De EU-Commissie bepaalt wat de waarheid is in de EU, hoewel ze daar volgens de EU-Verdragen eigenlijk niet toe gemachtigd is, aangezien het toezicht op de media eigenlijk bij de EU-lidstaten ligt. De laatste tijd neemt de EU-Commissie echter steeds meer bevoegdheden over die eigenlijk bij de EU-lidstaten liggen, met als meest recente voorbeeld de controle over de defensie-industrie, schrijft Thomas Röper.
“Officieel toezicht op de pers”
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de EU-Commissie in december een “Media Freedom Act” heeft aangenomen, die precies het tegenovergestelde is van wat de naam suggereert. Het is niet mijn insinuatie dat de “Media Freedom Act” de persvrijheid beperkt. De Tagesschau schreef in december over de reactie van uitgevers op de wet:
“Een van de grootste kritiekpunten blijft het officiële toezicht op de pers,” legden de verenigingen uit, “waar ook de EU-Commissie inspraak in wil hebben.”
“Ambtelijk toezicht op de pers” is niets anders dan de media in het gareel brengen, want als de “autoriteiten”, d.w.z. de staat, toezicht houden op de pers, dan wordt de pers verteld hoe ze moeten berichten. En dat is ook niet mijn insinuatie, zoals Ramona Strugariu, rapporteur van de EU-Commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken, meer dan openlijk zei toen de wet werd aangenomen door het EU-parlement:
“Deze verordening is een antwoord op Orbán, Fico, Janša, Poetin en degenen die van de media hun eigen propaganda-instrumenten willen maken of nepnieuws willen verspreiden en onze democratieën willen destabiliseren.”
“Nepnieuws” heeft altijd bestaan; mensen spraken vroeger geamuseerd over “kranteneenden.” Het probleem is dat de EU-Commissie bepaalt wat de waarheid is. En de verklaring dat het gaat om “Orbán, Fico, Janša, Poetin” en anderen laat zien dat het de EU niet gaat om de waarheid, maar om de politieke koers. De “mediavrijheidwet” is bedoeld om te bepalen welke politieke meningen zijn toegestaan; het gaat niet om de waarheid en al helemaal niet om “mediavrijheid”, maar om het tegenovergestelde, namelijk de media aan het lijntje houden.
In de zelfbenoemde westerse democratieën is het vanzelfsprekend geworden om onwelgevallige feiten en analyses te bestempelen als “desinformatie” en kritiek op het establishment als een poging om verdeeldheid te zaaien in de samenleving, terwijl afwijkende meningen en controversiële discussies deel uitmaken van de vrije meningsvorming en dus een bewijs zijn van een gezonde en levendige democratie. Maar de mediavrijheidswet van de EU wil dit beperken en zelfs verbieden.
Het is ook per definitie onzin dat andere meningen “onze democratieën zouden kunnen destabiliseren.” Het punt van democratie is juist dat verschillende meningen toegestaan zijn en controversieel bediscussieerd kunnen worden om tot de beste beslissingen te komen. Door andere meningen over de hele linie als “propaganda” in diskrediet te brengen, doen politici en de media in het Westen het tegenovergestelde van democratie. En met wetten die de pers in feite verbieden om deze meningen zelfs maar te verspreiden ter informatie van de lezers, wordt “mediavrijheid” niet beschermd, maar censuur ingevoerd.
Geen vrijheid op internet
Al in 2018 publiceerde de EU de “Code of Practice on Countering Disinformation”, die in juni 2022 werd “aangescherpt”. De code, die bedoeld is om mensen in de EU af te schermen van informatie die de EU-Commissie niet aanstaat, werd in 2018 al onderschreven door “grote online platforms zoals Meta, Google, Twitter, TikTok en Microsoft, evenals een verscheidenheid aan andere belanghebbenden, waaronder kleinere of gespecialiseerde platforms, de online advertentie-industrie, ad tech-bedrijven, factcheckers en vertegenwoordigers van het maatschappelijk middenveld, maar ook andere belanghebbenden die specifieke expertise en oplossingen inbrengen in de strijd tegen desinformatie,” zoals de EU destijds meldde. De deelnemers aan de EU Censuur Code hebben zich er destijds toe verbonden om de advertentie-inkomsten te blokkeren van degenen die, naar de mening van de EU Commissie, desinformatie verspreiden, om hen als onbetrouwbare bronnen te bestempelen en om aan de EU Commissie te rapporteren over hun censuursuccessen.
De Digital Service Act, die dit allemaal voorschrijft, bestaat nu ook in de EU. Alles wat de EU-Commissie niet bevalt, moet door de internetbedrijven in haar opdracht worden verwijderd. Facebook en Google hoeven hier niet toe overgehaald te worden, want die hebben al lang zulke censuurmaatregelen ingevoerd tegen bijna alles wat in strijd is met de westerse verhaallijnen. Geen wonder, want ze zijn in feite niets meer dan dochterondernemingen van de CIA. Als dit nieuws voor je is, kun je er hier meer over lezen.
De situatie is anders voor alle sociale netwerken die niet door de VS worden gecontroleerd. Ze worden bestreden omdat ze de vrijheid van meningsuiting niet beperken op de manier die de EU-Commissie wil. Het is bekend dat de EU juist om deze reden actie wil ondernemen tegen X (voorheen Twitter), omdat Elon Musk daar praktisch geen censuur heeft.
Het Westen onderneemt om dezelfde reden actie tegen TikTok. In de VS is samen met de steun aan Oekraïne een wet aangenomen om de eigenaren van TikTok te dwingen te verkopen, anders zou TikTok in de VS binnenkort wel eens gesloten kunnen worden. De Europese Commissie heeft TikTok ook in het vizier.
En Telegram, het derde grote sociale netwerk, is ook verdacht voor Westerse regeringen omdat het niet onvoorwaardelijk aan hen ondergeschikt is. EU-Commissievoorzitter Ursula von der Leyen heeft niet uitgesloten dat TikTok in de EU wordt geblokkeerd. Tijdens een recent evenement in Maastricht, Nederland, zei ze in antwoord op een vraag van deze strekking:
“Het is niet uitgesloten.”
Von der Leyen legde verder uit dat de EU-Commissie “de eerste organisatie ter wereld was die TikTok op mobiele telefoons van bedrijven verbood.” Ze was zich “bewust van het gevaar van TikTok,” voegde ze eraan toe.
Maar wat is het gevaar waar von der Leyen voor waarschuwt? Alleen in het feit dat mensen zich onafhankelijk kunnen informeren van de media en sociale netwerken die worden gecontroleerd door het door de VS geleide Westen.
Levenslange gevangenisstraf voor “haatzaaien” in Canada
De extreme voorbeelden die in steeds grotere aantallen voorkomen in de zelfbenoemde democratieën van het Westen laten zien waar dit allemaal toe kan leiden. De Canadese regering is bijvoorbeeld ook van plan om sociale netwerken strenger te reguleren. Het doel van de “Online Harms Act” die in februari door de regeringspartij van premier Justin Trudeau in het parlement werd geïntroduceerd, is het bestrijden van “haat op het internet” en kinderpornografie, wat in het Westen altijd als excuus wordt gebruikt om de controle op het internet aan te scherpen.
Minister van Justitie Arif Virani motiveerde de voorgestelde wetgeving in februari als volgt:
“Haat neemt toe in dit land. We moeten meer middelen bieden, niet minder, om de haat die we zien aan te pakken, en dit zal precies dat doen.”
Het probleem is dat de wet alleen zeer algemene categorieën vaststelt die strafbaar zijn als “haatzaaien”. Terwijl de maximumstraf voor dergelijke overtredingen tot nu toe vijf jaar was, zal er nu ook levenslange gevangenisstraf mogelijk zijn. In het wetsvoorstel staat
“Een persoon die een overtreding begaat op grond van deze wet of een andere wet van het Parlement is schuldig aan een tenlastelegging en kan levenslang worden opgesloten als het begaan van de overtreding is ingegeven door haat op grond van ras, nationale of etnische afkomst, taal, huidskleur, godsdienst, geslacht, leeftijd, geestelijke of lichamelijke handicap, seksuele geaardheid of genderidentiteit of -expressie.”
De EU schrijft het strafrecht
Dit is hoe snel een ooit belachelijk gemaakte strijdterm als “haatzaaien” een wet kan worden die levenslange gevangenisstraf bedreigt zonder precieze definities. Ik moet echter iedereen teleurstellen die denkt dat dit onmogelijk is in de EU.
De reden hiervoor is dat de EU zelfs de lidstaten tot in hun strafrecht kan regeren. Dat heeft de EU onlangs weer laten zien toen ze de lidstaten per decreet opdroeg om minimumstraffen voor het omzeilen van EU-sancties tegen Rusland in hun wetboek van strafrecht op te nemen. Als de EU Commissie wil, kan ze morgen hetzelfde doen met “haatzaaien” en andere dingen.
Verkrachting van de rechtsstaat
De federale minister van Binnenlandse Zaken Faeser, die uit hoofde van haar functie de beschermvrouwe van de grondwet en dus van de rechtsstaat is, heeft het basisprincipe van de rechtsstaat veranderd: “Geef bij twijfel de beschuldigde de voorkeur”. Ze kondigde dit in december openlijk aan in de Bondsdag:
“Wij willen dit met name in het tuchtrecht en waarschijnlijk ook in het ambtenarenrecht in die mate veranderen, dat bijvoorbeeld wat mij al heel lang bezighoudt, het creëren van een mogelijkheid tot omkering van de bewijslast is, dat wil zeggen, als er feiten zijn, dan moet de persoon ook bewijzen dat het niet zo is, in plaats van dat de staat altijd, heel ingewikkeld, moet bewijzen dat er andere redenen zijn waarom hij niet loyaal is aan de grondwet.”
Dit werd op 1 april geïmplementeerd en het tuchtrecht werd aangescherpt. Tuchtprocedures worden verkort en omleidingen via gerechtelijke tuchtprocedures worden vermeden. De werkgever kan nu zelf een disciplinaire maatregel uitvaardigen, dus zonder rechterlijke uitspraak. Een rechterlijke toetsing vindt pas achteraf plaats.
Minister van Binnenlandse Zaken Nancy Faeser (SPD) zei hierover het volgende:
“Wij zijn een sterke democratie die zich weet te verdedigen tegen haar vijanden. Dat blijkt uit onze hervorming van het tuchtrecht, die op 1 april van kracht wordt. In de toekomst kunnen vijanden van de grondwet veel sneller dan voorheen uit het ambtenarenapparaat worden verwijderd. Dit moet nu consequent worden doorgevoerd. Want wie de staat afwijst, kan hem niet dienen. We zullen niet toestaan dat onze democratische rechtsstaat van binnenuit wordt aangevallen door extremisten.”
Net als bij de aanscherping van het strafrecht is het officiële doel het bestrijden van extremisme. Opnieuw wordt de vrijheid van meningsuiting beperkt om zogenaamd de democratie te beschermen.
Massale annulering van bankrekeningen
Van de online media Manova en Apolut, die gefinancierd worden met donaties, werden begin april binnen een paar dagen hun zakelijke rekeningen opgezegd. Zij voegen zich in een lange rij van media die kritisch staan tegenover de regering en waarvan de rekeningen door de banken zijn opgezegd – zogenaamd volledig onafhankelijk en nooit om politieke redenen. https://multipolar-magazin.de/meldungen/0038
Dat dit onafhankelijk van de regering gebeurt, is meer dan ongeloofwaardig als je bedenkt dat de regering en de EU-Commissie er in al hun stukken over de strijd tegen hun mediacritici altijd op wijzen dat hun “financiering moet worden opgedroogd.” Sociale media zoals YouTube worden bijvoorbeeld opgeroepen om hun monetarisering stop te zetten.
Vreemd genoeg worden portals die loyaal zijn aan de overheid (Volksverpetzer, correctiv, etc.) daarentegen nooit getroffen door dergelijke plotselinge sluitingen van accounts, maar worden ze integendeel door de overheid gefinancierd.
“De waarheid definiëren”
Dit was geen volledige lijst van de maatregelen die de EU en haar lidstaten nemen tegen ongehoorzame media. Maar het laat zien dat de EU wil definiëren wat de waarheid zou moeten zijn.
Deze formulering is niet van mij, maar komt uit het laatste “The Global Risks Report 2024” van het WEF uit januari, waarover ik destijds berichtte. Daarin neemt de strijd tegen “desinformatie” veel ruimte in. Blijkbaar is er een groeiende angst onder westerse elites dat hun plannen in gevaar komen omdat steeds meer mensen hun informatie uit de vrije media halen.
In zijn rapport onderzoekt het WEF hoe het de vermeende dreiging van “nepnieuws” en de nieuwsstroom kan beheersen. Opmerkelijk genoeg begint een deel van het WEF-rapport met de volgende kop:
“De waarheid definiëren.”
Het Ministerie van Waarheid uit George Orwell’s roman 1984 is allang werkelijkheid geworden.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Duitse politicus geeft openlijk toe: De Coronacrisis dient om de natiestaten af te schaffen
De media hebben zichzelf de nek omgedraaid. En dat allemaal voor een handjevol zilverlingen.
Ja meningsuitingen die je worden opgelegd om wel of niets te zeggen is niet alleen in de EU voorwendselen van toepassing maar ook in het klein kom je dat vaak tegenkomt als je een andere mening hebt dan de meerderheid die overal achter aan hobbelen als het om eigenbelang gaat en voordelen Dat dat misloopt is al vaak gebleken door opheffing van clubs en verenigingen die totaal op het verkeerde spoor zaten Ja zelfs die al jaren oud zijn en nu opgeheven worden door verkeerd bestuur Maar een ding is zeker dat je mening nooit herkend worden door de meelopers om te zeggen Je had toch gelijk!!!!! diezelfde die tegen je waren lopen nu met een grote boog om je heen omdt ze hun domme fouten die de vereniging om zeep hebebn geholpen Andere meninguitingen bepaal jezelf en niet de bobo’s !!!!!!
Heel goed en belangrijk artikel.
NEXIT !
Dat “EU”-konstrukt, is niet democratisch gekozen-, en niet staatsrechtelijk verantwoord-, opgetuigd en opgelegd.
Bij ons geldt alleen onze eigen Grondwet.
Volgens de Logica..is dit alweer een Boemerang’s actie..je kunt de waarheid niet afstoppen…maw het begin van einde…♥️🇷🇺🇵🇸🌹
Vrijheid van meningsuiting en persvrijheid worden afgeschaft ;
Wat een verademing zal dat geven als ze in de EU hun laster praat voor zich houden.
Scheelt ook weer behoud van bossen door verspilling aan papier.
Minder CO2 , meer zuurstof, voor groei en bloei 🌹 kan men ipv zakken vullen, 🥬 sla plantjes kweken.
hahahahahahah eu krijg de tering.
dit is de waarheid de eu bestaat uit nazi,s.
Ministerie van Waarheid.
George Orwel’s 1984
Deze man was een ‘ziener’
De waarheid is iets minder prozaïsch. Eric Blair aka George Orwell (1903 – 1950) was lid van de Fabian Society (1884) & vrijmetselaar (1717) en op grond daarvan uitstekend op de hoogte van de sinistere plannen van de dertien bloedlijnfamilies en hun handlangers.
In zijn boeken ‘Animal Farm’ (1945) en ‘1984’ (1949) doet hij de duistere plannen uit de doeken.
FABIAN SOCIETY
https://www.bitchute.com/video/mjApiSzEzihx/
de Fabian Society (beweging achter Extinction Rebellion)
test