Er is alweer een week voorbij sinds het Midden-Oosten en de hele wereld plotseling overhoop werden gehaald door de enorme inval in Israël door de Hamas-strijders van Gaza. Maar de nieuwe ontwikkelingen van de afgelopen zeven dagen hebben de situatie die ik afgelopen maandag al had beschreven, alleen maar voortgezet en bevestigd, schrijft Ron Unz.
Volgens alle nieuwsbronnen zijn er zo’n 1.400 Israëlische soldaten en burgers omgekomen tijdens de aanval, waarvan de meesten binnen de eerste 24 uur, wat het waarschijnlijk de dodelijkste dag in de hele geschiedenis van Israël maakt, met meer doden dan het totaal voor alle oorlogen van Israël gedurende bijna de laatste vijftig jaar samen.
In 2011 had de Israëlische regering meer dan 1000 gevangen Palestijnen vrijgelaten in ruil voor één enkele gevangen soldaat. Een belangrijk doel van deze Hamas-aanval was dus het verkrijgen van de vrijheid van de vele duizenden gevangen Palestijnen door enkele Israëli’s als ruilmiddel te nemen, en de poging slaagde boven alle verwachtingen, met meer dan 200 Israëlische soldaten en burgers die als gevangenen terug naar Gaza werden gebracht.
Israël had honderden miljoenen dollars geïnvesteerd in geavanceerde technologie om de grens met Gaza te bewaken, maar Hamas schakelde die systemen uit met goedkope kleine drones en zeer innovatieve tactieken, waardoor de Joodse Staat een enorm vernederende nederlaag leed.
De Mossad werd algemeen beschouwd als een van de beste inlichtingendiensten ter wereld en het Israëlische leger had dezelfde reputatie voor zijn bekwaamheid in de strijd. Maar ondanks een jaar van zorgvuldige planning en voorbereiding, lijkt Hamas een totale tactische verrassing te hebben bereikt, terwijl de lokale Israëlische garnizoensbases gemakkelijk onder de voet werden gelopen, zonder dat een van hun wachtposten dienst had en alert was. Als gevolg hiervan leed de IDF tot 600 doden in een paar uur tijd door de handen van lichtbewapende militanten, waarschijnlijk de ergste ééndaagse gevechtsverliezen in één van de vele oorlogen die Israël heeft gevoerd. Honderdduizenden Israëlische burgers zijn nu geëvacueerd, zowel uit het gebied rond Gaza als uit de noordelijke delen van het land die bedreigd worden door Libanon’s Hezbollah, en gezien de omvang van de recente ramp is het onduidelijk hoe snel de meesten van hen bereid zouden zijn om terug te keren naar hun vroegere huizen.
Decennialang is de pro-Israël propaganda onovertroffen geweest in haar bereik en doeltreffendheid, en de verbazingwekkende wanverhouding tussen dergelijke grootspraak en de realiteit van het opmerkelijke militaire succes van Hamas leidde al snel tot samenzweerderige speculaties op het hele internet. Maandenlang had de regering van Netanyahu te maken gehad met enorme publieke protesten die de Israëlische samenleving bitter verdeeld hadden, dus een flink aantal prominente stemmen in zowel het pro-Israël als het anti-Israël kamp suggereerden dat Netanyahu de Hamas aanval opzettelijk had toegestaan in de hoop dat zo’n “Pearl Harbor” of “9/11” het land zou verenigen en zijn wankele politieke positie zou redden.
Ik had de logische plausibiliteit van dergelijke “valse vlag” theorieën scherp in twijfel getrokken, maar hun aanhangers bleven niet overtuigd, en veel commentatoren maakten me belachelijk om mijn naïviteit en voerden aan dat de grote Hamas-overwinning duidelijk een “inside job” van de Israëlische regering was geweest. Maar ik denk dat de daaropvolgende politieke ontwikkelingen die mogelijkheid bijna hebben uitgesloten. Een paar dagen geleden beschreef de New York Times de politieke situatie in Israël:
De heer Netanyahu heeft zich ongewoon geïsoleerd opgesteld sinds de Hamas-aanval, te midden van kelderende verkiezingscijfers en beschuldigingen dat zijn chaotische leiderschap van het afgelopen jaar de weg had geëffend voor de catastrofale veiligheidsmislukking op 7 oktober.
Weinig leden van zijn regering hebben hem sindsdien hun onvoorwaardelijke steun gegeven, waarbij velen eenvoudigweg zeiden dat het onderzoek naar de fouten van de regering moest wachten tot de oorlog voorbij was.
“Ik zeg het zo duidelijk mogelijk: Het is voor mij duidelijk dat Netanyahu en de hele regering van Israël en iedereen onder wiens toezicht dit is gebeurd, verantwoordelijkheid draagt voor wat er is gebeurd,” vertelde een regeringsminister van de partij van Netanyahu, Miki Zohar, donderdag aan een radiostation. “Dat is ook duidelijk voor Netanyahu. Dat hij ook verantwoordelijkheid draagt.”
Gezien deze openlijke kritiek op Netanyahu door zijn eigen kabinetsminister, zou er een gigantische politieke stimulans zijn voor een klokkenluider om naar voren te komen en te onthullen dat de regering de Hamas-aanval opzettelijk heeft laten doorgaan. In deze atmosfeer zou het totaal onmogelijk zijn om zo’n explosieve onthulling geheim te houden.
Ondertussen, als Netanyahu ook maar de geringste reden had om te vermoeden dat zijn vele politieke vijanden in de veiligheidsdiensten de Hamas-aanval opzettelijk hadden gefaciliteerd om hem in verlegenheid te brengen, zou hij hemel en aarde bewegen om die feiten aan het licht te brengen om zijn carrière te redden.
Toch is er niets van dit alles gebeurd. Het rauwe parlement van Israël is berucht om zijn wilde beschuldigingen en verhitte retoriek, maar ik heb nog geen enkel lid van de Knesset zulke opruiende beweringen horen doen.
Een commentator op onze website maakte een soortgelijke opmerking over de reacties in de Arabische wereld:
Er zijn op dit moment 465 miljoen Arabieren op de planeet, die dezelfde taal spreken als Hamas, die hun eigen media, zenders en journalisten hebben, sommige zeer toegewijd aan Palestina, en sommige in knieval voor de Zionisten. Er is geen enkele Arabische media, journalist of zelfs willekeurige burger die op straat geïnterviewd wordt, die de krankzinnige mening verkondigt dat de Al Quds Vloed van 7 oktober een valse vlag was.
Arabieren en Israëli’s hebben duidelijk het beste inzicht in de plaatselijke situatie en zijn vaak zeer “samenzweerderig” in hun overtuigingen. Dus als vrijwel niemand van hen ergens deze mogelijkheid suggereert, lijkt het nogal dwaas voor onwetende buitenstaanders om dat wel te doen.
De afgelopen week heeft ook meer duidelijkheid gebracht in andere belangrijke kwesties. In de onmiddellijke nasleep van de Hamas-aanval werden de Westerse media overspoeld met de meest schandalige beweringen over gruwelijke Hamas-slachtpartijen, waaronder de onthoofding van 40 Israëlische baby’s, die de Britse krantenkoppen domineerden en de Amerikaanse elektronische media vulden, en zelfs de lippen van president Joe Biden bereikten:
Deze belachelijke verhalen, die blijkbaar afkomstig waren van een bijzonder fanatieke joodse kolonistenleider, zijn nu echter volledig uit de pro-Israël media verdwenen, waarmee hun volslagen onwaarheid is aangetoond. Maar voordat ze verdwenen, verankerden zulke dramatische beweringen zich waarschijnlijk in het geheugen van de kiezers met weinig informatie, die het grootste deel van de bevolking vormen, en daarom bereikten ze hun voor de hand liggende propagandistische doel door Hamas-strijders permanent te besmeuren als monsterlijk wrede babymoordenaars.
Ondertussen heeft belangrijke tegengestelde informatie veel minder aandacht gekregen. Ik had eerder het korte interview van een Israëlische vrouw met twee jonge kinderen vermeld, die benadrukte dat de Hamas-militanten die haar huis een paar uur bezet hielden, heel respectvol waren geweest tegen haar gezin. Ik had ook melding gemaakt van de ooggetuigenverklaring van een overlevende van een Kibboets in de buurt van Gaza, die uitlegde dat de burgers gedood waren toen het Israëlische leger de Hamas-strijders aanviel die hen vasthielden.
Bovendien geeft de officiële lijst van dode Israëli’s aan dat bijna alle slachtoffers niet-bejaarde volwassenen waren, met een groot deel soldaten of veiligheidspersoneel, wat nauwelijks wijst op een beleid van willekeurige slachting:
Er zijn nu belangrijke artikelen verschenen die al deze verspreide informatie samenvoegen, en die inderdaad suggereren dat veel of de meeste Israëlische burgerdoden misschien zijn gevallen door toedoen van hun eigen verwarde en schietgrage strijdkrachten:
Een groeiend aantal rapporten wijst erop dat Israëlische strijdkrachten verantwoordelijk zijn voor Israëlische burgerdoden en militaire doden na de aanval van 7 oktober
- A growing number of reports indicate Israeli forces responsible for Israeli civilian and military deaths following October 7 attack
Anonymous Contributor • MondoWeiss • October 22, 2023 • 1,300 Words - What Really Happened on 7th October?
Robert Inlakesh • The Cradle • October 24, 2023 • 2,500 Words - October 7 testimonies reveal Israel’s military ‘shelling’ Israeli citizens with tanks, missiles
Max Blumenthal • The Grayzone • October 27, 2023 • 3,500 Words
Het verslag van Blumenthal vormt een bijzonder vernietigende weerlegging van het wijdverspreide media-narratief en is het waard om uitvoerig geciteerd te worden:
Uiteindelijk gaven de Israëlische helikopterpiloten de slimme tactieken van Hamas de schuld van hun onvermogen om onderscheid te maken tussen de gewapende militanten en Israëlische non-combattanten. “Het Hamas-leger, zo blijkt, maakte het de helikopterpiloten en de operators van de UAV’s opzettelijk moeilijk,” beweerde Yedioth Aharanoth…
En dus, zonder enige inlichtingen of mogelijkheid om Palestijnse van Israëlische te onderscheiden, lieten de piloten een furie van kanon- en raketvuur los op de Israëlische gebieden onder hun.
Foto’s van de nasleep van de gevechten binnen kibboetzes zoals Be’eri – en van de Israëlische bombardementen op deze gemeenschappen – tonen puin en verkoolde huizen die lijken op de nasleep van Israëlische tank- en artillerieaanvallen binnen Gaza. Zoals Tuval Escapa, de veiligheidscoördinator van Kibboets Be’eri, aan Haaretz vertelde, hadden Israëlische legercommandanten het bevel gegeven om “huizen te beschieten met hun bewoners om de terroristen samen met de gijzelaars uit te schakelen”.
Yasmin Porat, een deelneemster aan het Nova muziekfestival die naar Kibboets Be’eri vluchtte, vertelde aan de Israëlische Radio dat toen Israëlische speciale eenheden arriveerden tijdens een gijzelingsactie, “ze iedereen uitschakelden, inclusief de gijzelaars omdat er zeer, zeer zwaar kruisvuur was.”
“Na waanzinnig kruisvuur,” vervolgde Porat, “werden er twee tankgranaten in het huis geschoten. Het is een klein kibboetshuis, niets groots.”
Een video gepost door het Telegram-account van Israëls South Responders toont de lichamen van Israëli’s die ontdekt werden onder het puin van een huis dat verwoest werd door een krachtige explosieve ontploffing – waarschijnlijk een tankgranaat. De rechtse New York Post publiceerde een verslag over een soortgelijk incident waarbij het lichaam van een jongen verschroeid werd gevonden onder de ruïnes van zijn huis in Be’eri.
Het fenomeen van verkoolde lijken waarvan de handen en enkels waren vastgebonden, en die in groepen onder het puin van verwoeste huizen werden gevonden, roept ook vragen op over “vriendelijk” tankvuur.
Yasmin Porat, de gijzelaar die een impasse in Be’eri overleefde, beschreef hoe militanten van Hamas de handen van haar partner achter zijn rug vastbonden. Nadat een militante commandant zich overgaf en haar als menselijk schild gebruikte om zijn veiligheid te garanderen, zag ze haar partner op de grond liggen, nog levend. Ze verklaarde dat Israëlische veiligheidstroepen hem en de andere gijzelaars “ongetwijfeld” gedood hadden toen ze het vuur openden op de overgebleven militanten binnen, onder andere met tankgranaten.
Israëlische veiligheidstroepen openden ook het vuur op vluchtende Israëli’s die ze voor Hamas-schutters aanzagen. Een inwoner van Ashkelon met de naam Danielle Rachiel beschreef dat hij bijna gedood werd nadat hij het Nova muziekfestival was ontvlucht toen het werd aangevallen door militanten uit Gaza. “Toen we de rotonde [bij een kibboets] bereikten, zagen we Israëlische veiligheidstroepen!” herinnerde Rachiel zich. “We hielden ons hoofd naar beneden [omdat] we automatisch wisten dat ze ons verdacht zouden vinden, in een kleine in elkaar geslagen auto… uit dezelfde richting als waar de terroristen vandaan kwamen. Onze troepen begonnen op ons te schieten!”
“Toen onze troepen op ons schoten, verbrijzelden onze ruiten,” ging ze verder. Pas toen ze in het Hebreeuws riepen: “Wij zijn Israëliërs!”, stopte het schieten en werden ze in veiligheid gebracht.
Een van de gruwelijkste video’s van de nasleep van 7 oktober, ook gepubliceerd op het Telegram-account van South Responders, toont een auto vol verkoolde lijken (hieronder) bij de ingang van Kibboets Be’eri. De Israëlische regering heeft deze slachtoffers afgeschilderd als Israëlische slachtoffers van sadistisch Hamasgeweld. De gesmolten stalen carrosserie en het ingestorte dak van de auto, en de volledig verschroeide lijken binnenin, wijzen echter op een voltreffer van een Hellfire-raket.
De meeste Hamas-militanten droegen alleen geweren en andere kleine wapens, dus Blumenthal betoogt overtuigend dat de lugubere foto’s van verkoolde lijken en verwoeste huizen die door de Israëlische regering werden verspreid, vrijwel zeker het resultaat waren van “eigen vuur” van Israëlische tanks en Apache-aanvalshelikopters. En ironisch genoeg waren de gruwelfoto’s van vermeende Hamas-slachtoffers die door Israëls VN-ambassadeur Gilad Erdan werden verstrekt, blijkbaar foto’s van Hamas-strijders die door het Israëlische leger waren gedood. Deze basisfeiten werden ook effectief samengevat in deze korte video op Twitter:
This is how the Israeli propaganda machine works. pic.twitter.com/Fx055wS372
— Quds News Network (@QudsNen) October 29, 2023
De totale incompetentie die de Israëlische regering aan de dag legde bij de oorspronkelijke verdediging van haar land tegen de Hamas-aanval lijkt dus geëvenaard te worden door een gelijkaardige incompetentie bij de daaropvolgende tegenaanval. Maar de extreme wurggreep die de pro-Israël voorstanders in de media hebben, verkleint de kans dat deze belangrijke feiten algemeen bekend zullen worden.
Blumenthal benadrukte ook de rol van de beruchte “Hannibal-richtlijn” van Israël, die vereist dat Israëlische gevangenen ofwel gedood ofwel gered moeten worden om te voorkomen dat ze als onderhandelingstroef gebruikt worden:
De laatste bevestigde toepassing van de Hannibal-richtlijn vond plaats op 1 augustus 2014 in Rafah, Gaza, toen Hamas-strijders een Israëlische officier, kolonel Hadar Goldin, gevangennamen, wat het leger ertoe aanzette om meer dan 2000 bommen, raketten en granaten op het gebied los te laten, waarbij de soldaat samen met meer dan 100 Palestijnse burgers om het leven kwamen.
Gezien dit officiële beleid is het goed mogelijk dat tenminste enkele van de Israëlische burgers die stierven, de beoogde slachtoffers waren van de vele raketten en granaten die werden afgevuurd op de huizen waar ze werden vastgehouden door Hamas-militanten.
Verscheidene Israëlische gevangenen, meestal op leeftijd, zijn nu uit Gaza vrijgelaten als een gebaar van goede wil, en hun verslagen vormen een interessant contrast met het pro-Israëlische mediaverhaal waarin de Hamasstrijders worden afgeschilderd als wrede, bloeddorstige terroristen. In plaats daarvan, zoals de 85-jarige Yocheved Lifshitz uitlegde in een uitgebreid interview op Amy Goodman’s Democracy Now!, hadden de strijders hun gevangenen behoorlijk goed behandeld.
Het is duidelijk dat de feiten van de situatie aan beide kanten enigszins gemengd zijn. Maar op basis van het bewijsmateriaal denk ik dat de realiteit minder overeenkomt met het narratiefl dat uniform wordt uitgezonden door alle mainstream media in het Westen dan met het tegenovergestelde.
De afgelopen week is er ook wat aanvullende informatie naar buiten gekomen over de enorme explosie op 17 oktober die het grootste christelijke ziekenhuis in Gaza op zijn grondvesten deed schudden, waarbij een enorm aantal onschuldige burgers de daar onderdak vonden, om het leven kwam en die in het grootste deel van de wereld tot enorme verontwaardiging leidde, vooral onder de bijna twee miljard moslims.
Zoals ik al eerder had benadrukt, had een officiële Israëlische woordvoerder al snel de eer opgeëist voor de aanval op het ziekenhuis, die volgens hem verschillende Hamas-militanten had gedood, maar nadat berichten over het enorme aantal doden onder de burgerbevolking de ronde begonnen te doen, verwijderde hij snel zijn Tweet. De Israëli’s en hun Amerikaanse beschermheren verklaarden uiteindelijk dat een verdwaalde Palestijnse raket verantwoordelijk was geweest voor de verwoesting, en deze bewering werd geloofwaardig geaccepteerd door bijna alle Amerikaanse mainstream media, inclusief de New York Times, en vervolgens herhaald door onze verwarde president Joseph Biden in zijn toespraak in het Oval Office.
Het bewijs van Israëlische schuld leek echter overweldigend, zoals een plaatselijke BBC-journalist die het verhaal versloeg, toegaf. De enorme omvang van de explosie leek in niets op de kleine zelfgemaakte raketten die in Palestijnse arsenalen te vinden waren, en het geluid van de neerdalende raket leek identiek aan dat van geavanceerde Israëlische munitie. De Israëli’s hadden twee eerdere bomaanslagen op hetzelfde christelijke ziekenhuis toegegeven en slechts een paar dagen later trof een Israëlische luchtaanval de oudste christelijke kerk van Gaza, waarbij veel burgers omkwamen, waaronder enkele familieleden van voormalig Amerikaans congreslid Justin Amash. Voormalig CIA-analist Larry Johnson heeft veel militaire ervaring en al deze feiten brachten hem tot de stellige conclusie dat Israël verantwoordelijk was voor het verwoestende verlies aan mensenlevens.
Tot slot concludeerde een team van zeven verslaggevers en videoanalisten van de New York Times een paar dagen geleden dat het tegengestelde videobewijs, dat Israëlische en Amerikaanse functionarissen vaak aanhaalden om Israël vrij te pleiten, in wezen frauduleus was:
De video toont een projectiel dat door de verduisterde lucht boven Gaza schiet en in de lucht explodeert. Seconden later is er nog een explosie op de grond te zien.
De beelden zijn een veel geciteerd bewijsstuk geworden omdat Israëlische en Amerikaanse functionarissen beweren dat een verdwaalde Palestijnse raket in de lucht slecht functioneerde, op de grond viel en een dodelijke explosie veroorzaakte in het Al-Ahli Arabisch Ziekenhuis in Gaza Stad.
Maar een gedetailleerde visuele analyse door The New York Times concludeert dat de videoclip – afkomstig van een livestream van een Al Jazeera televisiecamera in de nacht van 17 oktober – iets anders laat zien. De raket die op de video te zien is, heeft hoogstwaarschijnlijk niet de explosie in het ziekenhuis veroorzaakt. De raket ontplofte in werkelijkheid in de lucht, ongeveer twee mijl verderop, ontdekte The Times, en is een aspect dat niets te maken heeft met de gevechten die zich die nacht boven de grens tussen Israël en Gaza afspeelden.
Deze conclusie bevestigde slechts de vermoedens die eerder waren geuit door NYT-columniste Michelle Goldberg, die opmerkte dat Israël door de jaren heen notoir had gelogen over talloze veel kleinere wreedheden. Pulitzer Prize-winnaar Chris Hedges, die vijftien jaar bij de Times had gewerkt, waaronder als hoofd van het Midden-Oosten Bureau, had “Israëls cultuur van bedrog” veroordeeld in een artikel met die titel, en deze nieuwe informatie bevestigde zijn harde oordeel volledig.
De mist van de oorlog zorgt natuurlijk voor veel verwarring aan alle kanten, en het aanvankelijke rapport van 500 Palestijnse doden bij de bomaanslag op het christelijke ziekenhuis kan behoorlijk overdreven zijn, waarbij de Amerikaanse inlichtingendienst nu stelt dat het werkelijke cijfer waarschijnlijk tussen de 100 en 300 lag.
Maar hoe dan ook, de slachtoffers van dat ene incident zijn slechts een fractie van het enorme aantal burgers dat is gedood door de vele duizenden Israëlische bommen en raketten die onlangs zijn neergekomen op de twee miljoen weerloze inwoners van dat dichtbevolkte stedelijke gebied, een situatie die alleen maar erger is geworden door Israëls blokkade van voedsel, water en brandstof en de vernietiging van elektriciteit en internetdiensten.
Hoewel Israël honderdduizenden reservisten heeft gemobiliseerd, is de regering zeer terughoudend geweest om zware verliezen te riskeren door hen de gevaarlijke grondgevechten in te sturen tegen de goed verschanste Hamas-strijders. In plaats daarvan heeft het ervoor gekozen om de bevolking van Gaza te straffen met brute luchtaanvallen, waarbij volgens sommige schattingen al bijna de helft van alle huizen is verwoest. Enkele dagen geleden meldde het ministerie van Volksgezondheid van Gaza dat er al meer dan 7.000 burgers waren gedood, waaronder meer dan 2.600 kinderen, met nog veel meer lichamen die begraven liggen onder het puin van hun verwoeste gebouwen. De Israëlische bombardementen zijn sindsdien veel intensiever geworden, dus het huidige dodental moet zeker veel hoger liggen.
Dit zijn grote aantallen, waarschijnlijk groter dan het totale aantal Oekraïense burgers dat gedood is in twintig maanden van zware gevechten in die andere oorlog, terwijl er vele, vele malen meer kinderen gestorven zijn in slechts drie weken van aanvallen op Gaza. Hoewel de Amerikaanse digitale media over het algemeen hebben vermeden om de wijdverspreide beelden uit te zenden van dode Palestijnse kinderen die uit het puin van hun ingestorte huizen worden gehaald, kijkt de rest van de wereld met groeiende woede en misschien wel met noodlottige politieke gevolgen toe. Ondanks propagandistische westerse beweringen van het tegendeel, zijn er geen willekeurige Russische bombardementen of raketaanvallen geweest op grote bevolkingscentra in Oekraïne, terwijl dat wel de steunpilaar van de Israëlische militaire campagne is geweest, en de groteske westerse hypocrisie met betrekking tot deze twee verschillende conflicten is nauwelijks aan de internationale aandacht ontsnapt.
Veel scherpe critici van Israël hebben de beschuldiging van “genocide” geuit, en ik ben altijd erg huiverig geweest voor het steeds meer opgeblazen gebruik van die gedenkwaardige term. Maar volgens de strikt technische definitie, oorspronkelijk bedacht door Joodse propagandisten om Nazi-Duitsland zwart te maken, zou de lukrake slachting van zulke grote aantallen Palestijnse burgers en het dwingen van een miljoen van hen om hun huizen te verlaten inderdaad in aanmerking kunnen komen, zeker veel meer dan de vermeende “genocide” die wordt gepleegd op Chinese Oeigoeren. Wat dat laatste betreft, zag ik een veelzeggende Tweet waarin naast elkaar afbeeldingen werden getoond van de ongeschonden torens en moderne gebouwen van de Oeigoerse steden naast het gebombardeerde puin van Gaza, waarin de vraag werd gesteld: “Wat is de echte genocide?”
Waarschijnlijk zijn er niet meer dan een paar dozijn Israëlische kinderen omgekomen tijdens de Hamas-aanval en sindsdien hebben Israëlische bommen honderd keer zoveel Gazaanse kinderen gedood, maar het bombardement is alleen maar intensiever geworden. Volgens het traditionele Jodendom hebben Joodse levens een oneindige waarde en niet-Joodse helemaal geen, wat misschien helpt om het gevoel van totale woede van de Israëlische leiders te verklaren, evenals de volstrekt onevenredige aard van de vergelding van hun land. Zoals ik in mijn eerdere artikelen heb benadrukt, zijn de meeste hedendaagse Joden – en de meeste Israëli’s – seculier, maar we moeten niet vergeten dat religieuze leerstellingen van duizend of tweeduizend jaar geleden diep kunnen doordringen in culturele tradities, zelfs als de meeste hedendaagse individuen zich daar niet direct bewust van zijn.
Maar of de term “genocide” nu wel of niet op zijn plaats is, het begrip “oorlogsmisdaden” lijkt veel steviger gebaseerd op het internationaal recht, en hoewel ik nauwelijks een expert ben op het gebied van dergelijke jurisprudentie, lijkt het mij dat als deze principes op een eerlijke en onpartijdige manier zouden worden toegepast, de meeste politieke en militaire leiders van Israël zeker bij de galg zouden staan.
Om al deze redenen is de geopolitieke impact van de afgelopen drie weken enorm geweest.
Vóór de Hamas-aanval werd de benarde situatie van de Palestijnen steeds meer genegeerd door de wereld, waaronder bijna alle Arabische landen. Maar nu sponsorde een groep van 22 Arabische landen een VN-resolutie die opriep tot een onmiddellijk bestand in de gevechten tussen Israël en Hamas, en ondanks sterke tegenstand van de VS en Israël won de resolutie in de Algemene Vergadering met een overweldigende marge van 120-14, waarbij bijna al onze grote bondgenoten in Europa en elders zich van stemming onthielden en ongeveer de helft van de tegenstemmen afkomstig was van kleine staatjes zoals Fiji, Tonga en Papoea-Nieuw-Guinea.
Hoewel de secretaris-generaal van de VN, Antonio Guterres, in het openbaar de aanvallen van Hamas op Israël veroordeelde, merkte hij op dat deze “niet in een vacuüm plaatsvonden”, en alleen al die lichte suggestie van onpartijdigheid leidde ertoe dat de ambassadeur van Israël bij de VN hem luidkeels beschuldigde van “het rechtvaardigen van terrorisme” en zijn onmiddellijke ontslag eiste.
China is de grootste handelspartner van Israël, maar lag ook zwaar onder vuur omdat het Israël onvoldoende steunde, wat leidde tot een scherpe reactie van de voormalige hoofdredacteur van Global Times, die de Joodse staat veroordeelde voor zijn “arrogante houding”. Volgens de New York Times is er een golf van “antisemitisme” geweest in de Chinese sociale en staatsmedia, waarbij sommige prominente influencers het gedrag van Israël beschrijven als dat van een terroristische staat die niet anders is dan dat van de eindeloos verguisde nazi’s.
Tot voor kort onderhield Rusland goede betrekkingen met Israël en het heeft geprobeerd om relatief neutraal te blijven in het huidige conflict, terwijl het een staakt-het-vuren steunde en zich verzette tegen Israëls uithongering en afslachting van Palestijnse burgers. Maar deze aanpak wekte gigantische verontwaardiging op bij een leidende figuur van Israëls regerende Likudpartij, die boos op KremlinTV verklaarde dat nadat Hamas was vernietigd, vergelding tegen het nucleair bewapende Rusland de volgende op de lijst zou zijn.
De Turken vormen het grootste NAVO-contingent, en enkele dagen geleden verklaarde president Recep Erdogan onder het gejuich van zijn parlement dat Hamas geen terroristische organisatie was, maar in plaats daarvan de nationale bevrijdingsbeweging van het Palestijnse volk, en hij veroordeelde de Israëlische aanvallen op Gazaanse burgers; later veroordeelde hij Israël als een “oorlogsmisdadiger” tijdens een massale pro-Palestijnse publieke bijeenkomst. Col. Douglas Macgregor en anderen geloven dat Erdogan de basis legt voor een mogelijke militaire interventie tegen Israël, die het land in een rechtstreeks conflict met Amerika zou kunnen brengen en uiteraard het einde van de NAVO zou betekenen.
Enkele dagen geleden heb ik een podcast-interview gegeven waarin ik openhartig verschillende aspecten van het huidige conflict, de oorsprong ervan en de ernstige gevaren van een veel grotere oorlog die het zou kunnen uitlokken, heb besproken.
Volgens de New York Times zorgde het enorme aantal burgerdoden dat in Gaza werd gemeld voor een zekere mate van ontkenning en ongeloof bij president Biden en zijn adviseurs, wat leidde tot een onmiddellijke reactie van Gazaanse functionarissen:
Het Hamas-gezondheidsministerie in Gaza heeft een lijst vrijgegeven van 6.747 mensen die naar eigen zeggen zijn gedood tijdens Israëls onophoudelijke bombardementen op het Palestijnse gebied als vergelding voor de door Hamas geleide inval op 7 oktober, waarbij meer dan 1.400 mensen in Israël om het leven kwamen.
De vrijgave van het document op donderdagavond diende als een scherpe reactie op de opmerkingen van president Biden aan verslaggevers in het Witte Huis een dag eerder, toen hij zei dat hij “geen vertrouwen had in het aantal dat de Palestijnen gebruiken“.
De lijst bevat de naam, leeftijd, geslacht en ID-nummer van elke gedode persoon, inclusief die van 2.665 kinderen. Het ministerie zei dat het nog eens 281 mensen die gedood waren niet bij naam noemde omdat hun lichamen niet geïdentificeerd konden worden, wat het totaal op 7.028 brengt.
Maar het lezen van dit verhaal in de krant van donderdag riep bij mij een aantal interessante vragen op. Het verarmde Gaza ligt onder zware bombardementen, de meeste overheidskantoren zijn verwoest en veel gezondheidswerkers zijn gedood. Toch lijkt het een zeer gedetailleerd en actueel verslag bij te houden van de vele duizenden doden die er zijn gevallen, te midden van de ruïnes en het puin.
Ondertussen meldt elk mediakanaal ter wereld op uniforme wijze dat ongeveer 1400 Israëli’s zijn omgekomen bij de Hamas-aanval, maar meer dan drie weken later heeft de Israëlische regering nog steeds geen volledige lijst van de slachtoffers verstrekt. Voor zover ik kan nagaan, publiceerde Haaretz de meest volledige lijst op 19 oktober, maar die bevatte slechts ongeveer 900 namen. Het is heel begrijpelijk dat het een paar dagen duurt voordat de lichamen geïdentificeerd zijn, de informatie verzameld is en de familieleden op de hoogte zijn gebracht. Maar drie weken?! Hoe moeilijk kan het zijn om alleen maar een lijst met namen vrij te geven?
Daarom krijg ik steeds meer het vermoeden dat de andere Israëlische slachtoffers eigenlijk niet bestaan.
De Israëlische regering rijdt misschien op een tijger. Omdat ze zowel incompetent als oneerlijk zijn, waren ze misschien aanvankelijk in de war of overdreven ze de aantallen, en voelden ze zich vervolgens te beschaamd om dat feit toe te geven. Maar elke dag die voorbijgaat, wordt hun hachelijke situatie erger. Ze hebben hun geloofwaardigheid al ernstig beschadigd met die “40 onthoofde baby’s” hoax en al dat valse bewijs dat suggereerde dat de Palestijnen hun eigen christelijke ziekenhuis hadden vernietigd. Als uiteindelijk zou blijken dat meer dan een derde van de Israëlische slachtoffers in werkelijkheid fictief was, zouden zelfs de volledig corrupte westerse mainstream media hen eindelijk ter verantwoording kunnen roepen.
Scott Ritter: Israël staat voor een ‘bijna onmogelijke taak’ in Gaza
Israël heeft de afgelopen week een reeks grondinvallen in Gaza uitgevoerd, waarbij de ene aanval op de andere voortbouwde en steeds groter werd in omvang en omvang. Dit lijkt deel uit te maken van een Israëlische strategie om geleidelijk aan over te gaan tot een operatie die, als deze eenmaal is afgerond, net niet genoeg is voor een algemene aanval op Gaza. >>>
https://sputnikglobe.com/20231029/scott-ritter-israel-faces-near-impossible-task-in-gaza-1114561150.html
Maar netanyahoo weet wat hij doet.
https://twitter.com/roo7yn/status/1718470001294758261
Greet oktober 30, 2023 Bij 16:34
Langzaam maar zeker keert de wereldopinie tegen deze Kabbalistische Israëlische Premier, hoe dan ook na deze genocide op de Palestijnen is zijn politieke leven ten einde.
Raar, de Israelische regering draagt steeds zwarte hemden, en, eigenaardig de speciale groet van bibi aan zijn troepen. De SS’ers hadden een dergelijke gedragscode. Roept toch veel vragen op ?
De Volkeren over de hele wereld zijn er weer ingetrapt.
De Israëlische politieke “MEDELIJDEN BELEID”..!!!
Ik allang niet meer.
De Davidster wordt wereldwijd erkend als het symbool van het jodendom ; het is een hexagram van twee driehoeken die over elkaar heen liggen en zo een zespuntige ster vormen. De Davidster wordt al sinds de middeleeuwen gebruikt, maar werd in 1897 officieel erkend als symbool van het jodendom toen het zionistische congres het gebruik ervan op zijn vlag goedkeurde.
In mijn opinie is de Davidster een pentagram.
De angstaanjagende boodschap van premier Netanyahu
Empathie is een woord dat je niet zult aantreffen in het woordenboek van de Israëlische premier.
Wel gebruikt hij op een geraffineerde manier de bijbel om aan te tonen wat de werkelijke doelstellingen zijn.
De Israëlische premier Netanyahu is een hardcore lid van de club die we de satanische sekte noemen, ook wel Sabbateans genoemd.
Zij geloven dan ook in Lucifer als hun god, maar deinzen er niet voor terug om de bijbel te gebruiken als het hen zo uitkomt.
En dus zegt Netanyahu dat ze niet moeten vergeten wat Amalek met het Joodse volk heeft gedaan. >>>
https://niburu.co/buitenland/19068-de-angstaanjagende-boodschap-van-premier-netanyahu
Empathie?????
Ik herinner mij nog hoe de Joden vervolgd en afgemaakt werden. Voor f 2,50 verkocht. Hoe ze met een boot rond de wereld voeren en nergens aan land mochten. Ook niet in Israël. Nu hebben ze weer een eigen land en ze zullen zich dood vechten om het te behouden zelfs als ze geen kans hebben tegen 200 miljoen moslims.
De Bijbel
Sefanja 2 voorspeld dat de GAZA ontvolkt zal worden en ik hoop dat ze door een corridor door Israël naar Jordanië, hun toegezegd land, kunnen. Maar ook Jordanië wil dit gore volk niet.
Verwacht geen medelijden. Gazanen kunnen zich verschuilen achter huilende kinderen die ze vergeven hebben met moord en doodslag en een haat die je nergens in de wereld vind
De holocaust van Joden en anderen die de nazi’s niet bestaanswaardig vonden is op geen enkele wijze een excuus voor Israël om hun grondgebied te zuiveren van christelijke en moslim families die daar al eeuwenlang woonden. Europa had zijn eigen zaakjes moeten oplossen in plaats van de ontheemde Joods-Europese overlevenden in Palestina te dumpen. Het verbaast me trouwens dat Frontnieuws een reactie doorlaat die een bevolking omschrijft als goor. Hoewel Eelke Piers Bijbelvast lijkt te zijn, komt zijn karakterisering van de bevolking van Gaza me niet erg Bijbels over. Sinds Handelingen 10 is de tijd om een volk minderwaardig te noemen voorbij; het heil is bestemd voor alle volken.
Eelke,
Hoe jij schrijft over de Palestijnen doet me denken aan de Christenen voor Israel, zij erkennen niet dat het volk Palestijnen heet, zij gaan net als de zionisten er vanuit dat G.d het land geschonken heeft aan de Joden, einde discussie, zo simpel is het niet, zo kun je geen problemen oplossen maar alleen maar verergeren, maar kan het nog erger?
Het Palestijnenvraagstuk oplossen is ook in het belang van de Joodse bewoners, dan komt er toch rust en liggen er kansen op allerlei terreinen!
Door enkel haat bereik je niks en dat zien we al heel lang.
Schrijver doet de false flag te makkelijk af in mijn ogen. De Mossad nota bene getipt door de Egyptenaren was niet op de hoogte? Kan mij dat niet voorstellen. Mocht het een false flag zijn dan is die inmiddels volledig uit de hand gelopen tot een niet meer te hanteren probleem voor Israël en de VS. De Biden administratie begint al te draaien en terug te roeien.
Mee eens. Dat de Palestijnse aanvallers dachten dat hun actie om Israëlische gijzelaars mee naar Gaza te nemen een succesvolle troef zou zijn in onderhandelingen om Palestijnse politieke gevangenen vrij te krijgen in ruil voor de gijzelaars sluit goed aan bij Arabische culturele gebruiken rond gijzeling, die al dateren van voor de tijd van Mohammed. Maar ondanks dat er hier sprake is van een goed herkenbaar motief, is het nog steeds heel goed denkbaar dat er hogerop puppet-masters aan de touwtjes trekken, die, aansluitend op de voor de Hamas strijders herkenbare cultuur van gijzelname, hen tot hun actie op 7 oktober inspireerden terwijl ook aan de Israëlische kant vreemde dingen gebeurden, zoals het ontnemen van wapens aan de Israëlische burgermilities rond Gaza op 1 september en de verplaatsing van een deel van de Israëlische eenheden rond Gaza naar de Westbank voor 7 oktober, die ook bijdroegen aan de maximale impact van de aanval. Ik twijfel er niet aan dat de strijdende partijen overtuigd zijn van de rechtmatigheid van hun strijd, maar dat neemt niet weg dat dit op hoger niveau toch kan zijn georkestreerd, waarschijnlijk nog dieper dan op het niveau van de Israëlische regering. De aanval van Joodse kolonisten op de Al Aqsa moskee zou dan ook onderdeel kunnen zijn van het hele verhaal dat is bedoeld om de wereldburgers een heel aannemelijke escalatie van gebeurtenissen voor te schotelen, waarmee hen opnieuw een rad voor ogen wordt gedraaid over wat er werkelijk op dieper niveau gaande is. Gewone burgers, Israeli’s en Palestijnen die volgens een sluw plan worden opgeofferd door de orkestmeesters met de bedoeling om de wederzijdse haat verder te doen oplaaien en de wereld nog verder in brand te zetten, tot schade van de hele mensheid.
@Janne en @Eric Obben : In grote lijnen, denk ik ook zo. Verder : in oorlogs-situaties is het eerste dat sneuvelt, elke betrouwbare waarheid. EN : van
elk conflict, moet de geschiedenis onderzocht worden, over een lange periode van tientallen / honderden jaren.
Juist; hier uitleg over de gas/oliewinning en -leidingen in het gebied i.r.t. BRI.
https://twitter.com/richimedhurst/status/1717699444362092839
Wie beval de ontwapening van de Israëlische burgermilities rond Gaza ?
De hogere machten kunnen een aanval op een moskee realiseren maar geen legereenheden verplaatsen zou ik denken. We blijven puzzelen.
Het stuk van Unz is een van de beste over dit thema, dat ongelooflijk belangrijk is. Het Westen steunt Israël op grond van leugens ! Niets geleerd van Irak 2003
dat soort krankzinnige mensen in Israel moet uitgevist worden anders slepen ze hele wereld catastrofe in .Onze DEMOCRATISCHE leiders moeten opgehangen worden voor misdaden tegen mensheid
je kan beginnen met hierboven Eelke Piers…wat een haat zeg…🤮🔳