Als wensen vissen waren – een leerzaam intermezzo

Dit is de belangrijkste realiteit van het wereldbeeld op dit moment: de wensen van de managersklasse gaan de ene kant op, terwijl de feitelijke dynamiek van economie en politiek de andere kant op gaat. De managers willen dat hun systeembeheer zo gecentraliseerd en top-down mogelijk wordt; maar de systemen die zij beheren breken af en willen reorganiseren op kleinere schaal, lokaal gedistribueerd. De spanning die dit met zich meebrengt is explosief, schrijft James Howard Kunstler.

Vergeef me dat ik een basisprincipe herhaal dat dit moment in de geschiedenis aanstuurt: alles wat op gigantische schaal is georganiseerd stoomt af op mislukking: big regeringen, big bedrijven, de enorme kapitaalinvesteringsbedrijven, de wereldwijde scheepvaart, energieproductie, winkelketens, massa-auto’s, big elektriciteit, big geneeskunde, big onderwijs, big wat dan ook. Ze staan allemaal op het punt om te falen terwijl onze politici en economen plannen maken die gebaseerd zijn op het consolideren ervan in één supergigantisch megasysteem dat feilloos zal werken op magische computertechnologie.

Het falen van elk gigantisch systeem zal het falen van alle andere systemen alleen maar versterken en verbreden. Neem dat als axiomatisch aan. Bijvoorbeeld, de fantastische mislukkingen in het hoger onderwijs die nu te zien zijn, grotendeels te wijten aan de Marxiaanse nederlaag van uitmuntendheid, zal een generatie van incompetenten implanteren in alle hiërarchieën van het management. Dat zal resulteren in een verraderlijke matrix van slechte besluitvorming. Het Pareto 80-20 principe zal ervoor zorgen dat 80 procent van alle institutionele energie zal gaan naar het overeind houden van falende instellingen met slechte beslissingen die uitmonden in kapotte bedrijfsmodellen (terwijl 20 procent gaat naar het daadwerkelijk uitvoeren van de slechte beslissingen als beleid). Dat verklaart hoe Pete Buttigieg’s Department of Transportation 7,5 miljard dollar uitgaf om zeven oplaadpunten voor elektrische auto’s te bouwen.

Op dezelfde manier, als je een dringend medisch probleem hebt, zal 80 procent van de administratieve medewerkers in de uit de kluiten gewassen praktijk van je huisarts (met hulp van de cohorten van de ziektekostenverzekeraars waarmee ze moeten coördineren) erin slagen om je behandeling zo lang mogelijk uit te stellen, met een gerede kans om deze helemaal af te wijzen. En als je dan toch behandeld wordt, is de kans groot dat je een verkeerde diagnose krijgt en iatrogeen letsel oploopt.

Het 80-20 principe verklaart het kolossaal mismanagement van de Covid-19 gebeurtenis, vooral de “marketing” van mRNA vaccins als wondermiddelen die het tegenovergestelde bleken te zijn van heilzaam. Het resultaat van die aaneenschakeling van slechte beslissingen zal ervoor zorgen dat elke wijdverspreide gezondheidscrisis die voortkomt uit de lange termijn effecten van de Covid-vaccins van Pfizer en Moderna, het ziekenhuissysteem zal vernietigen. (Het is al aan de gang.) Je kunt dat grandioze falen van competentie extrapoleren naar de Wereldgezondheidsorganisatie en haar pogingen om een nieuwe pandemische crisis te orkestreren.

Het is je misschien opgevallen dat het steeds moeilijker wordt om vervangende onderdelen te krijgen voor een machine, vooral voor auto’s. Dat is een symptoom van falen. Dat is een symptoom van het falen van verschillende geïntegreerde systemen die nu aan het instorten zijn: de productie van producten in verre landen, prijsverstoringen in de containervaart, de ineenstorting van het vrachtvervoerssysteem in de VS (en daarmee het just-in-time voorraadmodel) en het onvermogen van autodealers om bekwame monteurs te vinden (terwijl de wegzakkende middenklasse het zich niet langer kan veroorloven om de auto’s te kopen die ze verkopen onder de meest liberale financieringsregelingen). Verwacht dat dit allemaal nog zal toenemen.

Je zult een soortgelijke disfunctie zien in het systeem dat voedsel levert aan de mensen in ons land. Zelfs in de huidige vorm, met supermarkten die ruim gevuld zijn, heeft de triomf van slechte besluitvorming ertoe geleid dat 80 procent van de verkochte producten een vorm van gemodificeerde maïssiroop en GMO-granen zijn die op de markt worden gebracht als “leuk” snackvoedsel dat de gezondheid van veel burgers heeft verwoest (en het medische systeem heeft overspoeld met chronische ziekten). De ineenstorting van het voedselsysteem in de VS gaat nu verder met het idiote beleid van onze regering (eigenlijk doet elke regering in de westerse wereld dit) dat landbouwbedrijven, en dan vooral kleine boerderijen, ondermijnt met flagrante regulering. Het voorwendsel hiervoor is de hysterie over “klimaatverandering”. Het geeft de managers iets om slecht te beheren.

De grootschalige boeren worden natuurlijk ook getroffen, maar hun bedrijfsmodel is al op andere manieren gebroken, vooral door de gigantische kosten van hun “inputs” – brandstof, kunstmest, herbiciden en pesticiden, en geleend geld om de oogst binnen te halen. Politiek en economisch management heeft de zaken zo geregeld dat, in theorie, de mislukte kleine boeren geconsolideerd zullen worden in de gigantische boerderijen (die ook mislukken), maar je kunt wel zien hoe dat gaat uitpakken. Binnenkort zullen alle boerderijen niet meer kunnen produceren en na een periode van voedselschaarste, misschien wel hongersnood, zul je de opkomende reorganisatie zien van de landbouw op kleine schaal zonder het dode gewicht van overheidsregulering.

Het dode gewicht zal weg zijn omdat de overheid haar eigen legitimiteit heeft vernietigd door zoveel slechte beslissingen te nemen die hebben geleid tot een vertakt systeemfalen zoals hierboven beschreven. De overheid zal ook operationeel uitgehongerd zijn door het falen van haar financieringssysteem (belastingen) terwijl haar economen en hun leidinggevende tegenhangers in de financiële wereld ons geld vernietigen via hun meedogenloze pogingen om nepkapitaal te creëren door middel van dwang (Modern Monetary Theory).

Het resultaat van dit alles is dat de werkelijke dynamiek in menselijke aangelegenheden er meer toe doet dan de grandioze wensen van megamanagers. Ze kunnen maximale controle over alles wensen wat ze willen, maar de geschiedenis leidt de wereld in een andere richting. Onze gebroken systemen voor voedsel, medicijnen, onderwijs en handel zullen zichzelf reorganiseren na een periode van ongemakkelijke wanorde, misschien zelfs een epische ramp. Ik hoop dat je ziet hoe dit werkt.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Onze jongeren zijn het product van de stervende cultuur van de westerse wereld

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: