G7, Trump en de waanvoorstellingen van de NAVO

De G7-top in Canada en de NAVO-bijeenkomst in Den Haag op 24 en 25 juni 2025 hebben een Westen in wanorde blootgelegd, dat onbereikbare doelen najaagt in een wereld die zijn dominantie ontgroeid is. De Zwitserse militaire expert Jacques Baud legde in een interview met de Noorse politicoloog Glenn Diesen de kritieke kwetsbaarheden van het Amerikaanse militaire en economische systeem bloot en onderstreepte daarmee de precaire positie van het Westen. Samen schetsen deze gebeurtenissen en analyses een vernietigend beeld van een westers bondgenootschap dat op het punt staat irrelevant te worden, gebukt onder overambitie, interne verdeeldheid en structurele zwakheden.

De ineenstorting van de G7 in Alberta

De G7-top in Alberta was bedoeld om eenheid, geopolitieke vastberadenheid en een eensgezinde houding ten opzichte van Rusland, China en het Mondiale Zuiden te tonen. In plaats daarvan werd het een grimmige vertoning van westerse verdeeldheid en strategische verlamming. Het plotselinge vertrek van de Amerikaanse president Donald Trump – officieel niet verklaard, maar volgens geruchten vanwege prioriteiten in het Midden-Oosten – liet de andere leiders geïsoleerd en richtingloos achter. Het uitblijven van een gezamenlijke verklaring, als gevolg van onoverbrugbare meningsverschillen over het beleid ten aanzien van Rusland en Oekraïne, onderstreepte het onvermogen van de G7 om als eenheid op te treden. In plaats van kracht uit te stralen, liet de top een Westen zien dat worstelt met het definiëren van zijn rol in een snel veranderende wereldorde, schrijft Dan Roodt.

Het bezoek van de Oekraïense president Zelensky aan Canada, waar hij Trump om 40 miljard dollar aan jaarlijkse steun vroeg, werd een treffend symbool van het in de steek laten van Oekraïne door het Westen. Trumps weigering om Zelensky te ontmoeten, die met lege handen vertrok, onderstreepte het gebrek aan betrokkenheid bij de Oekraïense zaak. Zoals de Atlantic Council opmerkte, ligt de betekenis in wat niet gebeurde: Trump ontweek niet alleen de ontmoeting, maar vermeed ook om de G7 in te zetten om druk uit te oefenen op Rusland. Schokkend genoeg zou hij hebben voorgesteld Rusland opnieuw uit te nodigen voor de G7, waarmee hij afstand nam van de confronterende retoriek die het westerse beleid lange tijd heeft gekenmerkt. Deze stap legde het onvermogen van de G7 bloot om zijn morele en strategische houding te handhaven, waardoor zijn ambities hol klinken en zijn invloed is afgenomen.

De lege top van de NAVO in Den Haag

De NAVO-bijeenkomst in Den Haag was een nog duidelijkere aanklacht tegen de tanende ambities van het bondgenootschap. De top, die was gereduceerd tot een plenaire vergadering van twee uur en een symbolisch gebaar, leverde een einddocument op dat elke inhoud ontbeerde. Verwijzingen naar de toetreding van Oekraïne en expliciete kritiek op Rusland werden weggelaten en vervangen door een vage belofte om de defensie-uitgaven te verhogen tot 3,5% van het bbp – een doelstelling die veel leden gezien de economische beperkingen en politieke verdeeldheid waarschijnlijk niet zullen halen. De Atlantic Council waarschuwde ervoor om de zaak van Oekraïne niet te forceren, omdat dit de kwetsbaarheid van de NAVO zou kunnen blootleggen, vooral nu Trump weerstand biedt aan de druk van zijn eigen veiligheidsapparaat. Deze terugtrekking van gedurfde toezeggingen maakte duidelijk dat de doelstellingen van de NAVO – mondiaal leiderschap, integratie van Oekraïne en eensgezinde vastberadenheid – steeds onhaalbaarder worden en geworteld zijn in een illusie van blijvende suprematie.

Het minimalisme van de top weerspiegelde een diepere crisis: de NAVO worstelt met het verzoenen van haar expansieve visie met haar beperkte middelen. De interne verdeeldheid is duidelijk zichtbaar. Noord-Europese landen als Denemarken en Noorwegen dringen aan op hogere defensiebudgetten, terwijl Zuid-Europese landen als Italië en Spanje zich hiertegen verzetten onder verwijzing naar economische druk. Ondertussen is de toekomst van Oekraïne stilletjes op de lange baan geschoven, wat wijst op een gebrek aan consensus over de confrontatie met Rusland. Het vasthouden van de NAVO aan het vormgeven van de mondiale orde door middel van militaire toezeggingen en morele houdingen gaat voorbij aan haar afnemende economische en strategische invloed. De topontmoetingen van het bondgenootschap zijn niet veel meer dan symbolisch theater geworden, dat het onvermogen maskeert om hooggestemde beloften, zoals het lidmaatschap van Oekraïne of een verenigd front tegen mondiale rivalen, waar te maken.

Economische kwetsbaarheid ondermijnt westerse ambities

De economische kwetsbaarheid van het Westen holt zijn geopolitieke positie verder uit. De vraag naar Amerikaanse staatsobligaties neemt af, terwijl de goudprijs historische hoogten bereikt, wat duidt op een verlies van vertrouwen in de westerse financiële systemen. De euro, ooit gezien als een symbool van Europese assertiviteit, verliest zijn mondiale relevantie nu landen als China, India en de monarchieën in de Golf zich richten op tastbare activa zoals goud en grondstoffen. Deze economische verschuiving ondermijnt het vermogen van de NAVO en de G7 om hun macht te projecteren, aangezien hun ambitieuze doelstellingen financiële en industriële middelen vereisen waarover zij niet langer beschikken. Stijgende inflatie, krappe overheidsbegrotingen en toenemende schuldenlasten in westerse landen beperken hun vermogen om militaire expansie of buitenlandse hulp te financieren nog verder.

De analyse van Jacques Baud biedt een ontnuchterend perspectief op deze kwetsbaarheden, met name binnen het militair-industrieel complex van de VS. Baud, een voormalig Zwitsers inlichtingenofficier en veiligheidsadviseur, onthulde dat de Amerikaanse wapenindustrie in hoge mate afhankelijk is van Chinese grondstoffen, met name zeldzame aardmetalen die essentieel zijn voor de productie van geavanceerde wapens zoals het “Arrow”-raketsysteem. Door het besluit van Peking om deze export stop te zetten, kan de VS niet meer voldoen aan de wapenbehoeften van Israël, waardoor een structurele zwakte aan het licht komt die de militaire dominantie van het Westen ondermijnt. “De VS is niet in staat om de benodigde wapens voor Israël te produceren,” aldus Baud, die benadrukt dat deze afhankelijkheid het vermogen van Amerika om zijn macht te projecteren en zijn bondgenoten effectief te steunen, beperkt.

Bauds kritiek strekt zich uit tot de wankele basis van de Amerikaanse economie: de enorme staatsschuld. “Als je al deze schulden afschrijft, stort de Amerikaanse economie binnen enkele dagen in,” waarschuwde hij. Hoewel hij erkende dat China, als grootste schuldeiser van Amerika, in een dergelijk scenario ook zou lijden, onderstreept deze uitspraak de kwetsbaarheid van de door de VS geleide westerse orde. Deze economische kwetsbaarheid, in combinatie met de militaire afhankelijkheid van vijandige landen, laat zien dat het Westen niet goed toegerust is om zijn mondiale ambities waar te maken. Baud pleit voor diplomatieke isolatie en economische druk om de VS en zijn bondgenoten te dwingen hun grenzen te erkennen en te accepteren dat zij niet langer de onbetwiste heersers van de wereld zijn.

Een multipolaire realiteit

De topontmoetingen van de G7 en de NAVO, in combinatie met de analyse van Baud, laten zien dat het Westen zijn tanende invloed niet wil erkennen. De multipolaire wereld is niet langer een theoretisch concept, maar een tastbare realiteit die vorm krijgt via platforms als het St. Petersburg International Economic Forum (SPIEF), BRICS+ en diplomatieke coalities in Afrika, Azië en Latijns-Amerika. Deze fora geven de mondiale machtsverhoudingen een nieuwe invulling, waarbij landen als China en India hun economische en grondstofvoordelen gebruiken om de westerse dominantie aan te vechten. Ondertussen houdt het Westen vast aan achterhaalde ideeën over suprematie en is het niet in staat zich aan te passen aan een wereld waarin de macht over meerdere centra is verdeeld.

De doelstellingen van de NAVO – mondiaal leiderschap, lidmaatschap van Oekraïne en eensgezindheid – zijn niet alleen onhaalbaar, maar ook steeds minder relevant. De interne verdeeldheid van het bondgenootschap, de economische beperkingen en de afhankelijkheid van tegenstanders voor cruciale grondstoffen ondermijnen zijn geloofwaardigheid. De onthullingen van Baud over de kwetsbaarheid van de VS – de afhankelijkheid van Chinese grondstoffen en de precaire schuldsituatie – versterken deze crisis en leggen bloot dat het Westen zijn ambities niet kan waarmaken. De G7 en de NAVO kunnen met symbolische gebaren, zoals afgezwakte communiqués en korte topontmoetingen, hun strategische incoherentie en onvermogen om beloften na te komen niet verbergen.

De topontmoetingen van de G7 en de NAVO waren niet alleen mislukkingen, maar ook een aanklacht tegen een westers bondgenootschap dat een luchtspiegeling van mondiale dominantie najaagt. De onhaalbare doelstellingen van de NAVO, die zijn geworteld in een unipolaire fantasie, brokkelen af onder het gewicht van economische kwetsbaarheid, militaire overmoed en interne onenigheid. Bauds analyse van de kwetsbaarheden van de VS – hun afhankelijkheid van Chinese grondstoffen en hun wankele schuldenlast – onderstreept de precaire positie van het Westen. Nu een multipolaire wereld vorm krijgt, staat het Westen voor een harde keuze: zich aanpassen aan een realiteit waarin het niet langer de wereldpolitiek bepaalt, of het risico lopen achterhaald te raken. Door vast te houden aan symbolische topontmoetingen en achterhaalde visies worden de NAVO en de G7 ingehaald door een wereld die zich niet langer naar hun wil voegt.

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Corona-kritische arts door arrestatieteam gearresteerd en naar psychiatrische kliniek gebracht

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: