De pogingen van de EU om de Russische roebel tot puin te reduceren hebben een Baerbockeaanse draai van 360 graden gemaakt

De EU (en de VS) hebben het afgelopen jaar herhaaldelijk platwalsende anti-Rusland sancties geprobeerd, maar alle pogingen om de Russische roebel tot puin te reduceren hebben een Baerbockeaanse 360 graden draai gemaakt waarbij Vladimir Poetin en Xi Jinping niet eens een wenkbrauw optrekken, schrijft Natasha Wright.

Degenen die de EU leiden, hetzij openlijk hetzij achter de diplomatieke gordijnen, lijken opnieuw een onfatsoenlijk voornemen te hebben gehad om nog een min of meer betekenisloos, financieel politiek punt te scoren, net als alle andere die zij tot nu toe hebben gemaakt, namelijk dat zij hun tiende jubileumreeks van anti-Russische sancties zullen goedkeuren. En helaas, daar ligt hun noodlottige symboliek die helaas veel te vaak lijkt op de capriolen van Mr Bean. Zowel de EU als de NAVO-jakhalzen geven de voorkeur aan de voodoo-symboliek van data, getallen enz: op 24 februari, de eenjarige verjaardag van het begin van de speciale Russische militaire operatie in Oekraïne, zou hierover gestemd en goedgekeurd worden. Met dit volkomen lege gebaar wilden ze laten zien hoeveel waarde ze hechtten aan hun “gezamenlijke strijd” “voor het grotere goed” (excuseer mijn sarcasme) tegen Rusland. Maar helaas kwam hun besluit een dag te laat, omdat ze het niet eens konden worden over alle clausules en uitzonderingen die het tiende pakket zou moeten bevatten. Nog belangrijker is dat zij het moeilijk eens konden worden over wat van de sancties moest worden vrijgesteld om te voorkomen dat de aangerichte schade aan het eind van hun bureaucratische Brusselse dag veel schadelijker zou zijn dan de waarde van het geheel voor die EU-lidstaten die sterk en machtig genoeg zijn om meedogenloos en schaamteloos te lobbyen voor “hun zaak”, zoals België bijvoorbeeld in het geval van zijn Russische diamanten.

Maar er schijnen ook iets minder cynische behoeften te zijn, zoals die van Hongarije en Frankrijk voor Russische kernbrandstof. Gemakshalve hebben de Brusselse bureaucraten de kwestie opgelost door deze uit te zonderen van het tiende sanctiepakket. Maar wat veel relevanter is dan hun gemakkelijke neiging om sancties in overvloed op te leggen, zelfs in de media black-out van het “Collectieve Westen Verenigd”, duikt er een existentieel dilemma op. Namelijk, welk financieel en politiek leed hoopten zij dat dat tiende sanctiepakket Rusland zou opleveren als de vorige negen pakketten volledig zijn mislukt? En waarom zou een gloednieuw opgesmukt pakket op enigerlei wijze glorieuzer zijn als het in vergelijking met de negen voorgaande pakketten geen enkele nieuwe mogelijk negatieve trend teweeg heeft gebracht? In de Brusselse algebra-les zou iets heel anders gebeuren. Het Collectieve Westen heeft in zijn vlaag van gokwaanzin ingezet op een heel andere uitkomst. En ze hebben jammerlijk gefaald.

Laten we niet vergeten dat de Russische economie het afgelopen jaar is onderworpen aan het grootste aantal sancties ooit. Het Witte Huis beloofde opschepperig een daling van 15% van de Russische economie, wat, zonder vrees voor tegenspraak, de vorige vijftien jaar van Russische economische groei teniet zou doen. De Amerikaanse president Joe Biden kondigde aan dat de Russische roebel tot puin zou worden gereduceerd. Ook Bruno Le Maire, een Franse politicus, was niet minder pittoresk in zijn woordkeuze, aangezien hij vroeger Franse literatuur had gestudeerd en zeker geen financiën of economie, door op pompeuze wijze te verkondigen dat er een financiële atoombom tegen Rusland werd ingezet, toen Rusland werd verbannen uit het wereldwijde betalingssysteem SWIFT.

Het Franse Le Monde schrijft nu echter dat Rusland niet is ingestort, zoals een jaar geleden werd voorspeld door diezelfde (incompetente) Bruno Le Maire. Het vermeldt dat iedereen eind januari 2023 werd verrast door een ontmoedigend onaangename verrassing met een IMF-diagnose voor het collectieve Westen die niet ontmoedigend was voor Vladimir Poetin. In een notendop: in plaats van de genoemde economische achteruitgang van 15% werd in het afgelopen jaar slechts een daling van 2,2% geconstateerd, met de voorspelde groei van 0,3% in dit en 2,1% in het volgende jaar, wat, waarschuwt Le Monde met een uitroepteken, meer is dan de verwachte groei van 1,6% in de eurozone. “Er is geen financiële coup de grâce tegen Rusland door de westerse sancties” – geeft Associated Press toe in hun analytische poging om onze aandacht te vestigen op het feit dat de Russische roebel ten opzichte van de Amerikaanse dollar net zo is afgevlakt als in de weken vlak voor de oorlog.

Bovendien zegt de voormalige Amerikaanse minister van Financiën, Lawrence Summers, dat de economische sancties tegen Rusland op de lange termijn weinig of geen schade hebben aangericht, waarbij hij verwijst naar een andere paradox in de prognoses van het IMF dat de Russische economie het dit jaar beter zal doen dan die van Duitsland en de VS. Deutsche Welle merkte in haar analyses van de mislukkingen van het collectieve Westen en ook van de Russische successen enigszins terloops op dat zij niet anders kon dan constateren dat de Russische economie overeind blijft en er ondanks alle uitdagingen aanzienlijk beter voorstaat dan verwacht. Zelfs nu is het overduidelijk dat de ineenstorting uitblijft die door vele “aspirant-deskundigen” met spreekwoordelijke vermanende vingers werd voorspeld.

De Britse Sky TV in een stortvloed van verlate nabeschouwingen, alsof ze nu pas bij zinnen zijn gekomen, in die zin dat ze lijken te beseffen dat de pronkzuchtige aanstellerij en flamboyante dreigementen van de toenmalige Britse premier Boris Johnson er niet zijn gekomen (ja, ja, we weten überhaupt allemaal pijnlijk goed hoe Bo Jo en zijn theatrale gebral zijn). De blunderende Boris zei dat 1. de Russische economie uit de wereldeconomie zou worden gedrukt; dat 2. de sancties de Russische economie zullen hinderen 3. dat de sancties de economische band rond Rusland strakker zullen strekken (noot voor SCF-lezers: er komt geen einde aan deze helse ketel van breedsprakige onzin van Bo Jo). Zij stellen nu dat de westerse economen verbijsterd lijken te zijn over het feit dat Rusland geen grote gevolgen heeft ondervonden, omdat het land het eerste jaar van “strenge” sancties glansrijk heeft doorstaan.

Joseph Borrell, de EU-buitenlandchef, lijkt opnieuw te mompelen dat de anti-Russische “sancties een langzaam werkend gif zijn, zoals arsenicum. Het kost tijd om te werken, maar ze doen het, en ze doen het op een onomkeerbare manier.” (noot voor SCF-lezers: dit onhandig afwijkende idioom is zo ongepast, maar meer diepzinnige parels van wijsheid kan men niet verwachten van Borrell (ik kan alleen maar aannemen dat Boring Borrell uit Brussel in zijn ontoereikende jongensjaren maar al te vaak Agatha Christie moet hebben gelezen). Zijn onbeholpen uitspraken missen professionaliteit en diplomatie, waaruit zeker zijn onwetendheid en schaamteloos gebrek aan expertise blijkt, gezien de eerder genoemde voorspellingen van het IMF dat de slechtste dagen voor Rusland achter de rug zijn. Rusland heeft tijdens de decennia van zware sancties zijn soevereiniteit, uitstekende militaire kracht en economische macht teruggekregen. Een andere schijnbaar hooggeplaatste minister, de Litouwse minister van Buitenlandse Zaken, Gabrielius Landsbergis meent ten onrechte dat Rusland alleen nog maar troost kan vinden in smakeloze, oneetbare McPoetin-burgers (noot voor de SCF-lezers: dit is zijn pathetisch onvolwassen verwijzing naar het feit dat McDonalds de Russische markt heeft verlaten vanwege de sancties, waarop de meeste Russen reageren met een klinkende Russische vertaling die staat voor “Opgeruimd staat netjes!”).

Bovendien meldt het portaal Politico over dit alles dat de Europese regeringen zich een jaar en tien “cirkels van de hel” later opnieuw lijken te buigen over de trieste stand van zaken, of al die sancties überhaupt wel de moeite waard waren geweest. Het stellen van deze vraag was natuurlijk gerechtvaardigd omdat met alle sancties die tot nu toe zijn opgelegd aan Rusland, zoals Laurence Summers al aangaf, de landen met een aanzienlijk aandeel in het mondiale BBP, zoals China, India en Turkije zich niet hebben aangesloten. Vooral Bloomberg meldt nu dat het resterende sprankje hoop dat het collectieve Westen koesterde, nu vergeefs is dat Rusland onder druk zou worden gezet om te verkopen tegen de prijs die de leden van de G7 eisen. Het is echter gebleken dat Rusland zijn olie verkoopt tegen een prijs die 25% hoger ligt dan de “door de EU goedgekeurde” prijs en die verrassende ontdekking zal, zo meldt Bloomberg, de al te zelfverzekerde regeringen verontrusten die zeiden dat de genoemde maatregelen aantoonbaar een groot succes hebben opgeleverd.

Men moet zich afvragen of de Russische sancties überhaupt praktisch zijn; ter illustratie: met zo’n pseudo-democratisch EU-regime is de Duitse export tot nu toe twee keer zo hard gedaald als verwacht. En verder is de productie van de Nederlandse industrie met een kwart gedaald. De chemiereus BASF ontslaat bij de meest recente ontslagen 2.600 banen en kondigt verder aan dat het zijn productiefaciliteiten zal verplaatsen naar locaties waar het in de nabije toekomst rendabeler is om ze onder te brengen, namelijk in Azië en Noord-Amerika. En tot overmaat van ramp komen Duitsland, Zweden en Finland in een zware recessie terecht.

Hoe het mogelijk is dat Europa zo verblind is en niet inziet welke nadelige gevolgen hun zinloze anti-Rusland sancties voor henzelf hebben, is onbegrijpelijk. Waarom gaan ze door met deze schijnvertoning?

De enige rationele verklaring zou kunnen zijn dat het collectieve Westen op hun steile neerwaartse beschavingstendens hun best doen om hun aan de betuttelingsstaat verslaafde, zelfgenoegzame bevolking langzaam te laten wennen aan het nieuwe tijdperk van een disfunctionele samenleving.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Het Westen vernietigt zijn eigen voorrechten, zijn droom van unipolariteit is voorgoed voorbij – Lavrov

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: