We zullen de schade van deze ‘vaccins’ op de lange termijn niet kunnen testen, aangezien veiligheidsonderzoeken worden ondermijnd door plannen om controlegroepen uit te schakelen. De makers van de Covid-19 vaccins willen nu de lange termijn veiligheidsstudies vernietigen door de blindering op te heffen en de controlegroepen het actieve vaccin te geven, met het argument dat het “onethisch” is om een effectief vaccin achter te houden.
Door dit te doen, maken ze het vrijwel onmogelijk om de veiligheid en effectiviteit op de lange termijn te beoordelen, en het werkelijke voordeel versus de schade. Het is ironisch, omdat vaccinmandaten worden gerechtvaardigd op grond van de vooronderstelling dat het voordeel voor de gemeenschap belangrijker is dan het risico van schade voor een individu. Toch zeggen vaccinproducenten dat deelnemers in de controlegroepen schade ondervinden door het vaccin niet te krijgen, en dat het redden van het individu belangrijker is dan het veiligstellen van de gegevens die nodig zijn om beslissingen te nemen op het gebied van de volksgezondheid, schrijft Dr. Joseph Mercola.
Terwijl de meldingen van bijwerkingen van de Covid-19 gentherapieën, met inbegrip van levensbedreigende neveneffecten en sterfgevallen, in een razend tempo blijven stijgen,1 dringt een eenzijdig verhaal over veiligheid en doeltreffendheid door tot de mainstream media en het medisch nieuws.
Deze ‘vaccins’ zijn zo veilig en zo effectief, volgens dit narratief, dat het intact houden van controlegroepen voor lange termijn onderzoek en vergelijking van de resultaten nu wordt uitgemaakt voor “onethisch”, ondanks het feit dat er absoluut geen niet-frauduleuze gegevens zijn om hun perverse beweringen te ondersteunen. Waarlijk, waar we naar kijken is de actieve vernietiging van de medische basiswetenschap in een surrealistische dystopische nachtmerrie.
Vaccinproducenten dumpen controlegroepen
Neem bijvoorbeeld dit verslag in JAMA van Rita Rubin, senior schrijver voor JAMA medisch nieuws en vooruitzichten.2 Volgens Rubin heeft de lancering van “twee zeer effectieve” Covid-19 vaccins “de discussie aangewakkerd over de ethiek, laat staan de haalbaarheid, van het voortzetten of lanceren van geblindeerde, placebo-gecontroleerde onderzoeken…”
Rubin vertelt hoe vertegenwoordigers van Moderna aan een adviespanel van de Food and Drug Administration vertelden dat zij, in plaats van duizenden vaccindoses verloren te laten gaan, van plan waren deze aan te bieden aan proefdeelnemers die een placebo hadden gekregen.
Vertegenwoordigers van Pfizer deden een soortgelijke mededeling aan het adviespanel. Volgens een nieuwsanalyse die is gepubliceerd in The BMJ,3 zijn zowel de FDA als de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention het eens met dit plan, evenals de Wereldgezondheidsorganisatie.4
In het JAMA rapport van Rubin wordt Moncref Slaoui, Ph.D., hoofd wetenschappelijk adviseur van Operation Warp Speed, geciteerd die zegt dat hij denkt dat “het heel belangrijk is dat we het onderzoek onmiddellijk de blindering van het onderzoek opheffen en de placebogroep vaccins aanbieden” omdat deelnemers aan het onderzoek “beloond moeten worden” voor hun deelname.
Al deze uitspraken zijn in strijd met de grondbeginselen van een veiligheidsproef, namelijk een controlegroep waarmee je de effecten van het geneesmiddel of het vaccin in kwestie op de lange termijn kunt vergelijken. Ik vind het onvoorstelbaar dat op dit moment zelfs maar wordt overwogen om de blindering op te heffen, gezien het feit dat de kernstudies nog niet eens zijn afgerond. Het enige doel van het opheffen van de blindering is het verhullen van het bedrog dat deze vaccins veilig zijn.
Voor geen van de Covid-19 vaccins die momenteel op de markt zijn, is een vergunning afgegeven, alleen voor noodgebruik. Op zijn vroegst kunnen ze over twee jaar een vergunning krijgen, als de vervolgstudies zijn afgerond.5 Daarom mogen militairen weigeren, en dat hebben ze gedaan. Bij de mariniers is het weigeringspercentage bijna 40%.6
Dus nog voordat de eerste studies zijn afgerond, besluiten vaccinproducenten en regelgevende instanties nu om de lange termijn veiligheidsbeoordelingen geheel achterwege te laten door ontvangers van placebo’s de echte vaccins te geven, en zogenaamde bio-ethici steunen deze waanzin in feite. Zoals gerapporteerd in The BMJ:7
“Hoewel de FDA de vaccins toestemming voor noodgebruik heeft gegeven, zijn er twee jaar follow-up gegevens nodig om een volledige vergunning te krijgen. De gegevens zullen nu waarschijnlijk schaars en minder betrouwbaar zijn, omdat de blindering van de proeven in feite wordt opgeheven”.
Hypocrisie in overvloed
Het is uiterst ironisch, omdat vaccinmandaten worden gerechtvaardigd op grond van de veronderstelling dat de voordelen voor de gemeenschap groter zijn dan het risico van individuele schade. Met andere woorden, het is niet erg als sommige mensen schade ondervinden van het vaccin omdat het algemene voordeel voor de samenleving belangrijker is.
Maar hier zeggen ze dat deelnemers in de controlegroepen schade ondervinden doordat ze het vaccin niet krijgen, en dat vaccinproducenten daarom verplicht zijn het vaccin aan hen te geven voordat de langetermijnstudies zijn voltooid. Dit is precies het tegenovergestelde argument dat wordt gebruikt voor verplichte vaccinatie.
Als we de rechtvaardiging van het “grotere goed” voor vaccinatie moeten aanvaarden, dan moeten mensen die ermee instemmen om deel te nemen aan een studie en uiteindelijk een placebo krijgen, de dobbelstenen gooien en mogelijk hun gezondheid opofferen “voor het grotere goed”. In dit geval is het grotere goed het onderzoek zelf, waarvan de resultaten van cruciaal belang zijn voor beslissingen over de volksgezondheid.
Zonder deze gegevens zullen we nooit weten of de vaccins op de lange termijn werken en/of wat de bijwerkingen ervan zijn. Als een persoon in de controlegroep Covid-19 oploopt, is dat de prijs van wetenschappelijke deelname voor het grotere goed van de samenleving, net zoals wanneer een gevaccineerde persoon schade oploopt, dat wordt beschouwd als een aanvaardbare prijs voor het creëren van kudde-immuniteit door vaccinatie.
Met andere woorden, als het gaat om het verplicht stellen van vaccins, is schade aan het individu aanvaardbaar, maar als het gaat om het doen van deugdelijk veiligheidsonderzoek, is plotseling schade aan het individu niet aanvaardbaar, en is het beschermen van de proefpersonen belangrijker dan het beschermen van de integriteit van het onderzoek. Het feit dat zij zo inconsequent zijn in hun “ethiek” zou kunnen worden gezien als een bewijs dat de volksgezondheid niet eens een verre zorg is.
Wetenschappelijke ethiek is aan het afbrokkelen
Blijkbaar is de bezorgdheid over risico’s voor het individu alleen van belang wanneer vaccinproducenten alles te winnen hebben. Door controlegroepen te elimineren, kunnen we de schade die deze ‘vaccins’ na verloop van tijd kunnen aanrichten, niet echt bewijzen, omdat alle deelnemers in hetzelfde spreekwoordelijke schuitje zitten.
Ik blijf ervan overtuigd dat we mettertijd veel meer gezondheidsproblemen en sterfgevallen zullen zien ontstaan, maar zonder controlegroepen kunnen deze trends gemakkelijker als “normaal” worden afgedaan en/of aan iets anders de schuld worden gegeven. Zoals opgemerkt door Dr. Steven Goodman, associate dean of clinical and translational research aan de Stanford University, die wordt geciteerd in Rubin’s JAMA artikel:8
“Door de blindering van de deelnemers op te heffen, verlies je een geldige vergelijkingsgroep. Er zal een gevoel zijn, en het zal een soort van waar zijn, dat de studie voorbij is. In tegenstelling tot, laten we zeggen, een zeer effectief medicijn tegen kanker, het vaccin voor de meeste deelnemers aan het onderzoek niet letterlijk een kwestie van leven en dood, vandaag en morgen”, zegt Goodman.
Dus moeten degenen die Covid-19 vaccinproeven uitvoeren zich niet verplicht voelen om de blindering van de deelnemers op te heffen en meteen placebo-ontvangers te vaccineren. Door dit te doen “kan je de proef gewoon opblazen” op basis van veelbelovende voorlopige resultaten, waardoor “een ethisch model voor toekomstige proeven wordt gecreëerd die we misschien niet willen instellen”, zegt Goodman.
Deze strategie zal inderdaad een gevaarlijk precedent scheppen dat er waarschijnlijk toe zal leiden dat in de toekomst vaccins en geneesmiddelenstudies zullen worden uitgevoerd zonder controlegroepen, wat het einde zou kunnen betekenen van de medische wetenschap zoals wij die kennen. Op zijn minst zullen toekomstige varianten van de huidige Covid-19 vaccinproeven waarschijnlijk worden uitgevoerd zonder controlegroepen.
Goodman wordt ook geciteerd in een ander artikel,9 ditmaal in MedPage Today, waarin de problemen worden besproken met deelnemers aan de proeven die zichzelf de blindering wegnemen door een antilichaamstest te doen:
“Er is geen goede wetenschappelijke reden waarom iemand dit zou doen. Ik kan begrijpen waarom ze die informatie willen, maar het kan alleen maar dienen om de waarde van de proef te verminderen. Je laten testen is niet goed, tenzij er een dringende noodzaak is om de blindering op te heffen om gezondheidsredenen”, zegt hij tegen MedPage Today.
Hier doet zich weer een hypocriete ironie voor, want de reden waarom zij niet willen dat deelnemers aan de proef hun blindering opheffen, is dat als zij weten dat zij het vaccin hebben gekregen, zij statistisch gezien waarschijnlijk meer risico’s zullen nemen die hen aan het virus zouden kunnen blootstellen.
Dit zal de resultaten vertekenen en “het vaccin minder effectief doen lijken dan het is”, verklaarde Dr. Elizabeth McNally van de Northwestern Universiteit aan MedPage Today.10 Dus of vaccinwetenschappers het nu eens zijn met het opheffen van de blindering of niet, het opheffen van de blindering heeft eigenlijk alleen te maken met de vraag of het de resultaten in hun voordeel zal beïnvloeden.
Deelnemers aan een proef die zichzelf niet aan de blindering onderwerpen, zouden het vaccin minder effectief kunnen laten lijken als zij als gevolg daarvan hun gedrag veranderen, terwijl vaccinproducenten die de hele controlegroep niet aan de blindering onderwerpen, hen in staat zullen stellen om bijwerkingen te verbergen, zelfs als deelnemers hun gedrag veranderen.
De rechtvaardiging voor het weglaten van controles is op zijn zachtst gezegd zwak
Hoewel voorstanders van het vaccin volhouden dat het elimineren van controlegroepen gerechtvaardigd is op grond van het “morele argument” dat het onethisch is om vrijwilligers iets van waarde te onthouden, gaat dit argument volledig voorbij aan het onmiskenbare feit dat geen enkel vaccin 100% veilig is.
Tot 1 april 2021 had het Amerikaanse VAERS 56.869 bijwerkingen ontvangen na COVID-19 vaccinatie, waaronder 7.971 ernstige verwondingen en 2.342 sterfgevallen. Van deze sterfgevallen vond 28% plaats binnen 48 uur na vaccinatie.
Het krijgen van een actief vaccin brengt risico’s met zich mee, niet alleen voordelen. Dit geldt met name voor de nieuwe mRNA-technologie die in Covid-19 vaccins wordt gebruikt. De historische gegevens zijn op zijn minst verontrustend te noemen, en het U.S. Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS) vult zich snel met Covid-19 vaccin gerelateerde rapporten van kwetsuren en sterfgevallen.
Meldingen van bijwerkingen en sterfgevallen stapelen zich op
Zoals gerapporteerd door The Defender,11 had VAERS op 1 april 2021 56.869 bijwerkingen ontvangen na Covid-19 vaccinatie, waaronder 7.971 ernstige verwondingen en 2.342 sterfgevallen. Van deze sterfgevallen vond 28% plaats binnen 48 uur na vaccinatie! De jongste overledene was 18 jaar oud. Er waren ook 110 meldingen van miskramen of vroeggeboorte bij zwangere vrouwen.
Zoals gemeld in “COVID-19 Vaccine To Be Tested on 6-Year-Olds“, tussen januari 2020 en januari 2021, waren Covid-19 vaccins verantwoordelijk voor 70% van de jaarlijkse sterfgevallen door vaccins, terwijl deze vaccins nog maar minder dan twee maanden beschikbaar waren!
Naar mijn mening is het gewetenloos en moreel verwerpelijk om deze gegevens niet in aanmerking te nemen. Het is duidelijk dat deze ‘vaccins’ risico’s hebben. Doen alsof dat niet zo is, en dat alle placebo-ontvangers bij proeven met vaccins duidelijk in het nadeel zijn, is gewoon niet waar.
Vergeet niet dat we nog steeds niet weten welk percentage bijwerkingen wordt gemeld. Ligt het tussen 1%12 en 10%13, zoals is gebleken uit onderzoek naar VAERS-rapportage in het verleden, of is het hoger?
Als slechts 10% wordt gemeld, hebben we het misschien over 23.420 sterfgevallen, maar als het maar 1% is, springt het naar meer dan 230.000 sterfgevallen. We zullen het nooit weten omdat er grote pogingen worden ondernomen om deze informatie te onderdrukken, zoals we reeds hebben gezien bij de dood van sportberoemdheden Hank Aaron en Marvin Hagler, die beiden kort na Covid-19 vaccinaties stierven.
Hoe dan ook, het is moeilijk om zelfs maar één sterfgeval van een verder gezond individu te rechtvaardigen, gezien het feit dat het overlevingspercentage voor Covid-19 in alle leeftijdsgroepen 99,74% bedraagt. Als je jonger bent dan 40, is de overlevingskans 99,99%.14
Er is alle reden om aan te nemen dat deze meldingen slechts een klein percentage van de werkelijke bijwerkingen betreffen. Denk maar aan al diegenen die het vaccin krijgen in supermarkten of op tijdelijke vaccinatieplaatsen, bijvoorbeeld. Ten eerste, zijn alle Amerikanen er wel van op de hoogte dat VAERS bestaat en dat zij een rapport moeten indienen als zij een bijwerking ondervinden na een vaccinatie tegen het COVID-vaccin?
Wie gaat de bijwerkingen melden als je in een supermarkt of apotheker wordt ingeënt? Gaan ze terug naar de apotheker om hun bijwerkingen te melden? Zal de apotheker de melding doen? Wie is verantwoordelijk voor het indienen van het rapport als u naar een tijdelijke vaccinatieplaats gaat?
CDC zwijgt over hoe het de meldingsplicht waarborgt
Volgens de CDC moeten sterfgevallen als gevolg van Covid-19-vaccins worden gemeld aan VAERS.15 Het is niet de bedoeling dat het slachtoffer dit vrijwillig zelf doet, zoals bij andere vaccins. Het wordt niet verondersteld vrijwillig te zijn, zoals met andere vaccins. Het CDC is echter niet transparant over hoe het ervoor zorgt dat deze “vereiste” wordt nageleefd, zodat het onmogelijk is om te bevestigen dat alle gerelateerde sterfgevallen in feite worden gerapporteerd. Zoals gerapporteerd door The Defender:16
“Wij … vroegen ons af of zorgverleners alle verwondingen en sterfgevallen melden die verband zouden kunnen houden met het Covid-19 vaccin, en welke voorlichtingsinitiatieven er zijn om een juiste en nauwkeurige melding aan te moedigen en te vergemakkelijken”.
Tweeëntwintig dagen later antwoordde een vertegenwoordiger van de Vaccine Task Force van het CDC dat het agentschap onze vragen nooit had ontvangen – ook al zeiden de medewerkers met wie wij meerdere malen hebben gesproken dat hun persvoorlichters bezig waren de vragen die wij hadden gestuurd te behandelen. Wij hebben de vragen opnieuw gesteld en verzocht om een antwoord vóór 7 april. Tot op heden heeft het CDC nog niet gereageerd ondanks onze herhaalde pogingen tot follow-up”.
Absolute versus Relatieve risicovermindering
Vaccinmakers zijn ook erg voorzichtig met het vermelden van alleen het relatieve risico, niet het absolute risico. Door dit te doen, lijken de vaccins veel meer te beschermen dan ze in werkelijkheid zijn. Het is een veelgebruikte statistische truc die ik u graag wil laten leren kennen.
In zijn BMJ-artikel van 26 november 202017 wees Peter Doshi, hoofdredacteur van The BMJ, er bijvoorbeeld op dat Pfizer weliswaar beweert dat zijn vaccin voor 95% effectief is, maar dat dit de relatieve risicovermindering is. De absolute risicoreductie – die veel relevanter is voor volksgezondheidsmaatregelen – is in werkelijkheid minder dan 1%!
Ik raad aan te luisteren naar het interview met Dr. Ron Brown hierboven, waarin hij de ins en outs van relatieve en absolute risico’s uitlegt, en de verschillen tussen beide. Hij heeft ook twee artikelen geschreven over de problemen met dit soort vooringenomenheid in de rapportage: “Outcome Reporting Bias in COVID-19 mRNA Vaccine Clinical Trials “18 en “Public Health Lessons Learned From Biases in Coronavirus Mortality Overestimation”.19
Bronnen en referenties:
- 1, 11, 16 The Defender April 9, 2021
- 2, 8 JAMA 2021;325(10):918-921
- 3, 5, 7 The BMJ 2020;371:m495
- 4 Nature Medicine March 16, 2021
- 6 MSN April 11, 2021
- 9, 10 MedPage Today March 11, 2021 (Archived)
- 12 The Vaccine Reaction January 9, 2020
- 13 BMJ 2005;330:433
- 14 Annals of Internal Medicine September 2, 2020 DOI: 10.7326/M20-5352
- 15 The Vaccine Reaction March 13, 2021
- 17 The BMJ Opinion November 26, 2020
- 18 Medicina 2021; 57(3): 199
- 19 Concepts in Disaster Medicine, Public Health Lessons Learned From Biases in Coronavirus Mortality Overestimation (PDF)
