Laat ik vooraf iets duidelijk maken. De Hamas-aanvallen op Israëlische burgers op zaterdag, vooral het bloedbad op de dansende kinderen in de woestijn, is een oorlogsmisdaad en moet op dezelfde manier gestraft worden als de verantwoordelijken voor de executie van de Oekraïense Joden in Babi Yar. De verantwoordelijken zijn onder andere de schutters, de militaire planners en de commandanten die verantwoordelijk waren voor die operatie. Hetzelfde geldt voor degenen die gevangenen hebben mishandeld. Een gevangen burger moet worden behandeld als een niet-strijder en mag geen kwaad worden aangedaan, schrijft Larry Johnson.
Hoewel ik het verdriet en de verontwaardiging van de Israëli’s en hun aanhangers over de hele wereld begrijp, steunt iedereen die oproept tot het massaal afslachten van de mensen die in Gaza wonen ook een potentiële oorlogsmisdaad. Hier is de gepaste militaire reactie- U straft degenen die aanvallen op burgerdoelen hebben gepland, georganiseerd, gefinancierd of uitgevoerd. U doodt niet moedwillig burgers. De Hamas-aanval op Israëlische militaire posities is daarentegen geen oorlogsmisdaad. Gewoon ouderwetse, lelijke oorlog.
Ik maak me zorgen over degenen in het Westen die gretig op oorlogstrommels slaan en oproepen tot aanvallen op Iran. Ik denk hierbij aan senator Lindsey Graham. Iran wordt voorgesteld als de grote boeman die verpletterd moet worden. Het lijkt erop dat velen die dit standpunt innemen onwetend zijn over de geschiedenis of een selectief geheugen hebben van de betrekkingen tussen de Verenigde Staten, Israël en Iran gedurende de afgelopen 44 jaar. De waarheid is eenvoudig en schokkend – Amerika speelde aan beide kanten van het hek met Iran en Irak tijdens de jaren 1980. Terwijl Iran terroristische aanvallen op Amerika uitvoerde, zorgden de Verenigde Staten ervoor dat Iran wapens ontving om Irak te bestrijden.
Ayatollah Khomeni werd op 3 december 1979 officieel uitgeroepen tot Opperste Leider in Iran. Dit kwam een maand nadat Iraanse studenten de Amerikaanse ambassade hadden overgenomen en 52 diplomaten gegijzeld hadden als vergelding voor het feit dat de Verenigde Staten de Shan toestonden om medische behandeling in Amerika te krijgen.
Wat deden onze Israëlische vrienden toen Amerikaanse diplomaten gegijzeld werden? Ze sloten een deal met Iran en stemden ermee in om Iran militaire wapens te leveren.
Trita Parsi schrijft in haar boek Treacherous Alliance: The Secret Dealings of Israel, Iran, and the United States,dat een hoge Israëlische functionaris een maand voor de Israëlische aanval in Frankrijk een ontmoeting had met een vertegenwoordiger van Ayatollah Khomeini.[57] De bron van deze bewering is Ari Ben-Menashe, een voormalige Israëlische regeringsmedewerker. Tijdens de vermeende ontmoeting legden de Iraniërs details uit van hun aanval op de locatie in 1980, en stemden ze ermee in om Israëlische vliegtuigen te laten landen op een Iraans vliegveld in Tabriz in geval van nood.[57] Hoewel de nieuwe Iraanse regering officieel vijandig stond tegenover Israël, omdat beide naties een gemeenschappelijke vijand hadden (Irak), en omdat Iran vreesde dat de Irakezen een atoombom zouden maken om tegen hen te gebruiken, werkten ze clandestien samen met Israël om een dergelijke ontwikkeling te voorkomen. – https://en.wikipedia.org/wiki/Operation_Opera
Denk daar eens even over na. Terwijl Amerikaanse diplomaten en spionnen gevangen zaten in Iran – een duidelijke schending van het internationaal recht – verkocht Israël militaire uitrusting en wapens aan Iran. U kent het gezegde: “Met zulke vrienden …”.
Maar Israël stond niet alleen in deze perfide praktijken. President Ronald Reagan stapte aan boord van de “laten we Iran bewapenen trein”. Irak viel Iran binnen in september 1980 en Iran had wanhopig buitenlandse wapens nodig. Zodra de Amerikaanse gijzelaars op 20 januari 1981 waren vrijgelaten, benaderden de Israëli’s de regering-Reagan en kregen ze toestemming om wapens aan Iran te verkopen op een “case-by-case”-basis. Zou het u verbazen als ik u vertelde dat Israël naar verluidt die overeenkomst heeft geschonden en Iran geavanceerde Amerikaanse wapens heeft verkocht?
In maart 1982 bracht Leslie Gelb, destijds een verslaggever van de NY Times, het verhaal naar buiten en de regering-Reagan veinsde verontwaardigd te zijn en trok de overeenkomst met Israël in. Bij God, geen wapens meer. Maar Israël bleef Iran bevoorraden omdat ze op dat moment banger waren voor Irak. Wat er na 1983 gebeurde, was puur theater. De regering-Reagan stelde zich publiekelijk op het standpunt om geen wapens aan Iran te verkopen (het waren terroristen, weet u), maar ging door met het verkopen van militair materieel aan Israël, dat zich vervolgens weer omdraaide en het aan Iran verkocht. Israël werd gebruikt als een uitweg. De regering-Reagan ondernam geen actie om Israël of Iran te straffen na de door Iran gesteunde bombardementen op de kazernes van de Amerikaanse mariniers en de Amerikaanse ambassade in 1983 en 1984. Gewoon de prijs van zakendoen.
Een goede vriend die kennis heeft van de Amerikaans-Israëlische relatie in die tijd, houdt vol dat de acties van Israël met Iran allemaal in opdracht van de CIA waren. Als u zich het boek en de film Charlie Wilson’s War herinnert, ging de CIA in deze periode ook naar Israël om hulp te krijgen bij het verkrijgen van wapens uit Egypte om de Mujaheddin in Afghanistan te bevoorraden. Dat is nog maar één bewijs van hoe de V.S. Israël gebruikte in hun buitenlandse avonturen in die tijd.
Maar wacht. Er is nog een andere wending. De Verenigde Staten, onder Ronald Reagan, deden aan dubbeldekking en leverden Irak inlichtingen en gevoelige technologie (waarvan sommige gebruikt werden om chemische wapens te maken) in hun oorlog tegen Iran.
In februari 1982,[35] werd Irak verwijderd van de lijst van Staatssponsoren van Terrorisme van het Ministerie van Buitenlandse Zaken om de overdracht van technologie voor tweeërlei gebruik naar dat land te vergemakkelijken. Volgens onderzoeksjournalist Alan Friedman was Haig “boos over het feit dat de beslissing was genomen in het Witte Huis, ook al was het State Department verantwoordelijk voor de lijst”. “Ik werd niet geraadpleegd,” zou Haig geklaagd hebben.[1] In maart ondertekende president Reagan het National Security Study Memorandum (NSSM) 4-82 – dat “een herziening van het Amerikaanse beleid ten aanzien van het Midden-Oosten” behelsde – en in juni ondertekende Reagan een National Security Decision Directive (NSDD) die mede geschreven was door Teicher, die nu bij de NSC werkte, en die bepaalde: “De Verenigde Staten konden het zich niet veroorloven Irak de oorlog te laten verliezen van Iran.”[33][35] Ingevolge deze richtlijn kwam Thomas Twetten op 27 juli aan in Bagdad om satellietbeelden van de CIA over Iraanse troepenbewegingen te delen met de Iraakse Mukhabarat. Dit was “de eerste Amerikaanse levering van inlichtingen aan Irak,” en leidde tot een kortstondig debat over de vraag of Irak een CIA-aanwezigheid in het land zou tolereren: Het hoofd van de Mukhabarat, Barzan Tikriti, zei tegen Twetten dat hij “op moest rotten uit Irak”, maar de Iraakse militaire inlichtingendienst – “die er al over had staan kwijlen en herhaaldelijk had gezegd hoe waardevol het was”- liet Twetten vervolgens weten dat “we uw informatie zullen blijven bekijken, en we zullen beoordelen of we er iets aan hebben.”[32] Verslagen over het gebruik van chemische wapens door Irak tegen Iran bereikten de CIA al in 1983, maar de VS ondernam geen actie om de CIA tegen te houden. VS ondernam geen actie om Irak’s schendingen van het internationaal recht te beteugelen, en verzuimde zelfs om de VN te waarschuwen.[36] Tegen november 1983 was het State Department ingelicht over Irak’s “bijna dagelijkse gebruik van [chemische wapens]”.[37] Eind 1983 koos Reagan Donald Rumsfeld als zijn gezant voor het Midden-Oosten; Rumsfeld ontmoette Saddam in Bagdad in december 1983 en maart 1984. “Op 26 november 1984 herstelden Irak en de VS hun diplomatieke betrekkingen.”[35] De VS probeerden naar verluidt eind 1983 de betrekkingen met Irak te normaliseren, maar Saddam stemde daar pas in 1984 mee in.
Dit gebeurde allemaal veertig jaar geleden. Dat betekent dat Amerikanen onder de 60 weinig kennis hebben van de Amerikaanse dubbelhartigheid in het steunen van zowel Iran als Irak. Ik schrijf dit niet om de reputatie van Ronald Reagan en zijn regering te bezoedelen. Maar het is essentieel dat Amerikanen begrijpen dat de openbare berichtgeving van onze leiders – Reagan toen en Biden nu – niet altijd de waarheid is.
Israël is volkomen terecht verontwaardigd over de slachting van Joodse burgers afgelopen weekend. Maar er zijn andere dynamieken in het spel die, als ze niet goed gemanaged worden, uit de hand kunnen lopen en de wereld in een onnodige oorlog kunnen verwikkelen. In plaats van de basis te leggen voor een oorlog met Iran, zouden de Verenigde Staten moeten samenwerken met Saoedi-Arabië, China, Rusland, Jordanië, Turkije en Egypte om het vuur te blussen.
de VS heeft daar géén vrienden meer..dus onnodig om in dat potje nog te roeren….
Beste Mensen
Elke onheil is ten aller tijde een opgezette spel door groot kapitaal bezitters
Laat het Geld Sprekend Lopend Zittend Staand enzovoorts Moorden plegen
Er doen als de neus bloed bij die Kannibalen Barbaren Moordenaars Misdadigers
Waarom hoort men momenteel niets meer over de WEF WHO NAVO VANGUARD BLACK ROCK ROKKE FELLER ROTHSCHILD en dergelijke meer
Die trekken aan de touwtjes bij de pinokkio poppetjes van de wereldse parlementen kabinetten
Vervolgens op hun beurt worden via die pinokkio’s de Schaapjes onder handen genomen
Geld stroomt binnen als grote grand Canyon waterval
Dank U
Het kapitalistisch systeem, elk kapitalistisch systeem zal uitgroeien tot de uitwassen die het nu is geworden met VanGuard, Black Rock, Rockefeller, Rothschild, Soros, Gates etc. etc. In een kapitalistisch systeem gaat uiteindelijk alle bezit richting nagenoeg 1 punt. Tot het vanaf dat moment weer implodeerd want dat is onhoudbaar. Dat gebeurd meestal met een wereldoorlog. WOIII komt er aan, het is onvermijdelijk.
Dat is geen kapitalisme dat is monopolisme. Je zit Karl Marx (Mordechai Levy) na te blaten.
Kapitalisme zorgt voor de meeste concurrentie, eerlijke verdeling en de laagste prijzen voor de consument.
Monopolie is alleen mogelijk door de staat wetten af te laten dwingen die concurrentie uitschakelt zodat de prijs eenzijdig bepaald kan worden.
Dus t wef enzo moet gestraft en vervolgt worden .nou graag levenslang onder water ofzo.
”’Een gevangen burger moet worden behandeld als een niet-strijder en mag geen kwaad worden aangedaan, schrijft Larry Johnson.”
Alsof een terrorist hier rekening mee houd.
Of als de raketten die op Gaza worden afgeschoten hier rekening mee houden.
En alsof wanneer terroristen een legerpost aanvallen het ineens ‘gewoon oorlog’ is. Nee, dat blijft terrorisme. Ze nemen immers geen krijgsgevangenen maar gijzelaars.
Hamas is een terroristische organisatie. Geen leger. Er is geen leger discipline, geen regels, geen wetten. Er is niet mee te onderhandelen en jezelf beperken tot puur militaire actie is een behoorlijke handicap tegen beesten die alle moraliteit verloren zijn.
Sommigen zullen zeggen dat dit Bijbelse apocalyptische scenario nu opzettelijk in gang wordt gezet. Dat maakt echter niets uit voor het feit dát het inderdaad exact zo kan gaan gebeuren zoals is voorzegd. En het maakt zeker niets uit voor de vermoedelijk vele miljoenen doden die erdoor zullen vallen.
Bedenk echter dat een duistere machtselite weliswaar kan proberen al deze profetieën naar eigen hand en op eigen tijd in te vullen, maar dat uiteindelijk God het laatste woord zal hebben. Als deze oorlog inderdaad escaleert en we zien de eindtijd profetieën in vervulling gaan, dan is Gods ingrijpen aanstaande. Maar zelf denk ik nog steeds dat het zover nog niet is, en we eerder op een periode van nog 5 tot 10 jaar zullen moeten rekenen.
Xander
Als je iemand citeert moet je dat er bij zetten. Bronvermelding
Die Xander doet zich voor als een profeet. Dat is hij niet. Hij is keihard door de mand gevallen als een newager die christenen probeert te manipuleren met lukrake bijbelverzen. Wat hij zegt heeft dan ook geen enkele waarde.
Net als veel van jouw knip en plakwerk. Het lijkt heel indrukwekkend maar het is leeg, zonder verstand. Zonder werkelijk inzicht.
Ik heb persoonlijk niets met God of Jezus iets te maken , iedereen zijn eigen “geloof” er gaat niemand van de hemel afdalen en je helpen, it is what it is ….mijn mening, als er iemand een ander heeft, hey aanbid de onzichtbare,sta voor een muur en vraag de muur, zet je kop op de grond en vraag hulp…denk je echt dat er iemand gaat komen ?…ieder zijn mening de mijne is het niet….punt
In mijn ervaring komt er altijd wel iemand. Of een oplossing. Dat is geen mening.
‘Het is wat het is’ is jouw nihilistische kijk en zegt het precies. Het zegt namelijk helemaal niets over iets ongedefinieerds. Puur materialistisch en leeg. Alle mogelijkheden uitsluitend dat er buiten die grens nog wat anders zou kunnen zijn. Geen visie, geen hoop, geen doel.
En wat nou als …
Vraagteken
Over een maand is de Gazastrook toch een parkeerplaats. Het aanvallen van burgers door Hamas, heeft van alle palestijnen combattanten gemaakt, dus een legitiem doelwit voor het Israëlische leger. So there fucked. Dit geweld zal een keer moeten stoppen, Israël heeft nu het besluit genomen dat het gaat gebeuren in de Gazastrook. En er is niemand die dat gaat stoppen, niet de russen, niet de Amerikanen en ook een of andere terreurorganisatie niet.