn mondiale dominantie verliest, is door de massamedia opgepakt als PR voor het mondiale beleid, maar de behandeling van westerse misdaden die sinds 1990 zijn begaan, bevat een verbazingwekkend gulle dosis welwillendheid. In de afgelopen drie decennia werden de drie grootste aanvalsoorlogen – die een flagrante schending van het internationaal recht inhielden – allemaal gevoerd door westerse mogendheden: De oorlog tegen Joegoslavië (1999), vooral op aandringen van Duitsland; de oorlog tegen Irak (2003) vooral door de VS; de oorlog tegen Libië (2011) vooral door Groot-Brittannië en Frankrijk. De vernietiging van Irak en Libië, samen met de oorlogen in de Sahel, is voornamelijk het resultaat van deze westerse aanvalsoorlogen. Het dodental is enorm. Volgens berekeningen van onafhankelijke deskundigen waren er in 2007 bijvoorbeeld al meer dan een miljoen mensen direct of indirect het slachtoffer van de oorlog in Irak in 2003 en de nasleep ervan.[8] Ondanks dit afschuwelijke aantal slachtoffers is geen enkele westerse regering ter verantwoording geroepen voor het voeren van een aanvalsoorlog die in strijd is met het internationaal recht – zelfs niet de regering waarvan David Miliband, lid van de raad van adviseurs van MSC, in 2003 minister was. Ook is er niemand veroordeeld voor de misdaden van marteling en moord die zijn gepleegd sinds het uitroepen van de “Oorlog tegen het Terrorisme” in 2001. Integendeel, sommigen die erbij betrokken waren, behoren tegenwoordig tot de hoogste ambtenaren van westerse landen. (meldt german-foreign-policy.com.[9]) Zij profiteren van het tijdperk van westerse straffeloosheid.
Verdedigers van het Westen
Het Munich Security Report van dit jaar bespreekt ook de opkomst van ultrarechtse krachten, vooral in Europa en Noord-Amerika, binnen de context van de ondergang van het Westen. De auteurs merken op dat de neoliberale globalisering “onevenredig ten goede kwam aan de elites” ten koste van “aanzienlijke delen van de bevolking in het Westen”. Velen in de “midden- en arbeidersklasse” zijn gaan geloven dat “het systeem” “gemanipuleerd” is; de financiële en economische crisis en de gevolgen ervan hebben het “vertrouwen in de superioriteit van het liberale model” aan het wankelen gebracht.[10] Dit is in het voordeel van rechtse krachten, die massaal sterker zijn geworden en zelfs aan het hoofd staan van regeringen in verschillende landen. In het rapport worden Hongarije en de Verenigde Staten onder de regering Trump expliciet genoemd. Daarnaast vermeldt het rapport talrijke vertegenwoordigers van extreemrechts, die zichzelf beschouwen als de meer vastberaden verdedigers van het Westen tegenover zijn vijanden.
Op weg naar extreemrechts
Twee dingen worden echter niet genoemd: de versteviging van extreemrechts in Duitsland en de rol die sectoren van de elite hebben gespeeld. Sinds de verkiezingssuccessen van de AfD en de verkiezing van de eerste minister-president van een deelstaat met de hulp van extreem-rechts [11] – hoewel hij inmiddels is afgetreden – discussiëren Duitse conservatieven openlijker over de vraag of samenwerking met de AfD niet zinvol zou zijn. Gisteren nog heeft dit geschil bijgedragen aan het aftreden van Annegret Kramp-Karrenbauer, voorzitter van de CDU. Om een sterk nationaal alternatief achter de hand te hebben voor wereldwijde toenadering, hadden sectoren van de Duitse elite meegewerkt aan de oprichting van de AfD, voor het geval de rivaliteit tussen staten en een verzwakking van de EU acuter zou worden. (meldt german-foreign-policy.com.[12]) Binnen de CDU groeit het aantal mensen dat op zijn minst oproept tot een punctuele samenwerking met de AfD – ook in de zin van een agressief mondiaal beleid.
[1] Zie ook The German-Russian Treasure.
[2] Westlessness. Munich Security Report 2020. securityconference.org.
[3] Zie ook “Ein Alptraumszenario für China”.
[4] Ischinger wirft Staatengemeinschaft “unverzeihliches Versagen” in Syrien vor. welt.de 10.02.2020.
[5] Zie ook Deutschlands Befreiungsschlag and Der Weltordnungsrahmen.
[6] Georg Ismar, Christoph von Marschall: “Helmut Schmidt würde sich im Grabe umdrehen”. tagesspiegel.de 09.02.2020.
[7] Westlessness. Munich Security Report 2020. securityconference.org.
[8] Joachim Guilliard: Irak. In: IPPNW/PSR/PGS (Hg.): Body Count. Opferzahlen nach 10 Jahren “Krieg gegen den Terror”. Berlin, August 2014. S. 22-72.
[9] Zie ook 17 Years “War on Terror”.
[10] Westlessness. Munich Security Report 2020. securityconference.org.
[11] Zie ook Durchbruch nach rechtsaußen.
[12] Zie ook Factional Struggle within the Establishment en Die Stützen der AfD.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
Waarom linksen de economische ineenstorting niet zullen overleven
Beginnende neergang? Dit is sinds de jaren ‘90 al aan de gang. Het lijkt allemaal wat sneller te gaan nu omdat er links en rechts een bende ongelooflijke imbecielen en kwaadaardige idioten aan de macht zijn die dat niet meer verbergen en daar gewoon voor uitkomen (hallo mark, sigrid, hugo, wobke, cristianne, carola, gert-jan en de rest van het addergebroed). De bezuinigingen op het onderwijs hebben hun werk goed gedaan, het kritisch denkvermogen is bij het merendeel totaal afwezig of finaal verdwenen.
We zitten op the road to hell.
You must be evil.
https://www.youtube.com/watch?v=8dQ30GhZJEk
Mij is nu wel duidelijk geworden dat de poppenspelers achter de schermen van het collectieve westen behoorlijk nerveus beginnen te worden. Ze beginnen serieus de controle op de geopolitieke ontwikkelingen te verliezen. Wat dat van de wereldbevolking betekend? Dat uiteindelijk de ene groep poppenspelers plaats zal maken voor een andere groep of groepen poppenspelers. En dat die niet allemaal roomblank zijn is alleen een groot probleem voor racisten.
Zoek eens op wat het verschil is tussen een MULTIPOLAIRE Wereld en een UNIPOLAIRE wereld. Als dat hetzelfde is, dan heb jij goed je best gedaan op school.
Wat een opgeblazen kikker; wat ging hij doen in Syrië, de sukkel? Zoals Hillary Clinton wilde, een no-flyzone afkondigen boven Syrië gecontroleerd door de U.S.A. – tegen de Russische luchtmacht?
Goed te lezen dat het spel van de westerse Nazis bijna uit is en eindelijk worden aangepakt. Laten we hopen dat het snel gebeurt.