Waarom linksen de economische ineenstorting niet zullen overleven

Als onderstaand artikel van Brandon Smith nog maar een paar jaar geleden was geschreven, zou het als satire worden beschouwd. Niet dat alles wat hij zegt minder waar zou zijn geweest dan nu, maar vóór de Plandemie waren er maar weinig mensen die serieus rekening hielden met de mogelijkheid dat de Westerse economie volledig zou instorten. Vandaag is die mogelijkheid reëel en wordt ze elke dag waarschijnlijker, schrijft JD Rucker.

Hoewel het artikel en de uitzending van vandaag waarin het wordt besproken, bedoeld zijn om de zwakheden te belichten die inherent zijn aan links, moet het ook dienen als waarschuwing voor patriotten die misschien niet zo voorbereid zijn als we zouden moeten zijn. Niet elke patriot is momenteel gewapend. De meeste patriotten hebben niet het voedsel of andere noodzakelijke middelen opgeslagen om hen door zeer moeilijke tijden heen te helpen als die komen. Er is natuurlijk de geestelijke paraatheid die wij nodig zullen hebben om vol te houden mocht er een echte economische ineenstorting komen, gevolgd door een maatschappelijke ineenstorting in het Westen.

Vroeger zou ik iedereen die schreeuwde over een toekomstige economische ineenstorting hebben gehekeld. Tijdens de Trump-jaren steeg onze economie. Zelfs tijdens de Obama-jaren leek het alsof we de fiscale kracht hadden om de storm te doorstaan en aan de andere kant nog steeds te floreren. Sinds een jaar of wat sluit ik me aan bij het groeiende koor van stemmen die echt bezorgd zijn over wat er om de hoek ligt. Daarom is de aflevering van vandaag van The JD Rucker Show gewijd aan het bewustmaken van de potentiële rampen die ons te wachten staan.

Brandon Smith van Alt-Market legt op fantastische wijze uit waarom hij gelooft dat linksen in grote problemen zullen komen als de huidige economische neergang een volledige ineenstorting wordt. Als u naar de uitzending luistert en het artikel leest, neem dan nota van de punten waarop u ook zou kunnen verbeteren. Niemand wil onvoorbereid zijn.

Hier is de uitzending van vandaag en het artikel van Brandon:

Er is één factor die voortdurend opvalt als absoluut essentieel voor iemands kansen om een crisis te overleven, en die factor is de mentaliteit. Ervaring en training zijn zeer waardevol, het hebben van de juiste hulpmiddelen en voorbereidingen is een enorm voordeel. Maar uiteindelijk, zonder mentale weerbaarheid en aanpassingsvermogen zal de best voorbereide persoon ter wereld waarschijnlijk toch in het stof bijten.

Mentale weerbaarheid kan tot op zekere hoogte worden aangeleerd. Dit is het hele doel van de basistrainingsmethoden die in het leger worden gebruikt: Het nemen van alledaagse details en deze in de geest van de cursisten te verheffen, terwijl ze worden afgemat met fysieke straffen. Het doel is de geest te conditioneren om afleiding te negeren, om angst en pijn te negeren en zich op de taak te concentreren. Falen is geen optie in de oorlog, net zomin als het een optie is om te overleven. Degenen die afleiding en mislukking omarmen omdat zij denken dat dit alles gemakkelijker voor hen maakt, worden uit de rekruteringspool of de genenpool gefilterd.

Het is geen toeval dat het Amerikaanse leger vandaag de dag te maken heeft met een van de slechtste rekruteringsvoorwaarden die het ooit heeft gezien, in die zin dat mensen fysiek en mentaal niet in staat zijn de basistraining af te maken. Het Pentagon schat momenteel dat 77% van de jonge Amerikanen ongeschikt is voor rekrutering zonder ontheffing wegens zwaarlijvigheid, drugsgebruik en geestelijke gezondheidsproblemen. Dat betekent dat Gen Z fysiek en mentaal zo ongeschikt is dat bij een grote oorlog bijna 80% van hen uit het bestaan zou worden gewist.

Het probleem is zo erg geworden dat militairen in de VS en in het hele westen gedwongen worden de normen te verlagen, alleen maar om de minimale personeelsdoelstellingen te halen. Men kan aanvoeren dat veel jonge mensen toch niet in het leger willen, maar dat terzijde. Zelfs als ze dat zouden willen, zouden ze de taak niet aankunnen.

Er zijn een aantal redenen voor deze ontwikkeling, maar ik zou zeggen dat de verspreiding van de linkse ideologie onder 63% van de Amerikanen tussen 18 en 29 jaar volgens peilingen een overlevingsvacuüm heeft gecreëerd – een generatie van mentale zwakkelingen.

Het is belangrijk om te onthouden dat jongere mensen al tientallen jaren meer liberale standpunten innemen, maar politiek links is vandaag de dag niet liberaal. De huidige linkse partijen zijn volslagen marxisten, zowel economisch als cultureel. Ze steunen centralisatie van het establishment, ze steunen economische centralisatie, ze steunen centralisatie van het bedrijfsleven, ze steunen autoritarisme en censuur, ze steunen moreel relativisme en ze juichen het concept van een überhaupt alomtegenwoordige verzorgingsstaat toe.

In 1980 kon u misschien een groot aantal mentaal sterke mensen vinden die zichzelf als Democraat beschouwden. Vandaag zul je niemand vinden.

Met Amerika zwevend in een precaire onderwereld tussen een stagflatoire crisis en een deflatoire crisis, afhankelijk van het gif dat de Federal Reserve het land wil toedienen, is de weg vrijgemaakt voor een economische ramp zoals de Grote Depressie of erger (lees mijn analyse van deze situatie HIER). Binnen twee jaar of minder zal ons systeem, dat al te maken heeft met een aantal bedreigingen zoals hoge prijzen en instabiliteit van de toeleveringsketen, niet meer functioneren op de manier die de meeste mensen gewend zijn.

Als we deze onvermijdelijkheid accepteren, moeten we ons een logische vraag stellen: Wie gaat er weer opbouwen? Wie de mantel erft, zal Amerika ofwel terugbrengen naar vrijheid en welvaart, ofwel onze samenleving in een eeuwigdurende tirannie storten. Dat hangt allemaal af van wie de crisis overleeft.

Wat mij enige hoop geeft, is het feit dat linkse mensen als subgroep van onze bevolking totaal niet in staat zijn een grote economische crisis te overleven. Dat wil niet zeggen dat ik wens dat ze allemaal sterven; ik wijs alleen op de realiteit dat de meesten van hen het niet zullen halen omdat ze slecht zijn toegerust om met een ramp om te gaan. Hier zijn de redenen waarom een wereld na de ineenstorting waarschijnlijk verstoken zal zijn van algemeen linkse mensen…

Links gedijt goed bij een crisis, maar sterft uit bij een instorting

Linksen hebben de neiging crisis en tragedie uit te buiten om hun macht te versterken en hun aantal uit te breiden door angst, maar er is een probleem met deze tactiek. Als de crisis verzonnen is, een storm in een glas water, dan doen ze het heel goed; als de crisis een echte ramp wordt met echte gevolgen zoals financiële achteruitgang, verstoringen van de bevoorradingsketen, tekorten en burgerlijke onrust, dan hebben ze geen andere middelen om de gevolgen op te vangen dan meute-acties en plunderingen.

Wat gebeurt er als ze meute-acties en plundering gebruiken wanneer de rechtsstaat geen rol meer speelt in een land met miljoenen wapens? Ze zullen bij tienduizenden sterven, als mensen hun bedrijven en huizen verdedigen. De gewelddadige horden die we tijdens de BLM-rellen zagen, zouden het niet lang uithouden in een instortingsscenario waarin mensen eerder geneigd zijn dodelijk geweld te gebruiken.

Linksen zijn anti-paraatheid

Politiek links heeft het grootste deel van de afgelopen 15 jaar besteed aan het demoniseren van het concept van preppen als een aluminiumfolie hoed filosofie voor “rechtse extremisten”. Ze hebben zichzelf op een complete mislukking voorbereid door te weigeren het praktische nut van preppen te erkennen, zodat ze hun politieke tegenstanders kunnen demoniseren. De domheid ervan is werkelijk verbijsterend.

Er zijn aanwijzingen dat de covid lockdowns een klein aantal van hen uit hun dwaasheid hebben geschokt. Het is moeilijk om de dreiging van een economische ineenstorting te ontkennen als het begin van een ineenstorting recht voor je neus staat. Dat gezegd hebbende, prepping is niet de enige vereiste om te overleven, en progressieven die een voor paar maanden voedsel en wat wapens kopen, zullen hen niet redden.

Linksen hebben een afkeer van ontberingen

De overgrote meerderheid van de mensen die pleiten voor een groeiende verzorgingsstaat zijn links. Terwijl conservatieven individuele liefdadigheid steunen voor degenen die dat verdienen, geloven linkse mensen dat mensen door de overheid moeten worden gedwongen om te zorgen en te betalen voor anderen die dat misschien niet verdienen. Dit ideaal wordt ingegeven door hun verlangen om ontberingen te vermijden.

Ik vind dat linksen vaak grootheidswaanzin hebben. Zij gaan ervan uit dat zij voorbestemd zijn voor grote dingen, dat zij slimmer zijn dan de rest van ons en dat werk of opoffering problemen zijn die zijn voorbehouden aan de landelijke “boeren” in “flyover country”. Hun visie op werk is een kinderdagverblijf, een universiteitscampus, een plek om te socialiseren, comfort en zelfidentiteit te vinden, de minimaal vereiste arbeid te verrichten en vervolgens een loonstrookje te innen. Kijk maar eens hoe het door links gedomineerde Twitter een paar maanden geleden werd bestuurd – Het was geen werkplek, het was een kuuroord voor gekken.

Dit soort mensen is niet uitgerust om de zware strijd aan te gaan die nodig is om een leefbare omgeving op te bouwen. Ze zouden niet weten waar te beginnen. Wanneer ze geconfronteerd worden met moeilijke tijden, vragen linkse mensen niet “Hoe kan ik dit probleem oplossen en mijn situatie verbeteren?”. In plaats daarvan vragen zij “Wie is er schuldig aan mijn ellende en hoe kan ik hen laten betalen?”.

Linksen hebben geen praktische vaardigheden

Het vermijden van technische vaardigheden is een echt probleem voor progressieven. Er zijn een handvol linkse mensen die zich bezighouden met microlandbouw en andere basisvaardigheden als een vorm van activisme, maar dat zijn er maar weinig en hun methoden zijn beperkt door hun ideologie. Zoals hierboven opgemerkt, vinden linksen zichzelf te waardevol om te verspillen aan productie. Zij zien zichzelf eerder als “management”, de mensen die de leiding hebben over de mensen die het handwerk doen.

Iemand zou zich met dat soort denken kunnen redden in een eerstewereldomgeving waar kantoorbanen, technische banen, overheidsbanen en maatschappelijk werk de norm zijn, maar in een instortingsomgeving zijn er geen managementfuncties, zijn er geen kantoormedewerkers, zijn er geen basisschoolleraren, zijn er geen vertrouwens- en veiligheidsadviseurs, zijn er geen platform moderatoren en zijn er geen bureaucraten. Je hebt ofwel een waardevolle kennis die kan worden verhandeld, of je hebt niets. Je kunt voor jezelf levensbehoeften produceren, of niet.

De ontwikkeling van het informatietijdperk en de gegevensgestuurde economie van de eerstewereldlanden heeft de zaken nog erger gemaakt door mensen ervan te overtuigen dat gegevens een ruilmiddel zijn. Dit is een concept waar vooral linkse mensen dol op zijn omdat ze denken dat arbeid tot het verleden zal behoren; ze zullen alleen hun hersenen en een laptop nodig hebben om in alles te voorzien wat ze nodig hebben. Het is een waanidee. De “Metaverse” is een façade, een oplichterij, en er zal altijd behoefte zijn aan mensen die in de aarde graven, foerageren en jagen, landbouw bedrijven en met hun eigen handen bouwen. Naarmate de economie verder ontspoort, zullen de progressieven dit te laat beseffen.

Linksen vertrouwen op de overheid om hun problemen op te lossen

Als u het idee om het heft in eigen handen te nemen verafschuwt, dan bent u misschien links. Links vindt individuele actie tijdens een crisis bijna crimineel; het is voor hen belangrijk dat de juiste autoriteiten met de juiste machtigingen elke gevaarlijke situatie afhandelen. Links vindt het heerlijk om te vertrouwen op de “deskundigen” omdat dit hen de verantwoordelijkheid en de schuld uit handen neemt als er iets misgaat.

Maar wat gebeurt er als de overheid niet functioneel genoeg is om de dag te redden? Wat gebeurt er als de inflatie, de leveringsketen of het personeelstekort het voor overheidsfunctionarissen onmogelijk maken om te helpen? Wat gebeurt er als overheidsfunctionarissen niet willen helpen? Wat gebeurt er als ze corrupt zijn en u willen zien lijden?

Linksen denken zelden aan dergelijke mogelijkheden. Voor hen is het idee dat de overheid kan instorten, dat het elektriciteitsnet kan instorten en dat de rechtsstaat kan instorten een complottheorie. Het is in de moderne geschiedenis wereldwijd slechts honderden keren gebeurd, maar omdat zij die dreiging nooit aan den lijve hebben ondervonden, denken zij dat het onmogelijk is. Dit is het soort mensen dat zeer snel sterft tijdens een ineenstorting.

Linksen hechten meer waarde aan gevoelens dan aan rede

De basis van de linkse ideologie is dat alles relatief is volgens iemands persoonlijke gevoelens. Dat wil zeggen dat zij geloven dat hun gevoelens hun werkelijkheid bepalen, en dat “hun waarheid” de enige waarheid is die telt. Er zijn enkele subjectieve waarheden die bijna universeel zijn, en daarom bestaat het morele geweten in elke cultuur ter wereld. Dit gezegd zijnde, zijn persoonlijke idealen nog steeds onderhevig aan de krachten van de natuur.

Je kunt niet doen alsof je geen honger hebt als je wel honger hebt. Je kunt niet doen alsof je niet uitgedroogd bent als je wanhopige dorst hebt. Je kunt je niet uit een crisis voelen, de crisis is niet onderworpen aan je fantasieën, de crisis zal je naar de keel grijpen en je het tegendeel leren.

Uiteindelijk doen hun gevoelens er niet toe. Ze zijn irrelevant. En dit is een les die linksen zullen leren naarmate het systeem verder afbrokkelt. Ze kunnen huilen en schreeuwen en jammeren en alle eisen stellen die ze willen voor eerlijkheid en gelijkheid en welzijn, maar uiteindelijk zullen ze de duidelijkheid van zelfredzaamheid onder ogen moeten zien of ze zullen de Magere Hein onder ogen moeten zien.

Het is niet mijn bedoeling hier te zwelgen in de uitroeiing van politiek links. Ik wijs er alleen op dat de moderne linkse ideologie een product is van extreem veilige en gecontroleerde omgevingen waar mensen het voorrecht hebben zich met frivoliteit bezig te houden. Ze DENKEN dat ze deconstructie willen. Ze DENKEN dat ze chaos willen als middel om het systeem te breken en het opnieuw op te bouwen naar hun beeld. Wat zij zich niet realiseren is dat als zij krijgen wat zij willen, de meesten van hen daarbij zullen sterven en zij er niet meer zullen zijn om hun naïeve Utopia tot bloei te zien komen.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Hoe ik een jaar SHTF overleefde in het Bosnië van de jaren 90

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: