Gedwongen tot een wapenstilstand in Gaza door een woedend publiek dat gevangenenruil eist, staat de Israëlische premier Benjamin Netanyahu nu voor zijn grootste uitdaging sinds hij in oktober lucht- en landaanvallen uitvoerde op de Gazastrook.
De frequentie van zijn dreigementen aan zowel Hamas in Gaza als Libanese Hezbollah aan het noordelijke front van Israël is toegenomen sinds Netanyahu’s aarzelende aanvaarding van de door Qatar bemiddelde wapenstilstand, schrijft Thecradle.
Terwijl de doelen van de premier en Washington overeenkomen over het voeren van een oorlog tegen het Palestijnse verzet en, bij uitbreiding, tegen Gaza, verschilt hun beleid over de strategie en de duur van het conflict. Geconfronteerd met eigen dreigingen en aanvallen van verzetsgroeperingen in West-Azië, geven de VS de voorkeur aan een militaire aanpak met een hefboomeffect, zonder uitgebreide betrokkenheid op de grond.
De laatste tijd heeft de regering Biden een strengere houding aangenomen ten opzichte van de acties van Tel Aviv in de noordelijke Gazastrook en opgeroepen tot Israëlische coördinatie met de VS over de grondoorlog. Uren voordat de wapenstilstand van kracht werd, benadrukte minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken dat “het massale verlies van burgerslachtoffers en ontheemding op de schaal die we in het noorden van Gaza zagen, zich niet mag herhalen in het zuiden.”
De woordvoerder van de Nationale Veiligheidsraad van het Witte Huis, John Kirby, heeft onlangs ook aan verslaggevers verteld dat de regering Biden “geen steun geeft aan zuidelijke operaties tenzij of totdat de Israëli’s kunnen aantonen dat ze rekening hebben gehouden met alle binnenlandse ontheemden van Gaza.”
Oorlog verlengen voor persoonlijk gewin
Netanyahu heeft echter een andere agenda, hij wil het conflict verlengen voor persoonlijk gewin in plaats van voor politiek succes. Het voortzetten van de oorlog betekent dat hij langer in functie zal blijven en de tijd heeft om interne en externe deals te sluiten die zijn voortbestaan na het conflict garanderen.
Voorlopig staat “Koning Bibi” onder toenemende druk van zowel bondgenoten als tegenstanders. De internationale roep om tastbare resultaten van het conflict wordt steeds luider en de mainstream media worden steeds meer gedwongen – door social media – om de Israëlische oorlogsmisdaden in Gaza te benadrukken. Binnenlands worstelt Netanyahu met bijna dagelijkse eisen voor zijn aftreden of voor het verwijderen van extremistische kabinetsministers van de Otzma Yehudit en religieuze Zionistische partijen.
In de nasleep van Operatie Al-Aqsa Flood verleidde de Israëlische oppositie Netanyahu’s Likud-partij met voorstellen om minister van Financiën Bezalel Smotrich en minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben Gvir te ontslaan – evenals het verwijderen van de premier zelf – als voorwaarde voor deelname aan een noodregering.
Deze voorstellen waren bedoeld om een oplossing te vinden voor de aanhoudende politieke en sociale onrust in Israël sinds 2019, die heeft geleid tot vijf opeenvolgende verkiezingscycli in vier jaar en frequente massale anti-regeringsprotesten. Een regering van nationale eenheid zou ook in staat zijn om de Abraham Akkoorden, die onder druk staan door de aanwezigheid van extremistische partijen in de regering, te hervatten en mogelijk verder te ontwikkelen. De radicale ministers van Netanyahu hebben vaak een negatieve invloed gehad op zowel deze ontluikende Israëlisch-Arabische relaties als op de relatie van Tel Aviv met de Amerikaanse Democraten.
Met name de deelname van National Camp-leider Benny Gantz en voormalig stafchef Gadi Azinkot aan de Israëlische noodregering na 7 oktober is afhankelijk van de duur van de oorlog of de zich ontwikkelende relatie tussen de regering Biden en Netanyahu. Vertrouwenskwesties tussen Netanyahu en Gantz voegen nog een laag toe aan een toch al complexe politieke crisis.
All the king’s men
Zelfs de bondgenoten van de “koning” tonen weinig steun en keren de rollen om tegen Netanyahu te midden van meedogenloos politiek gemanoeuvreer. Zijn eens zo standvastige coalitiepartners, die zijn voortdurende dreigementen en verstoringen van de regering beu zijn, dreigen nu uit zijn regering te stappen als de Gaza-oorlog niet doorgaat – een stap die gekoppeld is aan de vrijlating van gevangenen aan beide kanten.
Tijdens de wapenstilstandsonderhandelingen eind november uitte de minister van Nationale Veiligheid Ben-Gvir deze dreigementen publiekelijk op het sociale mediaplatform X met de volgende woorden: “Het beëindigen van de oorlog staat gelijk aan het ontbinden van de regering.” Minister van Financiën Smotrich noemde, eveneens in een bericht op X, het staken van de oorlog in ruil voor de vrijlating van alle gevangenen in Gaza “een plan om Israël te elimineren.”
Voor Netanyahu is de prioriteit niet de oorlog in Gaza en zijn genocidale doelstellingen, maar eerder hoe hij het best interne twisten kan aanpakken in het licht van zijn vrees voor een staatsgreep. Er blijven berichten circuleren over de neiging van Likud om hem af te zetten door middel van een motie van wantrouwen in de Knesset en een ander partijlid te kiezen om een regering te vormen – zonder dat er opnieuw algemene verkiezingen moeten worden gehouden.
Deze voorstellen zijn zelfs zo ver gegaan dat ze mogelijke vervangers noemden – één zo’n kandidaat is de huidige voorzitter van de Knesset Commissie Buitenlandse Zaken en Veiligheid, Yuli Edelstein, die benoemd zou worden tot interim premier totdat een nieuwe partijleider is gekozen.
Vorige maand, in een laatste wanhopige poging om de steun van zijn rechtse partij veilig te stellen, herinnerde Netanyahu naar verluidt Likud-leden eraan: “Ik ben de enige die een Palestijnse staat in Gaza en [de Westelijke Jordaanoever] na de oorlog zal voorkomen.”
Israël opofferen om Bibi te redden
In wezen is Netanyahu’s politieke overlevingsstrategie erop gericht zichzelf af te schilderen als de enige verdediger tegen de oppervlakkige Amerikaanse retoriek voor een tweestatenoplossing. Netanyahu probeert de verantwoordelijkheid voor het falen van de bezettingsstaat te ontlopen en heeft nu te maken met een oplevende Benny Gantz in de oppositie. Recente Israëlische peilingen voorspellen een aanzienlijke verschuiving onder het grote publiek, waarbij de voorkeur uitgaat naar de oppositie en Arabische partijen boven de huidige rechtse coalitie. Volgens de peilingen zou een nieuwe coalitie 79 zetels kunnen winnen, vergeleken met 41 zetels voor de partijen van de huidige Likud-rechtse regering.
Door de precaire politieke situatie in Israël verzet Netanyahu zich tegen elke oplossing, regeling of exit die juridische gevolgen voor hem zou kunnen hebben. Hij ondermijnt zijn partij door te dreigen met onmiddellijke verkiezingen na de oorlog als de interne machinaties van Likud tegen hem niet stoppen – hij heeft al geweigerd om af te treden van zijn post.
Nog zorgwekkender is dat Netanyahu, ondanks Israëls verwoestende oorlogservaringen in Libanon in het verleden, een oorlog in het noorden misschien ziet als zijn enige potentiële ontsnappingsroute – een manier om zijn politieke fortuin te herschikken om beschuldigingen van corruptie te vermijden en zijn militaire mislukkingen onder ogen te zien. Waarom geen Russische roulette spelen met Libanon als de enige andere optie een lange tijd in een gevangeniscel is?
De VS zijn zich bewust van Netanyahu’s beperktere opties en zijn potentiële gambiet en sturen via verschillende tussenpersonen genuanceerde boodschappen naar Hezbollah en de Libanese regering, waarin ze aandringen op terughoudendheid.
Hoewel het Israëlische leger geen oorlog kan voeren om de politieke en persoonlijke toekomst van Netanyahu te beschermen, blijkt uit lekken van de afgelopen weken dat het leger enthousiaster lijkt over het voeren van een oorlog tegen Libanon dan de meeste Israëlische politici.
Ze willen niets liever dan de Radwan Force, de speciale troepeneenheid van Hezbollah, vernietigen of op zijn minst van de grens verwijderen. Dat, naast de langetermijnambitie van het Israëlische leger om het strategische wapenarsenaal van het Libanese verzet te vernietigen en het te dwingen zich terug te trekken uit het gebied ten zuiden van de rivier de Litani. Hier kruisen Netanyahu’s berekeningen met die van de top van zijn leger, die evenzeer bedreigd worden door de verantwoording die ze aan het einde van de oorlog moeten afleggen. De ongekende gebeurtenissen van 7 oktober legden gapende gaten bloot in Israëls militaire inlichtingen en paraatheid, en het leger zal daar in de toekomst vrijwel zeker een prijs voor betalen.
Ondanks de meningsverschillen tussen Netanyahu en zijn legercommandanten, is een Israëlische oorlog tegen Libanon niet noodzakelijk onvermijdelijk – in principe. In werkelijkheid weten de VS en sommige besluitvormers in Tel Aviv heel goed dat de berekeningen van een oorlog met Hezbollah anders zijn dan de berekeningen van een oorlog op een ander front. Dit komt niet alleen door de aanzienlijke militaire capaciteiten en slagveldervaring van Hezbollah, maar ook door de nauwgezette coördinatie tussen de verzetsas van de regio – Iran, Irak, Jemen, Syrië, Libanon en Palestina.
Hoewel Netanyahu en zijn generaals een oorlog met Libanon misschien zien als een persoonlijke weg naar verlossing, zullen ze al bij de start obstakels tegenkomen. Ten eerste zal Washington vrijwel zeker een conflict weigeren dat de Amerikaanse belangen in heel West-Azië volledig zal verwoesten.
De wereld durft niet op te treden tegen de joden.!
De joden zijn “zielig”, maar dank God op hun blote knieën voor de Holocaust, een mooi argument om alles te doen wat God verboden heeft.
De joden spelen sins de WOII, een MEDELIJDEN BELEID politiek, en dat bevalt ze goed.
Ik heb geen medelijden met de joden, ik negeer ze.
Ik boycot hun producten al jaren.
Pak hun nucleaire speelgoed af en ze zijn verloren!!!!!
Zolang WIJ (de mensheid) bevelen blijft opvolgen, verandert er niks.
Als WIJ eenmaal de eenvoudige logica gaan snappen dat er zonder ons helemaal geen oorlogen of deepstate of satanische plannen kunnen worden uitgevoerd, dan veranderen er dingen.
Er worden miljoenen hectares bos gekapt… door onszelf, omdat wij worden betaald en de hypotheek moet worden betaald. En zo is het op alle fronten. Zodra WIJ onze bevelen weigeren en elkaar bijvallen en steunen, valt alles als een kaartenhuis in elkaar.
Maar mensen denken omgekeerd, omdat de satanisten de wereld zo hebben gemaakt. Wakker worden is niks anders dan deze logica snappen. Directeurs en miljardairs hebben macht omdat wij ALLES doen voor geld… ALLES. Als geld niet zou bestaan zouden WIJ de macht hebben. Zonder geld zouden directeurs en miljardairs en banken en politici helemaal niet bestaan. Zij zijn nutteloos, WIJ doen al het werk.
WIJ moeten stoppen om hun bevelen op te volgen… meer niet. Als wij geen gaten in dijken graven, moet Mark Rutte zelf een schep pakken. Geld is hét middel waarmee ze ons besturen. Zonder geld zou NIEMAND hen gehoorzamen.
WIJ moeten gaan weigeren om hun bevelen uit te voeren. En dan kunnen WIJ lokaal zelf al onze problemen gaan oplossen. Maar daarvoor moeten we elkaar gaan steunen. We moeten broeders en zusters worden en elkaar overeind gaan houden door samen te werken en elkaar te steunen. Als ze één van ons pakken, pakken ze ons allemaal. Zij zijn met duizenden, WIJ zijn met mijloenen/miljarden.
Beste Let God sort them out,
Ik ben het aardig met je eens.Het is echter een illusie te veronderstellen dat alle mensen hun neuzen dezelfde kant in gaan zetten.Daarvoor zijn de onderlingen verschillen en persoonlijke belangen te groot.
Geen mens op de wereld die zo’n eenheid voor elkaar krijgt.
Mensen gaan pas verbroederen zodra ze allemaal in dezelfde situatie verkeren, zowel onder positieve omstandigheden alsook in negatieve.
Ik heb hier in het verleden al eens geschreven dat in de 2e wereldoorlog mensen eensgezind bij elkaar kwamen ( in de kerk of in schuilkelders) toen er bommen vielen.
Dergelijke eensgezindheid krijg je pas te zien zodra er zich een catastrofe op wereldschaal voor doet zoals een totale wereld blackout van de elektriciteit.
Dan pas krijgen wij monniken met gelijke kappen te zien omdat dan pas iedereen in dezelfde shit zit.
En dan pas zullen de mensen zich gaan organiseren op een broederlijke manier ( helaas ook op een negatieve manier, net als in WW2)
Na zo’n instorting van alle maatschappijen is er nagenoeg niets meer over van het op grote schaal manipuleren van mensen door de Cabal omdat er dan slechts 1 zorg is, en dat is overleven, waardoor samenwerking een noodzaak zal zijn.
In zo’n situatie zijn geld, aandelen, edelmetaal en Cripto’s niet meer van waarde.
Ook AI en ChatGPT zal ons niet gaan helpen. We moeten het dan helemaal zelf gaan doen in samenwerking met onze medemensen die in dezelfde overlevingsmodus zitten.
Natuurlijk zullen er dan ook plunderaars, moordenaars en verkrachters zijn.
Echter, dat zijn kleine baasjes t.o.v. de huidige plunderaars, massamoordenaars en (kinder)verkrachters.
De goede en welwillende mensen zullen dit zelf kunnen oplossen zonder obstructie en/of gemanipuleerde rechtsorde.
” kijk naar de zon en wacht……..”
1. Het Israelische volk, heeft recht op zelf-verdediging. 2. Een “Palestijns”volk of land, heeft nooit bestaan ; het zijn islamitische Arabieren. 3. Nethanyahu heeft dit conflict veroorzaakt. Types als hij, Biden, Sullivan, e.a., en Johnson, Rutte, vd Leyen, enz, zijn de grootste oorlogs-hitsers en veroorzaken over de hele wereld conflicten. Van Kosovo tot Moldavie , van Mali tot Sudan, van Syrie tot Egyptisch Gaza, van Thailand tot Taiwan, van “oekraine” tot Kazachstan.
Lees Markus 12:9-12. God, de Heer van de wijngaard, is gekomen en heeft ‘de landlieden omgebracht en de wijngaard aan anderen gegeven’….’En zij trachtten Hem te grijpen want zij begrepen dat Hij deze gelijkenis met het oog op hen gesproken had’.
Sinds hun viervoudige verwerping van God in de Messias, Jezus Christus (getuigenis van Johannes de Doper, getuigenis van de Vader, van de Zoon en van de Heilige Geest), hebben de Joden geen recht meer op het land. Het is door God ‘aan anderen gegeven’, vanaf circa de eerste eeuw na Christus.
Pas als ze alsnog Jezus als hun Messias aannemen, zal God ze weer als volk erkennen en ze het land teruggeven (Zacharia 13:9). Niet eerder. Historisch-religieus is alles wat de staat Israël doet in flagrante strijd met het recht van God, meer nog dan in strijd met het recht van ‘de internationale gemeenschap’.
Het was nooit Israëls land. Het is Gods land (Lev.25:23). Jezus noemt het ‘de wijngaard van de Landman’. Zelfs toen het land nog wel rechtmatig door Israël werd bewoond, moesten ze ook voor ‘de vreemdeling’ zorg hebben: Deut.24:17-22.
Overigens is dit artikel totaal achterhaald. Israël bombardeert er lustig op los, ook in het Zuiden, juist op die plekken, die als veilige haven worden aangewezen. Nooit in mijn leven heb ik van dergelijke ontzagwekkend grove misdaden gehoord. Vele Palestijnse families zijn volledig uitgeroeid. Vele kinderen zijn voor hun leven verminkt. Bijna iedereen is ontheemd.
Nitanjahoe en Bjden zijn beideacteurs, neppers, en of klonen die de clown mogen Spelen .
Wie regeert er echt in Israel?
Kazariaanse figuren die nog steeds oorlog willen.
Wie regeert de VS ?
De deep state.
Hun kruit is op. Ze trekken moordend in paniek rond oved de wereld!
Ze weten dat ze overwonnen zijn.
En… Dat geldt voor elke regering die dit gebeuren aanbidt!
Ze zijn ook al gevallen sommige.
Zilenski is uitgekakt mef zijn moordactie
De oorlog daar is voorbij.
Ik denk dat er zelfs geen loopgraven- defensie-grachtengordel wordt aangelegd!
Ze pakken die zelenski op en ruimen hem.
Zoals al met velen is geschied.
Test 6