Ik ga ervan uit dat de meeste lezers die dit blog lezen enigszins bekend zijn met de “terreintheorie” in de gezondheidscontext. Maar omwille van de uitleg, en om mijn eigen cognitieve raderen te laten draaien, zal ik uw geheugen opfrissen met een vereenvoudigde versie van het kiem- versus terreintheoriedebat, schrijft NotebooksofanInflamedCynic.
Hier gaat het om:
Soms worden mensen ziek. Meestal is dat omdat ze iets bedorven hebben gegeten of te veel drank hebben gedronken of vergiftigd zijn door een gedumpte minnaar. Maar soms is dat niet zo.
Dus, als er geen sushi van een benzinestation, wijn uit een doos of een samenzwerende ex bij betrokken is, waarom worden mensen dan ziek?
Nou, soms merken we dat mensen ziek worden zonder duidelijke (zoals de bovengenoemde) redenen, en vervolgens worden andere mensen in hun omgeving ook ziek, met dezelfde symptomen.
Toch zien we geen enkele reden waarom de eerste persoon ziek werd, en we zien al helemaal geen gedragsfactoren (behalve nabijheid) waarom de volgende mensen ook ziek worden.
Gezond verstand zegt dat er twee dingen kunnen gebeuren: of een wederzijdse ziektebron maakt iedereen ziek. Of de eerste persoon brengt zijn ziekte op een of andere manier over op de anderen.
In beide gevallen moet datgene wat het werk doet onzichtbaar zijn, want anders zouden we zien wat het doet.
Er zijn vijf mogelijke redenen waarom dingen onzichtbaar kunnen zijn:
- Ze zijn gewoon het type ding dat geen lichaam heeft en dus niet zichtbaar is, zoals getallen of zielen.
- Ze hebben een lichaam, maar reageren niet op licht op een manier waardoor wij ze kunnen zien, zoals radiogolven of schaduwmensen/andere entiteiten met subtiele lichamen.
- Ze zijn te groot, zoals de reusachtige kat wiens kraag de edelsteen bevat die ons zichtbare universum bevat.(1)
- Ze zijn te ver weg of worden aan ons zicht onttrokken, zoals India of Disney-land.
- Ze zijn te klein, zoals de kleine beestjes en bugs die we vonden toen we uitvonden hoe we microscopen moesten maken.
De vijfde mogelijkheid sprak een paar honderd jaar geleden tot de verbeelding van veel wetenschappers. Zij veronderstelden dat de oorzaak van de overdracht van ziekten ligt in kleine, te kleine beestjes om te zien die van mens tot mens springen en zich vestigen – kiemen – in hun reeks gastheren.
Bacteriën dus. Bacteriën maken u ziek (dat wil zeggen, als het niet slechte sushi, te veel drank, jaloerse geliefden, enz. zijn die het werk doen). Dit is de basis kiemtheorie.
Nu is er een klein probleem met deze theorie, namelijk dat deze kleine beestjes en bugs overal zijn. Ze zijn overal! Als je daar ziek van wordt, zou je de hele tijd ziek zijn. Maar toch, voor de meeste mensen (met uitzondering van de goed benoemde zieken) is ziekte een uitzonderlijke toestand. De norm is gezondheid.
Dit valt moeilijk te rijmen met het idee dat het de kleine beestjes en bugs zijn die ons ziek maken.
Men heeft dus de “terreintheorie” die zegt dat de kleine beestjes en bugs niet belangrijk zijn, maar de algemene toestand van het lichaam en zijn gezondheid. Gooi uw zaad in braakliggende grond en het zal niet groeien. Het zijn dus niet de kiemen die de kieming van een ziekte veroorzaken, maar het terrein, de akker, ons lichaam.
Nu hebben beide theorieën onverenigbare strawman/bailey versies, en wederzijds behoorlijk verenigbare steelman/motte versies. Respectievelijk,
De steelman/motte versie van de terrein theorie herhaalt de voor de hand liggende waarheid dat vitale gezonde mensen zelden ziek worden, en als ze het doen is het meestal minder erg. Bacteriën zijn overal en altijd, en de meeste mensen zijn meestal gezond. Het handhaven van die gezonde toestand is dus de sleutel tot het voorkomen van ziekte, ook al kunnen ziektekiemen als katalysator dienen voor ziekte wanneer een gezonde toestand niet wordt gehandhaafd, of in zeldzame gevallen, zelfs ondanks die handhaving voor bijzonder vervelende bacteriën (zoals ebola).
De stroman/bailey-versie van de terreintheorie zegt dat het allemaal draait om de eigen lichamelijke (of geestelijke) toestand, dat er geen ziektekiemen bestaan of dat ze totaal onbelangrijk zijn, en dat elke schijnbare communicatie van ziekte te wijten is aan een soort wederzijdse blootstelling aan gifstoffen (of radiogolven, of andere ondeugende subtiele lichamelijke entiteiten). Als men zijn lichaam vrij van gifstoffen kon houden, of zijn karma perfect, zou ziekte onmogelijk zijn.
De steelman/motte versie van de kiemtheorie geeft toe dat de algemene gezondheidstoestand van groot belang is, maar houdt desondanks vol dat er te veel bewijs is voor directe overdracht, waarbij elke mogelijke wederzijdse besmetting wordt uitgesloten, zodat ziektekiemen geen belangrijke factor zijn bij overdraagbare ziekten. “We hebben een reeks tests uitgevoerd…”
De stroman/bailey-versie van de kiemtheorie stelt dat kiemen de oorzaak zijn van ziekte, geen kiemen – geen ziekte. Als we onszelf voldoende zouden kunnen desinfecteren, misschien gewoon voortdurend in handdesinfectiemiddel dompelen en doorspoelen met antibiotica, zou ziekte onmogelijk zijn, ongeacht hoe dik, ziekelijk of slecht we onszelf laten worden.
De meeste verstandige mensen nemen tegenwoordig een verenigbaar mengsel aan van de steelman/motte versies van deze twee argumenten.
De randgroep legt liever de nadruk op de terreintheorie. Terwijl de mainstream de neiging heeft (te veel) nadruk te leggen op de kiemtheorie. Maar dat is waarschijnlijk omdat het veel gemakkelijker is om medicijnen te verkopen via de kiemtheorie, maar om eerlijk te zijn is het meestal ook vrij zinloos om je op het “terrein” te concentreren en vetzakken te vertellen dat ze moeten stoppen met zoveel te eten of San Francisco badhuisgangers te vertellen dat ze het wat rustiger aan moeten doen met de poppers en anonieme nachtelijke seksorgieën.
Nu is geneeskunde in het algemeen niet erg effectief of interessant, dus de lezer kan zich afvragen: “Jon, wat is het nut van al deze uiteenzettingen?”.
Welnu, ik denk dat iedereen die de laatste jaren goed heeft opgelet, de schijnbare “sociale infectie” heeft opgemerkt. Dat we als samenleving ziek lijken te zijn, op een vergelijkbare manier als het lichaam ziek kan zijn. En die ziekte lijkt zich te verspreiden.
Toch lijken we vast te zitten aan het idee dat wat ons ziek maakt iets analoogs is aan de kiemtheorie van de ziekte – een of andere perverse ideologie: socialisme, feminisme, communisme, cynisch rassenhufterisme, gendergoblisme, enz. infecteert de sociale politiek als een virus of bacterie, en dat dit virus/bacterie direct moet worden bestreden en gezuiverd, waarna de sociale gezondheid zou terugkeren. Of als we een thuisbasis zouden kunnen bouwen en onszelf en onze gezinnen zouden kunnen isoleren van de sociale infectieverwekker, zouden we onszelf tenminste kunnen redden.
Maar ik denk dat deze “kiemtheorie” van sociaal-politieke ziekten naar analogie meestal onjuist is, en dat we eigenlijk te maken hebben met een probleem dat beter kan worden beschreven naar analogie van de “terreintheorie”.
In wezen borrelen perverse, decadente, ontaarde en destructieve ideologieën en sociale gedragingen altijd op – maar voor een gezonde samenleving veroorzaken ze ofwel geen problemen, of wat ze ook veroorzaken is het sociaal-politieke equivalent van een loopneus.
Als wij geen gezonde samenleving zijn, is het terrein volledig verziekt, wij zijn in feite het moreel-sociale equivalent hiervan:
En dus, hoe mild of heftig de sociaal-politiek-ideologische kiemen ook zijn, we gaan onszelf niet redden door ze alleen maar te verwijderen of te vermijden. Een diepere reorganisatie en redding van het sociale “terrein”, een herstel van de werkelijke gezondheid, moet plaatsvinden, of andere ziekten zullen ze gewoon vervangen, zelfs als we erin slagen deze versies te doden.
Of het gebeurt niet, en we zijn het sociale point-of-no-return gepasseerd, zoals ik aanneem dat het personage hierboven het point-of-no-return is gepasseerd met betrekking tot zijn fysieke gezondheid.(2)
En ik ben geneigd te denken dat dat het geval is.
- Zag het in een film!
2. Ik heb de film niet gezien en zal dat waarschijnlijk ook niet doen.
Netjes uiteengezet…maar dat weten we allemaal toch..euh of wacht….de gezonde geesten onder ons…en de andere… die lezen dit niet…
neem eens een kijkje op volgende site, lees zijn verhaal, en hoe hij tegen gewerkt is.
Als je tegen gewerkt wordt ben je waarschijnlijk op het juiste spoor.
https://www.germaansegeneeskunde.nl/home/
“[Ze] vertelden jullie om het bewijs van jullie ogen en oren te verwerpen. Het was hun laatste, meest essentiële bevel.” – George Orwell, 1984 (1949)
“Complottheorieën, antisemitisme en Holocaustontkenning kunnen de democratische rechtsstaat schaden. Enerzijds omdat de legitimiteit van gezagdragers wordt ondermijnd, anderzijds omdat in nationale wetgeving en internationale verdragen een verbod is vastgelegd op het aanzetten tot haat.”
– CIDI/JenV, 3 november 2022
“In onze samenleving is geen plaats voor antisemitisme. Daarom wil ik de ontkenning van de Holocaust strafbaar te stellen. We mogen dit niet laten gebeuren in Nederland.”
– Minister v.JenV, 10 februari 2023
Geen gezonde samenleving(1); punt-zonder-terugkeer(2), ik ben geneigd te denken dat dat het geval is(3).
(1). Zag het op het internet
(2). Ik heb het nieuws niet gezien en zal dat waarschijnlijk ook niet doen.
(3). Geloof wat je wilt, ‘…zij die in staat zijn tot tirannie, zijn in staat de ketterij te zuiveren om het in stand te houden.’