Vrijdag 13 maart 2020 is een dag die veel mensen zich zullen herinneren als de dag waarop de wereld tot stilstand kwam. Twee weken om de curve af te vlakken, maar ik wist wel beter, schrijft Dawn Hopkins.

Ik wist welke ramp zich zou voltrekken voor onze jongeren. Ik zat tussen mijn collega’s en weende bitter. Ik wist dat als deze maatregelen voor “twee weken” aanvaardbaar waren, onze natie jarenlang zou moeten vechten tegen de oncontroleerbare virale kracht. Pandemieën duren geen twee weken, ze duren jaren.

Ons gezin had een precair evenwicht bereikt dat zou doorslaan in de richting van ellende. Ik zat in een cognitieve dissonantie: “Waarom zouden we de jongeren afklemmen voor de ouderen en zwakken?” We wisten vanaf het begin van de steile risicostratificatie van SARS-CoV-2.

In maart 2020 was mijn dochter drie maanden uit een klinische behandeling voor ernstige anorexia, een vloek waar we twee jaar tegen hadden gevochten, volledig uit elkaar gevallen toen ze haar eerste jaar van de middelbare school inging. Minder dan twee weken na haar ontslag, verloren we haar grootste fan, haar grootvader, mijn vader.

Toen de wereld ophield te bestaan en routine uit ons gezin wegrukte, hoefde ik geen genie te zijn om te weten welke schade ons gezin zou worden berokkend; hoeveel pijn en ontbering dit ons gezin zou berokkenen. Ons gezin raakte in diepe wanhoop, maar niemand gaf er iets om. Als we het niet eens waren met de lockdown, waren we oma-moordenaars.

Ik ben geen vreemde van depressies, ik heb van familieproblemen mijn onvriendelijke metgezel gemaakt. Ik heb mijn depressie lang gevoed met goed voedsel, beweging, spirituele oefening en medicijnen om hem ervan te weerhouden mijn wezen volledig te omhullen. Ik had mijn formule gevonden, maar onder het regeringsdecreet van thuis blijven, groeven de klauwen van de depressie zich in mijn ziel. Ik had de vaardigheden om met het beest om te gaan en uiteindelijk zijn woede te bedaren, maar mijn mooie dochter begon te dansen met een duivelse depressie – ze werd suïcidaal en kreeg boulimia.

  CDC: Covid-injecties doodden 1 miljoen oudere Amerikanen

Ik bevind me op een merkwaardig grensgebied tussen mijn positie als faculteit aan een staatsuniversiteit en mijn huwelijk met een arbeidersploeg van een eerstehulpverlener. “Blijf thuis, kom niet naar je werk, zet je lessen online, maar stuur alsjeblieft je man naar de brandweerkazerne,” zeiden de autoriteiten. Hoe zet je een zieke in quarantaine in een bescheiden huis met kinderen die hun vader nodig hebben? Waren de hotels wel open in die tijd? Thuisblijven had weinig zin in ons gezin.

We hadden eten, we hadden onderdak, en we bestelden een andere computer voor de school van mijn zoon. Ik stuurde mijn jongste kind naar de kleuterschool, want die was nog niet gesloten. Ik onderzocht de gegevens; hij was niet in gevaar. Mijn familie liep geen fysiek risico. We hadden middelen, en we hadden het nog steeds mentaal moeilijk. Ik maakte me zorgen over mijn eerste-generatie studenten, eenoudergezinnen, kinderen in gewelddadige gezinnen, en alle tieners die geïsoleerd en eenzaam waren.

Waar is het openbare gezondheidsapparaat gebleven? Degene waarover ik lesgaf op de universiteit. Degene die de acht dimensies van gezondheid erkent. Degene die mensen ontmoet waar ze zijn. Degene die wordt bemiddeld door schadebeperking, op bewijs gebaseerde praktijken, en die wil dat studenten de juiste conclusies trekken uit observationele en experimentele studies.

Waar waren de boodschappen van zorg en middelen voor mensen in nood – lichamelijk, financieel, sociaal en spiritueel?

Ik geloofde dat de pijn zou eindigen in de herfst van 2020. Ik geloofde dat mijn kinderen allemaal weer naar school zouden gaan en dat onze problemen zouden wegsmelten. Europa deed het; hun kinderen stierven niet in de straten. Ik dacht dat de privéscholen van mijn kinderen allemaal open zouden zijn.

  De top 5 redenen om je NIET te laten vaccineren tegen Covid, nooit

Mijn jongens gingen inderdaad persoonlijk naar school, maar het blauwe graafschap van onze woonplaats was een sterkere kracht dan ons voorrecht. Ik maakte geen vrienden door te vechten voor mijn dochter, door te vechten voor alle kinderen zonder stem. Ik schreef de school, de directie, de gezondheidsdienst, de gouverneur. Ik gebruikte mijn geloofsbrieven op de beste manier die ik kende.

Ik deed onderzoek. Ik las. Ik schreef. Scholen zijn geen aanjagers van ziekteverspreiding, onze kinderen lopen geen risico, kinderen besmetten geen leraren, maar niemand luisterde. De voorzorgsmaatregelen waren belangrijker dan de sociale ontwikkeling en de geestelijke gezondheid van de jongeren. Ik was gefrustreerd; ik koester nog steeds woede. Niemand verontschuldigde zich. Niemand nam verantwoordelijkheid.

Ik heb gevochten, maar het was niet genoeg voor mijn tiener, en mijn dochter is niet de enige. Tienermeisjes zijn er het slechtst aan toe in de pandemie – een enorme toename van tienerzwangerschappen wereldwijd, een toename van 50% van opnames voor zelfmoordgedachten bij tienermeisjes in de Verenigde Staten, en vreselijke diagnoses van eetstoornissen stegen met 50 tot 100% volgens verschillende rapporten wereldwijd.

Deze schade verbleekt in vergelijking met het verlies van onderwijs, seksueel misbruik, uithuwelijking van kinderen en hongersnood, vooral bij meisjes, wereldwijd. Mijn dochter is hersteld. Ze is op de weg naar voorspoed. Hoeveel lichtjes van jonge mensen schijnen er niet meer?

De schade is aangericht. Wat doen we nu? Hoe pakken we het nihilisme aan en brengen we hun jeugd terug? Waarom gaan we door met maskeren, contact traceren, herinneringen achterhouden, evenementen annuleren en onze toevlucht nemen tot online leren in naam van een endemisch virus dat niemand onder controle heeft kunnen krijgen? Covid is de poppenspeler; het virus lacht, terwijl het toekijkt hoe wij dansen en dartelen om het oncontroleerbare onder controle te krijgen.

  Krijg 'het' nu als u kunt

Nu ons gezin op zoek gaat naar een toekomstige universiteit, is de vraag niet, welke de beste opleiding is. De vraag die we hebben is welke instelling de meeste kans biedt op persoonlijk onderwijs, mijn kind de kans geeft om te socialiseren, haar masker af te zetten, en al die gekke herinneringen te maken die vele vorige generaties van universiteitsstudenten zich hebben kunnen veroorloven.

Het beleid moet onmiddellijk veranderen om prioriteit te geven aan onze jeugd en een einde te maken aan de cycli van absurditeit, angst en vrees die nooit de verantwoordelijkheid van onze kinderen hadden mogen zijn.


Copyright © 2021 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

COVID-19 VACCIN DOSSIER

Dochter van Hollywood acteurs onthult haar gezondheidsproblemen veroorzaakt door COVID-19 vaccin: “Ik werd gevraagd mijn verhaal niet te vertellen”



Volg Frontnieuws op Telegram

Vorig artikel“Elke keer dat je voldoet, word je zwakker”: RFK Jr. geeft geestdrift aan anti-mandaat bijeenkomst
Volgend artikelVS: Nachtmerrie voor successieplanning: overlijdensuitkering kan worden geweigerd als je sterft aan COVID zonder te zijn ingeënt
Frontnieuws
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, zogenaamde celebrity influencers of politici.

6 REACTIES

  1. Er heeft nooit een ziekte zoals nu haast iedereen mee gehersenspoeld is opgelegd bestaan
    V.K.G. HEET HET OFFICIEEL
    BETEKEND :
    VERKOUDHEID , KOORTS , GRIEP
    MEER NIET
    MENSEN KENNEN AAN DEZE ZIEKTEN OVERLIJDEN
    DAT IS DOODNORMAAL
    Uit de lucht geplukte namen zijn de box Ring ingegooid
    En de poppetjes aan het dansen gezet
    De angsthazen namen de benen tot de crimineelen die deze poppenkast in scene hebben gezet om zichzelf vrijwillig de doodsprik te laten geven
    Gelukkig zijn er een paar nuchteren onder de wezens die eruitzien als de dieren genaamd mensen
    Ooo Alomtegenwoordige

    Dank U

    • Griep is geen ziekte. Bij griep zegt je lichaam: Ho stop! Tot hier en niet verder! Het lichaam zit vol bagger, vol gifzooi, overdosis straling, te veel, te vet gevreten, te wenig beweging gehad etc etc. Het lichaam moet het afval verwerken wat zich heeft opgehoopt en heeft daar heel erg veel energie voor nodig. Dan ga je zweten, temperatuur schiet omhoog, vocht verdampt, vochttekort veroorzaakt koppijn etc etc. Ben je dik, zwak of wat ook dan is er een grote kans dat je óf heel erg beroerd wordt = stevige griep, óf je legt het loodje. Dit komt dus NIET door een ziekte die wij griep noemen, nee, dit heeft men zelf gedaan door het lichaam te vergiftigen en te verwaarlozen en het lichaam heeft dat lang geaccepteerd. Maar het houdt een keer op met die acceptatie, het lichaam kan een hoop hebben, maar zal toch een keer moeten opschonen. Griep = reset door verwaarlozing van het lichaam, niks meer, niks minder. Ziekmakende virussen bestaan niet, covid is een verzinsel. De mensheid is totaal van het padje af.

  2. Iedereen met Hart ❤ kan zich vinden in bovenstaand collum .
    Kijk ook naar de individu (Zo is elk mens een individueel persoon en elk bos opgebouwd uit individuele bomen. ) Zijn we een homogene massa? Ook kneedbaar voor destructie ?
    Kan ons bewustzijn zich ook hoger verplaatsen om meer overzicht te krijgen van (onze) de problemen?
    Of zijn we een op hol geslagen algoritme met naar niets lopende einden ? Het ga met mij mee moeras en zinkgaten . Ik geloof niet zo in de kracht van de massa de horror van de benauwde draaikolk van ons bestaan. Bovenstaande collum is een kreet van verwarring hunkerend naar aansluiting en dan keihard verworpen . Harteloos kunnen we nu vandaag weer 220.000 kuikens afmaken om dat er een zweem van vogelgriep dichtbij kwam .. Nu zijn hamsters de lul en de hele carrousel van wasteland fun and broken dreams is weer opgeld verplicht .
    Ja ik ben een Individu en ja ik heb een ?.
    Daarom ben ik uitgekotst en vele met mij .

    I Have a Dream (Martin Luther King)
    Nu ik ook .
    Rise and Shine .!
    Fijne avond verder .

  3. Ik kan sommige opmerkingen in dit artikel niet plaatsen, zoals: ‘Pandemieën duren geen twee weken, ze duren jaren’. En: ‘Tienermeisjes zijn er het slechtst aan toe in de pandemie’ Hoezo ‘pandemie’?
    Sinds wanneer is een seizoensverkoudheid ineens een ‘pandemie’? Met een nog nimmer geïsoleerd geweest virus. Voor een pandemie moet je terug naar de pest (14e eeuw) en cholera uitbraken – alles door bacteriën. Het gezwets en gelieg over virussen is begonnen na de ‘ontdekkingen’ van Louis Pasteur. Ze hadden daar allang en breed mee kunnen stoppen want de ‘wetenschap’ weet allang hoe het zit. Maar het is zo’n lekker verdienmodel. Dus gaan we ermee door.

    https://danielderweduwen.be/dat-is-wat-er-vandaag-precies-gebeurt/
    https://hetanderenieuws.nl/in-19-minuten-immuun-voor-alle-virussen/

    Het ‘zie toe dat niemand u misleidt’ is actueler dan ooit. De leugen regeert en mensen laten zich massaal voorliegen. Ze wentelen zich in hun dagelijkse portie leugens dat via de leugenachtige media door de leugenachtige journalisten en vooral liegende en bedriegende politici worden rondgebazuind.

    Voor mij een teken dat Hij voor de deur staat.
    https://youtu.be/TaIounJeByc

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in