De hoofdredacteur van de Wall Street Journal, Gerry Baker, zegt: “We zijn “gaslighted” en bedrogen” – jarenlang – “allemaal in naam van de ‘democratie’.” Dat bedrog “stortte in” met het presidentiële debat, donderdag.
“Totdat de wereld de waarheid zag … de ‘misinformatie’ … de fictie van de competentie van de heer Biden … suggereert dat zij [de Democraten] blijkbaar dachten dat ze weg konden komen met het promoten ervan. Maar door die fictie in stand te houden, onthulden ze ook hun minachting voor de kiezers en voor de democratie zelf.”
Baker vervolgt:
“Biden slaagde omdat hij van het volgen van de partijlijn zijn levenswerk maakte. Zoals alle politici wier ego’s hun talenten in de schaduw stellen, klom hij op aan de vettige paal door slaafs zijn partij te volgen waar die ook heen leidde … Uiteindelijk – de ultieme daad van partijdige dienstbaarheid – werd hij Barack Obama’s vicepresident, het toppunt van prestatie voor degenen die incompetent maar loyaal zijn: de toppositie voor de volmaakte ‘ja-mens’.”
“Maar net toen hij klaar was om weg te zakken in een comfortabele en welverdiende vergetelheid, had zijn partij een stroman nodig … Ze zochten een loyaal en betrouwbaar boegbeeld, een goedkope vlag waaronder ze het progressieve schip naar de diepste uithoeken van het Amerikaanse leven konden varen – op een missie om het statisme, het klimaatextremisme en de zelfkastijding te bevorderen. Er was geen loyaler en handiger voertuig dan Joe.”
Als dat zo is, wie heeft er de afgelopen jaren dan eigenlijk ‘aan de touwtjes van Amerika getrokken’? schrijft Alastair Crooke.
“Jullie [de Democratische machine] krijgen het niet voor elkaar om ons jarenlang te misleiden, te bedriegen en te belazeren over hoe deze man zowel briljant competent was in zijn werk als een helende kracht voor nationale eenheid – en ons nu te vertellen, wanneer jullie bedrog is ontmaskerd, dat het ‘bedtijd voor Bonzo’ is – bedankt voor jullie dienst en laten we verder gaan,” waarschuwt Baker.
“Nu gaat het gruwelijk mis. Een groot deel van zijn partij heeft niets meer aan hem … in een opmerkelijk cynische daad van gaslighted, proberen ze hem in te ruilen voor iemand die nuttiger is voor hun zaak. Een deel van mij vindt dat ze hier niet mee weg mogen komen. Ik bevind me in de vreemde positie dat ik die arme, mompelende Joe een hart onder de riem wil steken… Het is verleidelijk om tegen de Democratische machine te zeggen die verwoed tegen hem mobiliseert: Je mag dit niet doen. Je krijgt niet de kans om ons jarenlang te misleiden, te bedriegen en te belazeren.”
Er is iets belangrijks geknapt binnen ‘het systeem’. Het is altijd verleidelijk om zulke gebeurtenissen in de ‘onmiddellijke tijd’ te plaatsen, maar zelfs Baker lijkt te zinspelen op een langere cyclus van gaslighting en bedrog – een die nu pas plotseling in volle openbaarheid is gekomen.
Zulke gebeurtenissen – hoewel ze vluchtig en van het moment lijken – kunnen voortekenen zijn van diepere structurele tegenstrijdigheden die in beweging zijn.
Als Baker schrijft dat Biden de nieuwste ‘gebruiksgemak vlag’ is waarmee de heersende lagen het progressieve schip tot in de diepste krochten van het Amerikaanse leven kunnen binnenvaren – “op een missie om het statisme, klimaatextremisme en zelfkastijding te bevorderen” – lijkt het waarschijnlijk dat hij verwijst naar het tijdperk van de Trilaterale Commissie en de Club van Rome in de jaren zeventig.
De jaren 1970 en 1980 waren het moment waarop de lange boog van het traditionele liberalisme plaats maakte voor een uitgesproken onliberaal, mechanisch ‘controlesysteem’ (manageriële technocratie) dat zich vandaag de dag bedrieglijk voordoet als liberale democratie.
Emmanuel Todd, de Franse antropologische historicus, onderzoekt de langere dynamiek van de gebeurtenissen die zich in het heden ontvouwen: hij stelt dat de belangrijkste oorzaak van de verandering die leidde tot de neergang van het Westen (La Défaite de l’Occident), de implosie was van het ‘Anglo’ protestantisme in de VS (en Engeland), met de bijbehorende gewoonten van werkdiscipline, individualisme en industrie – een geloof waarvan de kwaliteiten destijds werden gezien als een weerspiegeling van Gods genade door materieel succes en, bovenal, als een bevestiging van het lidmaatschap van de goddelijke ‘Uitverkorenen’.
Terwijl het traditionele liberalisme zijn mores had, veroorzaakte het verval van de traditionele waarden het afglijden naar een manageriële technocratie en naar nihilisme. Religie leeft voort in het Westen, zij het in een ‘zombie’ staat, beweert Todd. Dergelijke samenlevingen, stelt hij, spartelen – zonder een leidende metafysische sfeer die mensen voorziet van niet-materiële voeding.
De opkomende doctrine dat alleen een rijke financiële elite, technische experts, leiders van multinationals en banken de vereiste vooruitziende blik en het technologische inzicht bezitten om een complex en steeds meer gecontroleerd systeem te manipuleren, veranderde de politiek echter volledig.
De moraal was verdwenen – net als de empathie. Velen ervoeren de ontkoppeling en de minachting van de kille technocratie.
Dus als een senior redacteur van de WSJ ons vertelt dat het ‘bedrog en de ‘gaslighting’ ineenstortten met het CNN Biden-Trump debat, moeten we zeker opletten; hij zegt dat de schellen eindelijk van de ogen van de mensen vielen.
Wat werd belicht, was de fictie van democratie en ook die van Amerika dat zichzelf – in zijn eigen geschrift – tot wegbereider en padvinder van de mensheid verklaart: Amerika als de uitzonderlijke natie: de enkeling, de zuivere van hart, de doper en verlosser van alle verachte en onderdrukte volkeren; de “laatste, beste hoop van de aarde.”
De werkelijkheid was heel anders. Natuurlijk kunnen staten lange tijd ‘in een leugen leven’. Het onderliggende probleem – het punt dat Todd zo overtuigend maakt – is dat je succesvol kunt zijn in het misleiden en manipuleren van de publieke perceptie, maar slechts tot op zekere hoogte.
De realiteit was dat het gewoon niet werkte.
Hetzelfde geldt voor ‘Europa’. De ambitie van de EU om ook een wereldwijde geopolitieke speler te worden, was afhankelijk van het feit dat het publiek werd gaslighted dat Frankrijk, Italië en Duitsland en anderen echte nationale entiteiten konden blijven – zelfs toen de EU alle nationale besluitvormingsprerogatieven opslorpte, door middel van bedrog. De muiterij bij de recente Europese verkiezingen weerspiegelde deze ontevredenheid.
Natuurlijk is de toestand van Biden al lang bekend. Dus wie heeft dan de touwtjes in handen gehad; wie neemt dagelijks cruciale beslissingen over oorlog, vrede, de samenstelling van de rechterlijke macht en de grenzen van het staatsgezag? Het stuk in de WSJ geeft één antwoord: “Ongekozen adviseurs, partijbonzen, intrigerende familieleden en willekeurige handlangers nemen de kritieke dagelijkse beslissingen” over deze kwesties.
Misschien moeten we ons verzoenen met het feit dat Biden een boze, seniele man is die tegen zijn personeel schreeuwt: “Tijdens vergaderingen met assistenten die formele briefings samenstellen, hebben sommige hoge ambtenaren soms veel moeite gedaan om de informatie te cureren in een poging om geen negatieve reactie uit te lokken.”
“Het is zoiets als: ‘Dat kun je er niet in zetten, dat zal hem kwaad maken’ of ‘Zet dat erin, dat vindt hij leuk’,” aldus een hoge regeringsfunctionaris. “Het is erg moeilijk en mensen zijn doodsbang voor hem.” De ambtenaar voegde eraan toe: “Hij neemt van niemand anders advies aan dan van die paar top assistenten, en het wordt een perfect storm omdat hij steeds meer geïsoleerd raakt van hun pogingen om het onder controle te krijgen.”
Seymour Hersh, de bekende onderzoeksjournalist rapporteert:
“Biden’s afglijden naar blancoheid is al maanden aan de gang, omdat hij en zijn assistenten op het gebied van buitenlands beleid hebben aangedrongen op een staakt-het-vuren dat niet zal plaatsvinden in Gaza, terwijl ze doorgaan met het leveren van de wapens die een staakt-het-vuren minder waarschijnlijk maken. Er is een soortgelijke paradox in Oekraïne, waar Biden een oorlog financiert die niet gewonnen kan worden – maar toch weigert deel te nemen aan onderhandelingen die een einde zouden kunnen maken aan de slachting.”
“De realiteit achter dit alles, zoals mij al maanden wordt verteld, is dat Biden er gewoon ‘niet meer is’ – als het gaat om het begrijpen van de tegenstrijdigheden van het beleid dat hij en zijn adviseurs op het gebied van buitenlands beleid hebben uitgevoerd.”
Aan de ene kant vertelt Politico ons: “Biden’s insulaire senior team zijn goed bekend met de oude assistenten die nog steeds het oor van de president hebben: Mike Donilon, Steve Ricchetti en Bruce Reed, evenals Ted Kaufman en Klain aan de buitenkant.”
“Het zijn dezelfde mensen – hij heeft die mensen in 40 jaar niet veranderd… Het aantal mensen dat toegang heeft tot de president is steeds kleiner en kleiner geworden. Ze graven zich al maanden dieper in de bunker.” En, zei de strateeg, “hoe meer je in de bunker zit, hoe minder je naar iemand luistert.”
In Todd’s woorden worden beslissingen dus genomen door een klein ‘Washington-dorp’.
Natuurlijk zitten Jake Sullivan en Blinken in het centrum van wat de ‘inter-agency’ visie wordt genoemd. Dit is waar het beleid meestal wordt besproken. Het is niet coherent – met zijn locus in het National Security Committee – maar is eerder verspreid door een matrix van in elkaar grijpende ‘clusters’ die het Militair Industrieel Complex, leiders van het Congres, grote donoren, Wall Street, het Ministerie van Financiën, de CIA, de FBI, een paar kosmopolitische oligarchen en de prinsgezinden van de veiligheids- en inlichtingenwereld omvat.
Al deze ‘prinsen’ doen alsof ze een visie op buitenlands beleid hebben en vechten als katten om de autonomie van hun leengoed te beschermen. Soms kanaliseren ze hun ‘mening’ via de NSC, maar als het even kan ‘kachelpijpen’ ze het rechtstreeks naar een of andere ‘hoofdrolspeler’ met het oor van een of ander ‘dorp’ in Washington.
Desalniettemin blijft de Wolfowitz doctrine uit 1992, die de Amerikaanse suprematie ten koste van alles onderstreepte in een post-Sovjet wereld – samen met het “uitroeien van rivalen, waar ze ook opduiken” – tot op de dag van vandaag de ‘huidige doctrine’ die de basis vormt voor de ‘inter-agency’ baseline.
Disfunctioneren in het hart van een ogenschijnlijk goed functionerende organisatie kan jarenlang voortduren zonder dat het publiek zich echt bewust is van of waardering heeft voor de afdaling in disfunctionaliteit. Maar dan opeens – als er een crisis uitbreekt of het presidentiële debat misgaat – ‘poef’ en zien we duidelijk de ineenstorting van de manipulatie die het discours heeft beperkt tot de verschillende dorpen in Washington.
In dit licht worden enkele van de structurele tegenstrijdigheden die Todd opmerkte als bijdragende factoren aan het westerse verval onverwacht ‘verlicht’ door de gebeurtenissen: Baker heeft er één uitgelicht: De belangrijkste Faustiaanse overeenkomst: de pretentie van een liberale democratie die samenwerkt met een ‘klassieke’ liberale economie versus de realiteit van een onliberaal oligarchisch leiderschap dat bovenop een hypergefinancialiseerde bedrijfseconomie zit die zowel het leven uit de klassieke organische economie heeft gezogen als giftige ongelijkheden heeft gecreëerd.
De tweede oorzaak van het verval van het Westen is Todd’s observatie dat de implosie van de Sovjet-Unie de V.S. zo zelfgenoegzaam maakte dat deze een paradoxale ontketening van een wereldwijde ‘op regels gebaseerde orde’ expansie van het imperium veroorzaakte tegenover de realiteit dat het Westen al vanaf zijn wortels naar boven toe werd geconsumeerd.
De derde oorzaak van het verval lag volgens Todd in het feit dat Amerika zichzelf uitriep tot de grootste militaire natie ter wereld – in tegenstelling tot de realiteit van een Amerika dat zich al lang heeft ontdaan van een groot deel van zijn productiecapaciteit (met name de militaire capaciteit), maar er toch voor kiest om in conflict te komen met een gestabiliseerd Rusland, een grootmacht die terugkeert, en met China dat zichzelf heeft opgeworpen als ’s werelds productiegrootmacht (ook militair).
Deze onopgeloste paradoxen zijn de oorzaak van het westerse verval, aldus Todd. Hij heeft een punt.
met de moraal verdween de basis, de discipline, en de rekker scheurde..het viel allemaal uiteen, de eenheid is zoek en zwakte kwam in de plaats na een resem van gekleurde feiten uit de wanorde die Zionisten én de Islam ons met haar en huid doet opvreten…
Toen sinterklaas eerst wel bestond en toen weer niet en daarna weer wel.
Toen werd ik wel wakker …
Ik was nog te jong om met lootjes mee te doen. En daarom moest ik toch maar nog een jaar in de goedheiligman geloven.
Mijn klasgenoten hadden mij al alle ongerijmdheden van dat geloof uit de doeken gedaan.
Paard op het dak, wortel in schoen lag later gewoon net zo’n wortel op je bord etc
Daarna weer onder zware indoctrinatie van moeder, verplicht sinterklaas journaal kijken.
DIT KAN NIET KLOPPEN
DEZE ZAAK STINKT AAN ALLE KANTEN
Je word kritisch,
en wil alles van alle kanten kunnen bekijken
anders heb je te maken met bedrog.
Het omgekeerde is vast ook waar
https://www.nu.nl/buitenland/6320147/nederland-helpt-vs-met-verstoren-russische-inmengingsactie-bij-verkiezingen.html
Weet je, ik mag dit wettelijk niet
maar als jij het bij mij doet dan
kan ik het ook bij jouw doen.
Zowel de Wall Street Journal als de Franse schrijver E. Todd, hebben zelf boter op het hoofd, beste lezers. Beiden hebben jarenlang mee gedaan met het grote bedrog. Alle grote USA media zijn in joodse handen sinds het begin van de 20ste eeuw. De joods – Franse Todd is zelf een “gaslighter” bij uitstek, lid van de kazaarse maffia en hoogst waarschijnlijk vrijmetselaar (anders krijg je niet die grote publieke aandacht).
Zijn ingewikkelde maatschappelijke theorieën dienen ter verbloeming van de greep der Kazaarse maffia op “het Westen”, sinds 1945, teneinde de ieder spoor van het Christendom en de Christelijke beschaving in Europa te vernietigen inclusief de omvolking van naties en volken. Het vervloekte Vaticaan 2 concilie (1965) van de vrijmetselaars communisten Roncalli alias J XXIII, en Montini alias P VI, was de kers op de taart. Het volk werd verraden en in de steek gelaten. Het bastion tegen het Grote Kwaad, was geneutraliseerd.
Ter vernietiging van het Christelijke Europa hebben de zio-Anglo-Amerikaanse regeringen in Europa twee Wereldoorlogen gestart. WO I en WO II, waren één en dezelfde grote oorlog, gevolgd door de kunstmatig gecreëerde Koude Oorlog. De Eerste WO diende ter voorbereiding op de Tweede WO. De Russische Revolutie (1917), de uithongering van Duitsland in 1919 door de Royal Navy, en de mega inflatie in de jaren 1920 in Duitsland, dienden ter vernietiging van Duitsland. De opkomst van Hitler was het gezochte, en joods USA (Warburg) gefinancierde gevolg, bekroond met zijn uitverkiezing in 1933.
In Yalta (1944) toen de na-oorlogse Europese grenzen getrokken werden, zaten drie joden aan tafel, Stalin, Roosevelt en Churchill, tevens allen vrijmetselaars. Het is allemaal “gaslighting” geweest van het Westerse publiek. Helaas, de meesten geloven er nog steeds in.
Op 29.06.1921 (2 + 9 = 11) heeft lid van de oude orde van de druïden & vrijmetselaar Winston Churchill in opdracht van de cabal/ ordo illuminati/ Novus Ordo Seclorum zijn Amerikaans-joodse moeder Jennie Jerome (1854) vermoord, zodat hij in hoger aanzien kwam bij de duistere krachten achter de schermen en nog beter bruikbaar werd als puppet bij het laten uitbreken van WOII in 1939 waartoe door vijf landen is besloten in 1921.
De ziokhazaarse financier Bernard Baruch (1870 – 1965) woonde aan 4 E 66th St in hartje New York, vlakbij het Central Park. Zijn uitvaart vond plaats op 23.06.1965 (2 + 3 + 6 = 11).
De uitvaart van oud-president Herbert Hoover (1874) vond plaats op 22.10.1964. Wat hebben beide heren gemeen? Allebei hebben ze vaak het ultrageheime Bohemian Grove (1878) in Monte Rio (CA) bezocht.
Judasgeit & vrijmetselaar Alex Jones heeft in 2000 voor de bühne een undercover-reportage gemaakt die nog altijd op YT is te vinden.
Volgens zijn in 1967 verschenen boek ‘FDR My Exploited Father-In-Law’ moest Curtis Dalls schoonvader & 33ste graad vrijmetselaar (vanaf 1934) Franklin D. Roosevelt (1882 – 1945) iedere dag verantwoording afleggen aan zijn bazen en die zaten niet in het Congres. En een van die schimmige figuren was dus Bernard Baruch en hij financierde net als Prescott Bush (1895 – 1972) van de Union Banking Corporation beide oorlogvoerende partijen tijdens WOII.
In 2003 heeft president George W. Bush (1946) zijn grootvader Prescott met terugwerkende kracht vrijgesteld van vervolging. Opa, zoon & kleinzoon hebben allen met wisselend succes gestudeerd aan Yale University in New Haven (CT) en dit trio was lid van het ultrageheime, zeg maar gerust lugubere genootschap skull and bones aka the brotherhood of death.
Die Gerry Baker is doof of blind of allebei.
Als wij hier in Europa al jaren zien dat Biden…. Of zwaar dement of Parkinson heeft en Amerikanen die niet zien….. vraag ik mezelf af, welke boze geest waart er rond in the States?
Nu vier maanden voor de verkiezingen valt hun kaartenhuis in elkaar….
Voor de continuïteit van het land en de wereld wijde gevolgen heeft dit grote betekenis.
Heel hun verkiezingscampagne concentreert zich op deze zwaar demente man, die geen stuiver wil toegeven. Dit in combinatie met een sterke man in het Kremlin die ook hun troetelkind de dollar met de BRICS verdragen tot w.c. Papier gaat maken, gaan we in Europa ook een zeer ongewassen periode in.
Het is niet ondenkbeeldig dat uit haat en of angst voor chaos Trump word omgelegd. Hij zou de eerste niet zijn, maar wel een daad met desastreuze gevolgen.
Zelfs dat begrijpen ze niet.
Joke. Please remember that all things will be for the good for the people who believe in GOD. AND IF the dark EVIL SEEMS TO WIN, REMEMBER THAT THE LIGHT OF THE RIGHTNESS WILL WIN IN THE END.