Honderd jaar geleden marcheerden 20.000 mensen over Fifth Avenue in New York City om te protesteren tegen een van de grootste gezondheidsexperimenten in de geschiedenis. Een van hen droeg een bord met een afbeelding van Leonardo da Vinci’s “Het Laatste Avondmaal” naast de slogan “Er werd wijn geschonken”. Er waren posters van George Washington, Thomas Jefferson en Abraham Lincoln. Op een andere stond: “Tirannie in de naam van rechtschapenheid is de ergste van alle tirannieën,” schrijft Johan Anderberg.
Een jaar lang waren bier, wijn en sterke drank illegaal in heel de Verenigde Staten. Vanuit het oogpunt van volksgezondheid leek het een redelijke maatregel. Dat alcohol een gevaarlijke stof was, was duidelijk: ziekte, geweld, armoede en misdaad waren er nauw mee verbonden. Zelfs nu nog staat het, ondanks zijn mislukking, bekend als het “nobele experiment”. Maar was het juist om mensen te verhinderen drankjes te maken die ze niet alleen lekker vonden, maar die ook belangrijke culturele en religieuze doeleinden dienden? Het was niet voor het eerst dat de Amerikanen zich in een spagaat tussen vrijheid en veiligheid bevonden – en ook niet voor het laatst.
Tot voor kort bleef het verbod het grootste experiment in social engineering dat een democratie ooit had ondernomen. En toen, begin 2020, begon een nieuw virus zich vanuit China te verspreiden. Geconfronteerd met deze dreiging reageerden de regeringen van de wereld door scholen te sluiten, mensen te verbieden bijeen te komen, ondernemers te dwingen hun bedrijf te sluiten en gewone mensen gezichtsmaskers te laten dragen. Net als de drooglegging heeft dit experiment een debat uitgelokt. In alle democratieën van de wereld werd vrijheid afgewogen tegen wat als veiligheid werd beschouwd; individuele rechten tegen wat het beste werd geacht voor de volksgezondheid.
Weinigen herinneren zich nog dat voor het grootste deel van 2020 het woord “experiment” een negatieve connotatie had. Dat was wat de Zweden verweten werd te doen, toen wij – in tegenstelling tot de rest van de wereld – nog enige schijn van normaliteit ophielden. De burgers van dit land hoefden over het algemeen geen gezichtsmaskers te dragen; jonge kinderen bleven naar school gaan; vrijetijdsactiviteiten konden grotendeels ongehinderd worden voortgezet.
Dit experiment werd al vroeg beoordeeld als “een ramp” (Time Magazine), “een waarschuwend verhaal voor de wereld” (New York Times), “dodelijke dwaasheid” (The Guardian). In Duitsland beschreef het tijdschrift Focus het beleid als “slordigheid”; Italië’s La Repubblica concludeerde dat het “Noordse modelland” een gevaarlijke fout had gemaakt. Maar deze landen – alle landen – waren ook bezig met een experiment, in die zin dat zij ongekende maatregelen uitprobeerden om de verspreiding van een virus te voorkomen. Zweden koos gewoon de ene weg, de rest van Europa de andere.
De hypothese van de buitenwereld was dat de vrijheid van Zweden duur zou uitvallen. De afwezigheid van beperkingen, open scholen, het vertrouwen op aanbevelingen in plaats van mandaten en politiehandhaving zouden leiden tot meer sterfgevallen dan in andere landen. Ondertussen zou het gebrek aan vrijheid dat de burgers van andere landen ondergaan, “levens redden”.
Veel Zweden werden overtuigd door deze hypothese. “Sluit Zweden af om het land te beschermen”, schreef Peter Wolodarski, misschien wel de machtigste journalist van het land. Gerenommeerde deskundigen op het gebied van infectieziekten, microbiologen en epidemiologen uit het hele land waarschuwden voor de gevolgen van het beleid van de regering. Onderzoekers van de Universiteit van Uppsala, het Karolinska Instituut en het Koninklijk Instituut voor Technologie in Stockholm stelden een door supercomputers aangedreven model op dat voorspelde dat 96.000 Zweden vóór de zomer van 2020 zouden sterven.
In dit stadium was het niet onredelijk om te concluderen dat Zweden een hoge prijs voor zijn vrijheid zou betalen. In het voorjaar van 2020 was het dodental per hoofd van de bevolking in Zweden hoger dan in de meeste andere landen.
Maar het experiment eindigde daar niet. In het jaar dat volgde, bleef het virus de wereld teisteren en één voor één begonnen de dodentolcijfers in landen die zich hadden afgesloten die van Zweden te overtreffen. Groot-Brittannië, de VS, Frankrijk, Polen, Portugal, Tsjechië, Hongarije, Spanje, Argentinië en België – landen die speelplaatsen hadden gesloten, hun kinderen hadden gedwongen gezichtsmaskers te dragen, scholen hadden gesloten, burgers hadden beboet voor het rondhangen op het strand en parken hadden bewaakt met drones – zijn allemaal zwaarder getroffen dan Zweden. Op het moment van schrijven hebben meer dan 50 landen een hoger sterftecijfer. Als je het sterftecijfer over heel 2020 meet, eindigt Zweden (volgens Eurostat) op de 21e plaats van de 31 Europese landen. Als Zweden deel zou uitmaken van de VS, zou zijn sterftecijfer op plaats 43 van de 50 staten staan.
Dit feit is schokkend onderbelicht. Kijk maar eens naar het grote aantal artikelen en tv-segmenten gewijd aan de dwaze liberale houding van Zweden ten opzichte van de pandemie vorig jaar – en de dagelijkse verwijzing naar cijfers die vandaag vergeten worden. Plotseling is het alsof Zweden niet bestaat. Toen de Wall Street Journal onlangs een verslag uit Portugal publiceerde, beschreef het hoe het land “een glimp” opgaf van hoe het zou zijn om met het virus te leven. Dit nieuwe normale leven omvatte onder meer vaccinatiepaspoorten en gezichtsmaskers bij grote evenementen zoals voetbalwedstrijden. Nergens in het verslag werd vermeld dat je in Zweden naar voetbalwedstrijden kunt gaan zonder een gezichtsmasker te dragen, of dat Zweden – met een kleiner percentage Covid-doden in de loop van de pandemie – vrijwel alle beperkingen had afgeschaft. Zweden leeft al enige tijd met het virus.
De WSJ staat niet alleen in zijn selectieve berichtgeving. De New York Times, de Guardian, de BBC en The Times, allemaal voorstanders van de lockdowns, kunnen zich niet voorstellen dat hun doeltreffendheid in twijfel wordt getrokken.
En degenen die het voorbeeld van Zweden hebben gevolgd, hebben ook veel kritiek gekregen. Toen de staat Florida – meer dan een jaar geleden en sterk geïnspireerd door Zweden – de meeste beperkingen ophief en scholen, restaurants en recreatieparken weer open liet gaan, was het oordeel van de Amerikaanse media snel geveld. De Republikeinse gouverneur van de staat werd voorspeld dat hij “zijn staat naar het mortuarium zou leiden” (The New Republic). De media waren verontwaardigd over beelden van Floridianen die zwommen en zonnen op het strand.
DeSantis’ tegenhanger in New York, de in opspraak geraakte Democraat Andrew Cuomo, kreeg daarentegen een boekcontract aangeboden voor zijn “Leiderschapslessen uit de Covid-19 pandemie”. Een paar maanden geleden werd hij gedwongen ontslag te nemen nadat hij een dozijn vrouwen had lastiggevallen. Maar het resultaat van zijn “leiderschapsles” leeft voort: 0,29% van de inwoners van zijn staat zijn gestorven aan Covid-19. Het overeenkomstige cijfer voor Florida – de staat die niet alleen de meeste vrijheid liet, maar ook het op één na hoogste percentage gepensioneerden van het land heeft – is 0,27%.
Nogmaals, een onderbelicht feit.
Vanuit menselijk oogpunt is de terughoudendheid om deze cijfers onder ogen te zien gemakkelijk te begrijpen. Het is moeilijk om aan de conclusie te ontkomen dat miljoenen mensen van hun vrijheid zijn beroofd, en dat van miljoenen kinderen de opvoeding ernstig is beschadigd, voor weinig aanwijsbaar gewin. Wie wil toegeven dat hij daar medeplichtig aan was? Maar wat een Amerikaanse rechter de “laboratoria van de democratie” noemde, heeft zijn experiment uitgevoerd – en het resultaat wordt steeds duidelijker.
Waarom het precies zo is gelopen is moeilijker uit te leggen, maar misschien kan het “nobele experiment” van de jaren 1920 in de VS enkele aanknopingspunten bieden. Het verbod won niet omdat het vrijheidsargument zegevierde. Evenmin omdat de stof zelf minder schadelijk was geworden voor de gezondheid. De reden voor de uiteindelijke teloorgang van het alcoholverbod was dat het gewoon niet werkte. Wat de wet ook zei, Amerikanen stopten niet met alcohol drinken. Het verhuisde gewoon van bars naar “speakeasies”. Mensen leerden hun eigen sterke drank te brouwen of smokkelden het uit Canada. En de Amerikaanse maffia had een drukke dag.
De fout die de Amerikaanse autoriteiten maakten was dat ze de complexiteit van de samenleving onderschatten. Dat ze alcohol verboden, betekende niet dat alcohol verdween. De driften, verlangens en gedragingen van mensen waren onmogelijk te voorspellen of in een plan in te passen. Honderd jaar later maakte een nieuwe groep autoriteiten dezelfde fout. Het sluiten van scholen weerhield kinderen er niet van elkaar in andere milieus te ontmoeten; toen het leven in steden uitdoofde, ontvluchtten velen die steden en verspreidden de infectie naar nieuwe plaatsen; de autoriteiten spoorden hun burgers aan online voedsel te kopen, zonder na te denken over wie de goederen van huis tot huis zou vervoeren.
Als de politici eerlijk tegen zichzelf waren geweest, hadden ze kunnen voorzien wat er zou gebeuren. Want net zoals Amerikaanse politici tijdens de drooglegging voortdurend werden betrapt op het drinken van alcohol, werden hun opvolgers 100 jaar later betrapt op het overtreden van precies die beperkingen die zij aan alle anderen hadden opgelegd. De burgemeesters van New York en Chicago, de topadviseur van de Britse regering, de Nederlandse minister van Justitie, de EU-commissaris voor handel, de gouverneur van Californië overtraden allemaal hun eigen regels.
Het is niet makkelijk om het leven van anderen te beheersen. Het is niet gemakkelijk om via een gecentraliseerd commando gewenst gedrag bij een bevolking te dicteren. Dit zijn lessen die veel dictators hebben geleerd. Tijdens de Covid-pandemie hebben veel democratieën het ook geleerd. De les is misschien nog niet tot ons doorgedrongen, maar hopelijk gebeurt dat uiteindelijk wel. Dan duurt het misschien nog 100 jaar voordat we weer dezelfde fout maken.
Dit is een bewerkte vertaling van een artikel dat voor het eerst verscheen in Sydsvenskan.
Copyright © 2021 door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
COVID-19 VACCIN DOSSIER
De ongewenste feiten – Hier is een grafiek die ze niet willen dat u die ziet
Het motto in Zweden is blijkbaar beperk de vrijheden van de bevolking zo weinig mogelijk, maar zorg ervoor dat er volop wordt gevaccineerd..!
https://www.frontnieuws.com/zweedse-regering-geeft-4-miljoen-uit-om-de-ongevaccineerden-op-te-sporen-iedereen-moet-gevaccineerd-worden/
Hoi Fleur,
Zoals je waarschijnlijk weet zijn veel presidenten ed die tegen alles covid maatregelen waren nu dood. Persoonlijk denk ik dat de druk enorm is opgevoerd tegen de Zweedse beleidsmakers rondom covid. Ik vind het zelf enorm knap dat ze tegen alle druk in stand hebben weten te houden en basically geen maatregelen hebben ingevoerd.
Daarnaast hebben ze ook al Astra Zenica en Moderna in de ban gedaan. De risico’s daarvan ook verteld. Ik denk dat dit het beste is wat beleidsmakers in Zweden kunnen doen voor hun bevolking. Nu is het aan de bevolking om de rug recht te houden. Iets wat ze helaas niet doen. Maar ze hebben een kleine twee jaar kunnen leren. Iets wat ze niet hebben gedaan.
Ik heb het plezier gehad om in de politieke slangenkuil van bedrijf van een kleine 5000 mensen mee te kunnen kijken en doen. Echt, je weet niet wat je meemaakt. Het is EVIL. Laat staan als het om een land gaat. Om een kijkje in die keuken te nemen kan ik je het boek Confessions of an economic hitman van John Perkins te lezen.
Groeten,
Hugo
Waarom vaccineren als het besmettingen nu al ruimschoots het aantal niet gevaccineerden begint te overschrijden moeten we dan toch blijven hopen dat vaccinatie de juiste weg is? als er veel mensen daarvan vroeger gaan sterven als gedacht in de jaren hiervoor,,,,, dat ze de leeftijdgrens konden opschroeven naar gemiddeld tachtig jaar Echter dat blijkt nu niet meer van toepassing te zijn dus gewoon eerder sterven is nu de slogan onder de regeringen wereldwijd met uitzondering van henzelf natuurlijk en dan natuurlijk de kleine man die alle bevelen opvolgt van doorgedraaide leiders om hun eigen hachje te beschermen als ze dat niet doen Zoals QR controle uitoefenen in kleine bijeenkomsten die tot vorige week niet van toepassing waren na daarvoor wekenlang/jaren naast elkaar hebben gezeten Hoe onnozel kunnen mensen gedrild worden???door hun leider die wanhopig naar de laatste dwangmiddelen aan het grijpen zijn
Men wilde over heel de wereld de verplichte doffe gehoorzaamheid opleggen.
Reden was de mensheid te trainen op volgzaamheid, zonder protest.
In Zweden hoefde die sanctie niet opgelegd te worden omdat de Zweden tot op het bot al gehoorzaam zijn.
Ik las ergens dat de noordelijke volkeren de minste menging hebben met genen uit andere wereldgebieden.
De Scandinavische landen lijken hun Noorman- krachten vergeten te zijn.
Je zou het zelfde kunnen zeggen over het Duitse volk dat rond 1914 dat zo goed als geen protest had tegen de start vd 1E wereldoorlog omdat de de Duitsers hun Germaanse krachten hadden begraven. Dus niet in opstand kwamen tegen de waanzin die nu na 105 jaren zijn einde vindt op Oekraiens slagveld.