Wat zijn de vooruitzichten op vrede?

De Amerikaanse oorlogsmachine bestaat uit de economische en machtsbelangen van het Amerikaanse militair/veiligheidscomplex en de hegemoniale ideologie van de neoconservatieven. De eerste heeft een vijand nodig om de onberekenbare macht van de veiligheidsdiensten en de jaarlijkse begroting van $ 1000 miljard van het complex te rechtvaardigen. De laatste gelooft in een uitzonderlijke en onmisbare Verenigde Staten die recht hebben op de hegemoniale macht over de wereld. Aangezien de politieke campagnedonaties van de wapenindustrie de controle uitoefenen over de verkozenen en aangezien de neoconservatieven met hun Wolfowitz-doctrine de voornaamste vormgevers zijn van het buitenlands beleid van de VS, zijn er geen belangengroepen of politieke leiders die in staat zijn hun dominantie uit te dagen. Dit betekent dat de kansen op vrede nihil zijn, schrijft Paul Craig Roberts.

Wij worden naar een kernoorlog geleid. Nadat zij een Russische militaire interventie in Oekraïne hebben uitgelokt, zijn de VS en hun NAVO-poppetjes strijdende partijen in het conflict geworden, doordat zij Oekraïne wapens, training en diplomatieke steun hebben gegeven. De VS en het VK rusten Oekraïne nu uit met raketten die gebruikt kunnen worden voor aanvallen op de Russische marinebasis in de Zwarte Zee op de Krim. Zodra zo’n aanval plaatsvindt, zullen de VS en de NAVO in oorlog zijn met Rusland, een situatie waarvan China gebruik zou kunnen maken door Taiwan te bezetten.

Vrede vereist een gebeurtenis of gebeurtenissen die het vertrouwen van de neoconservatieven in hun ideologie van hegemonie en de bereidheid van gekozen functionarissen om de belangen van het militaire veiligheidscomplex te blijven behartigen, aan het wankelen brengen, of het vereist de aanvaarding door Rusland en China van de hegemonie van de VS, een onwaarschijnlijk vooruitzicht.

Als het Kremlin op de Oekraïense provocatie gereageerd had met een blitzkrieg op heel Oekraïne, dan zouden een verbijsterd Europa en Washington opengestaan hebben voor andere stemmen dan de neoconservatieve, en zouden de gekozenen zich meer bewust geweest zijn van de dreiging die uitgaat van een ongebreideld militair/veiligheidscomplex. Maar de beperkte, langdurige Russische interventie versterkte de opvatting van het Westen dat er in het Kremlin niet veel strijd te vinden was. Het feit dat het Kremlin jarenlang voortdurende provocaties heeft getolereerd en dat het de door het Westen gefinancierde subversie in Rusland heeft getolereerd, heeft het Westen geconditioneerd om de Russische verklaring van rode lijnen te negeren. Zo heeft het Kremlin bij het begin van de Russische beperkte interventie in Oekraïne gezegd dat allen die namens Oekraïne intervenieerden als strijders zouden worden behandeld. Maar geen enkele westerse regering sloeg er acht op. Zelfs het militair machteloze Denemarken stuurt wapensystemen naar Oekraïne.

Het was een strategische blunder van het Kremlin te veronderstellen dat zijn operatie beperkt kon worden. De VS en het grootste deel van Europa zijn er nu bij betrokken. De beperkte en tijdrovende Russische interventie gaf het Westen de tijd om een narratief over de Russische nederlaag te verzinnen en om wapentransporten te organiseren. Zodra de Russen klaar zijn met hun taak om de Oekraïners uit de Donbass-regio te verdrijven, zullen de Russen waarschijnlijk geconfronteerd worden met een nieuw Oekraïens leger dat in West-Oekraïne is opgetrokken. Met andere woorden, het doel van het Kremlin om Oekraïne te demilitariseren zal waarschijnlijk niet voortvloeien uit een gedeeltelijke verovering.

Het lijkt duidelijk dat de situatie is ingesteld op een ruimere oorlog. Zoals Dmitry Medvedev, plaatsvervangend voorzitter van de Veiligheidsraad van Rusland, zei: “De ruiters van de Apocalyps galopperen vooruit”.

Het Kremlin blijft het Westen vertellen dat het Westen een atoomoorlog te wachten staat. Maar niemand luistert.

Fragment uit de Britse persconferentie van Lavrov

Vraag: Groot-Brittannië heeft gezegd dat het Oekraïne meerdere raketlanceerinrichtingen geeft om het te helpen zich tegen Russische troepen te verdedigen. De V.S. doen hetzelfde. U noemde het een riskante weg. Maar als Rusland Oekraïne niet had aangevallen en er geen Russische invasie was geweest, zou er geen overdracht van wapensystemen zijn geweest. Bent u het daarmee eens?

Russisch minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov: U wilt onze argumenten niet eens horen. Het gaat er niet om “als wij niet hadden aangevallen, zouden jullie geen wapens hebben gestuurd”. Het punt is dat jullie (de Britten), de Amerikanen, alle andere NAVO-landen in feite al twintig jaar door ons aangespoord worden om te doen waar iedereen in 1999 zijn handtekening onder gezet heeft: niemand zal zijn veiligheid versterken ten koste van de veiligheid van anderen. Waarom kunt u dat niet doen? Waarom bleek wat uw premier, de presidenten en de premiers van alle andere OVSE-landen ondertekenden, een leugen te zijn? In plaats daarvan vertelt u ons dat het lidmaatschap van de NAVO “uw zaak niet is” – wie u ook in de NAVO wilt, u aanvaardt het. Vijf keer bent u onze grenzen genaderd. Toen het Warschaupact en de USSR verdwenen, tegen wie verdedigde u zich toen? Dit is grootheidswaanzin.

Nu zegt Jens Stoltenberg dat het nodig is de verantwoordelijkheid van de NAVO in de Indo-Pacifische regio globaal te verzekeren. Uw volgende verdedigingslinie zal dus in de Zuid-Chinese Zee zijn. Als u kijkt naar wat er gebeurt, wordt het volkomen duidelijk: u achtte uzelf al die jaren gerechtigd om ver van uw grenzen wetteloosheid te plegen. Ik begrijp dat dit nostalgisch het Britse Rijk is, u heeft daar “zaad” geworpen. U hebt zo’n nostalgie. U verklaart gebieden aan de overkant van de oceaan van de Verenigde Staten waar er een bedreiging zou zijn voor Washington. Dan het Iraakse Mosoel, dan het Syrische Raqqa, dan Belgrado. In Libië heerst wetteloosheid, er zijn staten vernietigd.

Stelt u zich eens voor dat in buurland Ierland, dat de helft van het betrokken eiland inneemt, het Engels werd afgeschaft, of België, zeg, het Frans, Zwitserland het Frans, Duits of Italiaans afschafte. Hoe zou Europa daar tegenaan kijken? Op die gedachte zal ik niet eens verder ingaan. Europa keek rustig toe hoe de Russische taal verboden werd. Het gebeurde in Oekraïne. Het onderwijs, de media, de dagelijkse communicatie – dat alles werd de Russische taal verboden. Tegelijkertijd werden de Russen in Donbass acht jaar lang gebombardeerd door een regime dat openlijk het nazisme belijdt en verheerlijkt.

Ik begrijp dat u uw “waarheid” in de hoofden van uw toehoorders moet boren met  verknipte zinnen: “als u niet had aangevallen, hadden wij geen MLRS geleverd”. Vladimir Poetin heeft commentaar geleverd op de situatie die zich zal ontwikkelen in verband met de komst van nieuwe wapens. Ik kan daar alleen maar aan toevoegen dat hoe meer lange-afstandswapens u levert, hoe verder wij de lijn vanwaar neonazi’s de Russische Federatie bedreigen van ons grondgebied naar het westen zullen verplaatsen.

Met andere woorden, nu de neonazi’s zowel in Brussel, Londen en Washington als in Kiev zitten, breidt de bescherming van Rusland de doelwitten uit tot ver buiten Donbass.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Het volgende: Wereldwijde voedselcrisis – Zet u schrap voor rantsoenering

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: