Het bewijs blijft zich opstapelen, via uitgelekte rapporten, van een algemene instorting in de Oekraïense frontlinies. Eerder richtten we ons op het zuidelijke front van Zaporozhye. Laten we ons nu richten op Charkov, in het noordoosten, schrijft Pepe Escobar.
Het bijgevoegde document, volledig geverifieerd op echtheid, is een rapport van juli aan de Stafchef van de operationeel-tactische groep “Sumy”.
Het rapport zegt in wezen dat het onmogelijk is om twee derde van de A7383-eenheid van het slagveld terug te trekken om de gevechtsgereedheid te herstellen, omdat het resterende derde niet in staat is om het fort te behouden – dat zich over een lengte van 55,5 km uitstrekt.
Tegelijkertijd verliep de rekrutering erg traag.
Vier maanden geleden was de 127e Afzonderlijke Territoriale Verdedigingsbrigade in Charkov nog uitgerust met 72% van het personeel – 2.392 soldaten en 256 officieren. Toch was de moreel-psychologische toestand van de eenheid kritiek – net als in het vorige geval in Zaporozhye.
Dus vergeet het herstellen van de gevechtsgereedheid: dit is het zoveelste geval van een brigade – nu in Charkov – die niet naar behoren kan vechten. Het vorige geval was verre van een uitzondering op de huidige regel.
De conclusie is grimmig: met hele brigades in kritieke toestand staat de hele Oekraïense frontlinie op het punt te vallen.
Het Honderd Dagen Debacle
De feiten ter plaatse wijzen erop dat de Russische strijdkrachten (RAF) het initiatief nemen langs de hele frontlinie van de SMO. Dit wordt zelfs door Poolse en Estse inlichtingendiensten erkend. De belangrijkste gevechten worden uitgevochten op de Avdeevka-Marinka lijn in de DPR en de Kupyansk-Svatovo lijn in de LPR.
RAF heeft genoeg mankracht en wapens om de Oekraïners 24/7 in staat van wanhoop te houden. De doelstellingen blijven dezelfde: de hele DPR en LPR binnen hun administratieve grenzen veroveren.
Parallel hieraan heeft de immer-unplugged Dmitri Medvedev, plaatsvervangend voorzitter van de Russische Veiligheidsraad, een enorme toename aangekondigd in de productie van wapens en militaire uitrusting. Medvedev benadrukt voortdurend dat de capaciteiten van de Russische defensie-industrie een ongekend niveau hebben bereikt – en veel sneller dan verwacht.
Dmitri Peskov, woordvoerder van het Kremlin, herhaalt op zijn beurt wat minister van Buitenlandse Zaken Lavrov al maanden verkondigt: Kiev – en zijn NAVO-bemiddelaars – moeten beseffen dat ze niet kunnen en zullen “winnen” op het slagveld.
Medvedev gaat graag nog een stapje verder: “Het Westen moet toegeven dat niet alleen de Donbass en de Krim niet Oekraïne zijn, maar ook Odessa, Nikolajev, Kiev en praktisch al het andere.”
Dat was een scherpe reactie op voormalig secretaris-generaal van de NAVO Anders “Fogh of War” Rasmussen, die zei dat Kiev in de NAVO kon worden opgenomen “zonder gebieden te verliezen,” verwijzend naar de Krim en de Donbass.
Dat zette Medvedev aan het rollen: “Wat moeten we dan toelaten tot de NAVO, vraagt u? Nou, we kunnen de stad Lemberg met zijn omgeving [de regio Lviv] accepteren als ze daar echt op aandringen.”
Deze analyse richt zich op “wat de Russen doen met hun voortdurende ‘modderseizoenoffensief’ in Oekraïne, eigenlijk een verzameling lokale aanvallen over de lengte van de frontlinie” – met uitzondering van Kherson.
Strategisch gezien heeft Rusland geen van zijn eigen enorme reserves ingezet, terwijl de Strijdkrachten van Oekraïne (AFU) langs de hele frontlinie onder druk staan – en de Russen in stilte elders een verrassingsslag voorbereiden.
Een Perfect Storm van slinkende financiering, bewapening en Westerse “steun” heeft de horizon van Kiev verduisterd, terwijl de Oekraïense rampen op de grond zo duidelijk, zijn dat ze zelfs door de Westerse mainstream media worden opgepikt.
Dit is geen “patstelling”.
De eerdere analyse is er slechts één van vele die overeenkomt met de uitsplitsing van Oekraïense brigades over de frontlinies – die “grotendeels bestaan uit eenheden die al verslagen waren in hun rampzalige Honderd Dagen Offensief.”
Het Honderd Dagen Offensief zou eerder moeten worden gekwalificeerd als het Honderd Dagen Debacle van de NAVO.
Het debacle is de belangrijkste reden waarom de regering van het “Biden-combo” nu wanhopig probeert een staakt-het-vuren af te dwingen: een gezichtsreddende zet die net zo cruciaal is als het zweterige sweatshirt in Kiev onder een dubbeldekkerbus gooien.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
Nog een snapshot van Kievs militaire ineenstorting: Maar het is nog niet voorbij
een staakt het vuren kan enkel en alleen gebeuren als Poetin én het Russische leger het zelf willen…dat en Niets anders.. Rusland dicteert de wet.!!!!♥️🇷🇺🌹♥️🇷🇺🌹
Laten we de russen nog enige tijd geven om nog meer oekrinazi,s te elimineren.
Hoe minder er van dat stront ligt te stinken …hoe beter.
Voorlopig ziet het er naar uit dat er een doorbraak is …en dan kan het wel eens zeer snel gaan gezien de politieke en economische teringzooi in europa….