Alles rustig aan het oostfront? – Dacht Kiev echt dat de wraak niet verschrikkelijk zal zijn?

Tijdens een bijeenkomst en concert op het Rode Plein, gehouden ter ondersteuning van de resultaten van de referenda, herinnerde president Poetin eraan hoe de USSR werd gevormd toen Rusland het moderne Oekraïne creëerde. De president benadrukte dat “het Rusland was dat het moderne Oekraïne had gecreëerd, door belangrijke gebieden over te dragen, de historische gebieden van Rusland zelf, samen met de bevolking, die niemand had gevraagd waar en hoe ze wilden leven, hoe ze de toekomst van hun kinderen wilden regelen en in welke staat. Met het uiteenvallen van de Sovjet-Unie gebeurde hetzelfde: alles werd beslist door de elites, miljoenen gewone burgers werd niets gevraagd”, schrijft Batiushka.

Inleiding: De toespraak

De toespraak van president Poetin van ruim een week geleden staat ons nog steeds voor de geest. Hoe vaak hebben we er niet naar geluisterd en gekeken. Als ik iets persoonlijks mag zeggen, kan ik zeggen dat ik meer dan 40 jaar niet eens heb durven dromen dat een Russische leider zo’n toespraak zou houden. Ik dacht dat ik zou sterven lang voordat het zou gebeuren, zelfs als het zou gebeuren. Ik wachtte op het einde van de wereld en nu is ons hoop gegeven. De president zei het al, hij vatte een kwaadaardig millennium van de westerse geschiedenis samen, beginnend met zijn wereldwijde plundering en eindigend in zijn schandelijke Woke-ideologieën, de ontkenning en vernietiging van de Spirituele Werkelijkheid, de Nationale Soevereiniteit en het Gezinsleven. Ja, dit is satanisme tegen elke vorm van Spirituele Traditie. En alleen Rusland heeft het aangedurfd zich tegen dit satanisme te verzetten. Onnodig te zeggen dat wij 100% achter de Russische Federatie staan. Zoals de president, onze voorzitter, zei: “Niets zal meer zijn zoals voorheen”.

De referenda

De resultaten van de referenda over de terugkeer naar Rusland in vier Russisch sprekende Oekraïense provincies kwamen bijna twee weken geleden binnen: Donetsk: 99% Lugansk: 98% Zaporozhie: 93% Kherson: 87%. Op 30 september zijn deze vier provincies, ter grootte van vier Belgiëen, dus officieel toegetreden tot de Russische Federatie, naar het voorbeeld van de Krim meer dan acht jaar geleden. De resultaten waren interessant, omdat ze lieten zien hoe de populariteit voor de toetreding “afneemt” naarmate men westelijker komt, met Kherson op “slechts” 87%. Niemand hoeft echter verbaasd te zijn dat de Russischtalige gebieden in overweldigende meerderheid, ook al is het ‘slechts’ 87%, willen terugkeren naar Rusland, waar ze tot 1922 thuishoorden. De stemming, etnische, taalkundige en religieuze patronen blijken duidelijk uit bijvoorbeeld de kaarten en analyses van het Eurasian Research Institute.

Niemand zou verbaasd moeten zijn, tenzij ze natuurlijk geen gezond verstand hebben, of anders is hun gezond verstand verblind door hun “het Westen is het beste” ideologie, die in feite de essentie van het nazisme is. Bijna 10.000.000 mensen, bijna een kwart van de bevolking van het Oekraïne zonder Krim (bevolking van voor de oorlog) (meer mensen dan in Estland, Letland, Litouwen en Georgië samen), ongeveer 20% van de landmassa van het Oekraïne zonder Krim, een gebied bijna zo groot als Engeland, zijn toegetreden tot de Russische Federatie. Van de 25 provincies in Oekraïne vóór de gewelddadige, door de VS georganiseerde omverwerping van de democratisch gekozen Oekraïense regering (kosten voor de Amerikaanse belastingbetaler: 5 miljard dollar) in februari 2014, zijn er nu nog 20 over. Wie vertrekt er nu? Zoals het hoofd van de Republiek van de Krim, Sergei Aksjonov, op 1 oktober zei: “De toetreding van de vier provincies tot Rusland is niet de laatste”.

Misschien is de volgende fase van de SMO, zodra het grondgebied van de vier provincies volledig bevrijd is (in tegenstelling tot Lugansk en Cherson moeten de noordelijke derden van zowel Donetsk als Zaporozhie nog bevrijd worden), de teruggave aan Rusland van de volgende vier oostelijke en zuidelijke provincies, die van Charkov, Dnipropetrovsk, Nikolajev en Odessa (kleine delen van Nikolajev en Charkov zijn al bevrijd). Dit brengt Oekraïne terug tot 16 provincies. En dat kan het zijn. De volgende schijf van drie provincies, namelijk Sumy, Poltava en Kirovograd, wil misschien niet terugkeren, maar wie weet? Alles kan nog veranderen. Wat het uiterste westen van het Oekraïne van na 1939 betreft, stellen wij voor dat 3-5 provincies terugkeren naar Polen, 1 naar Roemenië en 1 naar Hongarije. Dit zal het Kievse protectoraat/Malorossija terugbrengen tot 9 à 11 provincies, twee vijfde van het vroegere Oekraïne, met andere woorden, het zal zijn natuurlijke grenzen terugvinden.

Voor de Russische Federatie, verreweg het grootste land ter wereld met meer dan 17 miljoen vierkante kilometer, is grondgebied in ieder geval nauwelijks van belang. Dat zij met 0,7% in omvang is toegenomen door de teruggave van vier bijna-vrijgemaakte provincies uit Oekraïne is niet het punt. Wat belangrijk is, is de wil van de plaatselijke bevolking. Als zij willen terugkeren naar Rusland, laat ze dan. Als ze dat niet willen, laat ze dan elders gaan. Voor de rest gaat het erom ervoor te zorgen dat de Oekraïense staat niet langer een bedreiging vormt voor ons en voor de Russische bevolking die daar woont. En hetzelfde geldt voor de situatie in andere Russische buurlanden, zoals Estland, Letland, Litouwen en Finland, en trouwens ook voor Moldavië, Roemenië en Polen, de laatste twee met sterke Amerikaanse bases.

Alles rustig aan het oostfront?

Nog maar een paar weken geleden gingen de door de staat gecontroleerde westerse media uit hun dak over hoe de door de NAVO gesteunde lemmingen van het Kievse regime 7% van het voorheen licht door Rusland bemande en grotendeels verlaten Oekraïense platteland rond Charkov hadden heroverd en dat Poetin “verdoemd” (sic) was. Nu zijn ze vreemd genoeg stil gevallen, afgezien van een of twee geënsceneerde fotomomenten in het verlaten en verwoeste Liman en dorpen aan de grens van Lugansk. Dit betekent natuurlijk dat de Kievse troepen nu in een staat van wanorde verkeren, nadat ze zijn ingesloten en afgeslacht door hun ondoordachte symbolische “opmars” door open land, waar ze ook het grootste deel van hun NAVO-materieel zijn kwijtgeraakt.

Daarom pleit Zelensky voor steeds meer wapens van de Europese Politieke Gemeenschap, een organisatie die is opgericht door de in het nauw gedreven Europese heersende klasse die op 6 oktober bijeenkwam. Rusland is er blij mee, want wat is een betere manier om de Oekraïne te demilitariseren dan hen te dwingen zichzelf en hun wapens in de openbaarheid te brengen zodat ze kunnen worden vernietigd? Vandaar de strategische stappen bij Liman, waarbij 20 vierkante kilometer werd afgestaan aan de Kievse troepen en Kiev op 5 oktober een paar dorpen aan de rand van Lugansk kon innemen, tegen enorme kosten voor hen. En daarom eiste Zelensky op 6 oktober “preventieve aanvallen” tegen Rusland. Het is duidelijk dat deze door kernenergie geobsedeerde komiek wanhopig is en ook niet goed bij zijn hoofd. Daarom hebben zijn terroristen op 7 oktober een explosie veroorzaakt bij een aanval op de Krimbrug. Denkt Kiev echt dat de wraak niet verschrikkelijk zal zijn? Dit is de grootste fout die ze sinds 2014 hebben gemaakt. Dit is een keerpunt in de vuile oorlog van Kiev.

In de provincie Donetsk gaat de Russische bevrijding hier en daar door, zoals in Zaitsevo en Otradovka, waarover op 6 oktober werd bericht, de verdediging gaat door rond Kulyansk, Liman en elders, Rusland vernietigde ook met raketten militaire kazernes (‘woonflats’ in de westerse media!) ten zuiden van Kiev, maar het is relatief rustig. Iedereen die iets van militaire zaken weet, weet dat in een oorlog ‘stilte’ betekent dat de troepen zich hergroeperen. Stilte’ betekent de stilte voor de Russische storm. Al tienduizenden troepen van de drie weken geleden aangekondigde gedeeltelijke mobilisatie in Rusland arriveren bij het front.

Het is heel goed mogelijk dat er over een maand, in november, wanneer de bladeren zijn gevallen en de grond bevroren is, een enorme Russische wintercampagne komt, met uitgeruste en toegenomen coalitietroepen tegen de nu sterk verzwakte Kievse troepen en hun sterk uitgedunde NAVO-wapens en munitie. Al het verloren terrein zal tienvoudig, zo niet honderdvoudig, worden teruggewonnen. Ik zou dan liever niet bij de Kievse troepen zijn. Er zal letterlijk geen schuilplaats voor hen zijn. Na de recente provocaties van Kiev, opgezet door de CIA/MI6, zou dit wel eens het einde kunnen betekenen voor Kiev, ruim voor de volgende herfst, wanneer werd voorspeld dat de oorlog zou eindigen.

En aan het westelijk front?

Aan het westfront van de VS, dat wil zeggen in West-Europa, is niet alles rustig. Niet alleen is er een economische crisis, met Europese valuta’s die geleidelijk dalen ten opzichte van de dollar. (De roebel is de laatste drie maanden stabiel gebleven op ongeveer 60 ten opzichte van de dollar). Ook is West-Europa afgesneden van Russisch gas door de sabotage van de Nordstream-pijpleidingen door de Amerikaanse marine en deels ook van de gesanctioneerde Turkstream-pijpleiding. En de winter komt eraan. Voorbij zijn de hectische dagen van een zeer hete zomer. Dit is een tektonische verschuiving. Velen hebben geschreven dat West-Europa zelfmoord pleegt. Dat is niet waar. De volkeren van West-Europa worden vermoord – door de Amerikaanse elite en hun eigen verraderlijke Europese elites. Dit is het einde van de EU en het Verenigd Koninkrijk. Wat de moordenaars betreft, de elites, bekend als Atlantis, zinken. Ik zal het uitleggen.

De bronnen voor de mythe van Atlantis zijn te vinden in twee van Plato’s dialogen, geschreven in 360 voor Christus. Zij vertellen dat:

Er staat geschreven hoe uw staat de veldtocht van een machtig leger tegenhield, dat, vertrekkend van een ver punt in de Atlantische Oceaan, brutaal oprukte om heel Europa en Azië aan te vallen… Want voor… “De Zuilen van Heracles’ (de Straat van Gibraltar) lag een eiland dat groter was dan Libië en Azië samen…. Want alles wat we hier hebben, liggend binnen de opening waarvan we spreken, is duidelijk een haven met een smalle ingang, maar daarbuiten is een echte oceaan, en het land eromheen kan met recht, in de meest volledige en ware zin, een continent worden genoemd.”

Hij vertelt verder dat: “De Atlantiërs hadden delen van Libië veroverd tot aan Egypte en het Europese continent tot aan (wat nu is) de westkust van Italië en maakten de mensen tot slaven. De Atheners leidden het verzet tegen het Atlantische Rijk en zegevierden alleen tegen het Rijk en bevrijdden de bezette landen. Maar toen waren er hevige aardbevingen en overstromingen en in één dag en nacht van ellende zonken alle krijgshaftige mannen in één geheel in de aarde en verdween ook het eiland Atlantis in de diepte van de zee….”

Conclusie

Let op de woorden: “een machtig leger, dat vanuit een ver punt in de Atlantische Oceaan brutaal oprukte om heel Europa en ook Azië aan te vallen”. De identificatie met de Amerikaanse werkelijkheid met de Atlantis-mythe ligt voor de hand.

Als ik mag citeren uit het Nieuwe Testament:

Gij dwaas, deze nacht zal uw ziel van u worden geëist; van wie zullen dan die dingen zijn, die gij hebt vergaard? (Lc 12,20).

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Twee voorbeelden van het gebruik van drone-oorlogsvoering door Rusland

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: