Ik ben nu hersteld. Corona is allesbehalve aangenaam. In totaal heb ik bijna twee weken plat gelegen en ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo lang ziek ben geweest. Voor mij voelde Corona aan als een iets zwaardere griep met meer uitgesproken duizeligheid en verminderde concentratie. Zeker, je kunt er aan sterven met een zwakker immuunsysteem. Net als een sterkere griep. Dat was me al eerder duidelijk, schrijft Tomasz Froelich.
Verandert mijn eigen ziekte mijn kijk op Corona? Niet in het minst. Veel mensen hebben de neiging hun eigen geval of een bekend individueel geval uit hun directe omgeving te verabsoluteren: als men of een kennis ziek wordt van corona, gooit men de rationele risicobeoordelingen overboord. In gedragsonderzoek spreekt men van saillantie: bepaalde gebeurtenissen krijgen bijzonder veel aandacht, wat vervolgens leidt tot irrationele beslissingen. Daarom schatten mensen bijvoorbeeld na natuurrampen het risico op een nieuwe natuurramp hoger in dan het in werkelijkheid is. Als gevolg daarvan worden verzekeringspolissen afgesloten en onverstandige politieke veranderingen in gang gezet, zoals de geleidelijke afschaffing van kernenergie na de natuurramp in Fukushima. Politici weten dit heel goed. In de nasleep van de Corona-crisis wordt hetzelfde patroon van uitbuiting gevolgd, zodat men er niet voor terugschrikt de ongevaccineerden tot tweederangsburgers te degraderen, hen te stigmatiseren en hun grondrechten te ontnemen om politieke veranderingsprocessen op gang te brengen.
Geen overtuigende argumenten voor vaccinatie
Ben ik van plan mezelf in te enten na mijn Corona-ziekte? Nee. Omdat er voor mij geen overtuigende argumenten zijn om dat wel te doen. Met een sterftecijfer van 0,03% in mijn leeftijdscohort, met meer sterfgevallen als gevolg van de Corona-vaccinatie dit jaar dan als gevolg van alle vaccinaties in de afgelopen 20 jaar samen, met niet onderzochte langetermijneffecten, heeft dit alles voor mij geen zin. En het wordt steeds duidelijker dat twee vaccinaties voor veel mensen niet voldoende zijn en dat een derde of vierde vaccinatie “noodzakelijk” is. Een onaangenaam bijverschijnsel is dat hoe duidelijker het gebrek aan doeltreffendheid van de prik is, hoe kwader de gevaccineerden lijken te zijn op de ongevaccineerden. De felheid waarmee op vaccinatie wordt aangedrongen doet de rest en heeft op mij het tegenovergestelde effect van de bedoeling erachter: ik word er alleen maar sceptischer door.
Dit betekent niet dat ik iemand kwalijk neem dat hij vaccineert. Iedereen moet deze beslissing voor zichzelf nemen. En als politieke partij moet men zich niet per se in virologische debatten mengen, want daar praat men meestal als een blinde over kleuren. Maar als partij kan men dit debat verschuiven naar een niveau dat niet minder belangrijk is, in mijn ogen zelfs belangrijker, dan het medisch-virologische: vrijheidsbeperkingen, ontneming van burgerrechten, de sterke nadruk op gezondheid terwijl alle andere nevenschade wordt genegeerd, het bevoordelen van transformatieprocessen zoals de Great Reset ten gunste van miljardair-socialisten door middel van beperkende Coronamaatregelen – dit is waar men moet beginnen.
Grondrechten veranderd in privileges
Het is zoals Bruno Bandulet schrijft: Corona en klimaatverandering worden vermengd tot één discours met planeconomie en culturele revolutie. Blogberichten van het Wereld Economisch Forum (WEF) luiden navenant. Een van deze berichten is getiteld “Zo zou het leven in mijn stad tegen het jaar 2030 kunnen veranderen”, en de inhoud gaat dan in de volgende richting: “Welkom in het jaar 2030. Welkom in mijn stad – of moet ik zeggen ‘onze stad’. Ik bezit niets. Ik heb geen auto. Ik bezit geen huis. Ik heb geen apparaten of kleren. Dit lijkt misschien vreemd voor u, maar voor ons in deze stad is het heel logisch. Wij hebben toegang tot vervoer, tot huisvesting, tot voedsel en tot alle dingen die wij in ons dagelijks leven nodig hebben. Geleidelijk aan werden al deze dingen kosteloos, zodat het uiteindelijk geen zin meer had om te veel te bezitten. Ten eerste werd communicatie digitaal en gratis voor iedereen. Toen schone energie gratis werd, ging alles snel.”
Eigendom wordt afgeschaft, regeringsmacht uitgebreid, vrijheid onderdrukt. En Corona dient om deze dystopie werkelijkheid te maken. Er is een beetje weerstand tegen alles wat erbij komt kijken. Ik zal niets bezitten en toch gelukkig zijn.
Ja, ik voelde me erg slecht. Dat is al eerder gebeurd. Nu ben ik hersteld en dus ook “bevoorrecht”, want grondrechten zijn tegenwoordig privileges geworden. Maar ik geef niet om zulke privileges. En de staat zal nooit de dankbaarheid krijgen die het nu van mij verwacht. Je bedankt een dief niet voor het terugbrengen van je gestolen goederen. Geef tenslotte niet alleen gevaccineerden en herstelden, maar alle mensen hun basisrechten terug die privileges zijn geworden! Laat ze weer fatsoenlijk leven!
Own Nothing, maar minstens wel een ‘S.M.A.R.T.’-foon & Be Happy.
Go Sharing op twee wielen en het is groen …
https://micromobiliteit.nl/go-sharing-scooter/
https://nl.go-sharing.com/hoe-het-werkt/
Ze staan en liggen overal … al een tijdje.
Onlangs een klein gesprekje met een monteur van die groene Go Share Scooters.
Ik: “Wel veel schade aan die scootertjes hé?”
Monteur: ”Ja best wel, … maar vind ik niet zo erg. Ik heb tenminste werk.”
Maar het is niet gratis. Integendeel. En duur. Een flutoplossing is geen oplossing.