7 oktober 2023: Strijders van de Al Quassem Brigades (de militaire vleugel van Hamas) vallen, vermomd als Israëlische soldaten, militaire bases van de IDF buiten de Gazastrook aan. Commando’s overwinnen de Israëlische grensmuur met Gaza met geïmproviseerde zweefvliegtuigen en landen diep in Israëlisch gebied. Het markeert het begin van ‘Operatie Al-Aqsa Flood’, die begint met een spectaculaire aanval van Palestijnse troepen op Israël. De naam van de operatie weerspiegelt het doel ervan: verdere ontheiliging van de Al-Aqsa moskee door joods-sabbatische sekten voorkomen en moslimburen waarschuwen voor de benarde situatie van de Palestijnen. Het is vanaf het begin duidelijk geweest dat dit conflict, dat niet alleen in oktober van dit jaar begon maar al in 1948 met de Israëlische landverwerving in Palestina, de potentie heeft om een regionale vuurzee aan te wakkeren die niet alleen het hele Midden-Oosten, inclusief Caïro en Teheran, zou kunnen overspoelen maar ook zou kunnen escaleren tot een wereldoorlog waarbij grootmachten als de VS, Rusland en China betrokken zijn, schrijft Alexander Markovics.
Israël onvoorbereid verrast: Het ‘Jom Kippoer’-syndroom slaat weer toe
Gilad Atzmon, de Israëlische musicus en criticus van het zionisme, beschrijft de situatie als het ‘Jom Kippoer-syndroom’. Vergelijkbaar met de gelijknamige meervoudige oorlog in 1973 werd Israël in 2023 onverwacht aangevallen door een zwakkere tegenstander, ondanks het feit dat de Mossad een jaar eerder de aanvalsplannen van Hamas wist te achterhalen, zoals de New York Times meldde. De reden hiervoor is de arrogantie van het Israëlische leiderschap: In Tel Aviv gelooft men in hun eigen bombastische propaganda over de capaciteiten van de Mossad en de IDF, waarbij de aanvalsplannen van Hamas worden afgedaan als onhaalbaar voor de Palestijnen. De ‘menselijke beesten’ (minister van Defensie Yoav Galant) zouden de ‘beste inlichtingendienst ter wereld’ (de zelfbeschrijving van de Mossad) nooit kunnen verrassen. Maar 7 oktober bewees het tegendeel. De mythe van het onoverwinnelijke Israëlische leger en zijn uitzonderlijke inlichtingendienst werd van de ene op de andere dag aan diggelen geslagen. Het Israëlische raketafweersysteem ‘Iron Dome’ faalde, overweldigd door de hoeveelheid raketten. Gelukkig voor Israël stond zijn grootste bondgenoot, de VS, onmiddellijk paraat: munitie en wapens die voor Oekraïne bedoeld waren, werden snel omgeleid en twee vliegdekschepen werden ter ‘ondersteuning’ in de Levant gestationeerd. Dit was een dreigement gericht aan Iran om interventie te voorkomen, maar een Amerikaanse militaire aanval om Israël te steunen lijkt ook mogelijk. Een aanval op Teheran zou echter kunnen leiden tot een wereldoorlog met Rusland en China.
Hezbollah en Houthi’s: Israëls angst voor een oorlog op meerdere fronten
De Palestijnse troepen – waaronder strijders van Hamas, de Islamitische Jihad en de communistische PFLP – slaagden erin om meer dan 200 gijzelaars te nemen. Hoewel de Palestijnen onafhankelijk optraden, ontstond de vrees voor een tweede front: de sjiitische partij en militie Hezbollah in Libanon, sinds 2008 een machtige vijand van Tel Aviv, bindt met haar tot 150.000 strijders aanzienlijke Israëlische troepen. De sjiitische Houthi-rebellen in Jemen hebben sinds het begin van de oorlog drones en raketten op Israël afgevuurd – hun inzet van enkele duizenden strijders werd alleen verhinderd door veto’s van Saoedi-Arabië en Jordanië. Tot nu toe hebben de sjiitische strijders in Libanon zich beperkt tot raketaanvallen op Israëlische stellingen en het vernietigen van een paar tanks aan het noordelijke front, waarop Israël reageerde met luchtaanvallen.
Iran: ‘Jeruzalem is van ons’ – steunt Hamas, maar nog geen directe interventie
Iran houdt vast aan zijn rol als beschermer van onderdrukte moslims wereldwijd. Meer dan 5 miljoen mensen hebben zich aangemeld als potentiële vrijwilligers in de ‘Al-Aqsa Flood’ campagne, gekenmerkt door slogans als ‘Jeruzalem is van ons!’, die de aandacht hebben getrokken in het Westen. De betrokkenheid van Teheran beperkt zich tot nu toe echter tot financiële en militaire steun aan Hamas. De Iraanse minister van Cultuur, Ezzatollah Zarghami, heeft wapenleveranties aan Hamas in het verleden bevestigd. Iran financiert ook de productie van raketten in Gaza om de slagkracht van Hamas op peil te houden. Een openlijke interventie is waarschijnlijk vermeden omdat Teheran, dat geen kernwapens heeft, zichzelf niet klaar acht voor een directe confrontatie met kernmachten als de VS en Israël. Voor Israël ligt de ‘Samson-optie’ op tafel: dit verwijst naar het gebruik van de geschatte 400 kernwapens in zijn arsenaal tegen een externe vijand als zijn bestaan wordt bedreigd.
‘Hannibal’ en de ‘Mad Dog’ strategie: Een militaire gijzelingscrisis die dreigt te escaleren in een wereldoorlog
Vanaf het begin heeft Israël de oorlog ook geënsceneerd als een militair gijzeldrama, volgens de ‘Hannibal’-doctrine van de IDF, die burgerslachtoffers tolereert bij reddingsoperaties van gijzelaars om in de eerste plaats de gijzelnemers te doden. Burgerslachtoffers op een Israëlisch muziekfestival in de buurt van Gaza en in de kibboetzes in het zuiden van het land worden grotendeels toegeschreven aan een paniekerig leger onder de Davidster in de eerste dagen van de oorlog. Israëls politiek in opspraak geraakte premier Benjamin ‘Bibi’ Netanyahu – met demonstranten in de straten van Tel Aviv die tegen Hamas schreeuwden: ‘Geef ons de gijzelaars! Pak Bibi!’ – een draconische reactie: de Israëlische luchtmacht en het leger begonnen met intensieve bombardementen op de Gazastrook. Zonder rekening te houden met oude kerken, moskeeën of ziekenhuizen, trof de Israëlische wraak vooral burgers, geen Hamas-strijders. Van de meer dan 15.000 bevestigde slachtoffers (per 1 december 2023) zijn de meeste vrouwen en kinderen. Uitgelekte documenten bewijzen nu dat het leiderschap van Tel Aviv, geïnspireerd door het revisionistische zionisme, al lang plannen koesterde voor genocide in Gaza – vandaar de wens van Israël om de meer dan twee miljoen Palestijnen daar naar Egypte te verdrijven, een rode lijn voor Caïro en een reden voor het land om zich in de oorlog te mengen.
De gruwelijke beelden van vermoorde kinderen en vrouwen maken meer dan een miljard moslims wereldwijd woedend. Niet alleen in westerse metropolen maar ook in moslimsteden als Istanbul, Caïro en Damascus en in landen als Pakistan en Indonesië zijn honderdduizenden de straat op gegaan. Als Israël doorgaat met het afslachten van burgers in Gaza volgens zijn ‘Mad Dog’-strategie of met het preventief aanvallen van Damascus en andere buitenlandse steden zoals voorheen, zou de kracht van de straat moslimstaten kunnen dwingen om in te grijpen. De strategie, bedacht door de Israëlische tankgeneraal Moshe Dayan, waarbij Israël zich gedraagt als een ‘dolle hond’ om een aanval te voorkomen, mag dan hebben gewerkt in de jaren 1960, maar de geopolitieke omstandigheden zijn veranderd.
Iran is een drone-grootmacht geworden en heeft zijn Revolutionaire Garde in de hele regio in de strijd geworpen – sinds 7 oktober heeft de ‘As van Verzet’ meer dan 70 aanvallen uitgevoerd op Amerikaanse bases in het Midden-Oosten. De legers van Turkije (de op één na grootste in de NAVO) en Egypte zijn formidabele strijdkrachten. De voormalige beschermende mogendheid Rusland – met een grote populatie Joden uit Eurazië in Israël – is voorstander van een tweestatenoplossing en veroordeelt aanvallen op burgers, net als economische grootmacht China, wiens Belt and Road Initiative havens in Israël omvat. Deze bondgenoten van Teheran zouden een sanctiebeleid kunnen starten om Tel Aviv economisch lam te leggen. Ten slotte heeft het buitenlands beleid van radicaal rechts in Israël bereikt wat linkse zionisten als Ben Gurion en Golda Meir altijd vermeden – de hele islamitische wereld, soennieten en sjiieten, verenigen in haat tegen de zionistische staat, inclusief kernmogendheid Pakistan. Deze eenheid maakt de situatie van Israël steeds precairder: gebrek aan militair succes, kosten van meer dan 200 miljoen USD per dag en internationale druk zouden een einde kunnen maken aan de militaire operatie van Israël. Zolang de oorlog voortduurt, blijft de dreiging van wereldwijde escalatie bestaan.
De angst voor de nucleaire capaciteit van Zionistisch onderdrukker Israël, is de enigste reden voor uitstel interventie!!!
👍
Bedelen in een popup om in te schrijven is voor mensen die al ingeschreven zijn ZEEEER irritant. En reden om niet meer terug te komen.
Bye bye
Angst voor nucli oorlog hoeft niet dat weten alle leiders.
Die angst moet gevoed worden onder de burgerij en het stemvee.
Een derde wereldoorlog komt er ook niet.
Het zal de boeven der wereld nooit lukken.
Denk vrede, doe vrede, spreek vrede uit en maak vrede in je hart, Ipv almaar oorlogs scenario’s te bedenken. Gelukkig kunnen ze de aarde niet laten smelten want dan zou dat ook een angstzaaier kunnen zijn .
Doe Maar
De bom