De tarievenoorlog is geen episode in de economische betrekkingen, maar een nieuwe wereld die in opkomst is. Trump wil binnen de VS de voorwaarden scheppen om verspreide economische activa – met name industriële – uit het buitenland terug te halen. Het doel is om de economische soevereiniteit te herstellen en een impuls te geven aan de binnenlandse ontwikkeling.
Maar de vraag is of het al te laat is. Trumps wensen kunnen de Amerikaanse economie mogelijk schaden of zelfs vernietigen, gezien hoe diep de parasitaire mentaliteit in de Amerikaanse samenleving geworteld is. Weinig mensen willen produceren, iedereen wil consumeren. Het is een parasitaire natie die gevormd is door liberalisme, perversie, hedonisme en verval. Misschien zijn de Amerikanen al onomkeerbaar veranderd in een massa van gedegenereerde tweederangsburgers. Maar misschien ook niet. We zullen zien – dit is de crashtest, schrijft Alexander Dugin.
Stel je twee auto’s voor die met hoge snelheid op een muur afrijden: één Chinese en één Amerikaanse. De ene overleeft misschien, de andere niet. Zo ernstig is het.
Naar mijn mening zou China de crash kunnen overleven vanwege zijn sterke culturele identiteit en de veerkracht van het Chinese volk. Dit heeft alles te maken met de historische ervaring van het Chinese volk, dat enorme ontberingen heeft doorstaan. China bestaat niet alleen in een materiële wereld, maar ook in een confucianistische ethische en spirituele wereld, zoals ik het begrijp. Zelfs als de situatie verslechtert, heeft China een enorme technologische basis opgebouwd en een enorme markt ontwikkeld. Het kan indien nodig op eigen benen staan.
Over de Verenigde Staten ben ik niet zo zeker. De bevolking is ondergedompeld in een consumptiecultuur en produceert maar heel weinig. Het zijn in feite parasieten. Als Trump erin slaagt hen te ‘genezen’, bestaat de kans dat het land weer sterk wordt. Misschien wordt Amerika weer groot. Maar de crashtest is nu. Die is onvermijdelijk.
Rusland bevindt zich al in zijn eigen crashtest. We racen op volle snelheid naar de muur: Oekraïne. We lijden grote verliezen, maar we houden vol. We zitten al midden in de storm. Nu is Amerika aan de beurt.
Dit is niet alleen een bedreiging voor China, het is een bedreiging voor China. Trump wil de crash nu forceren in plaats van later. In zijn mercantilistische wereldbeeld blijft China groeien ten koste van Amerika. Hij ziet de “win-win”-strategie van China als een valstrik. Terwijl China wederzijds voordeel ziet, zien anderen zichzelf als verliezers in een gemanipuleerd spel. Zij kunnen uw strategie afwijzen, niet omdat zij deze verkeerd begrijpen, maar omdat zij hun rol daarin niet willen accepteren.
Veel economische overeenkomsten, investeringen en projecten in het Midden-Oosten, Europa en daarbuiten – met name op het gebied van havens en infrastructuur – zullen onder druk komen te staan van de Amerikaanse politieke en militaire macht, en niet alleen van economische macht. Sommige landen willen misschien economisch samenwerken met China, maar zijn daar misschien niet toe in staat. China’s Belt and Road Initiative ligt onder vuur, onder meer door terroristische aanslagen. China zal het doelwit worden – politiek, economisch en mogelijk ook militair.
Andere landen zullen lijden onder deze tarievenoorlog. Ze zullen gedwongen worden zich te herpositioneren. Als ze toegeven aan de druk van Trump, zullen ze eerst naar onafhankelijkheid worden gedreven – ironisch genoeg niet van Trump, maar van het globalistische systeem dat hun afhankelijkheid heeft gecreëerd. In die zin valt Trump de kerk van de liberale globalisering zelf aan – haar parasitisme, perversiteiten en verborgen dictatuur.
Ironisch genoeg zou hij uiteindelijk landen – waaronder de EU – kunnen dwingen zichzelf opnieuw te definiëren. Landen die met invoerheffingen worden geconfronteerd, moeten reageren. Ze moeten hun economieën herstructureren. Hier zou China een belangrijke rol kunnen spelen door deze landen te helpen een zekere mate van onafhankelijkheid terug te winnen, maar op een heel andere manier dan voorheen. Er is een ander China nodig. Een andere aanpak.
Trump zou Europa met importheffingen kunnen belasten en tegelijkertijd proberen te voorkomen dat het land banden aangaat met China of Rusland. Hij zou hen kunnen laten overleven, maar alleen op zijn voorwaarden. Dat is oorlog. Economische oorlog. Landen die onder het tariefregime van Trump vallen, zullen niet van de ene op de andere dag onafhankelijk worden. In eerste instantie zullen ze in de war zijn. Ze zullen perplex staan. Ze zullen denken dat dit tijdelijk is. Ze begrijpen de ernst en diepgang van Trumps visie niet: het wereldwijde systeem volledig herbouwen, niet volgens liberaal-globalistische idealen, maar volgens een nieuw paradigma van ‘grote ruimtes’, waarin machtsblokken regionale controle uitoefenen.
Dat is misschien wreed en gewelddadig, maar het is tenminste transparant. De imperiale wil om te domineren verschuilt zich niet langer achter praatjes over ‘internationale regels’ of een ‘liberale orde’. Het ligt open en bloot. Als je sterk bent, kun je het weerstaan. Het is niet gemakkelijk, maar het is eerlijk.
Trump heeft echter geen echte manier om invloed uit te oefenen op twee machten: China en Rusland. Alle anderen buigen voor hun wil. Jullie en wij zijn de uitzonderingen. Daarom moeten we bondgenoten zijn. We moeten dicht bij elkaar blijven en onze vrienden in Iran, Noord-Korea en elders steunen, die net als wij streven naar het herwinnen van hun soevereiniteit.
We hebben veel bondgenoten. Maar we moeten ook accepteren dat we niet langer volgens de oude regels van de globalisering kunnen spelen. Dat spel is voorbij. De liberale elites in zowel China als Rusland moeten nu worden afgeschaft. Ze zijn niet langer nuttig. Ze kunnen zonder aarzelen worden opgeofferd.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Mijn idee, offeren die liberale zakkenvullende elites.
ради чего?
for what?
ONZIN!
Als dat daadwerkelijk Trumps doel zou zijn, dan waren er naast de sancties ook andere activiteiten geweest; breed uitgemeten bijeenkomsten met grote investeringsmaatschappijen en banken, plannen bekend gemaakt om belastingvoordelen te bieden voor het oprichten van nieuwe bedrijven, met name in productie, plannen om bedrijven actief over te halen productie naar de VS te verplaatsen, plannen om meer arbeiders op te leiden voor die fabrieken en ga zo maar door.
Er is helemaal niks van dat alles geweest.
Hoewel ik het idee zou steunen om het land meer zelfvoorzienend te maken (en datgeldt voor ieder land) gaat dat niet werken door dit soort tarieven te heffen; het bouwen van fabrieken gaat tijd vragen, minimaal een jaar, misschien langer, de opzet van de logistiek en toelevering gaat nog langer duren, het opleiden van de arbeiders, ingenieurs, technici en ga zo maar door gaat jaren duren.
Een dergelijk proces heeft minstens 10 jaar nodig om echt op gang te komen.
En niemand gaat enorme bedragen investeren als er geen duidelijk financieel beleid is met garanties dat er niet bij de volgende verkiezingen weer wordt gedraaid.
Dan weet hij dat het zo gerekt gaat worden dat er niets meer gebeurt. Hij heeft geleerd van zijn eerste termijn. Enkel door bruut geweld kan er iets veranderd worden, anders zinkt hij ook in hetzelfde moeras. En, onderschat zijn domheid niet.
Het word een gigantische opgave, probeer deze over het algemeen slecht opgeleide volgevreten veeleisende dikkerds maar eens een echt arbeidsethos bij te brengen, misschien is Trump nog net op tijd.
Ik woon nu al bijna 10 jaar in de VS en werk er nu in mijn 3e baan.
Ik heb over de hele wereld gewerkt, voor langere en kortere periodes, maar moet zeggen dat Amerikanen echt zo ongeveer mijn minst favoriete collega’s zijn.
De Amerikaanse werkethiek laat nogal wat te wensen over. Aan de andere kant kan ik het ook wel weer enigszins begrijpen, want de arbeidsvoorwaarden zijn ook niet echt geweldig. 2, misschien 3 weken vakantie per jaar (ik heb 10 dagen).
Ziektedagen kennen ze niet in de meeste bedrijven. Ziektekostenverzekering gaat via de werkgever, dus is er niet echt keuze en als je zonder werk zit heb je een probleem. En dan hebben we het nog niet over de kosten; ik betaal voor alleen mijn vrouw en mij $120,- per WEEK en dan hebben we nog steeds een eigen risico van ongeveer $6.000,- per jaar, dus je vraagt je waf waar je in vredesnaam voor betaalt.
Maar veel Amerikanen maken graag veel uren, omdat alles boven de 40 uur per week als overwerk geldt, wat meer wordt betaald. En aangezien de meeste mensen hier per week worden betaald is dat wel een ding. Maar het betekent ook dat mensen niet echt gemotiveerd zijn om de schouders eronder te zetten en iets afkrijgen. Waarom zou je als je ook rustiger aan kunt doen en dan de klus kunt afmaken voor meer geld?
Sterker nog, als je op jobsites kijkt dan zie je vaak dat de mogelijkheid van overwerk als een soort lokmiddel wordt gebruikt.
En wat dat slecht opgeleid betreft; yup. De meeste Amerikanen zijn slecht opgeleid, zeker de jeugd. Ongeveer 20% van de bevolking is (zeer) slecht geletterd, zeg maar lagere school niveau van lezen en schrijven, waarvan ongeveer de helft bijna volledig analfabeet is.
Rekenen idem trouwens, het idee van hoofdrekenen is zo ongeveer onbekend geworden.
“The liberal elites in both China and Russia must be abolished now. They are no longer useful. They can be sacrificed without hesitation.” (From the Article)
Sacrificed? Im not sure that word fits. Sacrifice usually means you offer something valuable, something you would rather keep. The liberals? they have become like a Cancer Tumor, like an Ulcer, like a dead limb.
Just like a Soldier stripping himself of his Equipment after falling into Water because it drags him down, we must get rid of so called “Liberalism” if we want to survive. And Im not just talking about China and Russia and also not just the so called “elites”.