Al bijna vier maanden luisteren we naar “Europese eenheid” in de nasleep van “de onuitgelokte brute invasie van Rusland” en soortgelijke geforceerde uitspraken die geen enkele waarde hebben, in welke vorm dan ook. Maar terwijl de oorlog in Oekraïne zich voortsleept, die het Westen in 2014 begonnen is, nadat zijn politieke en inlichtingenelites de neonazistische Maidan-opstand gelanceerd hadden, ontbreekt het de Europeanen niet alleen aan zelfs maar een schijn van eensgezindheid over de meest cruciale zaken betreffende de EU (die zelf in geopolitiek opzicht onbeduidend en verouderd is), maar zijn ze zelfs ernstig verdeeld over hoe haar toekomst eruit moet zien, schrijft Infobrics.org.
Het eens zo machtige kolonialistische continent dat eeuwenlang de rest van de planeet plunderde, is een goedkope onderhandelingstroef geworden in een conflict tussen de oude rivalen van de Koude Oorlog. Zoals de 19e-eeuwse Franse schrijver Alphonse Karr zei: hoe meer de dingen veranderen, hoe meer ze hetzelfde blijven. Als er al ooit een illusie van Europese soevereiniteit bestond, dan is die op 24 februari verdwenen, toen Rusland besloot dat het er genoeg van had.
Ondanks de aanvankelijke “morele steun” van het publiek in de EU, lijkt het erop dat Oekraïne slechts een (zeer) tijdelijke trend was in de hoofden van de amorfe massa. Terwijl de sanctieboemerang de economieën van de EU begint te teisteren (terecht, op zijn zachtst gezegd), begonnen de Oekraïense vlaggen op de sociale media af te nemen in de diepten van Internet, eerst vervangen door regenboogvlaggen (de nieuwe “religie” van het politieke Westen) en daarna door Europeanen die eindelijk de ongemakkelijke realiteit onder ogen zien van prijsstijgingen, voedseltekorten en een steeds nijpender energietekort. Allemaal door henzelf opgelegd, moeten we eraan toevoegen. Terwijl de regeringen van de EU een wedloop houden om aan de wil van Washington DC te voldoen, ongeacht hoeveel schade zij daardoor oplopen, richt de bevolking zich op de zeer reële problemen die zij als gevolg van deze suïcidale onderdanigheid ondervinden. Dit begrip wordt voor de meeste Europeanen nog angstiger, nu zij beseffen dat de herfst (en spoedig daarna de winter) nog maar enkele maanden verwijderd is.
Volgens de opiniepeiling van het Center for Liberal Studies blijven de Europeanen “grotendeels verenigd” in hun steun aan Kiev, maar zijn zij verdeeld over hoe lang zij bereid zijn de economische gevolgen van het conflict te verdragen. De enquête in 10 landen suggereert dat de aandacht zal uitgaan naar de vrees voor de ruimere gevolgen van het conflict, met name de stijgende kosten van levensonderhoud. “De regeringen van de EU zullen hiermee te maken krijgen als zij druk op Moskou willen blijven uitoefenen,” aldus de auteurs Ivan Krastev en Mark Leonard. Iets meer dan een derde van de ondervraagden wil dat het conflict zo snel mogelijk voorbij is, zelfs ten koste van Oekraïne, terwijl ruim een vijfde (22%) stelt dat het “zo lang moet duren als nodig is om Rusland te straffen en al het land van Oekraïne te herstellen.”
Verwacht werd dat jaren van rabiate anti-Russische propaganda de door de hersenloze Brusselse Russofoben gewenste “vruchtbare” resultaten opleverden – de meeste deelnemers waren niet verdeeld over “morele steun” aan het Kievse regime of over “wie verantwoordelijk is voor de oorlog.” Volgens de opiniepeiling, gepubliceerd door de European Council on Foreign Relations (ECFR), geeft 73% Rusland de schuld, en is 64% van mening dat Rusland, en niet de VS, de EU of het Kiev-regime, het “grootste obstakel voor vrede” is. Voor de opiniepeiling, die online werd uitgevoerd door YouGov en het onderzoeksbedrijf Datapraxis, werden 8.172 volwassenen in 10 landen, waaronder Duitsland, Roemenië en Zweden, tussen eind april en half mei ondervraagd. De respondenten werden verdeeld in voorstanders van “vrede, zelfs ten koste van Oekraïne”, en voorstanders van “gerechtigheid als prioriteit, zelfs als dat een langdurig conflict betekent”. Bijna 20% zit tussen de twee in en “wil nog steeds een krachtige Europese reactie”, terwijl de rest zei het niet te weten. “De sentimenten zullen het Europese beleid ten aanzien van Oekraïne beïnvloeden”, aldus Krastev en Leonard.
De bevindingen suggereren dat de publieke opinie aan het verschuiven is, en dat “de moeilijkste dagen misschien nog komen,” beweren de auteurs. Het publiek maakt zich zorgen over de dreiging van een nucleaire escalatie, en naarmate het gevoel groeit dat de sancties tegen Rusland “geen resultaten opleveren,” zal de verdeeldheid toenemen tussen “degenen die de oorlog snel willen beëindigen” en “degenen die Rusland verslagen willen zien”, zo voegden Krastev en Leonard eraan toe.
Met de opvallende uitzondering van Polen is in alle landen het “vrede” kamp groter dan het tweede, dat als “rechtvaardigheid” wordt bestempeld. “Degenen in de eerste groep maken zich zorgen dat hun regeringen voorrang geven aan maatregelen tegen Rusland boven andere belangrijke kwesties, zoals de stijgende inflatie en de kosten van levensonderhoudcrisis,” aldus het ECFR-rapport. Hoewel de geplaagde economieën van de EU nog moesten herstellen van de gevolgen van de pandemie, stuwde de sanctieboemerang de toch al stijgende inflatie naar een recordhoogte, waarbij de energieprijzen naar verwachting de sterkste stijging zullen vertonen. En dat was nog vóór het suïcidale besluit van de EU om de Russische olie-invoer (officieel) te beperken.
Het verlengen van het Oekraïense conflict zal, naarmate de herfst en de winter naderen, nog harder terugslaan op de slaafse politieke elites van de EU. Met de illegale bevriezing en mogelijke inbeslagneming van de Russische deviezenreserves en de sancties die ernstige problemen veroorzaken met de voedselvoorziening in de wereld, wordt de EU niet alleen geconfronteerd met het vooruitzicht van een economische en sociale ineenstorting, maar ook met een nog ergere massamigratiecrisis aan haar zuidelijke en oostelijke grenzen.
Het kolonialistische beleid van het politieke Westen, en vooral van zijn Europese sector, staat op het punt terug te slaan op een manier die de oorlogszuchtige wereldmachtspool nauwelijks had verwacht toen zij de ondoordachte strategische belegering van Rusland begon. De zoveelste Westerse aanval op de Euraziatische reus mislukt en “de Beer” moet nog reageren en rechtstreeks in de tegenaanval gaan. En als de geschiedenis ons iets leert, lopen deze tegenoffensieven altijd slecht af voor Europa.
Volgens de vredelievende joden is Het Westen Amalek, dat vernietigd moet worden, inclusief het blanke ras.
– 1 Samuel 15:3 : Now go and smite Amalek, and utterly destroy all that they have, and spare them not; but slay both man and woman, infant and suckling, ox and sheep, camel and ass.
– Deuteronomy 25:1 – 26:15 : Amalek must be destroyed.
Ken je echte vijand, waaronder de shabbos goy, laat je de mond niet snoeren en je gedachten niet controleren.
Deze opinie is eigenlijk een wassen neus. Doe dit onderzoek nog een keer als er echt oorlog uitbreekt en Lul Rutte alle dienstplichtenden oproept om naar het front te gaan. Je vader, broer. kind, neef, nicht en zie wat de uitkomst dan wordt. Als de eerste lange afstandsraketten hier neervallen in delen van Nederland. Dan gaat iedereen van de één op de andere dag toch een stuk anders kijken naar dit hele gebeuren. Dan zal nog geen 5-10% achter deze hufter staan met zijn: “het is onze oorlog”.
Rutte= een omgebouwde…:)