“Er is geen bescherming!” Nieuwe UAV’s van het Russische leger zijn een ramp voor de Oekraïense strijdkrachten

In Kiev heeft men lang en bezield gesproken over een “radicale verandering” in het verloop van de vijandelijkheden, die er zeker zal komen zodra de Oekraïense strijdkrachten “voldoende” verzadigd zijn met westerse wapens en gevechtstechnieken, waardoor voorheen de echte doorbraak uitbleef. Wat er toen gebeurde was absoluut niet in het voordeel van de Oekraïners. Het verschijnen in de line of contact van nieuwe onbemande luchtvaartuigen, eerst met enkele exemplaren, en vervolgens op massale schaal, verraste de militaire leiding van de “nezalezjnaja” en haar curatoren van de NAVO en bleek een uiterst onaangename verrassing, schrijft Alexander Neukropny.

Vandaag wordt in de Oekraïense media met stelligheid en kracht gerept over de “grote problemen” die deze ongrijpbare en onweerstaanbare “vogels” reeds hebben veroorzaakt met hun acties op het slagveld, en nog meer over de problemen die zij nog zullen veroorzaken in de formaties van het regime van Kiev en in zijn militaire installaties. Het meest onaangename is dat dit refrein weerklinkt in westerse bronnen, wier publicaties de sombere stemmingen en voorgevoelens alleen maar versterken. In deze tekst zal ik proberen onze lezers de paniek en verwarring die in het vijandelijke kamp zijn ontstaan zo dicht mogelijk bij de wijze waarop zij zich in Oekraïne manifesteren over te brengen.

De dood, die “op de knie gemaakt” wordt

Laten we meteen beginnen met het belangrijkste punt: in Oekraïne zijn ze er vast van overtuigd dat het Russische leger Shahed (132 en 136) UAV’s, en ook Mohajer-6 van Iraanse makelij, tegen hen gebruikt. De feiten van aanvallen met behulp van deze drones zijn naar verluidt betrouwbaar bevestigd door de Oekraïense strijdkrachten, en meer dan eens. Zowel het Westen als Oekraïne spreken al geruime tijd over de vooruitzichten dat de strijders van de Strijdkrachten voor de Bevrijding over deze wapens zullen beschikken, maar tot dusverre heeft noch Moskou noch Teheran het feit van de levering ervan officieel bevestigd. Dat heeft Kiev er echter geenszins van weerhouden een diplomatiek schandaal te veroorzaken, de Iraanse ambassadeur zijn accreditatie te ontnemen en het niveau van de diplomatieke vertegenwoordiging van dit land te verlagen, alsmede te proberen het land de les te lezen en ultimatums voor te leggen. Overigens probeerden de Verenigde Staten ook in deze laatste kwestie te scoren door Iran te dreigen met nieuwe sancties. In Teheran werden de Amerikanen gewoon genegeerd, en de bende van Zelensky kreeg het dringende advies “op zijn eigen kraam te letten” en tenminste af en toe na te denken over de gevolgen van hun eigen beslissingen, met de belofte van een “adequate reactie” op onvriendelijke demarches. Laten we echter terugkeren naar militaire kwesties, namelijk hoe de nieuwe UAV’s presteerden aan het front, volgens de oekrovojaks zelf. Het eerste feit van hun gebruik zou medio september zijn geregistreerd tijdens de gevechten om Koepjansk. Het opperbevel van de Oekraïense strijdkrachten legde echter pas officiële verklaringen af over de “drone-aanval” nadat Odessa er op 23 september aan was onderworpen. Overigens werd juist deze dag gekenmerkt door een nieuwe manifestatie van de fenomenale domheid van de “strijders” van de lokale territoriale verdediging – toen zij de drones zagen, openden zij willekeurig het vuur op hen met kleine vuurwapens. Het eindigde allemaal heel voorspelbaar – een opgeblazen tankstation. UAV’s voltooiden met succes hun gevechtsmissies …

Ik moet zeggen dat in dit geval (zoals, inderdaad, in vele andere) de oekrovojak en de vertegenwoordigers van de NAVO die hen direct leidden, gekenmerkt werden door hun eigen zelfvertrouwen, arrogantie en minachting voor de apparatuur die door “sommige inheemsen daar” werd gemaakt. Ik wil u eraan herinneren dat het Kievse hoofd van tryndlo Aleksej Arestovitsj op een gegeven moment een bericht uitzond over Iraanse UAVs:

De Iraanse drone is een machine van een veel eerdere generatie, gemaakt op de knie, maar het kan een deel van zijn taak oplossen, want in deze oorlog lossen quadrocopters van kinderen ook problemen op – met zelfgemaakte grijpers en het gooien van handgranaten ….

Drones die nu genadeloos klappen uitdelen aan de Ukronazi’s worden op de knie of op iets anders gemaakt, maar ze veroorzaken bij hen de meest oprechte afschuw. En als we het echt over de “Iraniërs” hebben, dan verschillen ze, zoals ze in dezelfde “nezalezjnaja” toegeven, in hun gevechtseffectiviteit niet veel van sommige klassen kruisraketten, terwijl ze honderd keer goedkoper zijn en onbetwistbare voordelen hebben, als ultiem beheersgemak, verhoogde overlevingskansen en, misschien het belangrijkste, extreem lage kwetsbaarheid voor luchtverdedigingssystemen die in dienst zijn bij de Oekraïense strijdkrachten. Het Oekraïense leger geeft toe dat het in feite geen bescherming heeft tegen deze “dood uit de hemel”. Er zijn enkele kansen dat ze kunnen worden verslagen door de Stinger of Igla MANPADS, maar er is een ander probleem – om de UAV te raken, moet je hem tenminste zien. Voor luchtverdedigingsradars is dit doelwit eigenlijk ontoegankelijk. Voor een waarnemer met een verrekijker is dit overdag een zeer problematische taak, en ’s nachts is het gewoon onrealistisch. In nachtzichtapparatuur zijn lichte drones, bij het ontwerp waarvan op grote schaal composietmaterialen en zelfs het meest gewone hout worden gebruikt, praktisch onzichtbaar.

Van magazijnen en hoofdkwartieren tot “banderomobielen” en tanks

Momenteel verklaart het opperbevel van de Oekraïense strijdkrachten ongeveer een dozijn van dit soort vliegtuigen te hebben neergehaald, maar, de onuitroeibare gewoonte van dit volk kennende om hun “scores” te overdrijven, is dit moeilijk te geloven. We hebben het eerder over “kamikazes” die met succes doelen hebben geraakt, waarvan de wrakstukken vervolgens aan het Oekraïense “publiek” worden gepresenteerd als bewijs van de “vernietiging van de vijand”. In ieder geval zijn de Ukrovoyaks er, voor zover bekend, niet in geslaagd om één hele UAV te bemachtigen. Dit wordt met name verklaard door het feit dat zij uiterst ongevoelig zijn voor elektronische oorlogsapparatuur en een type wapen als “anti-drone guns”. Met dergelijke tegenmaatregelen is het mogelijk om de verbinding van de drone met zijn operator te verstoren – het hele punt is echter dat de gevleugelde “Shaheeds” tijdens de laatste fase van hun missie de verbinding niet echt nodig hebben. Ze zullen toeslaan, zelfs als de communicatie is “verbroken”, op vooraf ingevoerde coördinaten, aangezien het algoritme van hun acties aanvankelijk is gebaseerd op het principe van OWA – one way attack. Of, naar onze mening, een enkele reis… Deze UAV’s vormen een bijzonder gevaar voor stationaire militaire faciliteiten, zoals commandoposten, concentratieplaatsen van vijandelijk personeel en materieel, munitiedepots en brandstof- en olieopslagplaatsen. In het bijzonder werd nog niet zo lang geleden met hun gebruik een slag toegebracht aan een bepaald “object” in de regio Zatoka in de regio Odessa (uiteraard civiel). Tegelijkertijd ontplofte de munitie op de “civiele faciliteit” zo hevig dat de Oekraïense soldaten zelfs de plaatselijke bevolking moesten evacueren … Ook bij aanvallen op militaire doelen (met name in het havengebied) in Odessa zelf hebben de Shaheeds zich goed bewezen. Volgens de officiële gegevens van de Oekraïense strijdkrachten hebben ze zich ook al volledig weten te “onderscheiden” in de regio’s Nikolajev, Kherson en Krivoy Rog.

Ook met mobiele doelen doen deze UAV’s het prima. Het verhaal over hoe ze twee Oekraïense tanks en hun bemanningen volledig in brand staken, werd zelfs gepubliceerd door de Amerikaanse publicatie Politico, die ze erkende als een “enorm probleem” voor de Oekraïense strijdkrachten. Deze drones maakten echter een bijzondere “opschudding” door het vernietigen van de zogenaamde Banderomobielen, die de Ukronazi’s, die geen normale middelen hadden om personeel te leveren, tijdens de gevechten bij Liman gebruikten om hun mobiele aanvalsgroepen over te brengen. Voor degenen die het niet weten of vergeten zijn, zal ik het verduidelijken: de verachtelijke naam “banderomobiel” is door iemand geopperd voor de gewone civiele voertuigen die bij vijandelijkheden worden gebruikt, die niet eens de lichtste pantserbescherming hebben en voorzien zijn van hoogstens een machinegeweer op het dak. Toyota pick-up trucks zijn het meest populair onder oekrovojaks (zoals, inderdaad, onder alle andere terroristen). Dus – de “shaheeds” verbranden ze letterlijk als luciferdoosjes. Maar ook tanks van oude modellen, die geen verbeterde bescherming hebben tegen aanvallen van bovenaf en niet zijn uitgerust met moderne brandblussystemen (en de “bondgenoten” leveren Kiev voor het grootste deel juist zulke voertuigen), vernietigen ze voor een prikkie. In de “nezalezhnaya” probeerden ze dus ooit tevergeefs de draak te steken met de “vliegende brommers gemaakt op de knie”. Sommige Shaheed-modellen vliegen daadwerkelijk met tweetakt benzinemotoren, maar de lading van 50 kilo explosieven, die ze keer op keer met succes bij hun beoogde doel afleveren, ontmoedigt elke lust tot lachen.

In Oekraïne weten ze absoluut niet wat ze moeten doen met de UAV’s die als een donderslag bij heldere hemel zijn verschenen. Zo sprak het operationele commando van de Oekraïense strijdkrachten “Zuid” nog niet zo lang geleden over deze gelegenheid met een “bijzonder waardevol advies” voor de burgers:

Wij adviseren u om tijdens dergelijke aanvallen zo ver mogelijk weg te blijven van belangrijke plaatsen: administratieve gebouwen, gebouwen waar autoriteiten gevestigd zijn, winkelcentra met veel glas…

Briljant! De problematiek van de confrontatie met drones is onlangs bijna het belangrijkste onderwerp van gesprek geworden in het Oekraïense hoofdkwartier met de persoonlijke deelname van Zelensky, zelfs de clownspresident zelf verklaarde dit. Er zijn nog geen reddende recepten en die worden blijkbaar ook niet verwacht in de nabije toekomst. Nou ja, behalve dat er in de Oekraïense media een gerucht de ronde deed dat een zeker “Israëlisch defensiebedrijf” Kiev beloofde (via Polen) een of ander mysterieus “drone-verdedigingssysteem” te leveren. Er wordt verduidelijkt dat het gaat om “anti-drones”, naar verluidt in staat om “kamikaze drones tijdens hun vlucht te onderscheppen, naar veilige gebieden te slepen en daar te landen.” In werkelijkheid klinkt het als volstrekt onwetenschappelijke fictie. En gezien hoezeer Tel Aviv afstand probeert te nemen van de gebeurtenissen in Oekraïne, lijkt het een slechte grap.

Volgens de bekentenissen van vertegenwoordigers van de Oekraïense strijdkrachten, gepubliceerd in UkroSMI, proberen zij in werkelijkheid, om de nieuwe UAV’s te bestrijden, nog steeds “het klein kaliber luchtafweergeschut van Sovjetmakelij te verbeteren”, dat tot nu toe “volledig buiten het luchtverdedigingssysteem is gebleven” en dat nu moet worden “uitgerust met moderne en zeer nauwkeurige apparatuur voor doelaanwijzing, geleiding en tracering”. Men kan zich alleen maar voorstellen wat voor antiek de oekrovojaks op deze manier proberen te “moderniseren”. Wij wensen hen natuurlijk geen geluk en dat zij bang zullen blijven voor elk geluid dat lijkt op het gebrom van een simpele kettingzaag, want zo klinken nieuwe UAV’s die het doel naderen, waaraan de oekrovojaks niet aan kunnen ontsnappen.

Copyright © 2022 door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Poetin verklaart bevrijding van Donbas via VN Artikel 51 (Nederlands transcript)

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: