Hier is hoe Poetin zal reageren op een NAVO-aanval

De afgelopen dagen is er in de media, zowel de reguliere als de alternatieve, veel te doen geweest over de waarschuwingen van het Kremlin dat het elke raketaanval op zijn kerngebied vanuit Oekraïne met door het Westen geleverde langeafstandsraketten zal beschouwen als een aanval van de Amerikaanse, Britse en Franse leveranciers en doelprogrammeurs van deze raketten en dat het dienovereenkomstig zal terugslaan.

Zal de Russische reactie een directe kernaanval op een of ander westers land zijn, zoals voorzien in de Russische doctrine over het gebruik van kernwapens? Zal de confrontatie rechtstreeks leiden tot een doemscenario? Een paar dagen geleden heb ik deze vraag behandeld in een essay over het escalatiescenario, dat ik waarschijnlijker acht. In de opgenomen uitzending van Redacted Video van vandaag gaf presentatrice Natali Morris mij de gelegenheid om mezelf uit te leggen aan het wereldwijde publiek van het programma.

Natali Morris:

De NAVO is misschien maar een paar stappen verwijderd van oorlog met Rusland; het lijkt er wel op dat ze dat wil. Vannacht vroeg de Russische president Poetin aan Joe Biden om te stoppen met het leveren van wapens aan Oekraïne. Poetin kondigde ook aan dat Rusland het recht heeft om wapens te leveren aan andere landen en regio’s waar aanvallen op gevoelige doelen worden uitgevoerd in landen zoals Oekraïne, landen waar de VS mogelijk illegale bases heeft, zoals Syrië. Is dit een afdaling naar een regelrechte oorlog of de mogelijkheid van een kernoorlog? Nou, onze volgende gast zegt dat als Rusland wordt aangevallen, het zal reageren met een massaal vernietigende aanval op Kiev, en hij schetst de volgorde van de gebeurtenissen. Gilbert Doctorow is auteur van talloze boeken over de betrekkingen tussen Rusland en de VS en waarschuwt al tientallen jaren voor deze ontwikkeling. Bedankt voor je komst vandaag.

Gilbert Doctorow, PhD:

Bedankt voor de uitnodiging.

N. Morris:

In je laatste substack leg je uit wat je denkt dat de Russische reactie zal zijn, en het ziet er ongeveer zo uit. Kiev, Polen, dan militaire fabrieken en bases in Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, en aan het eind – spoiler alert – zegt u dat de VS hen niet te hulp zullen komen en hun verplichting onder artikel 5 van het NAVO-verdrag niet zullen nakomen, dus de VS zullen dan als het ware escaleren zonder enige intentie om daadwerkelijk op te komen dagen, wat erg interessant is. Kun je daar commentaar op geven?

Doctorow:

Ja, de afgelopen week is er veel discussie geweest in de Verenigde Staten en Europa – en ook binnen Rusland – over hoe Rusland waarschijnlijk zal reageren op aanvallen op zijn kerngebied en op militaire en civiele kritieke infrastructuur door raketten die in de Verenigde Staten zijn gemaakt – de ATACMS, door Frankrijk – Scalpers – en door Groot-Brittannië in zijn Storm Shadow. Met de beslissing een week geleden om Oekraïne te vertellen dat de Oekraïners met deze wapens kunnen doen wat ze willen en zelf kunnen beslissen welke doelen ze aanvallen en welke niet.

Iets meer dan een week geleden, tijdens een persconferentie op het vliegveld van Tasjkent aan het eind van zijn driedaagse bezoek aan Oezbekistan, wees de Russische president erop dat, vanuit Russisch oogpunt, elke aanval op Rusland die uitgaat van Oekraïne en waarbij dit soort raketten betrokken zijn, langeafstandsraketten die door het Westen worden geleverd, in feite een aanval op Rusland is door de fabrikanten en beheerders van deze raketten in het Westen, en dat de Oekraïense vinger op de lanceerknop niets meer was dan een vinger op een knop. De beslissing over het doel en de voorbereiding van deze raketten is cruciaal voor hun succes. Dit komt omdat de doelwitinformatie afkomstig is van verkenningssatellieten die Russische bodem in de gaten houden en dit is een technologie die niet toegankelijk is voor de Oekraïners. De westerse landen zouden Oekraïne daarom alleen maar als kattenpoot gebruiken om te doen wat ze zelf willen doen, maar niet durven zeggen dat ze het doen.

Zoals ik al zei, is er overal veel gespeculeerd over wat Rusland in zo’n geval zal doen. Binnen Rusland, in de talkshows waar enkele zeer verantwoordelijke en bekende persoonlijkheden verschijnen, en met persoonlijkheden bedoel ik experts die lid zijn van de Doema en die beslissingsbevoegdheid hebben in het land. Zij hebben zich uitgesproken en ik zal dit zo nog eens samenvatten.

Maar het punt is dat er veel druk op president Poetin wordt uitgeoefend om duidelijker te zijn. Wat bedoelt hij met een reactie? En wie is het doelwit? De reden dat hij onder deze druk komt te staan, is het besef van Russische functionarissen dat de waarschuwingen van Rusland over wat het wel of niet zou kunnen doen als reactie op dit of dat als zijn rode lijnen worden overschreden, in het Westen verkeerd zijn opgevat als bluf, dat Rusland de Verenigde Staten en andere NAVO-bondgenoten verschillende rode lijnen heeft laten overschrijden zonder daarvoor een prijs te betalen. Dus waarom zou Rusland nu een prijs eisen?

Al minstens een half jaar zijn er zeer bekende politicologen in Rusland en daarbuiten, zoals Karaganov, die zeggen dat Rusland, om geloofwaardig te zijn in zijn dreigementen met een reactie, iets demonstratiefs moet doen dat ieders aandacht trekt en geen misverstand laat bestaan over zijn vastberadenheid om zijn soevereiniteit te verdedigen. Wat Karaganov aanraadde – en wat tot verontwaardiging leidde in Washington D.C. en ook onder sommige van zijn collega-politici en experts in Rusland – was: “Laten we tactische kernwapens gebruiken en een aanval uitvoeren en laten zien dat we de kracht hebben en bereid zijn om de kracht te gebruiken om onszelf te verdedigen.” Nou, dat ging niet door. Maar in de afgelopen dagen hebben andere Russische leiders, zoals Dmitry Trenin, die altijd een stem van de rede is geweest, druk uitgeoefend op het Kremlin om besluitvaardiger te zijn en zijn bedoelingen duidelijker te maken.

Een week geleden werd in Russische talkshows gesuggereerd dat Rusland het vliegveld in Polen zou moeten aanvallen, dat het belangrijkste ontvangst- en distributiepunt is voor wapens die door de VS en andere bondgenoten aan Oekraïne worden geleverd.

N. Morris:

Is dit een burgerluchthaven of een militaire luchthaven?

Doctorow:

Nee, het is een militair vliegveld.

N. Morris:

Oké.

Doctorow:

Maar desalniettemin is het een NAVO-land.

N. Morris:

Ja.

Doctorow:

En er is natuurlijk de mogelijkheid dat artikel 5 in werking treedt. In elk geval zeiden de Russen dat het tijd is om iets te doen en niet alleen te praten. Poetin zei gisteren in een veelbesproken ontmoeting met journalisten uit de hele wereld bij de opening van het Internationaal Economisch Forum in Sint Petersburg dat hij zou reageren, dat de Russen asymmetrisch zouden reageren, zoals u aankondigde. Wat dat precies betekent, is moeilijk te doorgronden. Je noemde Syrië, en dat is mogelijk. Natuurlijk zijn er andere landen die grieven hebben en ook mogelijkheden tot bevoorrading, zoals de Houthi’s in Jemen, die zouden kunnen profiteren van Russische wapens om aanzienlijke schade toe te brengen aan Amerikaanse bases in de regio. Dat is één mogelijkheid.

Maar ik denk dat er ook andere mogelijkheden zijn. En de grootste kwestie die ik onder de aandacht van het publiek wil brengen is dat sommige bekende experts en commentatoren in de Verenigde Staten hebben geconcludeerd dat NAVO-aanvallen op het Russische hartgebied bijna automatisch zullen leiden tot een massale uitwisseling van kernwapens tussen de Verenigde Staten en Rusland. Dat betekent dat we regelrecht op een totale kernoorlog en het einde van de beschaving afstevenen. Er zijn mensen zoals Ted Postol, een belangrijke expert van het MIT, die over deze risico’s heeft gesproken. Larry Johnson, die welbekend is bij jouw luisteraars, was te gast bij Sonar en zei gisteravond of vanochtend dat we in gevaar zijn voor een kernoorlog. En Scott Ritter was gisteren te gast in Judge Napolitano’s programma Judging Freedom en zei precies dat.

En juist deze opmerkingen hebben mij ertoe aangezet om de vraag opnieuw te bekijken: Staan we aan de vooravond van het einde van de beschaving, van een kernoorlog, of is er iets geleidelijkers dat onderweg gestopt kan worden en een waarschijnlijker scenario is?

En ik neem aan dat Poetin geen gokker is. Ik schreef vorige week dat Rusland een first-strike-capaciteit heeft, die in de Verenigde Staten en West-Europa grotendeels wordt genegeerd. Tien jaar geleden, toen de Russen voor het eerst spraken over de ontwikkeling van een nieuwe, geavanceerde reeks strategische wapens, zeiden alle mensen die ik in het Westen ontmoette dat dit bluf was, dat de Russen niet in staat waren om iets te doen dat geavanceerder was dan wat de Verenigde Staten konden doen met hun enorme militaire budget, dat groter is dan alle militaire budgetten van de rest van de wereld bij elkaar.

Dit was onvoorstelbaar, gezien het feit dat de Russen tien keer minder geld hadden en een land dat in de jaren negentig een aantal van zijn knapste koppen was kwijtgeraakt aan Silicon Valley. Hoe konden ze het doen? Nou, het is ze gelukt, en dat weten we door de nieuwe gemoderniseerde triade waar de heer Poetin drie jaar geleden over sprak en die vorig jaar werd geïntroduceerd en in gebruik genomen. De Russen hebben dus bewezen dat ze zeer capabel zijn, maar wat wordt bedoeld met capabel is wat ik zei: ze zijn in staat tot een eerste aanval. Ze zouden bijna de gehele nucleaire strijdkracht van de Verenigde Staten in één aanval kunnen wegvagen en een groot deel van de kaart van de continentale Verenigde Staten kunnen wegvagen.

Nou, ik zeg een groot deel, ik zei niet alles. En hetzelfde geldt voor de Verenigde Staten. De Verenigde Staten zouden met een eerste aanval een heel groot deel van de landwapens van Rusland kunnen uitschakelen, vooral landwapens, want dat is aan beide kanten hetzelfde. Maar wat de Russen niet zouden uitschakelen zijn de nucleaire onderzeeërs enzovoort. Beide partijen hebben dus de mogelijkheid van een eerste aanval, die verwoestend zou zijn, maar sluiten de mogelijkheid van een vergeldingsaanval niet uit, wat het leven van tien of twintig miljoen mensen in hun land zou kunnen kosten. De heer Poetin is geen gokker. Dus wat zou hij doen?

N.Morris:

Mag ik je daar een vraag over stellen? Want je zegt dat zelfs zijn eigen bondgenoten hem bekritiseren voor zijn bluf. Maar als we het van de andere kant bekijken, lijkt het er dan op dat de Verenigde Staten ook bluffen, maar hun vrienden, de Europese landen, oproepen om namens hen te escaleren, zonder de intentie om achter hen te staan?

Doctorow:

Ja, maar ik zou het woord “bluffen” niet gebruiken omdat ik denk dat niemand in Washington gaat toegeven waar we het hier over hebben, dat als puntje bij paaltje komt, de Verenigde Staten er geen probleem mee hebben om Kiev van de aardbodem te laten vegen.

N. Morris:

Wat je hier zegt, en ik wil dit benadrukken zodat onze lezers het zelf kunnen zien en lezen, is dat “dit niet zal leiden tot een nucleaire oorlog omdat Europa en de VS geen moer geven om Oekraïense levens.” De kosten van een Russische aanval zouden dus nihil zijn. Dus ga alsjeblieft verder. Het spijt me, ik onderbrak je met je eigen woorden.

Doctorow:

Nou, dat is in relatie tot Kiev. Maar ik ga verder dan dat – en ik begeef me op behoorlijk gevaarlijk terrein voor het begrip van het publiek van wie wij zijn en wie zij zijn – als ik zeg dat de Verenigde Staten niets geven om Europa. Het is gewoon zo – en ik realiseer me dat als ik om me heen kijk en een aantal lunches op hoog niveau bijwoon van Belgische elites die Belgische militairen en militair personeel ontmoeten die zeggen dat ze niet meer geloven in wat de derde aanval of het derde element van nationale defensie was – dat “de cavalerie” te hulp zou komen, waarbij de cavalerie de Verenigde Staten zijn. Dat geloven ze niet meer.

En dit is waar we nu zijn: ik zeg dat de Europeanen geen moer geven om Kiev, dat de Europeanen geen moer geven om Polen, omdat Polen op het spel staat. Ik geloof niet dat iemand in België of Duitsland een vinger zal uitsteken als de Russen Polen aanvallen, artikel 5 of niet. Artikel 5 verplicht lidstaten niet om bepaalde actie te ondernemen. Het is een formaat waarin ze deze maatregelen kunnen nemen. Maar niemand zal een sanctie opleggen aan degenen die dat niet doen. Deze landen zullen elkaar dus niet verdedigen en de Verenigde Staten zullen Europa niet verdedigen. Ik kan me niet voorstellen dat de heer Biden of iemand anders in het Witte Huis New York, Los Angeles of Miami zou opofferen als vergelding voor het verlies van Londen.

N. Morris:

Juist, ja. Nou, dit is iets dat je heel deskundig uiteenzet, en interessant genoeg voorspel je dat dit niet tot een nucleaire oorlog zal leiden, maar je nieuwsbrief heet de Armageddon Nieuwsbrief. Ik dring er bij onze lezers op aan om zich hierop te abonneren, omdat u een stem van rede en buitenlands beleid bent. En nogmaals, je waarschuwt al tientallen jaren voor dit conflict. Het is voor jouw niet in de mode. Het is iets wat je al heel lang observeert. Dank je voor je tijd en voor je komst naar Redacted. Het is altijd een genoegen om met je te praten.

Doctorow:

Nogmaals bedankt dat ik mocht komen.

Via Here’s how Putin will respond to a NATO attack.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

De crisis in Oekraïne gaat niet over Oekraïne. Het gaat over Duitsland

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: