Bij het analyseren van de twee lopende oorlogen is het mijn gewoonte om te zoeken naar overeenkomsten en verschillen. Ik wil suggereren dat de oorlog in Oekraïne een referentiepunt biedt voor het evalueren van wat zich in Gaza afspeelt. Laat ik beginnen met de burgerslachtoffers, omdat ik denk dat dit een kritieke variabele is die in het voordeel van de Palestijnen en in het nadeel van Israël zal werken, schrijft Larry Johnson.
De alomtegenwoordigheid van social media over de hele wereld maakt het erg moeilijk om te verdoezelen wat er op de grond gebeurt in de twee oorlogen. Sinds het begin van de Speciale Militaire Operatie in Oekraïne heeft de Westerse inlichtingendienst samengewerkt met Kiev om social media verhalen te verspreiden waarin Rusland wordt afgeschilderd als een grove schender van de mensenrechten. Het “bloedbad” in Bucha vorig jaar is hier een goed voorbeeld van. Oekraïne en het Westen hebben Rusland er herhaaldelijk van beschuldigd scholen en ziekenhuizen te bombarderen en geen rekening te houden met burgerslachtoffers. Er is echter één groot probleem. We hebben nog nooit een stroom beelden en video’s gezien zoals die uit Gaza komen, waarop de verminkte lichamen van kinderen, vrouwen en ouderen te zien zijn. Is er iemand bereid om te beweren dat Rusland deze beelden, die gemaakt zijn op grondgebied dat door Oekraïne wordt gecontroleerd, heeft gewist? De feiten ondersteunen dat standpunt niet.
Als Rusland echt een groot aantal burgerslachtoffers had gemaakt, dan denk ik dat we die foto’s en video’s overal op het internet zouden hebben gezien. Dat is niet het geval. We weten dat Oekraïne en het Westen Rusland beschuldigden van het bombarderen van een kraamkliniek in Mariupol die vol zou zitten met zwangere vrouwen. Latere informatie toonde aan dat de aanstaande moeders uit dat ziekenhuis geëvacueerd waren lang voordat Rusland het aanviel en dat leden van het Azov bataljon daar onderdak hadden gevonden. Sindsdien hebben we geen legitieme claims meer gehad dat Rusland een ziekenhuis vol met burgers had gebombardeerd.
In de Gazastrook ziet het er heel anders uit. Er is een ware tsunami van foto’s en video’s van dode en gewonde burgers. Hier zijn twee recente voorbeelden:
Moeder rouwt om dood kind
Als u de burgerslachtoffers in Gaza vergelijkt met de burgerslachtoffers in Oekraïne sinds 2014, dan is wat er in Gaza gebeurt gruwelijk. Neem bijvoorbeeld de Donbass:
Het totale aantal geschatte doden in de oorlog in Donbas van 6 april 2014 tot 31 december 2021 bedroeg 14.200-14.400. Hieronder waren ongeveer 6.500 pro-Russische separatistische strijders, 4.400 Oekraïense strijders en 3.404 burgers.
Ik probeer het verlies aan levens in de Donbass niet te minimaliseren of te kleineren, maar het is een feit dat Israël in twee weken tijd meer burgers heeft gedood dan Oekraïense troepen in 7 jaar. Dat verschil kan verklaren waarom de wereld zo weinig aandacht besteedde aan de gevechten in de Donbass tussen 2014 – 2021. Het aantal doden, gemeten in de tijd, was inconsequent. Niet genoeg bloed om nieuwsaandacht te rechtvaardigen.
Dat is niet het geval voor de Palestijnen en de naties van de wereld buiten de westerse cirkel, die opletten en protesteren in de straten en via diplomatieke kanalen. In de onmiddellijke nasleep van de Hamas-aanvallen in Israël op 7 oktober was er empathie en verontwaardiging over het doden van Israëlische burgers. Terecht. Maar vanaf 10 oktober is de sympathie-index drastisch verschoven van Israël naar het volk van Palestina.
Oorlog is niet alleen een kwestie van welke kant het meest kan doden. Er is ook een politieke dimensie waar rekening mee moet worden gehouden, en Israël lijkt zich er niet van bewust dat het de PR-slag aan het verliezen is, en wel zwaar. Betekent dit dat Hamas een effectievere, krachtigere informatieoorlogsvoering heeft dan Oekraïne en het Westen samen? Ik denk het niet. Hamas plukt de vruchten van de voortdurende aanvallen van Israël op burgerdoelen, wat sommigen cynisch zouden noemen.
Israël laat geen tekenen zien dat het van zijn huidige strategie afziet. Het waarschuwde zaterdag het Al Quds ziekenhuis om te evacueren, een duidelijke indicatie dat Israël van plan is om de faciliteit aan te vallen. Volgens een correspondent van Al Arabiya “weigert het bestuur van het Al Quds ziekenhuis in Gaza om het gebouw te ontruimen.” Als Israël zijn dreigement doorzet, zullen waarschijnlijk honderden Palestijnse burgers worden toegevoegd aan de groeiende lijst met slachtoffers. Dit kan de politieke positie van Bibi Netanyahu in Israël helpen, maar het zal de Arabische en moslimwereld waarschijnlijk nog meer woedend maken. Alleen al het bombarderen van een faciliteit met de naam Al Quds (het Heilige) zal door moslims worden gezien als een metaforische aanval op de Al Quds Moskee in Jeruzalem, die Hamas aanhaalde als motivatie voor haar aanvallen op 7 oktober. De emoties die Israël voortdrijven, terwijl het wraak wil nemen voor de aanvallen van 7 oktober, worden geëvenaard door de emoties van Hamas, de Palestijnen en hun aanhangers over de hele wereld. Dit gaat verder dan de Arabische en moslimwereld.
Het is dwaas en gevaarlijk om militaire operaties uit te voeren op basis van wie het meest kwaad is. Joden, niet alleen Israëli’s, geloven echt dat zij de benadeelde partij zijn en dat als zij niet krachtig en zonder genade optreden, hen een nieuwe Holocaust te wachten staat. De meeste Israëli’s hebben er geen belang bij om te proberen te begrijpen waarom de Palestijnen nu massaal Hamas steunen. Aan de andere kant van de medaille geloven de Palestijnen ook dat zij het slachtoffer zijn van Israëlisch kolonialisme en zien zij deze huidige strijd als een existentiële strijd. Helaas denk ik dat de meeste Amerikanen het Israëlische standpunt hebben omarmd en niet bereid zijn om ook maar enige claim van rechtvaardiging van de kant van de Palestijnen en andere moslimlanden in overweging te nemen. Rusland en China, samen met andere leden van BRICS, bevinden zich in een positie om als neutrale bemiddelaars op te treden. Of ze dat zullen doen, is een andere vraag.
Mijn conclusie? Ik denk dat we op weg zijn naar een moorddadige escalatie die zich waarschijnlijk tot buiten de grenzen van Gaza zal uitbreiden. Veel Westerse analisten gaan er volgens mij gevaarlijk van uit dat Moslim- en Arabische naties, net als in de oorlog van 1967 en de Jom Kippoer-oorlog van 1973, rationeel zullen handelen en zich buiten deze strijd zullen houden. We bevinden ons in nieuwe, onbekende wateren en deze oorlog zou wel eens uit de hand kunnen lopen.
Iran, bijvoorbeeld, heeft naar verluidt zijn raketmacht in staat van paraatheid gebracht en zou ondersteunend vuur kunnen leveren aan de belegerde Palestijnen. Dat zou het begin van de Derde Wereldoorlog betekenen. De Turkse Erdogan, hoewel lid van de NAVO, heeft ook aangegeven dat het Westen zijn beloften aan de Palestijnen moet nakomen. Als het Westen niet optreedt om het bloedbad te stoppen, kan ik me een scenario voorstellen waarbij Turkije tegen de belangen van Amerika en de NAVO in zal handelen. Tot zover de bejubelde eenheid van de NAVO.
Het is één ding om op te roepen tot “koelere hoofden om te zegevieren”. Wat mij zorgen baart, is dat de emoties aan beide kanten van de zaak zo hoog oplopen, dat de kans om een uitweg te vinden met de dag kleiner wordt. We staan misschien op het punt om getuige te zijn van een debacle zoals de Suezcrisis van 1956 (ook bekend als de Tweede Arabisch-Israëlische oorlog), maar dan op een veel massalere en dodelijkere schaal. Als het zover komt, vrees ik dat de Verenigde Staten, net als het Verenigd Koninkrijk in 1956, er zwakker en blijvend beschadigd uit zullen komen. Haar status als de supermacht bij uitstek die de gebeurtenissen in het Midden-Oosten stuurt, zou wel eens vernietigd kunnen worden. Dat is wat er op het spel staat.
Ik heb tranen in de ogen nu, het is hartverscheurend om dit lijden te moeten aan schouwen en de wereld kijkt weg, wat haat ik het hypocriete Westen, ik kots op hen, zij staan zogenaamd ergens voor, ik moet me inhouden nu want ik voel zoveel boosheid in mij over dat onrecht, moge de verantwoordelijken branden in de hel!!!
flardinga oktober 22, 2023 Bij 13:40
Ik herinner mij de Kosovo oorlog nog heel goed een collega van mij ook een lasser (Hij kwam oorsprongkelijk uit Montenegro) brak in tranen tegen mij uit omdat familieleden van hem waren omgekomen door een NAVO bombardement op Belgrado vandat moment ben ik mij gaan interesseren in de geopolitiek van dat Godvergeten klote land Amerika, een andere goeie collega een Serviër verloor zijn moeder en zuster in Bosnië door het oorlogsgeweld kreeg hij via het Rode Kruis te horen, naderhand brak hij geestelijk en overleed niet lang daarna aan longkanker waar eerder operatief een van zijn longen werd verwijderd.
Een en al kommer en kwel brengen de globalisten Flardinga, het meest verontrustte is de houding van de mensen die zich zelf als deugmensch zien er totaal geen reet erom blijken te geven en het van zich af proberen te schrijven, het is een therapeutische bezigheid net zoals de kop in het zand steken en de zoete nectar van de ontkenning nuttigen.
Houd moed
de wereld is krankzinnig en moet gestopt worden.
wat doen mensen elkaar toch aan en de elite blijft maar pushen .