Ondanks de verwoede pogingen van Oekraïne en de EU om de onderhandelingen te saboteren, hebben de Istanboel-gesprekken – de eerste directe Russisch-Oekraïense gesprekken in drie jaar – nu toch plaatsgevonden.
Ze zijn misschien voorlopig voorbij, maar ze kunnen binnenkort worden voortgezet. Ze kunnen nog steeds op een doodlopende weg uitlopen, maar ze kunnen ook helpen om tot een beter resultaat te komen dan oorlog. Wat nu al duidelijk is, is dat ze niet zinloos zijn. De vraag is wat de betekenis ervan zal zijn als we er in de nabije toekomst, in vrede of in voortdurende oorlog, op terugkijken, schrijft Tarik Cyril Amar.
De leider van het Russische team in Istanboel, presidentieel adviseur Vladimir Medinsky, prees de twee uur durende gesprekken voorzichtig als “over het algemeen” bevredigend. Er is overeenstemming bereikt over een omvangrijke gevangenenruil (maar niet in de door Oekraïne onrealistisch geëiste vorm van “allen voor allen”). Het verzoek van Oekraïne om een ontmoeting tussen zijn verlopen leider Vladimir Zelensky en de Russische president Vladimir Poetin is ingediend – ditmaal blijkbaar op serieuze en diplomatieke wijze – en de Russische kant heeft hiervan kennis genomen. Beide partijen zijn overeengekomen hun visie op een mogelijk toekomstig staakt-het-vuren nader uit te werken en vervolgens opnieuw bijeen te komen.
Dat is veel beter dan niets. Het is ook geen wonderbaarlijke doorbraak. Maar degenen die dat laatste verwachtten of zelfs eisten, hebben alleen zichzelf te verwijten. Zoiets zat er nooit in. En dat is normaal. Diplomatie, zeker om een oorlog te beëindigen, is per definitie een complexe aangelegenheid voor geduldige volwassenen. Het is ook historisch gezien normaal dat dergelijke onderhandelingen plaatsvinden terwijl de gevechten nog gaande zijn.
Het is dwaas en ronduit oneerlijk om te doen alsof – zoals Oekraïne, zijn hardnekkige Europese bondgenoten en soms (afhankelijk van de stemming op een bepaalde dag) de VS – onderhandelingen alleen mogelijk zijn als er een staakt-het-vuren is. Medinsky heeft op dit fundamentele feit gewezen in een belangrijk interview in het meest bekeken politieke talkshowprogramma van Rusland. Westerlingen zouden hier aandacht aan moeten schenken. Omdat hij gelijk heeft en, wat misschien nog belangrijker is, omdat het opnieuw een duidelijk signaal is van Moskou dat het niet in de simplistische Westers-Oekraïense valkuil van een staakt-het-vuren zal trappen zonder op zijn minst een zeer duidelijk pad naar volledige vrede.
Medinsky verwees zelfs naar de Grote Noordelijke Oorlog van 1700-1721 om te illustreren dat Rusland zal vechten zolang dat nodig is. En dat het een heel slecht idee is om een relatief goede deal van Moskou niet aan te nemen als die wordt aangeboden, want de volgende zal slechter zijn. Zelensky heeft dit zijn eigen land al een of zelfs twee keer aangedaan (afhankelijk van hoe je het telt). Tijdens deze tweede kans in Istanboel waarschuwde een niet bij naam genoemde Russische vertegenwoordiger Oekraïne dat als het deze kans opnieuw laat liggen, de volgende weer gepaard zal gaan met extra territoriale verliezen, zoals de Russische televisie meldde.
Maar laten we even een stap terug doen: er is iets heel eenvoudigs aan de huidige gesprekken tussen Rusland en Oekraïne dat vrijwel iedereen in de westerse mainstream media en politiek blijkbaar niet kan bevatten. Laten we dus het voor de hand liggende verduidelijken: deze bijeenkomst in Istanboel heeft plaatsgevonden op initiatief van Moskou, niet van het Westen of Oekraïne.
Het was Poetin die op 11 mei in wezen twee dingen voorstelde: ten eerste, directe gesprekken beginnen zonder voorwaarden vooraf. En ten tweede – dit is het deel dat iedereen in het Westen lijkt te missen – dit doen door de gesprekken te hervatten waar “ze eerder werden gehouden en waar ze werden onderbroken”. Dat was natuurlijk een duidelijke verwijzing naar de onderhandelingen in Istanboel in het voorjaar van 2022.
Zoals intelligente waarnemers onmiddellijk vermoedden, zijn deze eerste onderhandelingen in Istanboel zonder resultaat geëindigd omdat het Westen het regime in Kiev had opgedragen door te vechten. Dit is geen kwestie van mening meer. Het bewijs is geleverd en ondubbelzinnig. Zelfs het hoofd van het Oekraïense onderhandelingsteam van 2022, David Arakhamia, heeft al lang twee dingen publiekelijk toegegeven: Ten eerste dat Rusland Kiev destijds een zeer voordelige deal aanbood, waarbij het niet meer eiste dan neutraliteit en het beëindigen van onrealistische NAVO-ambities; al het andere was, om Arakhamia te citeren, slechts “cosmetische politieke versiering.” En ten tweede dat het inderdaad het Westen was dat Zelensky opdroeg in plaats daarvan op meer oorlog te wedden. En tot zijn eeuwige schande koos Zelensky ervoor zijn land te verraden door het Westen te gehoorzamen.
Dat betekent – of men dat nu leuk vindt of niet – dat Poetins aanbod om de onderhandelingen in Istanboel te hervatten neerkwam op een tweede kans voor een regime in Kiev dat – gezien zijn gruwelijke staat van dienst waarbij het Oekraïne opofferde aan de brute geopolitiek van het Westen – dat zeker niet verdient. Maar de gewone Oekraïners verdienen dat wel. Zelensky had opgetogen en dankbaar moeten zijn dat hij de kans kreeg om, zo niet zijn verschrikkelijke beslissing van 2022 goed te maken (dat is onmogelijk), dan toch tenminste eindelijk te corrigeren.
Maar Zelensky is Zelensky gebleven. Zijn reactie op het Russische aanbod was – zoals zo vaak – verbijsterend narcistisch, megalomaan en oneerlijk. In plaats van de kans voor zijn land en zichzelf te grijpen, begon Zelensky een doorzichtige manoeuvre om Rusland in een kwaad daglicht te stellen, vooral om indruk te maken op de Amerikaanse president Donald Trump.
Westerse politici en mainstream media hebben ondertussen tankladingen gif verspild om Moskou en Poetin te veroordelen en hen te beschuldigen van het saboteren van de onderhandelingen – die, nogmaals, door Rusland zijn geïnitieerd – op twee manieren: door niet persoonlijk aanwezig te zijn en door, zoals zij beweren, alleen een “laag niveau” team te sturen.
Deze westerse talking points in de informatieoorlog zijn zo alomtegenwoordig dat het – eens te meer – lijkt alsof iedereen hetzelfde domme memo kopieert. Neem bijvoorbeeld de versie van Bloomberg. Die kan voor alle andere staan. Bloomberg heeft in één ding gelijk: de samenstelling van de Russische delegatie – die overigens helemaal niet “laag in rang” was – moest wel “ver achterblijven” bij de verwachtingen van Kiev.
Maar dat was niet het gevolg van beslissingen van Moskou, maar van de opgeblazen verwachtingen van Kiev en de manier waarop Zelensky die probeerde te verwezenlijken. Toen Zelensky in feite een publiekelijk ultimatum had gesteld met zijn ongegronde eis dat Poetin persoonlijk aanwezig moest zijn, was het natuurlijk uiterst onwaarschijnlijk dat dit zou gebeuren.
De kwade opzet van Zelensky – in feite een doorzichtige uitdaging om het gesprek op gang te brengen door Moskou publiekelijk te vernederen – was zo voorspelbaar contraproductief dat het moeilijk te verklaren valt. Niemand dwong de Oekraïense leider om zich zo in een kwetsbare positie te manoeuvreren, maar zoals gewoonlijk gaf hij de voorkeur aan luidruchtige publieke provocatie boven de inhoud van een kans om levens te redden.
Er is natuurlijk nog een andere verklaring mogelijk: Zelensky wilde deze gesprekken misschien al saboteren voordat ze begonnen, en wel op een manier die hem in staat zou stellen Rusland als zondebok aan te wijzen voor het mislukken ervan: “Kijk, ik was er klaar voor, maar Poetin is niet gekomen.”
De realiteit is natuurlijk dat de meest efficiënte manier om dergelijke gesprekken op een dergelijk moment te voeren, is door teams van deskundigen te sturen. Of dat ministers, viceministers of andere hoge ambtenaren zijn, doet niet ter zake. Wat wel belangrijk is, is dat ze weten waar ze het over hebben en dat ze een zekere mate van oprechte – niet onvoorwaardelijke, maar oprechte – goodwill meebrengen. Die goodwill is er duidelijk. Anders zou de Russische delegatie niet hebben gewacht tot de Oekraïners hun driftbui voorafgaand aan de bijeenkomst hadden gestopt. En het lijdt geen twijfel dat de samenstelling van het Russische team voor de onderhandelingen in Istanbul blijk geeft van de nodige expertise en ernst.
In zekere zin heeft ook de Amerikaanse president Donald Trump wat goodwill getoond: westerse commentatoren hebben hun wenkbrauwen gefronst omdat Trump weer eens botweg heeft gezegd dat er niets zal gebeuren totdat hij en Poetin elkaar ontmoeten. Ter verdediging van Trump: dat is eigenlijk ook zo. Vindt u dat niet leuk? Gefeliciteerd: u wordt geconfronteerd met de realiteit. Veel succes.
Degenen die zich nog steeds ergeren aan Trumps gewoonte om soms hardop de dingen te zeggen, moeten echt wat losser worden: de tijd van centristisch op de tenen lopen en hypocrisie is voorbij en komt misschien nooit meer terug. Laten we het hopen.
Toch moet Trump zichzelf ook niet voor de gek houden: wat hij heeft gezegd is waar, maar alleen voor zover dat gaat. In werkelijkheid is het zo dat er niets kan gebeuren zonder dat hij en Poetin bij elkaar komen – of dat nu tijdens een topontmoeting is of op afstand – maar alleen bij elkaar komen is geen garantie dat er ook iets zal gebeuren.
Daar is meer voor nodig dan alleen een ontmoeting, er moet ook daadwerkelijk overeenstemming worden bereikt. Poetin heeft duidelijk gemaakt dat Moskou – net als de leiders van elk gezond, soeverein land – alleen zal instemmen met wat in het nationaal belang van Rusland is. En Rusland wint deze oorlog tegen het Westen en Oekraïne.
Er is nog ruimte voor onderhandelingen, compromissen en tegenprestaties. Maar niet voor eenzijdige deals die het Westen en zijn verraden, misbruikte bondgenoot Oekraïne bevoordelen. Hoe eerder iedereen in het Westen en Oekraïne dit feit accepteert, hoe eerder er vrede kan komen.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Zelensky loopt aan de leiband van de NATO warmongers en Blackrock.
Al z’n 15 jaar geleden schreef ik op NU.NL dat het westen een oorlog zal starten tegen Rusland. Waarom….. het monetaire systeem is compleet failliet !
Bij ieder failliet geld systeem breekt er een wereld oorlog uit en dan moet je iemand daarvan de schuld kunnen geven en dt is….. Rusland.
Ze hebben deze oorlog nodig om noodwetten uit te kunnen vaardigen…… oorzaak…gevolg met het doel de digitale ID en de CBDC !!!
Als mensen deze beide accepteren dan zit je voor het leven in een digitale gevangenis van tirannie !!!
Ohhh ja, na dit te plaatsen op NU.NL werd de post gelijk verwijderd en kreeg ik een ban…… hoe zou dat toch komen…… misschien te dicht bij de waarheid ?
de waarheid is al langer geleden een stille Dood gestorven..de Leugen is dan toch sneller dan de waarheid gebleken…
Het was de waarheid, maar je mag niet zeggen dat we failliet zijn want dat ondermijnt het vertrouwen in het financiële systeem. Zeg ik niet, zeggen die opportunisten ratten. M.a.w. als teveel mensen de waarheid weten wordt het moeilijker uit het zicht te jatten. Het nieuwe pensioenstelsel wordt er ook zo geruisloos mogelijk doorgedrukt. Wat ook domweg jatten is. Maar ja, dat mag je niet zeggen want dat ondermijnt het financiële systeem enz enz .
@Patriot: Nu.nl is van dpg media, het vehikel van Van Thillo. De banden tussen de brusselse eu en dpg zijn zeer nauw, dpg krijgt grote sommen geld van de eu om ‘nepnieuws en desinformatie’ te bestrijden. Dit geldt overigens voor het gehele nederlandse mainstream media landschap. Het zijn gekochte landverraders die de bevolking belazeren, voorliegen, bedriegen, intimideren, belachelijk maken en afsnauwen met hun voorgeschreven politieke propaganda agenda waar voor dissidente geluiden geen enkele ruimte is (remember covid). Maar dat wist u zelf ook allemaal al.
Nu .nl is en was altijd al een walgelijke “nieuws” site.
Ik schreef dat in 1992 bij het verdrag van Maastricht. Ik zat toen in de valutahandel en zag dat dit niet kon.
Het is een bende cokesnuivers. En cokesnuivers snuiven o.a. coke om de realiteit te kunnen ontlopen. Zwendelensky is een onbetrouwbaar losgeslagen projectiel gebleken, en dat zal niet veranderen, hij zal op het laatste moment met aanvullende eisen komen, ingefluisterd door de europese horsemen of the apocalypse. Alleen een directe meeting tussen Putin en Trump zal dit drama kunnen beëindigen, maar dan moet Trump wel eerst schoon schip maken in zijn met deepstate schimmel besmette onderhandelaarsteam.
Ontmoeting is niet nodig, Trump hoeft alleen maar de hulp en het delen van informatie stop te zetten en de oorlog is afgelopen.
Geen enkel journaal vermelde dat Ziolensy het wettelijk verboden heeft om met Rusland te onderhandelen tot Rusland de oorlog verloren heeft.
Dit soort dictatoriale trekjes verzwijgt men liever, net als ook dat bezoek aan de paus terwijl hij in eigen land orthodoxe bisschoppen vermoord en hun kerk verbied.
De leiding in de EU weet onderhand niet meer hoe ze moeten kronkelen om de waarheden te verbergen.