Europa’s idiocratie gaat naar de dark side

In 2022 poseerde de Oekraïense president Zelensky voor een fotosessie met een olijfgroen t-shirt met een bizar ontwerp met de tekst: “Come to the dark side … Dominate or Die.” Destijds vroeg ik me af wie het gepast vond om zulke slogans te bedenken, laat staan dat de president van Oekraïne ze op zijn borst droeg. De fotoshoot was geregeld door een Brits PR-team. Destijds werd er een korte documentaire over gepubliceerd in social media (hier is een YouTube-fragment).

Wie heeft dit bedacht? schrijft Alex Krainer.

Dennis Small, een redacteur bij de Executive Intelligence Review, gaf het volgende commentaar:

De oproep van Clarion, “come to the dark side,” werd waarschijnlijk via deze kanalen aan Zelensky doorgegeven. Hij gehoorzaamde en richtte zich tot het Westerse publiek met die boodschap op zijn borst. Stel je voor hoe de Westerse media zouden hebben gereageerd als Vladimir Poetin zo’n t-shirt had gedragen. Maar als Zelensky je uitnodigt naar de duistere kant, dan is dat allemaal prima en gezond en hoef je die boodschap niet in twijfel te trekken. Ik geloof echter wel dat dit een heel belangrijk moment was dat niet over het hoofd gezien had mogen worden.

Onthulling van missie en intentie

Zelensky’s T-shirt is niet uit zichzelf ontstaan: iemand heeft de boodschap ervan moeten bedenken en hij wilde dat wij die zouden zien. Ze namen de moeite om dat T-shirt te ontwerpen en zorgden ervoor dat de president van Oekraïne het droeg terwijl hij een Westers publiek toesprak. Die boodschap was iemands geesteskind en het was geen willekeurige keuze, noch was het een grap. Het was een bekendmaking van een missie en intentie en het moet als zodanig serieus worden genomen. Vandaag kunnen we zien dat de leidende machten van Europa de oproep volgen nu ze collectief en doelbewust militarisering en serieuze oorlogsvoorbereidingen omarmen.

Europa’s idiote oorlogsstokers

De voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen , heeft haar ReArm Europe plan aangekondigd met tot 800 miljard euro aan militaire uitgaven. De aanstaande Duitse kanselier Friedrich Merz dringt aan op onbeperkt lenen voor infrastructuur en defensie-uitgaven. Nog voor hij zijn ambt aanvaardde, kreeg hij de goedkeuring van het Duitse parlement voor een fonds van €500 miljard om defensieprojecten te financieren. Maar dit is nog maar het begin: Merz stuurt aan op grondwetswijzigingen die de fiscale beperkingen op schulden zouden opheffen en de militaire uitgaven een enorme impuls zouden geven. Uiteindelijk zou dit kunnen oplopen tot 1,7 biljoen euro. Dit zou de verhouding tussen de Duitse schuld en het BBP meer dan verdubbelen, van 62,4% nu naar ongeveer 125%. Hoeveel geld is €1,7 biljoen? Dat is ongeveer €20.400 per man, vrouw en kind in Duitsland.

In Frankrijk wil Emmanuel Macron troepen naar Oekraïne sturen en het Franse kernwapenarsenaal opvoeren. Hij droomt van hypersonische raketten die kernkoppen kunnen dragen naar Russische doelen. Aan de overkant van het kanaal is Keir Starmer geobsedeerd door militaire dienstplicht, het oprichten van een “coalitie van bereidwilligen” tegen Rusland en het geven van steeds meer financiële en militaire hulp aan Oekraïne. Hij zei zelfs dat de Britse troepeninzet in Oekraïne al “operationeel” is, wat dat ook moge betekenen.

Rusland verzwakken, uitputten

Maar wat is het nut van al dit gedoe? Zelfs Europese leiders zijn niet zo in de waan dat ze denken dat ze de nederlaag van Oekraïne ongedaan kunnen maken of Rusland kunnen verslaan met hun zwakke legers. In plaats daarvan willen ze gewoon dat de oorlog doorgaat, in de hoop Rusland te verzwakken en uit te putten met als doel de regering van Vladimir Poetin omver te werpen. Laten we eens kijken hoe dat gaat…

Rusland voert nu al meer dan drie jaar oorlog in Oekraïne. Toen de oorlog begon, waren de strijdkrachten van Oekraïne het grootste en machtigste leger van Europa. De schattingen van de omvang variëren, maar in een interview met het Duitse tv-netwerk ARD zei Zelensky: “…We hebben 880.000 [manschappen]. We hebben een leger van een miljoen man.” In februari 2022 was die troepenmacht volledig intact, volledig getraind en tot de tanden bewapend. Ze hadden ook de volledige steun van het collectieve Westen. Samen met de Verenigde Staten stonden ze eendrachtig achter Oekraïne met hun arsenalen vol wapens en munitie. Toen het conflict begon, sloegen ze Rusland met een nucleair sanctiepakket, vastbesloten om haar economie in te laten storten.

Maar niets van dit alles werkte; Rusland verzwakte niet: in plaats daarvan werd het veel sterker. In een recente toespraak op Hillsdale College gaf voormalig Navy Seal en oprichter van Blackwater Worldwide, Eric Prince een ontnuchterende boodschap: “Ten eerste, luister niet naar de idiote politici die zeggen, ja, we hebben het Russische leger verzwakt. Nee,” zei Prince, ”we hebben veel materiaal opgekauwd. Het Russische leger is oneindig veel slimmer geworden.”

Het Russische leger is oneindig veel slimmer geworden

Bijvoorbeeld: “Waar de Russen erg goed in zijn, is elektronische oorlogvoering,” waardoor de meest geavanceerde westerse systemen, zoals Javelin raketten, HIMARS en Copperhead geleide artilleriegranaten, niet meer effectief zijn. Zulke wapens werden vaak binnen enkele weken na hun gebruik op het slagveld ondoeltreffend: “Het werkt voor een week of twee, en de Russen zoeken uit hoe ze de navigatie of de commandolink kunnen verstoren, en het spul wordt blind.”

Ondertussen zijn alle knappe koppen bij de NAVO er nog niet achter hoe ze de Russen moeten bestrijden. In een rapport van het Royal United Services Institute (RUSI) wordt erkend dat de veranderende tactieken van Rusland de NAVO strategen met stomheid slaan. Kort samengevat combineert het Russische leger infanterieoperaties met drones en zwevende bommen in een soort “offensieve driehoek” die vijandelijke troepen achter de frontlinies verlamt. Infanterie en artillerie verhinderen hen om te manoeuvreren; drones vallen voortdurend aan en putten de ingesloten troepen uit en de zwevende bommen maken hen af met precieze treffers op hun versterkingen. Als het Oekraïense leger ervoor kiest om statische posities in te nemen, worden ze doelwitten voor zweefbommenaanvallen; als ze kiezen voor een ‘flexibele’, mobiele verdediging, stellen ze zichzelf bloot aan aanvallen met artillerie en drones.

Altijd het zwaard scherpen…

In tegenstelling tot wat de Westerse media beweren, is het Russische leger niet gedegradeerd. Het is juist aanzienlijk verbeterd. De Russen zijn zeer strategisch en methodisch geweest in het leren van hun operaties. Ervaringen op het slagveld worden systematisch teruggekoppeld naar de commandoketen om de zwakke punten van het leger te bestuderen en mogelijke verbeteringen aan te brengen. Eric Prince gaf een ander veelzeggend voorbeeld:

“Als je in maart of april van 2022 met artillerie op een Rus schoot, zouden ze anderhalf uur nodig hebben om nauwkeurig terug te schieten. Nu is dat ongeveer twee minuten, wat betekent dat als je op ze schiet, je beter in je voertuig kunt zitten en kunt wegrijden, want anders krijgen ze je te pakken.”

Ik ben opgeleid als artillerieschutter in het leger; voor een goed getraind, gecoördineerd team is twee minuten genoeg om misschien vier of vijf granaten af te vuren, maar zonder tijd om het doel bij te stellen. Een doel raken met het eerste schot kan alleen maar door geluk gebeuren: normaal gesproken schiet je, krijg je feedback of het schot te lang, te kort, te ver naar links of rechts was en pas je het doel dienovereenkomstig aan. Tenzij je schiet met mortieren van een kleiner kaliber, is twee minuten alleen genoeg tijd om een paar granaten af te vuren, te hopen op geluk en weg te rennen.

Als het waar is wat Eric Prince zei, zijn de implicaties verbijsterend. Het betekent dat de Russische troepen in staat zijn geweest om een van de belangrijkste en meest effectieve middelen van de moderne oorlogsvoering grotendeels te neutraliseren. En laten we de logistieke operaties en ongeëvenaarde industriële basis van Rusland niet vergeten, die een enorme overvloed aan munitie produceert.

Hun artilleriewapens zijn ontworpen om eenvoudig, robuust en betrouwbaar te zijn onder alle omstandigheden op het slagveld, zodat ze dagen of weken achtereen bijna 24/7 kunnen vuren. Ze hebben ook ’s werelds beste luchtverdedigingssystemen, elektronische oorlogsvoering en een reeks hypersonische raketten waartegen westerse legers geen verdediging hebben. En dan is er nog de Russische economie, die niet alleen de gevolgen van alle westerse sancties heeft doorstaan, maar ook de prestaties van al haar westerse rivalen, inclusief de Verenigde Staten, overtreft.

Verliezen beperken of dubbel inzetten op mislukking?

Rationele beleidsmakers zouden met dit alles rekening moeten houden, een verloren zaak moeten erkennen en hun koers moeten bijstellen. Dit is wat de nieuwe regering in Washington doet. Maar het Europese schip van dwazen is resoluut, vastbesloten om koste wat het kost te blijven falen. Dit moet wel de definitie van idiocratie zijn, want het leidt het oude continent naar een voorspelbare tragedie. Het zal leiden tot een groot en machtig militair-industrieel complex (MIC) – een alliantie van grote banken, de overheid, het leger en particuliere defensiebedrijven met winstoogmerk. Het gevaar van deze ontwikkeling werd onderstreept door de Amerikaanse president Dwight Eisenhower in zijn afscheidstoespraak in januari 1961.

Eisenhower’s waarschuwing

Vandaag de dag is het de moeite waard om over zijn woorden na te denken, omdat ze een voorbode zijn van de toekomst van Europa:

Natuurlijk waren de woorden van Eisenhower aan dovemansoren gericht en de rampzalige opkomst van misplaatste macht heeft inderdaad de democratische processen en vrijheden in de Verenigde Staten verdrongen, waardoor het land in de ene oorlog na de andere terechtkwam, overal ter wereld, met ellende thuis en chaos in het buitenland tot gevolg. De Europese leiders gaan nu bewust dezelfde weg op.

De kudde en de (slechte) herders

Het is belangrijk om te erkennen dat deze veranderingen ook een leermoment vormen dat ons moet helpen begrijpen wat de drijfveer is. De Europese economieën zitten vast in een slowmotion neergang, die ze grotendeels aan zichzelf te danken hebben en die misschien niet meer te stoppen is. De werkloosheid stijgt omdat duizenden kleine en middelgrote bedrijven failliet dreigen te gaan en grote bedrijven hun productiecapaciteit stilleggen of verplaatsen naar China of de Verenigde Staten. Tegen die achtergrond zullen door de overheid gestuurde grootschalige investeringsprogramma’s worden ontvangen als een levensreddende opluchting.

Eerder deze maand omarmde de CEO van VolksWagen, Oliver Blume, bijvoorbeeld openlijk de mogelijkheid om een deel van de productiecapaciteit van het bedrijf te herbestemmen en een wapenproducent te worden. Defensiecontracten van de overheid zullen de prestaties van het bedrijf een boost geven, dus ongeacht de aard van die contracten zullen het management en de aandeelhouders van VW ze verwelkomen. De werknemers zullen er ook baat bij hebben: hun baan behouden is zeker beter dan op straat belanden.

Het cumulatieve effect van alle geplande uitgaven zal een tijdelijke meevaller zijn voor de hele economie. Als de bestedingsplannen van kanselier Merz volledig worden uitgevoerd, kunnen ze de economische groei van Duitsland van 1% naar 2% stuwen. Natuurlijk zullen veel politici proberen mee te liften op dit jusite-spoor en de eer opeisen voor de economische opleving en alle nieuwe banen. Maar al deze overwegingen zijn stroomafwaarts van waar dit beleid vandaan komt. De politici, bedrijven en arbeiders reageren slechts op de stimulansen die door de voedselketen naar beneden gaan. Maar wie heeft dit systeem van stimulansen gedefinieerd en waar komen ze vandaan? Laten we het, voordat we daar op ingaan, even hebben over zwarte gaten.

“Er moet een element van angst bij komen kijken.”

Volgens de Financial Times had Friedrich Merz op 28 februari 2025, vijf dagen na de Duitse verkiezingen, een lunch met de waarnemend minister van Financiën, Jörg Kukies. Zoals de FT rapporteerde, kreeg de toekomstige kanselier “een ontnuchterende briefing over de toestand van de economie van de heer Kukies die uitlegde dat na twee jaar van stagnatie en met meer wolken die zich samenpakten boven Europa’s grootste economie, Berlijn geconfronteerd werd met een begrotingstekort van €130 miljard over vier jaar en een afnemend groeipotentieel, volgens mensen met kennis van de presentatie.” De schok en ontsteltenis van deze onthulling overtuigde Merz over de urgentie van “een van de scherpste ommezwaaiers in de recente politieke geschiedenis.”

Als de FT dit meldt, dan is dat omdat ze willen dat het publiek dat weet. Maar het verhaal komt me vaag bekend voor… iets over zwarte gaten… Oh, juist, vorig jaar ontdekte Keir Starmer ook, net na zijn eigen verkiezing, dat Groot-Brittannië een begrotingstekort had van 22 miljard pond – het is het beroemde zwarte gat van 22 miljard pond. Nu, wat is er aan de hand met al deze zwarte gaten, en hoe komt het dat deze politici en de mainstream media er zo openhartig over zijn? Nou, ze zullen zich op deze zwarte gaten beroepen om de barbaarse bezuinigingen te rechtvaardigen die de regering Merz aan het Duitse volk zal opleggen, precies zoals Starmer in het Verenigd Koninkrijk doet.

De Financial Times voorspelde dit al met een artikel getiteld: “Europa moet zijn verzorgingsstaat afslanken om een oorlogsstaat op te bouwen.” De auteur, Janan Ganesh, beschreef wat er moet gebeuren. Eigenlijk moeten we ons herbewapenen en voorbereiden op oorlog. Alleen, het publiek is te dom om het te beseffen, dus moeten we de pijngrens verhogen totdat het moreel verbetert. Zegt meneer Ganesh: “De vraag is of het publiek het ermee eens is… Chronisch ongemak is niet genoeg. Er moet een element van echte angst bij komen…” Dat is nogal een mooie mindset, dus laten we eens kijken wie de hoofdrolspelers van deze gebeurtenissen zijn.

Wie stuurt de agenda?

Het feit dat plotseling Groot-Brittannië, Frankrijk en Duitsland, samen met de EU, allemaal meedoen aan deze “scherpe ommezwaai” naar militarisering en oorlogsvoorbereidingen, klinkt ook bekend in de oren. Het doet denken aan die pandemie die we in 2020 hadden, toen bijna alle regeringen in de wereld op de een of andere manier dezelfde onwetenschappelijke, onsamenhangende en onzinnige tegenmaatregelen namen.

En toen bleek dat ze allemaal op dezelfde manier gestimuleerd werden om dat te doen: eerst werden hun economieën lamgelegd door lockdowns en toen ze zich tot het IMF en de Wereldbank wendden voor noodleningen, werden de leningen gekoppeld aan de voorwaarde dat alle regeringen dezelfde onsamenhangende en onzinnige tegenmaatregelen zouden nemen. Ik schreef daar een artikel over in augustus 2020, getiteld “Covid 19: het bankkartel stuurt de agenda.”

Toen was de vijand een virus; vandaag is de vijand Rusland, maar de hoofdrolspelers van het drama melden zich allemaal voor hun werk bij dezelfde bazen, de mensen die de controle hebben over de too-big-to-fail financiële instellingen. Neem bijvoorbeeld de nieuw gekozen bondskanselier van Duitsland: hij was de voorzitter van de raad van bestuur van BlackRock voor Duitsland. BlackRock heeft toevallig zeer grote investeringen in Oekraïne.

De financiële astroloog Jörg Kukies is ook een voormalig bankier: hij bracht 17 jaar van zijn carrière door bij Goldman Sachs en zat ook in het bestuur van de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling, de Europese Faciliteit voor Financiële Stabiliteit en het Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM). Overigens is het feit dat Kukies bij het ESM heeft gezeten veelzeggend: deze saai klinkende instelling is een volslagen juridische gruwel. Ik heb het ESM ontleed in een artikel dat ik vorig jaar heb gepubliceerd (zie hieronder).

Overal vingerafdrukken van bankiers

Het is zelfs zo dat veel van deze hooggeplaatste bankiers uiteindelijk het beleid bepalen in Westerse regeringen. Een volledige lijst zou heel lang kunnen zijn, maar laten we nog een paar voorbeelden bekijken: de Franse president Emmanuel Macron is een voormalige Rothschild-bankier. De voormalige Italiaanse premier Mario Draghi was net als Jörg Kukies een Goldman Sachs-bankier. Draghi’s voorganger, Mario Monti was ook een Goldman Sachs bankier, net als de nieuwe Canadese premier Mark Carney. Carney was ook gouverneur van de Bank of Canada (2008-2013), vanwaar hij soepel overstapte naar de Bank of England (2013-2020). Let op, een vleugje Carney heeft zowel de Canadese als de Britse economie de das omgedaan (hetzelfde kan gezegd worden van de Franse economie onder Macron en de Italiaanse economie na twee Mario’s van Goldman Sachs aan het roer).

Hoe bankiers wonderen verrichten

In mijn artikel uit 2020 over de pandemie heb ik wat licht geworpen op de middelen en manieren waarop deze hooggeplaatste bankiers sociale verandering teweegbrengen. Maar de heer Carney onthulde het recept op een manier die iedereen kan verteren. In 2019 zette hij zijn rijke en gevarieerde vaardigheden in om de planeet te redden als speciaal gezant van de Verenigde Naties voor klimaatactie en financiën. In een interview met Bloomberg TV in november 2020 legde Carney precies uit hoe hij het wonder van het redden van de planeet zou volbrengen:

Dit was in feite een zeer verhelderende verklaring. Hiermee gaf de heer Carney toe dat de bankiers kunnen en zullen beslissen wie in onze economieën krediet krijgt en wie niet. Ze maken die keuzes duidelijk om hun eigen gekozen agenda’s na te streven, of het nu gaat om pandemieën, vaccinaties, CBDC’s, insectenvoer voor de massa’s, de planeet redden van de opwarming van de aarde of de wereld redden van de Russen. De hele cascade van prikkels die het gedrag van onze politici, zakelijke leiders en de werkende mensen bepaalt, is afkomstig van degenen die mensen als Carney, Macron, Merz en Kukies in dienst hebben en hen hun marsorders geven.

Als je je ooit hebt afgevraagd waar de plaag van de windmolenparken vandaan komt, waarom je insecten moet eten, waarom je kinderen drag queens nodig hebben om hun verhalen voor te lezen, of waarom je zonen oorlogen moeten gaan voeren, dan is het antwoord bijna altijd dat de oligarchie van de geldschieters het zo gewild heeft.

De monolithische en meedogenloze samenzwering

Dezelfde machtsstructuren zijn al eeuwenlang betrokken bij elke menselijke tragedie: ze zijn de drijvende kracht achter de meeste, zo niet alle, eeuwige oorlogen, kleurenrevoluties, regimewisselingen, moorden en social engineering experimenten die we in onze levens hebben meegemaakt. Ze bewerkstelligen die veranderingen, zoals Carney uitlegde, door diegenen te steunen die deel uitmaken van de oplossing en kapitaal weg te nemen van diegenen die deel uitmaken van het probleem. Nu hebben ze besloten dat verzorgingsstaten het probleem zijn en dat oorlogsstaat de oplossing is. Zie hoe iedereen al in de pas liep.

Met hun duistere magie bewerkstelligen ze veranderingen in de “structuur van onze samenleving,” waar Eisenhower ons voor waarschuwde. Zij vormen de “monolithische en meedogenloze samenzwering,” waar John F. Kennedy ons voor waarschuwde in zijn toespraak tot de National Association of Newspaper Publishers in 1961. Zij zijn het die vrijwel zeker opdracht gaven tot zijn moord. En waar gaan zij over? In “Tragedy and Hope” schreef Carroll Quigley dat,

De oproep van Clarion, “kom naar de duistere kant: domineer of sterf” is hun oproep. Is het verwonderlijk dat het precies hun volgelingen zoals Merz, Starmer en Macron zijn die gehoor hebben gegeven aan die oproep en nu heel Europa naar die duistere kant aan het slepen zijn. Hun plan is om ons voor te bereiden op de strijd om te domineren of te sterven. Natuurlijk zijn ze van plan om te domineren. Het sterven is voor de rest van ons.

Wat dacht je ervan om te kiezen om lief te hebben, niet om te domineren?

Het is tijd voor ons om dapper en zeer waakzaam te zijn. Ze zullen de economische groei opvoeren die ze nu stimuleren door militaire uitgaven. Ze zullen ook de demonisering van Vladimir Poetin opvoeren en alle kwalen van onze samenlevingen op Rusland afschuiven. Indien nodig zullen ze hun toevlucht nemen tot spectaculaire valse vlag-acties om nog een massavormingspsychose te creëren en ons te laten instemmen met hun oorlogen en bereid te maken om erin te vechten. Maar we voeden onze kinderen niet op om te doden en te sterven in hun oorlogen, maar om hun leven te leiden in veiligheid, welvaart en vrijheid. We moeten in het licht blijven en kiezen om lief te hebben, niet om te overheersen.

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

De steun voor Oekraïne leidt Europa naar zelfmoord

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: