Waterloo herhaalt zich – maar voor wie?

Opiniemakers in de media en vooraanstaande politici beweren dat de Russische interventie in Oekraïne het “Waterloo” van de Russische president Vladimir Poetin zal zijn,[1] een verwijzing naar de definitieve, verpletterende nederlaag van de troepen van Napoleon in 1815 in wat nu het huidige België is. Maar misschien hebben ze het wel omgekeerd: de echte Waterloo-analogie kan misschien beter toegepast worden op de ineenstorting van Poetins tegenstander – het Anglo-Amerikaanse Bilderberger/NAVO-imperium in het Westen, schrijft William de Berg.

Afghanistan is vaak het “kerkhof van imperiums” genoemd, maar dit getuigt van weinig historische realiteit.[2] Alexander de Grote veroverde de satrapieën in Afghanistan en andere delen van Centraal-Azië en zijn volgelingen heersten daarna nog meer dan tweehonderd jaar. Zo hebben ook de Mongolen gemakkelijk Afghanistan veroverd en er bijna tweehonderd jaar geheerst. Het echte “kerkhof van imperiums” in de 19e en 20e eeuw is Rusland, dat in zijn eentje de legers van Napoleon en Hitler verpletterde, wat rechtstreeks leidde tot de ontbinding van ieders over-uitgeputte imperium.

Het grootste imperium van vandaag – en misschien wel van de hele wereldgeschiedenis – is de Anglo-Amerikaanse financiële/militaire alliantie. Zij nam de overblijfselen van de Britse en Amerikaanse imperiums van vóór de Tweede Wereldoorlog en combineerde die met de buit van de geallieerde overwinning in de Tweede Wereldoorlog om de politieke en culturele zaken van het grootste deel van de wereld in de tweede helft van de 20e eeuw te overheersen. West-Europa dankte zijn niet-communistische heropleving na de Tweede Wereldoorlog aan het Marshallplan en de aanwezigheid van Amerikaanse troepen in veel van zijn naties. Maar de meeste Europese naties, zoals Duitsland, dienden daarna meer als welgestelde vazallen dan als gelijkwaardige partners in de naoorlogse Engels-Amerikaanse alliantie en haar overvloed aan organisaties zoals de NAVO, de Bilderbergers, en de Trilateralisten. De NAVO was zogenaamd bedoeld om Europeanen en Amerikanen te verenigen tegen de bolsjewistische Sovjet-Unie, maar in werkelijkheid was haar doel niet alleen om de Russen buiten te houden, maar ook “de Amerikanen in [Europa], en de Duitsers eronder”. [3] Onderweg waren er tegengeluiden, zoals die van president de Gaulle van Frankrijk, die Frankrijk in 1967 uit de NAVO terugtrok en betoogde dat alle Europeanen (inclusief de Russen) verenigd moesten worden in een unie van “de Atlantische Oceaan tot de Oeral”.[4] Maar uiteindelijk werd Frankrijk weer in de NAVO-kudde teruggehaald en marcheerde het bondgenootschap verder.

Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1991 leken de eerste twee pijlers van de grondgedachte van de NAVO onder haar vandaan te zijn getrokken. Rusland was op de knieën gebracht door Project Hammer en de verkrachting van de Russische economie door de Westerse bankiers en hun Russische oligarchen.[5] Er was geen reden meer om bang te zijn voor een gebroken Rusland en dus ook geen behoefte meer aan Amerikaanse troepen in Europa. Ondanks ernstige oproepen tot vervanging van de NAVO door een Europees leger, met name door de Franse president Macron (die daarbij de geest van De Gaulle opriep),[6] werd een tijdelijke nieuwe rol voor de NAVO gevonden in het proberen te domineren van het grondstofrijke Midden-Oosten en Noord-Afrika en van de Balkan. Dit leidde tot rampzalige officiële en officieuze NAVO-verschuivingen in Irak, Syrië, Libië en Afghanistan en het afpikken van Kosovo van Servië. In plaats van zich op te heffen, begon de NAVO aan het begin van de 21e eeuw de republieken van de voormalige Sovjet-Unie en de overgebleven naties van het ter ziele gegane Warschaupact over te nemen, waardoor zij uiteindelijk bijna geheel Europa omvatte en in verschillende regio’s op de drempel van Rusland kwam te liggen.

Vladimir Poetin komt binnen. Van de voormalige acoliet van de Russische president Boris Jeltsin werd verwacht dat hij even onderdanig aan het Westen zou zijn als zijn voorganger, maar hij draaide geleidelijk de rollen van de Engels-Amerikaanse alliantie om. Niet afgeschrikt door Westerse sancties en schommelende energieprijzen heeft hij enkele van de meest verbazingwekkende binnenlandse prestaties van de 21e eeuw geleverd, waaronder een verdubbeling van het Russische BBP, de voltooiing van een grootscheepse infrastructuurvernieuwing, de verhoging van de levensverwachting van mannen van 65 naar 73 jaar, de verlaging van het moordcijfer van >30 naar <5 per 100.000, de wederopbouw en modernisering van het Russische leger, en de verzesvoudiging van de Russische goudreserves. Op buitenlands gebied heeft hij snel een einde gemaakt aan de langdurige opstand in de grensstaat Tsjetsjenië, die was aangewakkerd door Turkije en de Verenigde Staten, heeft hij Georgië een klap op de neus gegeven door twee Russischtalige regio’s die door de Georgische regering waren gemaltraiteerd, af te pakken, heeft hij een groot deel van de oude Sovjet-Unie hersteld in de vorm van de Euraziatische Economische Unie, en heeft hij met succes geïntervenieerd om de regering van de belegerde president Assad in Syrië te redden.

Niets van dit alles beviel het Engels-Amerikaanse imperium, dat snel de economische groep G8 in de G7 veranderde door Rusland eruit te schoppen. Ondertussen probeerden Duitsland en andere Europese naties de handel met het grondstofrijke Rusland uit te breiden, met als hoogtepunt de Nord Stream 2 aardgaspijpleiding. Dit zou hun afhankelijkheid van het Anglo-Amerikaanse imperium hebben verminderd en uiteindelijk tot de ontbinding van de NAVO hebben geleid – maar ook dit viel niet goed bij Washington en Londen. Want het waren niet alleen de Russen die de Britten in de 19e en 20e eeuw wantrouwden en met wie zij schermutselden; de Britten en hun bankiers, de Rothschilds, koesterden een langdurige angst voor een rijk, machtig en onafhankelijk Duitsland als hun mondiale concurrent. Er zijn twee wereldoorlogen uitgevochten die Duitsland als militaire macht vernietigd hebben, en de Teutoonse reus zou na de val van de Sovjet-Unie niet nog een derde keer op de Anglo-Amerikaanse bankiers los mogen gaan.

In tegenstelling tot Napoleon en Hitler heeft de NAVO nooit daadwerkelijk troepen in Rusland gestationeerd, maar zij heeft de Russische beer niettemin geprovoceerd door haar massale sancties, verschillende couppogingen in haar buurlanden, en een dreigement om NAVO-troepen voor de deur van Rusland te deponeren in Oekraïne en elders. Deze “harde” maatregelen werden ondersteund door een spervuur van “zachte” maatregelen, waaronder de onophoudelijke demonisering van Rusland en zijn president in officiële kringen en in de westerse media, en de ongekende vernedering door Russische atleten op grond van betwiste getuigenissen te verbieden hun natie gedurende vier achtereenvolgende Olympische Spelen te vertegenwoordigen.

De demonisering en de pogingen om Rusland te isoleren zullen doorgaan nadat Poetin Oekraïne gedemilitariseerd heeft – wat hij ook zal doen, koste wat het kost. Het kan Poetin echter niet schelen hoeveel “deugdsignalering” er plaatsvindt onder anti-Russische beroemdheden in het Westen, hoeveel internationale instanties zijn atleten en artiesten weren, hoeveel schade het Westen op korte termijn toebrengt aan zijn economie, hoeveel nepnieuwsberichten uit het Westen, zoals het “Spook van Kiev”, melding maken van zijn op handen zijnde nederlaag, hoeveel handvuurwapens en huurlingen het Westen achteraf in Oekraïne deponeert, of welke andere maatregelen van weinig militair belang dan ook. Het kan hem niet schelen, want hij gelooft dat Rusland zich in een existentiële strijd bevindt, net als toen Napoleon en Hitler op zijn grondgebied tekeer gingen, want als de gecombineerde Westerse legers van de NAVO Rusland voor de deur bedreigen, zal het “nergens heen kunnen om zich terug te trekken”.[7]

Als het schieten ophoudt, zal Rusland aan zijn westelijk frontgrenzen een bondgenoot in de pro-Russische rijkste helft van Oekraïne, met al zijn industrie, mijnbouw, zeehavens, en het grootste deel van zijn technologische mogelijkheden hebben, terwijl het Westen een wanhopig arm West-Oekraïne zal erven dat doorzeefd is met rechts-extremisten. In wezen onkwetsbaar op dat ogenblik, zal de Russische tegenaanval dan met woede beginnen. Het Westen mag dan denken dat een scheve stemming in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de wereld tegen Poetin en Rusland heeft gekeerd, maar de 40 landen die niet tegen de Russische interventie in Oekraïne hebben gestemd, bevatten iets meer dan de helft van de wereldbevolking en de overgrote meerderheid van de belangrijkste hulpbronnen. Terwijl het uitgeputte Westen de wereld weinig te bieden heeft behalve het omverwerpen van regeringen, het plunderen van grondstoffen, en het opdringen van gevaarlijke vaccins, zullen Rusland en zijn Euraziatische bondgenoten de schroeven aandraaien van de stroom aardgas, olie, belangrijke mineralen, en zelfs kunstmest, die in Europa en Amerika hyperinflatie en economische duisternis zal veroorzaken. Wat goedkoop in eerlijke handel verkregen had kunnen worden, zal nu tegen een enorme prijs komen, niet alleen financieel, maar ook in termen van politieke trouw aan de Russische beer. Op dat moment zullen Duitsland, Frankrijk, Italië en andere belangrijke naties van West-Europa moeten kiezen tussen de NAVO en Rusland. Zullen die naties het juk van een “hersendode” (in de woorden van Macron) NAVO afwerpen om zichzelf te redden? Zo ja, dan zal het duidelijk zijn wie de slag van “Waterloo 2022” gewonnen heeft.

Bronnen:

[1] https://www.shkmgmcnuh.org/ukraine-will-be-putins-waterloo-says-european-commission-vice-president/2226602022
[2] https://www.politico.com/news/magazine/2021/08/28/afghanistan-graveyard-britain-us-russia-506990
[3] https://www.washingtonexaminer.com/weekly-standard/what-is-the-purpose-of-nato-keep-the-russians-out-the-americans-in-and-the-germans-down
[4] http://www.eho.com.hr/news/on-23-november-1959-in-a-speech-in-strasbourg-de-gaulle-announced-his-vision-for-europe/9341.aspx
[5] https://www.conspiracyarchive.com/Articles/Bush-Family-Hammer.htm
[6] https://www.bbc.com/news/world-europe-46108633
[7] https://www.reuters.com/world/europe/putin-says-russia-has-nowhere-retreat-over-ukraine-2021-12-21

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Het volgende: Wereldwijde voedselcrisis – Zet u schrap voor rantsoenering

Volg Frontnieuws op Telegram