Israëls cultuur van bedrog

Israël is gesticht op leugens. De leugen dat Palestijns land grotendeels onbezet was. De leugen dat 750.000 Palestijnen hun huizen en dorpen ontvluchtten tijdens de etnische zuivering door zionistische milities in 1948 omdat Arabische leiders hen dat opdroegen. De leugen dat het Arabische legers waren die de oorlog van 1948 begonnen waarbij Israël 78 procent van historisch Palestina in beslag nam. De leugen dat Israël in 1967 vernietigd dreigde te worden, waardoor het gedwongen werd om de resterende 22 procent van Palestina binnen te vallen en te bezetten, evenals land dat toebehoorde aan Egypte en Syrië, schrijft Chris Hedges.

Israël wordt in stand gehouden door leugens. De leugen dat Israël een eerlijke en rechtvaardige vrede wil en een Palestijnse staat zal steunen. De leugen dat Israël de enige democratie in het Midden-Oosten is. De leugen dat Israël een “voorpost van de westerse beschaving in een zee van barbaarsheid” is. De leugen dat Israël de rechtsstaat en de mensenrechten respecteert.

De wreedheden van Israël tegen de Palestijnen worden altijd begroet met leugens. Ik heb ze gehoord. Ik heb ze opgenomen. Ik heb ze gepubliceerd in mijn verhalen voor The New York Times, toen ik hoofd van het Midden-Oosten Bureau van de krant was.

Ik heb twee decennia lang over oorlog geschreven, waarvan zeven jaar in het Midden-Oosten. Ik heb veel geleerd over de grootte en dodelijkheid van explosieven. Er is niets in het arsenaal van Hamas of de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) dat de enorme explosieve kracht van de raket had kunnen evenaren die naar schatting 500 burgers doodde in het al-Ahli Arabisch christelijk ziekenhuis in Gaza. Niets. Als Hamas of de Palestijnse Islamitische Jihad dit soort raketten hadden, zouden enorme gebouwen in Israël in puin liggen met honderden doden. Dat hebben ze niet.

Het fluitende geluid, hoorbaar op de video vlak voor de explosie, lijkt afkomstig te zijn van de hoge snelheid van een raket. Dit geluid verraadt het. Geen enkele Palestijnse raket maakt dit geluid. En dan is er nog de snelheid van de raket. Palestijnse raketten zijn traag en log, duidelijk zichtbaar als ze een boog in de lucht maken en dan in vrije val naar hun doel tuimelen. Ze slaan niet precies toe en hebben geen supersonische snelheid. Ze zijn niet in staat om honderden mensen te doden.

Het Israëlische leger heeft in de dagen voorafgaand aan de aanval van 17 oktober “roof knocking” raketten zonder granaatkoppen op het ziekenhuis laten vallen, de bekende waarschuwing van Israël om gebouwen te evacueren, volgens ziekenhuismedewerkers van al-Ahli. Ziekenhuismedewerkers zeiden ook dat ze telefoontjes hadden ontvangen van Israël met de boodschap “we hebben jullie twee keer gewaarschuwd om te evacueren.” Israël heeft geëist dat alle ziekenhuizen in het noorden van Gaza worden geëvacueerd.

Na de aanval op het ziekenhuis, postte Hananya Naftali, een “digitale assistent” van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, op X, voorheen Twitter: “De Israëlische luchtmacht heeft een terroristische basis van Hamas in een ziekenhuis in Gaza getroffen.” De post werd snel verwijderd.

Sinds de inval van Palestijnse verzetsstrijders in Israël op 7 oktober, waarbij naar verluidt ongeveer 1.300 Israëli’s omkwamen, waaronder veel burgers, en ongeveer 200 als gijzelaars werden ontvoerd en naar Gaza gebracht, heeft Israël volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) 51 aanvallen uitgevoerd op gezondheidszorgfaciliteiten in Gaza, waarbij 15 gezondheidswerkers omkwamen en 27 gewond raakten. Van de 35 ziekenhuizen in Gaza functioneren er vier niet door ernstige schade en aanvallen. Slechts acht van de 22 eerstelijnsgezondheidszorgcentra van de UNRWA zijn “gedeeltelijk functioneel”, aldus de WHO.

De brutaliteit van de Israëlische leugens verbijsterde degenen onder ons die verslag deden vanuit Gaza. Het maakte niet uit of we de Israëlische aanval hadden gezien, inclusief het doden van ongewapende Palestijnen. Het maakte niet uit hoeveel getuigen we hadden geïnterviewd. Het maakte niet uit welk fotografisch en forensisch bewijs we verkregen. Israël loog. Kleine leugens. Grote leugens. Enorme leugens. Deze leugens kwamen reflexmatig en onmiddellijk van het Israëlische leger, Israëlische politici en de Israëlische media. Ze werden versterkt door de goed geoliede propagandamachine van Israël en met een plakkerige welgemeendheid herhaald op internationale nieuwszenders.

Israël bedrijft leugens van het soort dat despotische regimes kenmerkt. Het vervormt de waarheid niet, maar keert deze om. Het schetst een beeld dat lijnrecht tegenover de werkelijkheid staat. Degenen onder ons die verslag hebben gedaan van de bezette gebieden zijn Israëls Alice-in-Wonderland-verhalen tegengekomen, die we plichtsgetrouw in onze verhalen invoegen – verplicht volgens de regels van de Amerikaanse journalistiek – hoewel we weten dat ze niet waar zijn.

Israël heeft een Orwelliaanse lexicon uitgevonden. Kinderen die door Israëliërs worden gedood, worden kinderen die in het kruisvuur terechtkomen. Het bombarderen van woonwijken, met tientallen doden en gewonden, wordt een chirurgische aanval op een fabriek die bommen maakt. De vernietiging van Palestijnse huizen wordt de sloop van de huizen van terroristen.

De Grote Leugen – Große Lüge – voedt de twee reacties die Israël probeert uit te lokken – racisme onder haar aanhangers en terreur onder haar slachtoffers. De Grote Leugen voedt de mythe van een botsing van beschavingen, een oorlog tussen democratie, fatsoen en eer aan de ene kant en islamitisch terrorisme, barbaarsheid en middeleeuwsheid aan de andere kant.

George Orwell noemde de Grote Leugen in zijn roman “Nineteen Eighty-Four” “doublethink”. Doublethink gebruikt “logica tegen logica” en “verwerpt moraliteit terwijl het er aanspraak op maakt.” De Grote Leugen elimineert nuances, dubbelzinnigheden en tegenstrijdigheden die het geweten kunnen plagen. Hij is ontworpen om cognitieve dissonantie te creëren. Er zijn geen grijze zones. De wereld is zwart en wit, goed en kwaad, rechtvaardig en onrechtvaardig. De Grote Leugen stelt gelovigen in staat om troost te vinden – een troost waar ze wanhopig naar op zoek zijn – in hun eigen morele superioriteit, zelfs als ze alle moraliteit overboord gooien. Het voedt, wat Edward Bernays het “logisch-bewijs compartiment van dogmatische aanhankelijkheid” noemde. Alle effectieve propaganda, schrijft Bernays, is gericht op en bouwt voort op deze irrationele “psychologische gewoonten.”

Israël-aanhangers dorsten naar deze leugens. Ze willen de waarheid niet weten. De waarheid zou hen dwingen om hun racisme, zelfbedrog en medeplichtigheid aan onderdrukking, moord en genocide te onderzoeken.

Het belangrijkste is dat de Grote Leugen een onheilspellende boodschap naar de Palestijnen stuurt. De Grote Leugen stelt dat Israël een campagne van massaterreur en genocide zal voeren en nooit verantwoordelijkheid zal nemen voor zijn misdaden. De Grote Leugen wist de waarheid uit. De waardigheid van het menselijk denken en handelen wordt uitgewist. Het wist feiten uit. Het wist de geschiedenis uit. Het maakt begrip ongedaan. Hoop wordt uitgewist. Het reduceert alle communicatie tot de taal van geweld. Wanneer onderdrukkers uitsluitend met willekeurig geweld tot de onderdrukten spreken, antwoorden de onderdrukten met willekeurig geweld.

De cartoonist Joe Sacco en ik zagen hoe Israëlische soldaten kleine jongetjes beschimpten en doodschoten in het vluchtelingenkamp Khan Younis in Gaza. We interviewden de jongetjes en hun ouders naderhand in het ziekenhuis. In een paar gevallen woonden we hun begrafenis bij. We hadden hun namen. We hadden de data en locaties van de schietpartijen.

Israël reageerde door te zeggen dat we niet in Gaza waren. We hadden het verzonnen.

De Israëlische premier, minister van Buitenlandse Zaken, minister van Defensie en woordvoerder van de Israëlische Defensiemacht (IDF) gaven onmiddellijk de schuld voor de moord op de Al Jazeera journaliste Shireen Abu Akleh in 2022 aan Palestijnse schutters. Israël verspreidde beelden van een Palestijnse strijder die volgens hen de journaliste, die een kogelvrij vest en een helm met de tekst “PRESS” droeg, neerschoot en doodde.

Benny Gantz, die op dat moment minister van Defensie was, verklaarde dat “er geen [Israëlisch] geweervuur op de journalist was gericht,” en dat het Israëlische leger “beelden had gezien van lukraak schieten door Palestijnse terroristen”.

Deze leugen werd in stand gehouden totdat videobeelden die onderzocht waren door B’Tselem, het Israëlische Centrum voor Mensenrechten in de Bezette Gebieden, de locatie identificeerden van de Palestijnse schutter die op de video te zien was. De video, zo ontdekte de mensenrechtenorganisatie, was genomen op een andere locatie dan waar Shireen werd gedood.

Wanneer Israël betrapt wordt op liegen, zoals bij de moord op Shireen, belooft het een onderzoek. Maar deze onderzoeken zijn een schijnvertoning. Onpartijdige onderzoeken naar de honderden moorden op Palestijnen door soldaten en joodse kolonisten worden zelden uitgevoerd. Daders worden bijna nooit berecht of ter verantwoording geroepen. Het patroon van Israëlische verdoezeling is voorspelbaar. Hetzelfde geldt voor de collusie van bijna alle bedrijfsmedia en Republikeinse en Democratische politici. Amerikaanse politici betreurden de moord op Shireen en herhaalden plichtsgetrouw de oude mantra, waarin ze opriepen tot een “grondig onderzoek” door het leger dat de misdaad had uitgevoerd.

Een paar maanden later gaf Israël toe dat er een “grote mogelijkheid” was dat een Israëlische soldaat de journaliste per ongeluk had gedood, maar tegen die tijd was de uitbarsting van straatprotesten en woede over de moord op de journaliste voorbij en was haar moord grotendeels vergeten.

Tegen de tijd dat het sluitende bewijs naar buiten komt over de bomaanslag op het ziekenhuis, zal ook dat een verre herinnering zijn.

Er zijn dramatische beelden van een vader die zijn getraumatiseerde 12-jarige zoon, Muhammad al-Durrah, probeert te beschermen tegen het Israëlische geweervuur dat hem uiteindelijk doodt, die in september 2000 op het kruispunt Netzarim in de Gazastrook werden vastgelegd – waar ik een 19-jarige jongen zag die door een Israëlische sluipschutter werd neergeschoten en gedood.

De moord op de jongen resulteerde in de typische propagandacampagne van Israël. Israëlische functionarissen hebben jarenlang gelogen over de moord, eerst gaven ze de Palestijnen de schuld van de schietpartij, later suggereerden ze dat de scène in scène was gezet, en uiteindelijk hielden ze vol dat de jongen nog leefde.

Toen een Israëlische soldaat in 2003 de 23-jarige studente en Amerikaanse activiste Rachel Corrie vermoordde, door haar dood te pletten met een bulldozer toen ze de illegale sloop van het huis van een Palestijnse arts probeerde te voorkomen, zei het Israëlische leger dat het een ongeluk was waarvoor Corrie verantwoordelijk was.

Het Israëlische leger heeft sinds 2001 “minstens” 20 journalisten gedood, zonder verantwoording af te leggen, volgens een rapport uit 2023 van het in New York gevestigde Committee to Protect Journalists. “Onmiddellijk nadat een journalist door veiligheidstroepen is gedood, brengen Israëlische functionarissen vaak een tegenverhaal naar buiten tegen de berichtgeving in de media,” concludeerde het CPJ. Dit omvat het toeschrijven van de doden aan “willekeurig vuur” door Palestijnen of pogingen om de doden als “terroristen” in diskrediet te brengen.

Israël blokkeert het werk van onafhankelijke mensenrechtenorganisaties die onderzoek doen naar wreedheden en oorlogsmisdaden die het begaat in Gaza en de Westelijke Jordaanoever. Het weigert samen te werken met het Internationaal Strafhof naar mogelijke oorlogsmisdaden in de bezette gebieden. Het werkt niet samen met de Mensenrechtenraad van de V.N. en verbiedt de speciale VN-rapporteur voor de mensenrechtensituatie in de sinds 1967 bezette Palestijnse gebieden het land binnen te komen. Israël trok in 2018 de werkvergunning in van Omar Shakir, de directeur van Human Rights Watch (Israël en Palestina), en zette hem het land uit. In mei 2018 publiceerde het Israëlische ministerie van Strategische Zaken en Publieke Diplomatie een rapport waarin de Europese Unie en Europese staten werden opgeroepen om hun directe en indirecte financiële steun en financiering aan Palestijnse en internationale mensenrechtenorganisaties die “banden hebben met terreur en boycots tegen Israël promoten, stop te zetten.”

Na de luchtaanval op het ziekenhuis gaf Israël eerst een video vrij waarop Palestijnse Islamitische Jihad-raketten te zien zouden waren die het ziekenhuis troffen. De Israëli’s verwijderden de video haastig toen journalisten merkten dat de tijdstempels aangaven dat de beelden 40 minuten na de aanval op het ziekenhuis waren genomen.

Israëlische propagandisten – zich ervan bewust dat Palestijnse raketten weinig explosieve kracht hebben – beweerden toen dat Hamas munitie onder het ziekenhuis had opgeslagen. Dit veroorzaakte de enorme explosie, zeiden ze. Maar als dit waar was, zou dat betekenen dat er een secundaire explosie zou zijn. Die was er niet. En nu heeft Israël naar eigen zeggen een opname vrijgegeven van twee Hamas-militanten die de raketaanval op het ziekenhuis bespreken. De militanten vragen elkaar, in een zelfincriminerend gesprek dat te belachelijk is om te geloven, of Hamas of PIJ de aanval heeft uitgevoerd. Alstublieft. Hoe kon Israël volledig in het duister tasten over een inval van duizenden gewapende Palestijnse militanten vanuit Gaza in Israël op 7 oktober en dit belastende gesprek van twee vermeende militanten vastleggen?

“Israël heeft een hele eenheid van ‘mistaravim’, Israëlisch-Joodse undercoveragenten die getraind zijn om zich voor te doen als Palestijnen en in het geheim onder Palestijnen te opereren,” schrijft verslaggever Jonathan Cook. “Israël produceerde een zeer populaire tv-serie over zulke mensen in Gaza genaamd Fauda. Je moet wel heel goedgelovig zijn om te denken dat Israël niet zo’n oproep zou kunnen en willen opzetten om ons voor de gek te houden, net zoals het regelmatig Palestijnen in Gaza voor de gek houdt.”

Israël richt zich ook al lange tijd op medische faciliteiten, ambulances en medici, zoals de Midden-Oosten geleerde Norman Finkelstein opmerkt. Het bombardeerde een Palestijns kinderziekenhuis tijdens de oorlog in Libanon in 1982, waarbij 60 mensen omkwamen. Het voerde ook raketaanvallen uit op duidelijk gemarkeerde Libanese ambulances tijdens de oorlog tussen Israël en Libanon in 2006. Het beschadigde of vernietigde 29 ambulances en bijna de helft van de gezondheidsfaciliteiten in Gaza, waaronder 15 ziekenhuizen, tijdens de aanval op Gaza in 2008-2009 die bekend staat als Operatie Gegoten Lood. Het verbood routinematig dat gewonde Palestijnen door ambulances werden opgehaald tijdens deze operatie, waardoor ze vaak stierven. Tijdens Operation Protective Edge, de 51 dagen durende aanval op Gaza in 2014, vernietigde of beschadigde Israël 17 ziekenhuizen en 56 eerstelijnsgezondheidszorgcentra en beschadigde of vernietigde het 45 ambulances.

U kunt mijn interview met professor Finkelstein over Gaza en Israël hier bekijken.

Amnesty International, die de Israëlische aanvallen op drie van deze ziekenhuizen in 2014 onderzocht, wees het door Israël aangeboden “bewijs” voor de aanvallen af als vals. “De afbeelding die door het Israëlische leger is getweet, komt niet overeen met satellietbeelden van het al-Wafa ziekenhuis en lijkt een andere locatie af te beelden,” stond in het rapport te lezen.

Stel Israëlische leugens aan de kaak en u wordt door Israël en zijn aanhangers aangevallen als antisemiet en apologeet voor terroristen. U wordt verbannen uit de reguliere media. Er worden u fora geweigerd om over de kwestie te spreken en, zoals mij is overkomen, u wordt van universiteitsevenementen verwijderd.

Het is een oud spelletje, een spelletje dat ik als verslaggever al heel vaak meegemaakt heb. Ik draag de littekens van de leugens die door Israël en zijn lobby worden verspreid. Ondertussen gaat Israël door met zijn slachtingen, die worden goedgekeurd en zelfs geprezen door Westerse politieke leiders, waaronder Joe Biden, die de stortvloed aan leugens uit Israël begeleiden als een Wagneriaans koor.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

ISRAËL CONFLICT DOSSIER

De top tien van dingen die u kunt opmaken uit de sluipaanval van Hamas op Israël

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: