Of het nu in Amerika, Australië, Ierland, Duitsland of Italië is, de westerse samenleving wordt op een aantal verschillende fronten aangevallen door totalitaire regimes, en tot nu toe winnen ze met overmacht. Omdat ik in een totalitair regime heb geleefd, herken ik (en anderen) alle tekenen. Eerlijk gezegd is de toekomst somber, schrijft Armando Simón.
De huidige giftige toestand in de samenleving is een lust voor het oog voor psychologen. Slachtofferschap is bijvoorbeeld een statussymbool geworden in de maatschappij, zozeer zelfs dat niet-minderheden beweren minderheden te zijn om de sympathie en voordelen van deze status te kunnen oogsten. Studies hebben aangetoond dat professionele slachtoffers vaak negatieve persoonlijkheidskenmerken hebben, met name de De Duistere Drie.
Dan is er nog de kwestie van projectie, het psychologische mechanisme waarbij iemand zijn/haar eigen negatieve eigenschappen op anderen projecteert. Zo zien we dat individuen hun tegenstanders “fascisten” noemen terwijl ze censuur bepleiten en opleggen, oproepen tot concentratiekampen voor politieke tegenstanders, zich bezighouden met het politiseren van wetenschap en kunst, de geschiedenis vervalsen, propaganda verspreiden, mensen met een andere mening fysiek mishandelen en kinderen indoctrineren.
Het is mogelijk dat u nog nooit gehoord hebt van het beroemde experiment van psycholoog Stanley Milgram. Milgrams experimenten over gehoorzaamheid aan autoriteit hadden altijd een politieke ondertoon, zoals hij zelf aangaf. Hij bewees dat een grote meerderheid van de mensen een immorele handeling zou blijven uitvoeren wanneer een persoon met autoriteit daartoe opdracht gaf, namelijk het toedienen van steeds pijnlijkere elektrische schokken aan een andere persoon.
Zelfs wanneer de personen die de schokken toedienden gestrest raakten en uitten dat de situatie ongepast was, bleven ze dit doen wanneer hen gevraagd werd om door te gaan, waarbij enkelen (waaronder enkele vrouwen) genoten van hun deelname. De proefpersonen werden niet bedreigd; ze kregen gewoon een bevel.
Een klein percentage van de personen stopte echter met hun deelname en weigerde de bevelen op te volgen.
De resultaten van het experiment van Milgram zijn niet beperkt tot het laboratorium. We zien het vandaag de dag in real time plaatsvinden in verschillende delen van de samenleving. Ik zal verschillende voorbeelden geven.
Transgenders in wedstrijden
We leven in een tijd waarin het voor de hand liggende zeggen of feiten aanhalen een daad van moed en verzet is.
Er zijn mannen die middelmatig waren in sport, maar zich nu voordoen als het andere geslacht door zich “transgender vrouwen” te noemen en deel te nemen aan vrouwensporten. Het is voorspelbaar dat ze echte vrouwelijke atleten verslaan. Er wordt verwacht dat iedereen hun deelname goedkeurt en hen overlaadt met adoratie omdat ze gewonnen hebben. Er wordt ook van iedereen verwacht dat ze niet klagen, niet spotten en niet boycotten.
Hetzelfde geldt wanneer deze groteske individuen deelnemen aan schoonheidsshows en de elites hen de kroon toekennen, of wanneer ze gekozen worden als modellen die vrouwen vertegenwoordigen, op covers van tijdschriften of bij het promoten van schoonheidsproducten.
En we moeten ons allemaal schikken en instemmen met dat standpunt, waarbij de vooronderstelling is dat als iedereen maar meedoet en doet alsof er geen verschillen zijn tussen transgenders en vrouwen, alles goed komt.
Eén verschil tussen de experimenten van Milgram en de huidige gevallen van gehoorzaamheid aan autoriteit is dat er bij de laatste vaak sprake is van bedreigingen en/of vergelding, zoals bij de transgenderbeweging. Desondanks zijn er mensen die standvastig zijn in hun verzet tegen deze travestie.
Indoctrinatie op scholen
Of het nu op middelbare scholen, basisscholen of universiteiten is, er wordt op grote schaal geprobeerd om jongeren te indoctrineren op een aantal schijnbaar verschillende, maar eigenlijk met elkaar verbonden ideologieën: transgender, homoseksualiteit, anti-blank racisme en anti-Amerika.
Kinderen zijn nog geen volwassenen geworden en hebben nog niet geleerd om hun overtuigingen en principes te verraden om de middelmatigen gunstig te stemmen.
Daarom zijn er een aantal studenten in opstand gekomen tegen de indoctrinators; het lijkt er zelfs op dat hun aantal groter is dan dat van volwassenen in andere omgevingen. Zo hebben we een massale uitloop van studenten in Ottawa gezien over homoseksuele indoctrinatie. De leerlingen van een klas in Californië maakten bezwaar tegen de vertoning van een homoseksuele propagandafilm door de lerares in haar wiskundeles, waarop zij de hele klas bedreigde (hetzelfde gebeurde op een school in Londen). Leerlingen in een school in Boston maakten bezwaar tegen alle LGBTQ-kitsch die in de school werd tentoongesteld en haalden deze naar beneden. In Massachusetts waren de leerlingen ongehoorzaam aan het gezag en weigerden ze pro-homoseksuele artikelen te dragen en kondigden ze aan dat hun voornaamwoorden “USA” en “Kiss my ass” waren, waardoor de gezagsdragers blijkbaar in paniek raakten.
Echter, in tegenstelling tot massale opstanden, wanneer het de eenzame student is die weigert zich onvoorwaardelijk te onderwerpen aan de totalitairen, volgen er zeker represailles. Zo zagen we hoe een leerling in Calgary in hechtenis werd genomen omdat hij bezwaar maakte tegen homoseksuele indoctrinatie. In Idaho mocht een student de diploma-uitreiking van zijn middelbare school niet bijwonen en werd zijn baan bij de brandweer ingetrokken toen hij verklaarde dat er maar twee geslachten zijn.
In Massachusetts werd een leerling naar huis gestuurd omdat hij een T-shirt droeg waarop stond dat er maar twee geslachten zijn; de school legde uit dat het T-shirt anderen een “onveilig gevoel” gaf. Op een universiteit in Ohio gaf een professor een studente een nul op haar werkstuk omdat ze de term “biologische vrouw” gebruikte. In Schotland schopte een leraar op een middelbare school een leerling de klas uit, omdat de leerling het wetenschappelijke feit vermeldde dat er twee geslachten zijn: mannelijk en vrouwelijk. Hij werd vervolgens van school gestuurd. Een GoFundMe-pagina om geld in te zamelen om naar een andere school te kunnen gaan, werd door links gesloten.
Merk op dat elk van de individuele leerlingen niet terugkrabbelde.
In Maine las een jong kind het schoolbestuur voor uit een pornografisch boek dat op school verkrijgbaar was en dat gemeengoed was geworden. Het is niet duidelijk of de school of het schoolbestuur represailles tegen hem nam.
Ik heb gemerkt dat het type persoon dat er sterk van overtuigd is dat een kind nooit geslagen mag worden omdat het zich misdraagt, ook dezelfde persoon is die het goedkeurt om de baarmoeder van een jong meisje eruit te rukken, haar borsten af te snijden en dat kind te injecteren met giftige chemicaliën onder de vlag van transgenderrechten.
Congres
Toen Ted Cruz in de Senaat werd gekozen, werd hij zich er meteen van bewust dat deze verdeeld was in de Democraten die allemaal achter een ideologie stonden, en de Republikeinen die gewetenloze carrièreopportunisten waren. Hij kreeg van Majority Leader Mitch McConnell te horen dat overheidsuitgaven en bureaucratieverminderende maatregelen niet toegestaan zouden worden. Cruz voerde een filibuster uit om zijn punt duidelijk te maken.
Een tijdje later diende hij een wetsvoorstel in, maar dat werd niet gesteund, een klap in het gezicht van het publiek, en dus ging het voorstel niet door; McConnell had al zijn volgelingen bevolen om het niet te steunen en de Democraten zouden zeker geen Republikeins wetsvoorstel steunen. Kort daarna verklaarde een grijnzende Lindsay Graham dat Ted Cruz in een volledige zitting van de Senaat vermoord kon worden en dat geen enkele getuige zich zou melden (McConnell beval hen later beiden samen lachend te verschijnen om te verklaren dat het een grap was geweest).
Cruz begreep de boodschap. Als hij doorging op de ingeslagen weg, zou hij geïsoleerd raken en zou hij absoluut niets bereiken en nergens steun voor krijgen; zijn Congresperiode zou gewoon tijdverspilling zijn. Hij besloot zijn mond te houden over bepaalde dingen om andere dingen gedaan te krijgen.
FBI
Het is inmiddels voor velen duidelijk dat de FBI gepolitiseerd is en dat er elementen binnen de bureaucratie zijn die er een Stasi van willen maken. De FBI is begonnen met zich te richten op onschuldige mensen in de samenleving die ideologisch verdacht zijn en ook om de opkomende Nomenklatura te beschermen (inclusief inmenging in verkiezingen). De FBI heeft zelfs enkele medewerkers van het Congres aangevallen, zij het op een milde manier.
Moeders die bijvoorbeeld boos werden over absurde covid-beperkingen en ook over de druk om van hun kinderen homoseksuelen en transgenders te maken, gingen de confrontatie aan met arrogante leden van schoolbesturen en werden als gevolg daarvan als “binnenlandse terroristen” bestempeld. De FBI begon stappen te ondernemen om hen uit te schakelen, maar een uitgelekte memo veroorzaakte ongewenste publiciteit en de pogingen werden in de kiem gesmoord (overigens heeft de SPLC, een haatgroep, het gemunt op Moms for Liberty).
Het is geen geheim dat een deel van het politieke spectrum een diepe haat koestert tegen religie en religieuze mensen en instellingen, en vervolging van deze mensen en instellingen gerechtvaardigd vindt. Met dit doel voor ogen hebben ze het vooral gemunt op katholieken (ik vermoed tot groot genoegen van baptisten), dankzij de SPLC. Dankzij de inspanningen van een klokkenluider werd dit complot echter opnieuw in de kiem gesmoord. Niettemin juichte ten minste één Democratische politicus het plan van de FBI toe en rechtvaardigde het, wat doet denken aan de opmerking van Lord Acton: “Elke schurk wordt gevolgd door een sofist met een spons”.
Door de aard van een bureaucratie zijn de individuele onderdelen geobsedeerd om hun baan te behouden en zullen ze alles doen wat het hoofd van de bureaucratie hen opdraagt. Maar er zijn klokkenluiders die boos zijn dat de FBI, met een voorheen uitstekende reputatie, vervormd is om de belangen van één bepaalde politieke partij te dienen, door haar criminele leden en sympathisanten af te schermen van vervolging (“crimewashing” zoals Taki het noemt), zoals het geval is met crackhead Hunter Biden die in normale tijden meerdere levenslange gevangenisstraffen zou uitzitten.
Gehoorzaamheid aan het gezag wordt verwacht bij de FBI en individuen binnen de organisatie die principes en roestvrijstalen ruggengraat hebben, zijn het slachtoffer geworden van represailles. Hoewel de aanvallen op de klokkenluiders zowel financieel als denigrerend en carrière slopend waren – één klokkenluider en zijn gezin werden dakloos en hadden bijna geen inkomsten – hebben ze geen spijt van hun standpunt. Er is een inzamelingsactie opgezet om hen te helpen.
Het zijn mensen zoals deze die geschiedenis schrijven.
Het Covid-fiasco
Het Wuhan virus zal de geschiedenis ingaan als één van de grootste fiasco’s in de geschiedenis. Aanvankelijk aangewakkerd door China’s draconische lockdown in combinatie met een nieuws black-out, aanvankelijke onwetendheid over de ziekte, voorspellingen van computermodellen van miljoenen doden, aangewakkerd door alarmerende nieuwsuitzendingen van de media en een publiek dat gevoed werd met een constant dieet van Hollywood-rampenfilms over zombies en ebolapandemieën, gingen mensen over de hele wereld in isolatie zitten door de reactie van China te imiteren. Binnen een paar maanden werd het echter duidelijk dat er een overdreven reactie was geweest.
Desondanks werd de Covid pandemie (met een overlevingskans van 99 procent) door één groep mensen met verve omarmd. Politici aan de ene kant van het politieke spectrum drongen aan op lockdowns, censuur, nutteloze gezichtsmaskers en giftige vaccins, terwijl de andere kant gewoon zijn mond hield, zoals gewoonlijk. Onze opperheren werden dronken van macht en deelden speciale ontheffingen uit aan degenen die hun bedrijven open konden houden (er was natuurlijk geen smeergeld). Ze verschenen vaak in het openbaar en voor de camera’s met gezichtsmaskers op, vol van gerechtigheid, om ze vervolgens privé weer af te doen. Ze drongen aan op lockdowns terwijl ze op vakantie gingen of naar dure bedrijven die speciaal voor hen geopend waren.
Iedereen met ook maar een beetje verstand van wetenschap wist dat een virus, dat alleen door een elektronenmicroscoop te zien is, niet tegengehouden kan worden door een gezichtsmasker van katoenvezels. Desondanks gaven de instellingen het bevel om maskers te dragen. Proberen te praten met handhavers – die het bevel om een masker te dragen bleven herhalen – was tijdverspilling. Ik weet het. Ik heb het verschillende keren geprobeerd.
En dat uit de mond van een groep mensen die zich graag opwerpt als pro-wetenschap.
De Covidianen omarmden de pandemie met nog meer verve (deze verve werd bekend als “pandemische porno”). Ze schreeuwden tegen iedereen die zich niet conformeerde of naar feestjes of een verlaten strand ging, en vroegen zelfs om de dood van ongehoorzame mensen. Mensen die niet gehoorzaamden, die zich niet conformeerden, werden zelfs fysiek mishandeld door Covidian-jihadisten of werden gearresteerd.
Medische behandelingen van Covid die in het beste geval dubieus waren (zoals het gebruik van remdesivir) werden verplicht, terwijl andere die effectief bleken en levens redden (zoals ivermectine en hydroxychloroquine) op bevel van het CDC en de FDA genegeerd werden. De kudde-immuniteit werd belachelijk gemaakt. Ivermectine werd belachelijk gemaakt als een “paardenwormmiddel”. De media korfmind pushte de propaganda.
Medisch advies en anekdotes van artsen en verpleegkundigen die de officiële orthodoxie tegenspraken, werden door politici, journalisten en andere Covidianen gecensureerd en bestempeld als “verkeerde informatie” en “desinformatie”. Hetzelfde gold voor het voorschrijven van ivermectine en hydroxychloroquine om het leven van patiënten te redden. Deze gezondheidswerkers weerstonden enorme druk en weigerden te zwijgen en niets te doen, en weigerden hun patiënten te doden. Ze werden gedemoniseerd. Ze werden ontslagen. Hun licenties werden bedreigd of ingetrokken. Ze werden gevangen gezet. Ik heb een handvol van deze dappere zielen gedocumenteerd. Hun verhalen zijn hartverscheurend. Toch hielden ze zich dapper aan hun eed van Hippocrates.
En toen werden de vaccins op de markt gebracht. Instinctief waren een aantal mensen achterdochtig omdat de gebruikelijke proeven werden overgeslagen. Het duurde niet lang voordat mensen instortten en er plotseling een aantal kwalen opdoken, die vooral het hart- en vaatstelsel aantastten. Zoals een flapuit zei: “U weet toch dat het niet de anti-vaxxers zijn die u bloedstolsels en hartstilstanden bezorgen? Dat weet u toch?”
Desondanks werd het publiek verteld dat de vaccins infecties zouden voorkomen.
Of een tweede.
Of een derde.
Of een vierde.
Uiteindelijk bleek zelfs dat degenen die de vaccins kregen een grotere kans hadden om geïnfecteerd te raken.
Sommige mensen weigerden zich te laten injecteren met de giftige stof, ongeacht de dreigementen of de gevolgen.
Zoals een flapuit het verwoordde: “Stel je een vaccin voor dat zo veilig is dat je bedreigd moet worden om het te nemen – voor een ziekte die zo dodelijk is dat je getest moet worden om te weten of je het hebt.”
Ook was vanaf het begin bekend dat kinderen immuun waren voor het virus. Toch werd het verplicht om kinderen te laten vaccineren. En ouders hielden zich eraan. En nu betalen de kinderen de prijs.
Het wordt nog erger. Mensen die een orgaantransplantatie nodig hadden, werden door verschillende ziekenhuizen de behandeling geweigerd als de patiënt zich niet onderwierp aan de giftige chemische stof en ermee instemde. Velen weigerden.
De Covidianen hadden gewoon het (samizdat) internet kunnen raadplegen en informatie kunnen krijgen over de nadelige effecten van de giftige injecties en de heilzame resultaten van de verboden medicijnen. Ze weigerden dit te doen.
Maar de ironie is de acteurs ontgaan: Om “vaccinatie” aan te moedigen, had iemand in Duitsland zijn schapen in de vorm van een injectiespuit gezet.
En een YouTuber die een bericht op zijn site plaatste dat het juist de mensen waren die zich verzetten tegen de gezichtsmaskers en de giftige injecties gelijk hadden, de mensen die dapper en moedig zijn en de beschaving verdedigen, nou, zijn YouTube-account werd beëindigd door de censuur van YouTube.
Ve Vere Just Following Orders (de Nederlandse versie: “We volgen gewoon bevelen.”)
“Ve vere just following orders,” was een excuus van SS-officieren tijdens de Tweede Wereldoorlog om hun wreedheden te rechtvaardigen en werd terecht bespot door Britse en Amerikaanse militairen die tienduizenden onschuldige burgers in Dresden en Hamburg in brand staken.
Tijdens het Covid-fiasco zagen we hoe de politie de basisrechten van burgers in Amerika, Canada, Australië, Groot-Brittannië, Nederland, Italië en Duitsland schond. Burgers werden gearresteerd omdat ze in de kerk waren, bij vrienden thuis, of omdat ze demonstreerden tegen de lockdown tirannie. In Australië en Canada was de politie bijzonder wreed tegen hun burgers, die niets anders deden dan over straat marcheren (de Canadese Justin Trudeau staat overigens te boek als een bewonderaar van de communistische dictatuur van China).
En wat deden de oppositiepartijen? Niets. Dit bewijst eens te meer dat de verschillende politieke partijen in al die landen eigenlijk de Uniparty vormen.
In geen van die landen was er, voor zover ik weet, een weigering van de politie om burgers hun rechten te ontnemen (er was eigenlijk één korte uitzondering, in Italië). Dat is niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat de manschappen uit het leger komen en getraind zijn om de bevelen van hun “superieuren” zonder vragen uit te voeren, wat er ook gebeurt.
Daarom vindt er nu indoctrinatie plaats binnen het leger zonder dat dit op weerstand stuit.
Dit is vooral zorgwekkend omdat het duidelijk is dat wie de politiebureaucratie ook bestuurt, er zeker van is dat hij geen tegenstand zal ondervinden van de basis, zelfs als die landen democratieën zouden moeten zijn.
De media
Nergens is conformiteit en gehoorzaamheid duidelijker dan in de media, of het nu gaat om televisie of gedrukte media – daarom noem ik het de media-korfmind. Daar moet men dezelfde mening hebben, dezelfde gedachten denken, dezelfde woorden uitspreken.
Gehoorzaamheid aan autoriteit is verplicht.
Nepnieuws (propaganda) is routine geworden in alle grote mediakanalen, net als nieuwsverduistering (censuur). In de afgelopen vijf jaar heb ik honderden gevallen van nepnieuws verzameld – geen vergissingen of domme blunders, maar opzettelijke leugenachtigheid. Journalistiek als een respectabel beroep is praktisch dood, journalisten zijn veranderd in propagandapredikers. Opiniepeiling na opiniepeiling toont aan dat Amerikanen geen vertrouwen hebben in de mediasamenleving.
Dat komt vast door de blanke suprematie.
Toch is een handjevol journalisten met principes in opstand gekomen. Als gevolg daarvan zijn sommigen van hen ontslagen, terwijl anderen wegliepen van de stank. Hoe dan ook, er was lef voor nodig.
Conclusie
Als psycholoog ben ik soms verbaasd dat de bevindingen binnen mijn vakgebied, zoals het experiment van Milgram, niet gebruikt worden om de wereld van vandaag te begrijpen. Zoals uit de bovenstaande voorbeelden blijkt, loopt er een basisprincipe door elk van de specifieke voorvallen van moed of lafheid.
Hoe dan ook, men hoeft niet bekend te zijn met het werk van Milgram om het onderliggende principe te herkennen. Het is al eerder gezegd. Door John Dewey: “Weerstand tegen het kwaad, in de vorm van er geen aandacht aan schenken, is een manier om het te bevorderen”. Door Maya Angelou: “Ik denk dat de moed om het kwaad te confronteren en het door wilskracht om te zetten in iets dat van toepassing is op de ontwikkeling van onze evolutie, individueel en collectief, opwindend en eervol is.” En natuurlijk door Edmund Burke: “Het enige wat nodig is voor de triomf van het kwaad, is dat goede mensen niets doen.”
Of het nu in Amerika, Australië, Ierland, Duitsland of Italië is, de westerse samenleving wordt op een aantal verschillende fronten aangevallen door totalitaire regimes, en tot nu toe winnen ze met overmacht. Omdat ik in een totalitair regime heb geleefd, herken ik (en anderen) alle tekenen. Eerlijk gezegd is de toekomst somber.
De hierboven genoemde “helden” (als ik dat woord mag gebruiken) zijn in de minderheid door de lafaards.
Mensen willen gewoon een zo lang en gelukkig mogelijk leven lijden. Daarvoor willen ze veel voor lief nemen. Denk maar aan de kruidenier van Vaclav Havel die op zijn bord niet zijn groenten prees, maar een lofzang op het communisme aanhief, omdat ze hem dan gerust zouden laten. We weten dat onze levensduur beperkt is en dat helden vaak een vroegtijdige en nutteloze dood sterven. Pas als er een kritieke massa ontstaat die de diepste ellende heeft meegemaakt, zal er iets veranderen. Dat was zo na de twee wereldoorlogen die een kortstondige periode van welvaart en vrijheid brachten. En dan nog alleen omdat de ‘powers that shouldn’t be’ schrik hadden van de Russische invloed. De periode was kort, maar ze heeft toch belangrijke sociale sporen nagelaten. Dat is nog altijd zo voor de Afrikaanse jongens die als vluchtelingen bij ons aanspoelen, alle gevaren en zelfs de dood trotseren. Dat is zo voor de Afrikaanse staten die momenteel de marionetten van hun uitbuiters vervangen door militaire junta’s, omdat ze dit het beste van het slechtste vinden. Maar moeten we daarom wanhopen? Nee, er is verbetering, zelfs een grote verbetering. Ons ethisch bewustzijn, al zoekt het nog bespottelijke extremen op, is gegroeid. Klimaatfanaten beginnen dat meer en meer in te zien als ze tegen de grenzen van de industriële hypocrisie botsen. Ideaal zal het echter nooit worden. We blijven kwetsbare, gekke wezens die willen leven, spelen, exploreren en genieten. Zoiets noemen we de ‘human condition’ of ‘la condition humaine’.
Mooi gezegd Ria… ontroerend, maar waar.
Tigron haalde gister ook een mooi voorbeeld aan. In WO2 raakten mensen pas verenigd toen ze in schuilkelders zaten.
Uit jou verhaal blijft vooral bij mij hangen… ’the powers that shouldn’t be’. Daar komt het in essentie op neer. We weten het allemaal… allemaal weteldwijd… de wezens die al duizenden en duizenden jaren de baas zijn, zouden niet de baas moeten zijn. Maar iedereen demoraliseerd elkaar door te herhalen dat er toch niks aan te doen is en dat er anders gewoon weer een nieuwe tiran de baas wordt. Ik kan me daar niet bij neerleggen.
In het artikel wordt Edmund Burke gequote. Die zegt ook dat de heetste vuren in de hel zijn gereserveerd voor hen die niks doen in tijden van een morele crisis. De massa is de massa die al duizenden jaren te laf is om op te staan… en dat terwijl ze, als ze hun lafheid loslaten, zo machtig zijn dat geen enkele tiran ons kan stoppen. Maarja… angst… onze levens drijven van geboorte tot graf op angst. Vanaf dat je moet leren lopen tot je diploma, je eerste baan, je huis, auto, vakanties, tot je in het verpleeghuis zit te vereenzamen omdat je kinderen totaal egoïsten zijn, alles is ingegeven door angst angst angst. De liefde is nagenoeg volledig uit ons gehaald, we doen ALLES met onze ego’s (angst programmering) en we zien niet de wereld of elkaar maar onze ego (angst) projecties ipv met de liefde die we ZIJN.
De echtr oorlog die al duizenden jaren gaande is, is de oorlog tegen het bewustZIJN… de LIEFDE… ook wel bekend als God/Jezus. Het is zelfs al zo erg dat als je hierover praat, dat je onmiddellijk wordt aangevallen door vriend en vijand. Het collectieve ego moet sterven, voordat de wederopstanding van het het collectieve bewustzijn (liefde) kan manifesteren. Wie echt een bijdrage wil leveren in de strijd tegen de kwade krachten ’that shouldn’t be in power’, ga het ego loslaten. Maar velen willen juist vanuit het ego vechten en strijden. Velen snappen de kracht van liefde helemaal niet meer. Net als de vijand DENKEN (ego) vele wakkeren dat WIJ net als de vijand moeten gaan vechten… oorlog, moord, dood en verderf zijn de oplossing. En liefde is volgens velen slecht een potje sex of lief tegen elkaar doen. Terwijl liefde de waarheid is… waarheid die zich niet laat knechten, maar juist de leugen en het kwaad knecht. Mensen snappen niet dat liefde ongekend krachtig is.
Kijk maar hoe ontwapenend een klein en puur kind kan zijn. Het is als in de keizer zonder kleren. Alle volwassenen (ego’s) zwijgen en spelen het spel mee uit angst. Maar het kind is pure liefde (waarheid) en zegt precies wat de rest verzwijgt, dat de keizer helemaal geen kleren aan heeft. WIJ hier zijn allemaal in meerdere of mindere mate zo’n puur kind. Omarm dat!!! Er is niks krachtiger dan de pure waarheid. Liefde is zo krachtig omdat waar liefde is, daar heeft angst geen macht. Liefde is de afwezigheid van angst en er is niks machtiger dan dat. Onze vijand regeert met angst!!! Al duizenden jaren. De vijand is nergens banger voor dan voor mensen die hun angst (ego) hebben losgelaten. Je kan de wereld, de mensheid, het hele universum geen groter geschenk geven dan voor anderen het voorbeeld te worden van LIEFDE. Als angst geen macht heeft, kunnen tirannen niet bestaan.
Waar angst is, is geen liefde. Waar liefde is, is geen angst. Liefde is de afwezigheid van angst en dan worden WIJ allemaal engelen ipv egoïsten.
Bedankt voor je inspiratie en je wijsheid Ria… samen leren en groeien. Bedankt… goed weekend 😊🙏❤
Jullie allebei bedankt. Helder. Beter verwoordt dan ik zou kunnen.
Laten we elkaar overeind houden.
Amen 🙏❤
Verdeeld zijn we zwak, verenigd zijn we onverslaanbaar… ❤
De bijbel heeft 1900 jaar geleden in het laatste boek openbaring al voorspeld dat politiek religie gaat vernietigen. De aanzet is al gegeven
Ze vergeten alleen dat geloof een inside job is. Ze willen ons van God verwijderen, maar dat lukt nooit voor 100%. Je kan religies opheffen, maar je kan de interne connectie met God niet opheffen. Ze proberen het wel via alles wat ze kunnen verzinnen, maar het gaat never ever lukken. Zodra mensen de dood in de ogen kijken, gaan ze ALLEMAAL bidden. Ze zeggen allemaal… oh mijn God… en dat is al een klein gebed. De vijand gelooft in maakbaarheid, maar dat is de illusie van de duivel. Alles is God… die kan je niet opheffen tenzij je alles opheft en dan nog hef je alleen op wat je kan opheffen. Ze zijn zo dom, ze kunnen niet winnen… onmogelijk… God is onverslaanbaar.
Ik ben niet eens een kerkelijk/bijbel gelovige, maar ik kan nog uitleggen dat god/liefde nooit kan worden vernietigd. Het kan lang duren, maar God/liefde wint altijd. Helaas moeten we eerst met zn allen in de schuilkelder voordat we weer beseffen dat we allemaal alleen maar liefde, vrede, veiligheid, samenwerking, God willen.
Aanvulling op het concept Liefde;Als het om liefde gaat, wordt vaak gesproken over onvoorwaardelijke liefde. En als er onvoorwaardelijke liefde bestaat, dan moet er ook voorwaardelijke liefde bestaan.
Voorwaardelijke liefde
Voorwaardelijke liefde betekent dat liefde aan voorwaarden gebonden is. Voorwaardelijke liefde is liefde die alleen kan bestaan als er aan die voorwaarden voldaan wordt. Het betekent: ik hou alleen van jou als…
Als we voorwaarden stellen aan liefde dan zeggen we dat de ander aan die voorwaarden moet voldoen om onze liefde te kunnen ontvangen. We gaan er daarbij vanuit dat die ander onze liefde wel graag wil krijgen. Zo graag dat hij of zij bereid zal zijn om aan die voorwaarden te voldoen. We gaan er vanuit dat de ander behoeftig is aan onze liefde. En daarmee gebruiken we die behoeftigheid om het gedrag van die ander af te dwingen. Voorwaarden stellen aan liefde is daarmee emotionele chantage.
We houden van iemand als we die persoon waarderen. Als we iemand hoog hebben zitten. Als we iemand hoogachten. Wanneer we denken dat de ander onze liefde nodig heeft, en zodanig nodig heeft dat hij zijn gedrag wel zal aanpassen aan onze wensen om die liefde maar te kunnen krijgen, dan getuigt dat niet bepaald van hoogachting.
Bij het stellen van voorwaarden aan liefde gaan we er vanuit dat de ander onze liefde nodig heeft. En dat wij, door die liefde te rantsoeneren (voorwaardelijk te maken), gebruik kunnen maken van die behoeftigheid om daarmee gedrag van die ander te kunnen afdwingen. Voorwaardelijk van iemand houden betekent dat je jezelf superieur vindt aan die ander. Voorwaardelijke liefde betekent dat de ander jouw liefde meer nodig heeft dan andersom. Voorwaardelijke liefde is daarmee gebaseerd op minachting.
Liefde geven/krijgen
Voor het bestaan van voorwaardelijke liefde is het dus noodzakelijk dat liefde iets is dat we kunnen krijgen. Of niet, als we ons niet naar de gestelde voorwaarden gedragen. Dat liefde iets is dat ons ook kan worden ontzegd. Iets dat we kunnen verliezen, als we ons niet gedragen naar de gestelde voorwaarden. Dat liefde überhaupt iets is dat we kunnen geven of krijgen. En daarmee dus kunnen afdwingen of ontzeggen.
Liefde is een gevoel. En een gevoel is iets dat je voelt. Liefde voor iemand is dus iets dat je voelt. Een gevoel kun je hebben. Maar een gevoel kun je niet weggeven. Ik kan mijn gevoel niet aan jou overhandigen. Liefde kan daarmee noch gegeven, noch gekregen worden. Liefde voor een ander kan alleen gevoeld worden. En dat gevoel kun je aan de ander laten zien.
In de meeste gevallen zal het laten zien van dat gevoel, door de ander worden gewaardeerd. Maar dat betekent nog niet dat je daarmee liefde aan die ander geeft. Er valt niks te geven (er valt alleen iets te voelen), en er valt dus ook niks te rantsoeneren of te ontzeggen. Of te krijgen/ontberen. Als een ander laat zien dat hij van je houdt, dan geeft hij je niks. Hij laat alleen zijn gevoel zien. Je krijgt dan niks, maar je neemt waar dat de ander van je houdt. Je neemt het gevoel van de ander waar. Dat is alles. Maar we vinden het wel fijn om dit waar te nemen.
Dat we dit op prijs stellen, betekent nog niet dat we het kunnen afdwingen. We kunnen een gevoel niet gebruiken als handelswaar. We kunnen niet zeggen: als jij je naar mijn voorkeur gedraagt, dan krijg jij mijn gevoel van liefde voor jou. Er valt niets te krijgen. En omdat er niets te krijgen valt, valt er ook niets te geven. Geven of krijgen van liefde is dus een illusie. Een illusie die gebruikt wordt om gedrag af te dwingen. Voorwaarden stellen aan liefde is dus onmogelijk. Voorwaardelijke liefde is namelijk helemaal geen liefde. Voorwaardelijke liefde is chantage op basis van een illusie. De illusie dat je liefde kunt krijgen. ‘Voorwaardelijke liefde’ is daarmee een contradictio in terminis.
Liefde kan niet anders zijn dan onvoorwaardelijk. Zodra er voorwaarden aan gesteld worden, is er geen sprake meer van liefde, maar van minachting. En minachting is simpelweg geen liefde. De uitspraak ‘onvoorwaardelijke liefde’ is daarmee een pleonasme Het is een taal/stijlfout. Net zoals een ‘ronde cirkel’, of een ‘grote reus’. Liefde is altijd onvoorwaardelijke liefde, anders is het simpelweg geen liefde.
Eeuwige liefde
Echte liefde ( = onvoorwaardelijke liefde = liefde) kan daarmee ook niet over gaan. Het idee dat liefde kapot kan gaan is ook gebaseerd op de gedachte dat liefde verbonden is aan voorwaarden. Het idee is gebaseerd op de gedachte dat liefde onder bepaalde voorwaarden kan verdwijnen. Dat liefde voor een ander kan verdwijnen als die ander zich op een bepaalde manier gedraagt (of juist niet gedraagt). Het is eigenlijk een omkering van het principe achter voorwaardelijke liefde. Het zegt: liefde kan alleen blijven bestaan als de ander zich niet (of juist wel) op een bepaalde manier gedraagt. Het is voorwaardelijk.
En omdat liefde alleen maar onvoorwaardelijk kan zijn, bestaan er geen voorwaarden aan. En er bestaan dus ook geen voorwaarden waaronder liefde kan verdwijnen. Liefde is daarmee per definitie onvergankelijk. Er bestaan gewoon geen voorwaarden waardoor liefde kan verdwijnen omdat er geen voorwaarden aan liefde bestaan. Liefde die over gaat, is/was geen liefde. Liefde is dus altijd eeuwige liefde (het kan niet anders) en ook ‘eeuwige liefde’ is daarmee dus een pleonasme.
Superieure liefde
Voorwaardelijk maken van liefde is dus gebaseerd op een gevoel van superioriteit: de ander heeft mijn liefde harder nodig dan andersom. Oftewel: mijn liefde is meer waard. En daarmee kan ik gedrag afdwingen van die ander. Maar daarmee zeggen we ook dat we dat specifieke gedrag van die ander nodig hebben. We ervaren de noodzaak om het gedrag van de ander te sturen om te kunnen leven zoals we willen leven. We ervaren de behoefte om het gedrag van anderen te controleren om gelukkig te kunnen zijn. Dat de ander zich naar onze zin gedraagt, is een voorwaarde om zelf gelukkig te kunnen zijn. Een voorwaarde om van ons eigen leven, en dus van onszelf, te kunnen houden. En daarmee wordt de liefde voor onszelf dus ook voorwaardelijk.
Ook degene die zich laat misbruiken, stelt voorwaarden aan de liefde voor zichzelf. Hij kan alleen gelukkig zijn, van zijn leven (en dus van zichzelf) houden als een ander van hem houdt. Voorwaardelijke liefde voor een ander heeft dus altijd zijn oorsprong in voorwaardelijke liefde voor onszelf. Of je jezelf nu superieur opstelt en daarmee het benodigde gedrag van een ander afdwingt, of dat je je hierdoor laat misbruiken en je gedrag aanpast om de benodigde liefde te kunnen ontvangen, in beide gevallen gaan we uit van behoeftigheid. We hebben iets (gedrag/liefde) van de ander nodig om gelukkig te kunnen zijn. Zonder dat, zijn we incompleet en ongelukkig. Voorwaardelijke liefde heeft dus altijd zijn oorsprong in voorwaardelijke liefde voor onszelf. En dus in het ontbreken van liefde voor ons zelf.
Liefdesrelaties
Liefde (= onvoorwaardelijke liefde) kan dus onder geen enkele voorwaarde over gaan omdat er geen voorwaarden zijn aan het bestaan van liefde, en er dus ook geen voorwaarden kunnen bestaan aan het verdwijnen ervan. Toch kunnen relaties wel overgaan. Ik schrijf bewust de woorden ‘over’ en ‘gaan’ aan elkaar. Overgaan dus. Want dat is precies wat het is. Overgaan van de ene vorm naar de andere vorm.
Soms kunnen de wensen van mensen om hun leven vorm te geven tegenstrijdig zijn aan elkaar. Te tegenstrijdig om bijvoorbeeld samen een huishouding te kunnen blijven voeren. Iemand die bijvoorbeeld de wens heeft om in een vertrouwde omgeving te verblijven, tussen vertrouwde mensen, kan best houden van iemand wiens wens het is om voortdurend rond de wereld te reizen. In zo’n geval zou het geen daad van liefde zijn om het de ander onmogelijk te maken om zijn wens waar te maken. Ook dat zou een voorwaarde zijn, en dus geen liefde. In zo’n geval zal de relatie dus overgaan van de ene vorm naar de andere vorm. Niet meer bij elkaar, maar uit elkaar. Maar omdat liefde onvergankelijk is, blijft die liefde ondanks de afstand gewoon bestaan.
Exclusieve liefde, liefde voor maar één persoon, is daarmee ook een illusie. De gedachte dat je alleen liefde kunt (en mag) voelen voor degene met wie je op de een of andere manier een afspraak gemaakt hebt, is natuurlijk ook gewoon een voorwaardelijkheid. Het is een soort culturele afspraak. Een culturele voorwaarde. Niets of niemand kan bepalen wat je voelt, en dus kun je ook zonder een afspraak te maken, of zonder voortdurend samen te zijn, van iedereen houden van wie je houdt. Zo kun je ook prima van een ander houden als die ander er geen blijk van geeft van jou te houden. Liefde is immers geen handelswaar.
Liefde en vrijheid
Liefde is daarmee onverbrekelijk gekoppeld aan vrijheid. Iemand die werkelijk van je houdt zal je altijd alle vrijheid verlenen. Dat kan niet anders omdat het beperken van vrijheid een voorwaardelijkheid is, en voorwaardelijkheid en liefde zijn tegengesteld aan elkaar. Ze kunnen niet tegelijkertijd en samen bestaan. Mensen die werkelijk van je houden hebben dus geen andere keuze dan je alle vrijheid te verlenen, net zoals jij geen andere keuze hebt dan vrijheid te verlenen aan degenen van wie jij werkelijk houdt. Liefde is nou eenmaal onvoorwaardelijk, en onvoorwaardelijk betekent zonder voorwaarden.
De mate van vrijheid die iemand je gunt is dus onverbrekelijk verbonden aan de mate van liefde die hij/zij voor je voelt. Als iemand zegt: ‘ik hou van jou’, en hij probeert je vervolgens voorwaarden op te leggen (en dus je vrijheid te beperken) dan sprak hij niet de waarheid. Dit eenvoudige principe geldt voor alle situaties waarin mensen met elkaar omgaan. Zowel dus tussen twee mensen als in een collectief. Een regering bijvoorbeeld die beweert dat ze handelt uit liefde voor volk en vaderland, en vervolgens voorwaarden en onvrijheden oplegt aan dat volk, zo’n regering spreekt simpelweg niet de waarheid.
Onvoorwaardelijke liefde is dus een pleonasme. Een taalfout.
Liefde is liefde en dus de enige liefde die bestaat.
Voorwaardelijke liefde = ego liefde = angst = geen liefde.
Liefde is wat je bent… of je bent het niet. Liefde is onzichtbaar tot je het geeft. Wie alleen maar neemt is pure angst (ego) en geen liefde. Neem wat je nodig hebt en deel de rest… net als baby’s en kleine kinderen. Het ego van de baby zorgt dat de baby genoeg heeft (neemt) om te overleven en zodra dat is geregeld, draait alles alleen nog om delen en geven (liefde). Om liefde te begrijpen hoef je alleen maar naar nieuw leven te kijken. In baby’s is alles puur en in balans. Daarna worden wij opgesloten in onze ego’s en draait alles om nemen… zelfs liefde wordt dan nemen ipv geven. En als liefde draait om nemen ipv geven dan wordt alles voorwaardelijk.
Kijk naar de massa… egoïsme is de norm. Waar egoïsme de norm is, verdwijnt liefde. Ze hebben ons op de kop gezet dmv egoïsme. We gaan dat egoïsme loslaten en dan zal liefde een wederopstanding beleven.
Mooi hoe we elkaar aanvullen en leren en groeien. Dat is hoe het bewustzijn hoort te functioneren… samenwerken ipv concurreren.
Ego = angst, strijd en nemen.
Liefde = eenheid, delen en geven.
Ze hebben dit (onze existentiële kern) op de kop gedraaid waardoor wij dus in onze kern alles omgekeerd begrijpen en dus niks meer van liefde of angst begrijpen. We zijn op de kop gezet om ons bestuurbaar te maken. En daar beginnen we bewust van te worden. Dat wordt de Great Awakening.
Ik heb slechts tot in de helft gelezen, toen kon ik het niet verder opbrengen.
Sorry, beste Tigron. Over het algemeen vind ik je bijdeages goed maar wat je hierboven over liefde schrijft vind ik ronduit quatch.
Iemand moet liefde wel waard zijn.
Stel je hebt een kind dat zich contant misdraagt.
Kan je daar liefde voor voelen?
Ik heb het neit eens over leeftijd. Ook een 40er kan je kind zijn terwijl jij 70 bent.
Zou jij ueberhaupt KUNNEN houden van je 40 jarige zoon Marc Dutroux nadat alles aan het licht kwam?
Maar daarvoor, toen ie zich schijnbaar goed (of althans niet expliciet slecht) gedroeg, kon je waarschijnlijk van zoonlief Marc houden.
M.a.w. het is voorwaardelijk en dat is normaal.
Liefde moet wel degelijk verdiend worden. Ik zeg niet met een gerafineerde puntenschaal alsof je lineair meer geliefd wordt dan je broer naarmate je schoolprestaties beter zijn o.i.d.
Maar je kan je wel degelijk discualificeren (zoals Dutoux) en dus is het niet meer onvoorwaardelijk, doch voorwaardelijk.
En … da’s maar goed ook. Immers wat zecht het over jezelf en je eigen moraliteit als je ueberhaupt in staat bent te houden van een monster? Er scheelt heel wat aan jezelf als js in staat bent om van pakweg Dr. Mengele te houden.
Het is juist prima dat je eigen moreel compas een Dutroux, Mengele of Fauci doet uitkotsen.
Beste Scrutinizer,
Zowel Dutoux, Mengele of Fauci hadden/hebben geen behoefte aan liefde, noch onvoorwaardelijk, noch voorwaardelijk.
Ik kan mij ook niet voorstellen dat er iemand zou zijn die voorwaarden zou stellen aan deze personen om vervolgens liefde van ze te krijgen.
Het onvoorwaardelijk, danwel voorwaardelijk houden van iemand is een keuze die de betreffende persoon maakt.
In de voorgaande reactie van mij leg ik het verschil uit tussen het onvoorwaardelijke en voorwaardelijke m.b.t. liefde, niets meer of minder dan dat.
Men hoeft niet van iedereen onvoorwaardelijk of voorwaardelijk te houden.
Indien men voornemens is om van iemand onvoorwaardelijk te houden, dat zitten daar geen voorwaarden aan vast.
Ook een kind wat een moordenaar blijkt te zijn zal, ondanks dat gegeven, de liefde van de moeder niet gauw kwijt raken.
Tot zover mijn korte reactie ( het is momenteel vrij laat/vroeg )
Na jouw reactie op mijn schrijven wilde ik er niet het zwijgen toe doen.
Voor mijn gevoel wel zo netjes.
http://www.ponerology.com
We are in “The Age of Knowing yourself.”
The Lion’s Gate energies of August 2023 are especially potent and transformative, as they coincide with the completion of a 13-year cycle that began in 2010. On both a personal and a collective level, this cycle has been characterized by significant changes, difficulties, and opportunities for growth. You have been clearing old karma, releasing limiting beliefs, and healing ancestral wounds. You have also been awakening to your true nature, discovering your gifts, and aligning with your soul purpose.
The Lion’s Gate energies will continue to flow until the 12th of August, when the portal will close. However, you can still benefit from these energies by tuning into them and aligning with them.
Willem Glaudemans leeft en werkt in de voorhoede van spiritueel ontwaken. Hij beschrijft spiritualiteit voorbij religies. Het is vanuit de toekomst geschreven waarin de mensheid de universele waarheid van liefde heeft omarmd.
De teksten geven rechtstreekse inzichten die het hart raken en de ziel doen trillen. Het lezen hiervan is niet ongevaarlijk: het bevat veel waarheidsbommetjes die in je geest kunnen ontploffen. Maar het herstelt je vertrouwen in je eigen innerlijke kompas.
Uit ‘Universele spiritualiteit’: ‘Het gaat er niet om in God te geloven, maar om je ingeboren goddelijkheid te leven. In God geloven betekent feitelijk helemaal niets. God kennen betekent alles. Je kent God door je innerlijke goddelijkheid naar buiten te brengen en alle eigenschappen van God in jou, te leven.’
https://www.boekenwereld.com/willem-glaudemans-universele-spiritualiteit-9789020216875?utm_campaign=IL-unispiritualtiteit&utm_source=inspirerendleven.nl&utm_medium=email&mpid=uBIMUPXSpttUKtp-MTE9RedgifixfWY-rHTpA4nnz8MpzZf
Er bestaat er een directe structurele relatie tussen de taal in het DNA en het gesproken woord. Je kunt tegen het genoom spreken. Het DNA begrijpt taal. Je kunt de chemische reactiesnelheid in het DNA beïnvloeden door spraak, door taal en door muziek. Daarbij ontstaan waterkristallen. Ziek water kan geen kristallen meer vormen, het is zijn Merkabah verloren, er is geen geometrie meer aanwezig.
Door positieve energie, meditatie en het uitspreken van gebeden ontstaan er nieuwe kristallen. De Heilige Namen zijn elementen van taal, die in de mens, in het DNA, hogere dimensies bereiken en hogere gedachtevormen wakker maken. Positieve communicatie, positieve gedachten en positieve woorden hebben invloed op ons DNA, ons welzijn en onze gezondheid.
https://www.bakenvanlicht.nl/dna/
Mensen worden geboren met een drang tot “zelfbehoud” de rest is hypocrisie!
To align with these energies, we invite you to practice some advanced techniques that we have taught you before. These techniques are based on the principles of sacred geometry, sound, and color, and they can help you activate your light body, balance your chakras, and harmonize your energy field.
One technique is to visualize a six-pointed star or a Merkaba around your body, spinning clockwise at the speed of light. This star is composed of two interlocking tetrahedrons, one pointing up and one pointing down, representing the union of heaven and earth, spirit and matter, masculine and feminine. As you spin this star, you create a torus field that protects you from lower vibrations and connects you with higher dimensions. https://dna-awakening.org/lions-gate-energies-unleash-continuous-transformation/
En dan?……..snel je geld van de bank halen dan = Duizenden Nederlanders afgesloten van bankrekening https://deanderekrant.nl/nieuws/duizenden-nederlanders-afgesloten-van-bankrekening-2023-08-05
Staat wel op hun agenda = Disruption of the Global Financial System https://bilderbergmeetings.org/meetings/meetings-overview/2020
Mensen zijn intrinsiek PERVERSE wezens ; geef ze de officiele gelegenheid en/of een uniform en het hek is van de dam ! Say it ain t so , ik heb in mijn leven genoeg meegemaakt om te weten dat klootzakken overal zitten en er op uit zijn je te kloten … Ps : mijn levensmotto is nog steeds doe nooit met n ander wat je niet wil dat men met jou doet….maar, dat is bs voor de meesten …