Alle wegen leiden naar Beijing

Dit is het verhaal van twee pelgrims die de weg volgen die er echt toe doet in de jonge 21e eeuw; de ene komt uit NAVOstan en de andere uit BRICS.

Laten we beginnen met Le Petit Roi, Emmanuel Macron. Zie hem met een plastic grijns op zijn gezicht naast Xi Jinping wandelen in Guangzhou. Na het – lange en zachte – geluid van de klassieker “High Mountain and Flowing Water” gaan ze de Baiyun Hall binnen om te luisteren naar het spel van de 1000 jaar oude Guqin (een prachtig instrument). Ze proeven de smaak van 1000 jaar oude thee – en mijmeren over de opkomst en ondergang van grote machten in het nieuwe millennium, schrijft Pepe Escobar.

En wat zegt Xi tegen Le Petit Roi? Hij legt uit dat wanneer je deze eeuwige muziek hoort, gespeeld door dit eeuwige instrument, je verwacht in het gezelschap te zijn van een boezemvriend; je loopt net zo synchroon als de hoge berg en het stromende water. Dat is de diepere betekenis van het eeuwenoude verhaal van de muzikanten Yu Boya en Zhong Ziqi, 25 eeuwen geleden in het Koninkrijk Chu: boezemvriendschap. Alleen boezemvrienden kunnen de muziek begrijpen.

En daarmee, zo verklaarden Chinese geleerden, bracht Xi het begrip Zhiyin naar voren. Na de dood van Zhong Ziqi brak Yu Boya zijn Guqin: hij dacht dat niemand anders zijn muziek kon begrijpen. Hun verhaal prentte de term “Zhiyin” in: iemand die muziek begrijpt, met de toegevoegde betekenis van goede vrienden die elkaar volledig kunnen begrijpen.

Het is überhaupt de vraag of een narcistische marionet als Macron ooit beschaafd genoeg zou zijn om Xi’s subtiele, verfijnde boodschap te begrijpen: wie het snapt, is een echte zielsverwant. Bovendien werd Macron door zijn meesters niet naar Beijing en Guangzhou gestuurd om aan zielsverwantschap te doen, maar om te proberen Xi om te buigen in de richting van de NAVO inzake Rusland/Oekraïne.

Zijn lichaamstaal is een dood signaal – compleet met het kruisen van zijn armen waaruit verveling blijkt. Misschien was hij aanvankelijk ongevoelig voor het idee dat echte vriendschap wederzijds begrip en waardering vereist.

Maar toen gebeurde er iets buitengewoons. De boodschap van Xi heeft wellicht een belangrijke plek geraakt in de gekwelde innerlijke diepten van de narcistische Petit Roi. Wat als, in internationale betrekkingen, wederzijds begrip en waardering de sleutel is voor landen om een gemeenschappelijke basis te vinden en samen te werken aan gemeenschappelijke doelen?

Wat een revolutionair idee; niet bepaald de door de Hegemoon opgelegde “op regels gebaseerde internationale orde”.

Bent u een echte soeverein?

Door Le Petit Roi in China uit te nodigen en persoonlijk niet minder dan 6 uur met zijn gast door te brengen, voerde Xi de duizendjarige diplomatie op haar best uit. Hij herinnerde zijn gast aan de turbulente geschiedenis tussen Frankrijk en de Angelsaksische mogendheden; en hij sprak over soevereiniteit.

Het belangrijkste subtiele subplot: “Europa” kan maar beter goed nadenken over onderdanigheid aan de Hegemoon en de enorme economische onrust zo veel mogelijk beperken wanneer de dag van de confrontatie met de VS aanbreekt. Impliciet is de prioriteit van Peking om de toenemende pogingen van de VS om China te omsingelen te doorbreken.

Xi behandelde Frankrijk dus als een potentiële echte soeverein, zelfs onder de EU; oftewel een zekere afsplitsing van het EU-dogma.

Natuurlijk lag er nog een andere belangrijke boodschap besloten in deze confucianistische uitnodiging tot epistemologische groei. Voor degenen die niet bereid zijn vriendelijk tegen China te zijn vanwege complexe geopolitieke lagen, zal het nooit te laat zijn voor Peking om de minder “vriendelijke” kant van de Chinese staat te laten zien – als de situatie zich voordoet.

Vertaling: als het Westen voor Total Machiavelli gaat, zal China Total Sun Tzu toepassen. Zelfs als Peking liever gaat voor internationale betrekkingen onder de paraplu van Schoonheid, Goedheid en Waarheid in plaats van “je bent met ons of tegen ons”, terreuroorlog en sancties dementie.

Heeft de Petit Roi een “weg naar Damascus”-moment gehad? Het oordeel is open. Hij maakte de Hegemoon letterlijk bang met zijn uitbarsting dat Europa de druk moet weerstaan om “Amerika’s volgelingen” te worden. Dat komt aardig overeen met de 51 punten die Beijing en Parijs zijn overeengekomen, met de nadruk op “legitieme veiligheidsbelangen van alle partijen”.

De Amerikanen werden nog banger toen Macron beweerde dat Europa een onafhankelijke “derde supermacht” moest worden. Le Petit Roi bracht zelfs enkele babystapjes naar voren ten gunste van de-dollarisering (zeker onder toezicht van zijn financiële meesters) en niet ten gunste van Forever Wars.

Dus moesten de Amerikanen, in paniek, de Duitse 5e colonne Annalena “360 Graden” Bearbock in allerijl naar Peking sturen om te proberen de uitbarstingen van Le Petit Roi ongedaan te maken – en het officiële script van Washington Dicteert Brussel opnieuw te bevestigen. Niemand, waar dan ook, besteedde er ook maar de minste aandacht aan.

Dat kwam bovenop het meest opvallende subplot van het hele verhaal: hoe de Europese Commissie dominatrix Ursula von der Leyen door Peking werd behandeld als erger dan onbelangrijk. Een Chinese geleerde beschreef haar vernietigend als “slechts de spreekbuis van een hondse organisatie zonder tanden. Zelfs haar geblaf klinkt als het gejammer van een terminaal zieke hond die op het punt staat te worden geëuthanaseerd.”

De “terminaal zieke hond” moest door de paspoortcontrole en de douane (“Anything to declare”?) Geen diplomatieke status. Geen officiële uitnodiging. Geen soevereiniteit. En nee, je kunt niet met de speciale hogesnelheidstrein naast Macron naar Guangzhou. Dus hier is een andere boodschap – deze is vrij grafisch: rotzooi niet met het 3.000 jaar oude ethos van het Rijk van het Midden.

Lula en “Zhiyin”

Chinese topgeleerden waren absoluut gefascineerd door de toepassing door Xi van diplomatieke strategieën die 25 eeuwen geleden zo nuttig waren en die nu opnieuw worden toegepast op het wereldtoneel van de weg naar multipolariteit.

Sommigen roepen op tot een nieuwe “Strategieën voor de oorlogvoerende staten”, herschreven voor de 21e eeuw. De enorme ronde tafel die volgens Chinees protocol was opgezet met de “jungle” in het midden en Macron en von der Leyen gepositioneerd als voor een sollicitatiegesprek was een monsterhit op Weibo en We Chat. Dat leidde tot eindeloze discussies over hoe China nu eindelijk in staat is “een wig te drijven tussen de barbaren”.

Vergeleken met al deze hoopla leest het verhaal van de Braziliaanse president Lula die naar Shanghai en Peking kwam als een grafische illustratie van Zhiyin.

Lula greep van meet af aan in, tijdens de inauguratie van oud-president Dilma Rousseff als nieuwe president van de NDB, de BRICS-bank.

In eenvoudige, directe taal die iedereen van de Sahara tot Siberië kan begrijpen, zei Lula: “Elke nacht vraag ik me af waarom elk land voor handel aan de dollar gebonden moet zijn? Waarom kunnen we niet handelen in onze eigen valuta? En waarom hebben we niet de inzet om te innoveren?”

Dit impliceert rechtstreeks dat de zich uitbreidende BRICS+ zijn eigen munt moet ontwerpen en bevorderen (het lange, complexe proces is al begonnen), naast het toestaan van handel in nationale valuta.

Lula’s krachtige boodschap was gericht aan het hele Zuiden. Een Braziliaans voorbeeld is China’s ICBC die in Brazilië een clearinginstelling opzet die directe uitwisseling van yuan-reaal mogelijk maakt.

Geen wonder dat het officiële vod van de CIA, de Washington Post, schuimbekkend uit de mond onmiddellijk het Deep State-oordeel uitsprak: Lula houdt zich niet aan het dictaat van de “op regels gebaseerde internationale orde”.

Dat betekent dat de Deep State achter Lula en zijn regering aan zal gaan – helemaal opnieuw, en alles in het werk zal stellen om deze te destabiliseren. Want wat Lula zei, is precies wat Saddam Hoessein en kolonel Kadaffi in het verleden zeiden – en probeerden uit te voeren.

Lula zal dus alle hulp nodig hebben die hij kan krijgen. Nogmaals, “Zhiyin”.

Op deze manier heette Xi Lula officieel welkom in Peking. Zeer weinig mensen in de wereld, niet-Chinezen, begrijpen dat wanneer iemand van Xi’s statuur je recht voor je neus vertelt dat je “een oude vriend van China” bent, dit het is.

Alle deuren staan open. Ze vertrouwen je, omarmen je, beschermen je, luisteren naar je, helpen je in tijden van nood en zullen altijd hun best doen om de vriendschap dicht bij hun hart te houden.

En daarmee eindigt voor nu ons verhaal van “boezemvrienden” op weg naar Peking. De BRICS-vriend heeft het allemaal goed begrepen. Voor de NAVO-staanse kleine koning die ervan droomt een echte soevereine leider te worden, staat het moment van de waarheid voor de deur.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

De Europese Unie: De verliezer in het Oekraïne-conflict – Hoe het ook afloopt

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: