De NWO-religie: hoe het woke postmoderne “geloof” het kwaad verheerlijkt

Het is niet alsof het ooit een geheim is geweest: de kern van de woke-beweging is fundamenteel geworteld in het kwaad. De algemene definitie van “kwaad” is een bewuste daad van misleiding en vernietiging, het opzettelijk slachtofferen van anderen omwille van persoonlijke macht, plezier en winst. Als ik me probeer voor te stellen hoe een religie van het kwaad eruit zou kunnen zien, kom ik steevast terug bij de extreem-linkse woke-beweging met haar rabiate mantra’s, agenda’s en zelfingenomen narcisme.

De meerderheid van de mensen heeft een inherent besef van goed en kwaad; we noemen dit vaak geweten of moreel kompas. De intuïtieve innerlijke stem die ons leidt en ons waarschuwt als we afdwalen naar “de duistere kant” is een product van archetypische kennis – wat psycholoog Carl Jung beschreef als een reeks aangeboren complexen of symbolen die onze diepste emoties en ons gevoel van identiteit aanboren. Al onze sociale interacties worden op de een of andere manier beïnvloed door deze archetypes, schrijft Brandon Smith.

Deze ideeën zijn universeel, aanwezig in bijna elke cultuur in elk deel van de wereld op elk moment in de wereld. Samenlevingen met nul sociale interactie en gescheiden door duizenden jaren en duizenden kilometers hebben allemaal deze symbolen en principes aanwezig in hun mythologie, academie en ideologieën. De bouwstenen van alles, van taal en wiskunde tot religie en moraliteit, worden beïnvloed door inherente psychologische inprentingen die vanaf het moment van geboorte in onze geest aanwezig zijn.

Ik heb sinds 2006 uitgebreid over deze aangeboren eigenschappen geschreven omdat hun bestaan een fascinerend venster is op de menselijke ziel. Talloze filosofen, antropologen en geesteswetenschappers hebben hun loopbaan besteed aan het bestuderen van archetypen en hun betekenissen.

Sommige mensen (waaronder ikzelf) zien archetypes als wetenschappelijk bewijs van een creatief ontwerp; bewijs van God. Fatalisten gaan verder en beweren dat ze een soort genetische “voorprogrammering” of goddelijke software zijn die alles wat we denken en doen controleert. Maar omdat archetypen dubbele identiteiten en concurrerende concepten delen, betekent dit dat we niet noodzakelijkerwijs “geprogrammeerd” zijn als robots. We hebben juist de mogelijkheid om te kiezen en bij die keuze hoort de vrije wil om goed of kwaad te doen.

Voor andere mensen (globalisten, linksen en gewone psychopaten) betekent vrije wil de mogelijkheid om ervoor te kiezen niet in archetypen, moraliteit of zelfs objectieve waarheid te geloven. Zij kiezen voor nihilisme, maar dit is slechts een deel van het probleem. Het trotseren van de waarheid gaat verder dan een misplaatste poging om vrij te zijn van maatschappelijke oordelen.

In plaats daarvan definiëren kwaadaardige mensen vrijheid zonder verantwoordelijkheid als de ultieme staat van zijn – met andere woorden, ze zien het vermogen om lijden en vernietiging aan te richten zonder aanzien des persoons als een evolutionair voordeel. Ze denken dat hun gebrek aan menselijkheid hen bovenmenselijk maakt.

Het is geen vergissing dat linkse en woke activisten geobsedeerd zijn door machtsdynamiek; hun nieuwe religie zorgt ervoor dat ze de wereld niet anders kunnen zien. Voor woke ideologen draait alles om welke groepen de macht hebben en hoe ze die macht naar zich toe kunnen trekken. Kwesties als goed en fout komen dus nooit aan bod. Macht is het doel dat alle middelen heiligt.

Ze zien morele orde als een kunstmatige constructie die hen onderdrukt (omdat ze kwaad willen doen zonder consequenties). Moreel relativisme vereist in de kern het slachtofferen van anderen als een vorm van rebellie tegen de orde. Natuurlijk is de onrechtvaardigheid van deze mentaliteit moeilijk te ontkennen, maar linkse mensen hebben daar een oplossing voor.

Er is geen tekort aan woke activisten die een minachting voor de wet en voor de moraal hebben getoond wanneer ze worden veroordeeld, maar ze zullen de moraal en de wet met plezier omarmen wanneer ze denken dat deze dingen tegen hun vijanden kunnen worden gebruikt. Hypocriet genoeg houden linkse mensen van het idee van regels, maar alleen voor andere mensen. Regels zijn een schild om vergelding te voorkomen van de mensen die ze tot slachtoffer maken. Dat is het enige doel dat regels dienen voor de wijzen.

Samengevat zijn linkse mensen TOTALE relativisten. De regels gelden niet voor hen. De wet is niet op hen van toepassing. Moraliteit geldt niet voor hen. Geweten bestaat niet voor hen (of het bestaat wel maar ze hebben hun geest getraind om het te negeren). De biologische realiteit geldt niet voor hen. Ze denken dat ze speciaal zijn en dat grenzen alleen zouden moeten bestaan voor mensen die ze niet mogen.

Dit is puur kwaad. Er is geen andere rationele manier om ernaar te kijken.

Maar waar komt dit duivelse geloofssysteem vandaan? Nou, er zijn veel theorieën. De term “Postmodernisme” duikt vaak op en is een filosofie uit het laatste deel van de 20e eeuw die ideeën over een objectieve en universele waarheid verwerpt. Postmodernisme wordt aangehaald als een ideologische nakomeling van het marxisme; een zelfvoldane herformulering van de socialistische agenda voor consumptie door de academische elite.

Een andere bron die ik in de loop der jaren heb behandeld is het “futurisme”, een voorloperbeweging van de socialistische regimes in Europa in de 20e eeuw. Futuristen geloven dat alle oude ideeën inferieur zijn en voortdurend vervangen moeten worden door nieuwe ideeën om de samenleving vooruit te helpen. Het benadrukt de omkering van conservatisme; een oorlog tegen de prestaties en constructies van vorige generaties. Dat wil zeggen dat het verleden voor hen geen waarde heeft omdat het in de weg staat van de nieuwe orde die ze willen.

Zij geloven dat de samenleving moet bestaan als een steeds kolkende revolutie tegen traditie, principes en rede. Chaos is het resultaat. In veel opzichten vereren ze het zelfs. Als ik Postmodernisme en Futurisme in praktische termen zou moeten definiëren, dan vertegenwoordigen beide een psychopathische liefdesrelatie met chaos. Want zonder objectieve waarheid kan er geen orde zijn en zonder orde heerst het kwaad.

Opgemerkt moet worden dat zowel het Postmodernisme als het Futurisme begonnen als artistieke bewegingen binnen de elitaire kudde. Beide begonnen als denkspelletjes om archetypen te deconstrueren en werden vervolgens door de academische wereld en ideologische fanatiekelingen aangepast aan de politiek. Als de aangeboren betekenis van archetypen gedeconstrueerd kan worden, dan kunnen alle principes van onze beschaving gedeconstrueerd worden.

Ik heb dit citaat al vaak genoemd en ik zal het hier opnieuw gebruiken omdat het perfect het probleem van relativisten weergeeft – Zoals Charlie Sheen aan het einde van de film Platoon zegt:

Dit is de wereld die links en globalisten op dit moment proberen te bouwen: Een hel op aarde. Een wereld zonder rede. Maar wat zou mensen motiveren om zo’n monsterlijke sociale inversie te omarmen? Dat is waar het Luciferianisme om de hoek komt kijken. Luciferianisme is deels een religie; een ideologie van zelfverering die trots vereert en gelooft dat SOMMIGE mensen goden zijn die gevangen zitten in de onderdrukkende grenzen van de natuur en de maatschappij. Het is een veel voorkomende eigenschap onder narcopaten en psychopaten; de innerlijke zucht naar goddelijkheid is een verhaal zo oud als de Bijbel.

Lucifer (Satan) was een dienende entiteit die God wilde overtreffen en het universum naar zijn eigen maatstaven wilde regeren. De Hof van Eden is gebaseerd op het idee dat de mensheid de macht van kennis begeert zonder verantwoordelijkheid en het respect voor de schepping verliest. De Toren van Babel is een verhaal over de dwaze drang van de mens om de schepping te centraliseren en te beheersen, waarbij hij grote monumenten voor zichzelf bouwt in een vergeefse poging om het goddelijke te bereiken.

Het thema duikt steeds weer op, niet alleen in het christendom maar ook in de seculiere mythologie. Het idee dat we niet “voor God moeten spelen” is al aanwezig in populaire media sinds het tijdperk van Mary Shelley’s Frankenstein. Luciferiërs verklaren het tegenovergestelde: Ze zeggen ja, ze zullen voor god spelen en iedereen die hen probeert tegen te houden is een “inferieur” dat het verdient om geëlimineerd te worden.

Op deze manier vormt het trio van kwaden samen de religie van de Nieuwe Wereldorde. Postmodernisme is een oorlog tegen de objectieve waarheid, vooral zoals die van toepassing is op de menselijke samenleving. Futurisme is een oorlog tegen het verleden, cultureel erfgoed en het behoud van traditionele waarden en structuren. Luciferianisme is een oorlog tegen God; de ontkenning van de natuurwet en de weigering om te accepteren dat er grenzen zijn aan het menselijk begrip en controle.

Wanneer iemand al deze overtuigingen samen aanneemt, is hij tot elke denkbare gruweldaad in staat. Er is niets dat ze niet zullen doen om het weefsel van onze huidige beschaving te vernietigen. Er is geen misdaad die ze niet zullen rationaliseren. Er is geen gruwelijke actie die ze niet zullen rechtvaardigen. Ze zijn tenslotte “goden”, maar goden van nihilisme en dood.

Natuurlijk heeft een ECHTE God de macht om te scheppen, en dat is iets waartoe woke-aanhangers niet in staat zijn. Ze weten hoe ze dingen moeten stelen, kopiëren, hergebruiken en afbreken, maar ze zullen nooit het vermogen hebben om iets nieuws te creëren. Ze zijn slechts goden in hun kleine geest, maar de rest van ons moet lijden onder hun waanideeën.

De oorlog tegen de waarheid en de rede is een strategie om de natuurlijke orde om te keren. Het geeft morele relativisten de macht omdat een samenleving die relativisme voorstaat automatisch mensen zonder morele terughoudendheid zal bevoordelen. Hoe gemener en roofzuchtiger je bent, hoe makkelijker het zal zijn om vooruit te komen. Vandaag de dag proberen we dit soort gedrag misschien te ontmoedigen of te bestraffen, maar naarmate de tijd verstrijkt wordt het steeds normaler.

Het enige waar slechte mensen het meest wanhopig naar verlangen om te bewijzen is dat iedereen net als zij is, als de omstandigheden maar goed zijn. Maak van het dagelijks leven een hel en alle moraliteit verdwijnt uit het raam, althans in theorie.

We moeten ons afvragen wat er gebeurt als het kwaad aanvaardbaar wordt en het goede passé? Uiteindelijk krijg je een zwarte leegte van wanhoop en de afwezigheid van richting of doel. Stel je een toekomst voor waarin je principes en geweten tegen je worden gebruikt en je tegenhouden, terwijl mensen zonder principes alle beloningen in het leven krijgen. De valuta van je samenleving wordt psychopathie en de gekken runnen het gekkenhuis.

En wat echt afschuwelijk is, is dat we niet ver verwijderd zijn van deze Orwelliaanse nachtmerrie. In sommige opzichten is het al zover. Dit is de beoogde religie van de toekomst – Een “geloof” dat is gebaseerd op de haat tegen de hele schepping, waarin zelfverering goddelijk is en rede wordt beschouwd als een strafbare ketterij.

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

De Woke zullen proberen ons te doden, maar ze zullen eerst zichzelf doden

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: