Het is officieel: het Britse leger staat op uitsterven

In september 2024 publiceerde de Britse House of Lords International Relations and Defence Committee een weinig opgemerkt rapport, Oekraïne: een wake-up call. Gebaseerd op uitgebreid overleg met militaire veteranen en denktank apparatsjiks, legde het ruimschoots de “achteruitgang van Londen als een full-spectrum militaire macht” bloot en hoe de fantastische “toewijding van het land om wereldwijde invloed te behouden” gebaseerd is op “militaire aspiraties” die “onbetaalbaar” zijn. De beoordeling onderstreept ook ruimschoots hoe slecht het land is uitgerust en onvoorbereid op grote conflicten overzee, laat staan dat het zichzelf thuis kan verdedigen.

De belangrijkste bevindingen van het rapport zijn onomwonden. De Oekraïense proxyoorlog “heeft fundamentele zwakheden blootgelegd” in de “militaire kracht” van zowel Groot-Brittannië als de NAVO. In Londen in het bijzonder heeft het conflict “ernstige vragen opgeroepen over de paraatheid van de regering, de samenleving en de defensie-industrie om conventionele oorlogsvoering op grote schaal te ondersteunen.” Simpel gezegd hebben de Britten geen “coherent model” om hun “kleine” strijdkrachten uit te breiden met “capaciteiten die nodig zijn om oorlogsvoering te ondersteunen of af te schrikken.” In een totale oorlog zouden hun militairen hooguit een paar weken meegaan:

Meerdere getuigen die door de commissie werden geraadpleegd, betreurden hoe veel kerngebieden van de Britse defensie de afgelopen jaren waren “uitgehold,” Dit gevaarlijke tekort is vooral uitgesproken in het leger zelf. Een besluit van november 2021 om het leger “wendbaarder, geïntegreerder en meer expeditionair” te maken, bracht de Londense strijdkrachten terug tot slechts 72.500 in totaal en is sindsdien, ondanks de proxyoorlog in Oekraïne, niet meer teruggedraaid. In januari 2024 beweerde de toenmalige minister van Defensie Grant Shapps op ongelooflijke wijze dat het Britse leger dit gevaarlijke tekort zou compenseren met een “can-do” houding, schrijft Kit Klarenberg.

In schriftelijk bewijs voor de commissie onderstreepten de Wit-Russische oppositieactivist Stepan Stepanenko en gepensioneerd militair officier John Holmes dat de Britse strijdkrachten kleiner in aantal zijn dan de zitplaatsencapaciteit van Wembley Stadium, “een grimmige visualisatie van de huidige beperkingen van het Verenigd Koninkrijk,” naast vele anderen. Ze riepen Londen op om een “aanzienlijk verbeterde strijdkracht op te bouwen, zowel in termen van mankracht als moderne, capabele hardware.” Zonder een “grote, wendbare en technologisch geavanceerde gevechtsmacht” die zich kan richten op “vijandelijke logistieke en commandocentra,” is Groot-Brittannië volgens hen als militaire macht ten einde.

Het opbouwen van zo’n “grote” militaire macht, zonder regelrechte dienstplicht, zou echter moeilijk zijn. Het tweetal stelde voor dat Groot-Brittannië “waardevolle lessen zou trekken” uit het Scandinavische model van “totale verdediging,” waarin de hele samenleving via een aantal mechanismen op elk moment gereed moet staan voor een conflict. Enigszins amusant stelden Stepanenko en Holmes voor om “airsoft geweerclubs op te richten onder toezicht van legerpersoneel als praktische maatregel om het Britse publiek vertrouwd te maken met het onderhoud en de bediening van basiswapens.”

‘Erg duur’

Nick Carter, de Britse Chef Defensiestaf juni 2018 – juli 2022, die werd bekritiseerd voor zijn “grove gebrek aan zorg voor ondergeschikten” toen hij het bevel voerde over de Londense strijdkrachten in Afghanistan 2009/10, en door hoge Amerikaanse militaire leiders werd beschreven als “niet het type generaal dat ik ergens de leiding over zou geven,” sloot zich aan bij deze zorgen. Hij vertelde de commissie dat het Britse leger “uitgehold is, niet alleen qua mankracht maar ook qua uitrusting,” op elk denkbaar gebied.

Carter verklaarde dat de meest “relevante” les van de Oekraïense proxyoorlog was “hoe snel je door materieel heen gaat.” Op dit moment heeft Groot-Brittannië “eerlijk gezegd niet de voorraden en munitie om zo lang te vechten als ik vermoed dat we zouden moeten blijven doen,” en “er is veel extra uitrusting die je het Britse leger zou willen geven als het zou gaan vechten… voordat je naar de voorraden gaat kijken. Hij bekritiseerde opeenvolgende regeringen voor het feit dat ze “absoluut waardeloos zijn in aankopen”:

Over het onderwerp elektronische oorlogsvoering merkte het rapport van de commissie op dat de Oekraïense proxyoorlog “een unieke casestudy is voor het begrijpen van de rol van elektromagnetische oorlogsvoering in moderne conflicten.” De veelgeprezen Air Chief Marshal Stuart Lord Peach getuigde dat het conflict “de dichtste, meest complexe en gevaarlijkste elektronische omgeving is die we ooit hebben gezien.” Uitgebreid gebruik van sensoren en drones hebben het vrijwel onmogelijk gemaakt om zich onopgemerkt op het slagveld te begeven, met alle gevolgen van dien voor de “commando- en controlestructuren.”

Zoals alle “deskundige” getuigen die door de commissie werden geraadpleegd, schetsten Carter noch Peach concrete oplossingen voor de talloze problemen die ze bespraken. Op een bepaald moment tijdens zijn getuigenis gaf Carter toe dat “alles wat ik heb beschreven erg duur is” en dat “ik geen slimme manier heb om uit te zoeken waar het geld vandaan moet komen of hoe snel onze defensie-industrie in staat zal zijn zichzelf op te starten om dat allemaal te kunnen leveren.” Dat is nauwelijks geruststellend.

Hardnekkige waanideeën

Het explosievr rapport van de House of Lords Committee wekte na publicatie geen enkele belangstelling van de mainstream media en bleef volledig onbesproken tot november 2024. De Financial Times verwees naar de vernietigende inhoud in een vernietigende opiniestuk over een strategische defensieherziening, geïnitieerd door Keir Starmer in juli. De contouren van deze “root and branch” beoordeling van de militaire capaciteiten van Groot-Brittannië worden al duidelijk, lang voordat deze is afgerond. Een vijftal oorlogsschepen van de Royal Navy is geoormerkt voor internationale verkoop of gewoon voor schroot, terwijl drastische bezuinigingen op de defensie-uitgaven in gang zijn gezet.

Roestende Royal Navy schepen op het hakblok

De FT merkte op dat de recente geopolitieke omwenteling betekent dat “vertrouwde pijlers” van het “naoorlogse buitenlandse beleid” van Londen – in de eerste plaats de totale afhankelijkheid van Amerikaanse hulp om internationaal te kunnen opereren – “nu overhoop zijn gehaald.” Het gevolg is dat “de wereld gevaarlijker is dan ooit sinds het einde van de Koude Oorlog” en dat “Groot-Brittannië bijzonder kwetsbaar is.” De militaire leiders van het Ministerie van Defensie geven openlijk toe dat “hun strijdkrachten het moeilijk zouden hebben om een Europese oorlog te voeren die langer dan een paar weken zou duren”:

De “grimmige conclusies” van het rapport van het House of Lords worden volgens de FT “binnen Whitehall gezien als volkomen onomstreden.” Toch ging de krant nog verder in haar vernietigende afkeuring van de militaire capaciteiten van Londen in de 21e eeuw. In het rapport werd bijvoorbeeld niet één keer gerefereerd aan de twee witte olifanten van Groot-Brittannië: twee effectief nutteloze vliegdekschepen en het “onafhankelijke” nucleaire afschrikmiddel Trident. Eerdere Britse parlementaire onderzoeken hebben deze laatste bestempeld als “een gijzelaar van de Amerikaanse goodwill,” die door Londen wordt vastgehouden om “de schijn op te houden” dat het een grote mogendheid is. De FT schrijft daarentegen:

De FT is niet optimistisch dat Starmer’s strategische herziening deze fatale kwesties zal aanpakken. Immers, de “heilige traditie van dergelijke herzieningen is… het verzoenen van grandioze ambities met economische soberheid,” in plaats van serieuze voorstellen die concrete actie en resultaten opleveren. Als zodanig “is het grote gevaar dat de evaluatie argumenten over hoe bestaande capaciteiten te behouden zal zien als een substituut voor erkenning van het grote geheel.” Een echt “hardhoofdig” onderzoek, verklaart de krant, “zou tot de conclusie komen dat Groot-Brittannië zich geen statussymbolen kan veroorloven als de dreiging op het eigen continent ligt.”

Net als het rapport van het House of Lords is de FT echter niet in staat om oplossingen voor te stellen voor de vele problemen die het signaleert. De krant erkent terecht dat “gaten” in de Britse defensie niet zullen worden gedicht door een “kleine stijging” in de overheidsuitgaven en dat het land “zich moet voorbereiden op een langdurige stijging van de middelen die aan de veiligheid van de natie worden besteed.” Maar het enige recept voor dit raadsel is dat de burgerbevolking “ervan overtuigd moet worden dat ze ervoor moet betalen.”

Zoals het Amerikaanse Imperium op dit moment aan den lijve ondervindt, is het vermogen om een wereldwijd militair apparaat te financieren praktisch irrelevant wanneer de middelen om apparatuur en munitie te innoveren en te produceren die nodig zijn om het apparaat in stand te houden al lang gedecimeerd zijn via offshoring en outsourcing. Het herstellen van de industriële capaciteit en de deskundige kennis die nodig zijn om te beginnen met de wederopbouw van de Londense strijdkrachten zal tientallen jaren duren en kan niet worden bereikt door louter fiat. De Britten zitten op zijn zachtst gezegd diep in de problemen. Waarom denken ze dan openlijk na over een formele inzet in Oekraïne?

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Het Verenigd Koninkrijk bereidt zich voor om grondtroepen naar Oekraïne te sturen

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: